İçeriğe atla

Dennis Robertson

Sir

Denis Robertson
Dennis Robertson (sağda), 1951'de Stockholm Ekonomi Okulu'nu ziyaret ederken
DoğumDennis Holme Robertson
23 Mayıs 1890(1890-05-23)
Lowestoft
Ölüm21 Nisan 1963 (72 yaşında)
Cambridge
Ölüm sebebiKalp krizi
Milliyetİngiliz
Vatandaşlık Birleşik Krallık
EğitimEton College
Trinity College
Ödüller"Şövalye Lisansı"
Kariyeri
DalıBankacılık politikası ve endüstriyel dalgalanmalar
Çalıştığı kurumLondra Üniversitesi
Cambridge Üniversitesi
Londra Ekonomi Okulu
EtkilendikleriKnut Wicksell

Dennis Holme Robertson (23 Mayıs 1890 – 21 Nisan 1963), Cambridge ve Londra üniversitelerinde görev yapmış İngiliz iktisatçı.[1]

Bir Anglikan Kilisesi vaizinin oğlu olan Robertson Lowestoft'da doğdu. Eton ve Trinity Koleji, Cambridge'de eğitim gördü. Burada Eski Yunan ve Latin edebiyatı eserleri ile İktisat okudu ve 1912'de mezun oldu. Birinci Dünya Savaşına katıldıktan sonra Trinity Kolej'e akademi üyesi olarak geri döndü. İkinci Dünya Savaşı sırasında Hazine'de çalıştı.

1930'da Cambridge Üniversitesi'ne öğretim görevlisi olarak alındı ve 1938 yılına kadar burada kaldı. O dönemde Londra Üniversitesi'nde Sir Ernest Cassel İktisat Profesörlüğünde bulundu. Bu görevinden 1944 yılında istifa ederek Cambridge Üniversitesi'ne, 1957 yılında emekli oluncaya kadar görevli bulunacağı yeni görevine Politik İktisat profesörlüğüne döndü.

Çalışmaları "cesur ve eklektik" olarak karakterize olmuştur. Cambridge'te iken genellikle vefalı bir Marshallgil olarak nitelendirilirdi fakat gerçekte fikirleri özünde daha "Avrupai" idi. Avrupai gelenekte bir iş döngüsü teorisi öne sürdü (1915) ve 1922 basımı, çok başarılı ders kitabı ve para teorisi üzerine yazdığı daha ayrıntılı Knut Wicksell ve Stockholm Okulu'dan esinlenen (ayrıca Alice Harikalar Diyarında'dan da alıntılar içeren) bir kitabı vardır.

1920'ler ve 1930'larda, Keynes'in daha sonra Genel Teori İstihdam, Faiz ve Paranın Genel Teorisi adlı yapıtında bir araya getireceği fikirlerini gelisştirdiği dönemde John Maynard Keynes ile yakın biçimde çalışmıştır. Keynes o dönemde, Robertson ile birlikte çalışırken, "tamamen birinci sınıf bir zeka ile çalışmak çok güzel" şeklinde yazmıştır. Ancak, sonuçta huy farklılıkları ve iktisadi teori ve pratikteki farklılıklar (özellikle Genel Teori'deki tasarruf-yatırım ilişkine dair 1937'deki tartışma) nedeniyle iki adamın arası soğumuştur.

Cambridge'de 21 Nisan 1963'te kalp krizinden öldü..

Önemli Eserleri

  • A Study of Industrial Fluctuations, 1915.
  • "Economic Incentive", 1921, Economica.
  • Money, 1922.
  • The Control of Industry, 1923.
  • "Those Empty Boxes", 1924, EJ.
  • Banking Policy and the Price Level, 1926.
  • "Increasing Returns and the Representative Firm", 1930, EJ.
  • Economic Fragments, 1931.
  • "Saving and Hoarding", 1933, EJ.
  • "Some Notes on Mr Keynes's "General Theory of Employment"", 1936, QJE.
  • "Alternative Theories of the Rate of Interest", 1937, EJ.
  • "Mr Keynes and Finance: A note", 1938, EJ.
  • "Mr. Keynes and the Rate of Interest", 1940, in Essays in Monetary Theory
  • Essays in Monetary Theory, 1940.
  • "Wage Grumbles", 1949 in Readings in the Theory of Income Distribution.
  • Utility and All That, 1952.
  • Britain in the World Economy, 1954.
  • Economic Commentaries, 1956.
  • Lectures on Economic Principles, 1957-9.
  • Growth, Wages, Money, 1961.
  • Essays in Money and Interest, 1966

İkincil Kaynaklar

  • Gordon Fletcher (2000), Understanding Dennis Robertson: The Man and His Work.
  • J.R. Presley (1979), Robertsonian Economics.
  • Ben B. Seligman (1962), Main Currents in Modern Economics: Economic Thought since 1870.

Kaynakça

  1. ^ "Trinity College Chapel - Dennis Holme Robertson". trinitycollegechapel.com. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">John Maynard Keynes</span> İngiliz ekonomist (1883-1946)

John Maynard Keynes, radikal düşünceleriyle ekonomide yeni bir akım başlatan Britanyalı iktisatçı.

<span class="mw-page-title-main">Robert Alexander Mundell</span>

Robert Alexander Mundell, Kanadalı ekonomist.

<span class="mw-page-title-main">Robert Solow</span> Amerikalı ekonomist (1924 – 2023)

Robert Solow, özellikle ekonomik büyüme üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinen A.B.D'li ekonomist. 1961 yılında John Bates Clark Ödülü'nü, 1987 yılında da Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">James Meade</span>

James Edward Meade tanınmış bir İngiliz iktisatçısı. 1977'de İsveçli iktisatçı Bertil Ohlin ile ortaklaşa Nobel İktisat ödülünü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">John Hicks</span> İngiliz iktisatçı

John Richard Hicks İngiliz iktisatçıdır. 1972'de Kenneth Arrow ile ortak olarak Nobel İktisat Ödülü kazanmıştır. Hicks 20. yüzyılın en önemli ve en etkili olmuş iktisatçılarından birisidir. İktisat biliminin birçok alanlarında katkılardan en önemlileri mikroekonomi alanında tüketici talep teorisini geliştirmesi ve makroekonomi alanında ise Keynesiyen görüşleri açıklayıp özetleyen IS/LM modeldir.

Michał Kalecki, Polonyalı iktisatçı. Hem kapitalist, hem sosyalist ülkelerde çalışmış, her iki sisteme de eleştirici gözle yaklaşmıştır.

George Joseph Stigler. Amerikalı bir iktisatcı. 1982'de Nobel Ekonomi Ödülünü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gérard Debreu</span> Amerikalı matematikçi (1921-2004)

Gérard Debreu, Fransız asıllı fakat 1975'te ABD vatandaşlığına geçmiş olan bir matematikçi ve iktisatçı. 1962'de Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'ye iktisat profesörü olarak atanıp ün yapmıştır. 1983'te Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır.

Keynesyen iktisat veya Keynesçilik, adını İngiliz ekonomist John Maynard Keynes'ten alır), toplam talebin ekonomik çıktı ve enflasyonu nasıl güçlü bir şekilde etkilediğine dair çeşitli makroekonomik teori ve modellerdir. Keynesyen görüşe göre, toplam talep ekonominin üretken kapasitesine eşit olmak zorunda değildir. Bunun yerine, üretimi, istihdamı ve enflasyonu etkileyen - bazen düzensiz davranan - bir dizi faktörden etkilenir.

<span class="mw-page-title-main">Edmund Phelps</span> Amerikalı ekonomist

Edmund Strother Phelps, Jr., Amerikalı ekonomist. 2006 yılında Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır. 1982'den beri Columbia Üniversitesi'nde profesör olan Phelps, ayrıca Columbia'da Kapitalizm ve Toplum Merkezi'nin direktörüdür.

<span class="mw-page-title-main">James Mirrlees</span>

Sir James Alexander Mirrlees, İskoç ekonomist. 1996 yılında William Vickrey ile birlikte Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır. 1998'de şövalye ilan edilmiştir.

Klasik iktisat, klasik politik ekonomi ya da Smithyen ekonomi, 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarından ortalarına kadar özellikle İngiltere'de gelişen politik ekonomide bir düşünce okuludur. Başlıca düşünürleri Adam Smith, Jean-Baptiste Say, David Ricardo, Thomas Robert Malthus ve John Stuart Mill olarak kabul edilmektedir. Bu ekonomistler, üretim ve mübadelenin doğal yasaları tarafından yönetilen, büyük ölçüde kendi kendini düzenleyen sistemler olarak piyasa ekonomilerine dair bir teori üretmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Christopher A. Sims</span> Amerikalı ekonomist

Christopher Albert "Chris" Sims, Amerikalı iktisatçı. Uğraştığı alanlar arasında ekonometri, zaman serileri ve yeni neoklasik makroekonomi yer almaktadır. Hâlen, Princeton Universitynde "Harold B. Helms Ekonomi ve Bankacılık Profesörü"'dür.

<i>İstihdam, Faiz ve Paranın Genel Teorisi</i>

İstihdam, Faiz ve Paranın Genel Teorisi, Büyük Britanyalı iktisatçı John Maynard Keynes tarafından 1936 yılında yazılan kitap. 1929 Dünya Ekonomik Bunalımı'ndan sonra eser ekonomik politikanın temel kavramlarından biri olarak değer kazanmış ve iktisat alanında Keynesçi Devrim olarak anılmaya başlamıştır. Kitapta Keynes, C.H. Douglas, Karl Marx ve Silvio Gesell gibi ekonomistlerin fikirlerinden bahsetmiş, klasik iktisatçıların öne sürdüğü teorileri kabul etmekle beraber, klasik istihdam teorisine karşı çıkmıştır. Klasikçilerin öne sürdüğü, ekonominin kendiliğinden eski haline gelme görüşünü imkânsız bulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Marshall</span> İngiliz ekonomist (1842-1924)

Alfred Marshall,, döneminin en etkili iktisatçısı. Neoklasik iktisadın ve Cambridge Okulu'nun kurucusu. 1890 yılında yayımlanan İktisadın İlkeleri adlı kitabı uzun bir dönem İngiltere'de iktisat ders kitabı olarak okutuldu. Aynı zamanda John Maynard Keynes'in hocası olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Luigi Pasinetti</span> İtalyan ekonomist

Luigi Lodovico Pasinetti, Keynes sonrası ekolün İtalyan bir ekonomistidir. Pasinetti, "Cambridge Keynesçilerinin" varisi ve Piero Sraffa ile Richard Kahn'ın öğrencisi olarak kabul edilir.

Gottfried von Haberler, Avusturyalı-Amerikalı bir ekonomisttir. Özellikle uluslararası ticaret üzerine çalıştı. En büyük katkılarından biri Ricardian Karşılaştırmalı üstünlükler fikrini neoklasik çerçevede yeniden formülleştirmek ve emek değer teorisini fırsat maliyeti kavramı için terk etmekti.

<span class="mw-page-title-main">Michio Morishima</span> Japon ekonomist (1923 – 2004)

Michio Morishima 1970-88 yılları arasında London School of Economics'te Sir John Hicks Ekonomi Profesörü olan bir Japon heterodoks iktisatçı ve halk entelektüelidir. Ayrıca Osaka Üniversitesi'nde profesör ve İngiliz Akademisi üyesiydi. 1976'da Kültür Nişanı'nı kazandı.

Maurice Herbert Dobb Cambridge Üniversitesinde görev yapmış bir İngiliz ekonomist, yazar ve Cambridge Trinity College Akademi Üyesidir. 20. yüzyılın önde gelen Marksist iktisatçılarından biri olarak bilinir.

Neoklasik iktisat, mal ve hizmetlerin üretim, tüketim ve değerlemesinin (fiyatlandırma) arz ve talep modeli tarafından yönlendirildiğinin gözlemlendiği bir ekonomi yaklaşımıdır. Bu düşünceye göre, bir mal veya hizmetin değeri, geliri kısıtlı bireyler tarafından faydanın ve üretim maliyetleriyle karşı karşıya olan ve mevcut bilgi ve üretim faktörlerini kullanan firmalar tarafından kârın varsayımsal maksimizasyonu yoluyla belirlenir. Bu yaklaşım genellikle rasyonel seçim teorisine başvurularak gerekçelendirilmiştir.