İçeriğe atla

Dennewitz Muharebesi

Dennewitz Muharebesi
Alman Harekatı

Alexander Wetterling'in tablosu, 1842
Tarih6 Eylül 1813
Bölge
Dennewitz, Berlin'in güneyi
Sonuç Koalisyon zaferi
Taraflar
Fransa Birinci Fransız İmparatorluğuİsveç İsveç
Prusya Krallığı
Rus İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Fransa Nicolas Oudinot
Fransa Michel Ney
İsveç Bernadotte
Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow
Bogislav von Tauentzien
Güçler
45,000 80,000–85,000
Kayıplar
23,215 ölü 9,700 ölü


Dennewitz Muharebesi (Almanca: Schlacht von Dennewitz), 6 Eylül 1813'te Mareşal Michel Ney komutasındaki Fransız kuvvetleri ile İsveç veliahtı Bernadotte, Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow ve Bogislav von Tauentzien komutasındaki Altıncı Koalisyon'un Kuzey Müttefik Ordusu arasında gerçekleşti. Olay, Berlin'in 40 kilometre (25 mil) güneybatısında, Jüterbog yakınlarındaki Prusya'nın Brandenburg eyaletindeki bir köy olan Dennewitz'de meydana geldi.[1] Müttefiklerin zaferi Napolyon'un Berlin'i ele geçirme ve Prusya'yı savaşın dışında bırakma umutlarını sona erdirdiği için, savaş Alman Harekatı'nda bir dönüm noktası oldu, ancak, esasen Prusya kuvvetinin neden olduğu Fransız yenilgisinin şiddeti, Alman müttefiklerinin Napolyon davasına sadakatinin aşınmasına da yol açtı. Dennewitz'den kaynaklanan Fransız kayıpları ve bunun sonucunda ortaya çıkan diplomatik geri dönüşler, Napolyon'un bir ay sonra Leipzig Muharebesi'nde yenilgisine büyük katkıda bulundu.[2]

Başlangıç

Ağustos 1813'ün sonlarında Napolyon, Prusyalıları savaşın dışında bırakmak için Prusya'nın başkenti Berlin'i ele geçirme emri verdi. Berlin ve çevresi, İsveç veliahtı Bernadotte'ın (eski adıyla Fransız Mareşal Bernadotte) komutasındaki Prusya, Rusya, Kuzey Almanya ve İsveç birliklerinden oluşan Koalisyonun Kuzey Ordusu tarafından savunuldu. Mareşal Nicolas Oudinot'un üç birliği, üç ayrı yol boyunca bu hedefe doğru ilerledi. Kuzey Ordusu da savaşa hazırlanmıştı ve doğu-batı ekseni boyunca iyi konumlanmıştı.[3] 23 Ağustos'ta meydana gelen ağır çatışma, esasen Blankenfield, Großbeeren ve Sputendorf'ta üç münferit eylemdi, ancak 3'ü Großbeeren Muharebesi olarak adlandırılmaktadır. Her durumda Müttefikler galip geldi ve Oudinot Wittenberg'e çekildi. Bu noktada Napolyon, komuta etmesi için Mareşal Michel Ney'i atadı.[4]

Savaş

Dennewitz savaşı adında yapılmış bir Fransız anıtı

Yaklaşık 60.000 kişiyle Ney, 6 Eylül'de Berlin'deki ilerlemesini yeniledi, ancak Güneydoğu'dan Berlin'e ilerlemek için önce doğuya doğru hareket etti. Bunun nedeni, Dresden yakınlarında bulunan Napolyon'un kendisini bu yönden desteklemesini beklemesiydi. Oudinot'un Großbeeren'deki ilk saldırısından öğrenen İsveç Veliaht Prensi Charles John, Fransızların Berlin'in güneyindeki birkaç kuzey-güney yolunda dizildiği bir tuzak kurdu. Koalisyon güçleri, ana Fransız taarruzuyla temasa geçen herhangi bir Müttefik birliğinin, ordunun geri kalanının gelip bol miktarda doğu üzerinden öldürücü darbeyi uygulamasına zaman kazanmak için onları angaje edip onları tutacağı bir savunma düzeninde kuruldu. batı yolları ve bölgenin açık arazisi.[5] Ney, tüm ordusunu tek bir yola taşımaya karar vermişti ve kuzeyde Bülow'un III. Kolordusu tarafından Dennewitz'de çarpıştıkları yerde gölgelendi. Bu, Ney'in tüm ordusuyla iletişimi sürdürmesine izin verirken, tek yol, Bernadotte'nin tahmin ettiği gibi ordusunu kilometrelerce istifledi. Sonuç olarak, savaş, seyri boyunca taze Fransız ve Müttefik takviye kuvvetlerinin gelişiyle ileri geri sallandı.

Prusyalı General Tauentzien Jüterbog'daydı ve Ney'in Berlin'e giden yolunu kapatıyordu. Bülow, kuzeylerine doğru doğuya giden bir rota boyunca Jüterbog'a yaklaşırken Ney'in birlikleri Dennewitz'e ulaştı. Tauentzien ve Bülow'un birleşmesini engellemek için Fransızlar, şimdi Denkmalsberg (Anıt Tepesi) olarak bilinen Dennewitz'in kuzeyindeki yükseklikleri işgal etti. Tauentzien'in Kolordusu'na verilen erken hasara rağmen Bülow, tepeyi alarak durumu kurtardı. Bunu, tepeden aşağı Brandenburg bölüğünün hücumu izledi. Bu, daha önce yeniden toplanmakta tereddüt eden Prusya birimlerine zaman verdi.[6]

Harekat alanı

Fransız ordusunda her şeyin yolunda olmadığına dair işaretler vardı. Bataklığa saplanan ve İspanya'daki Yarımada Savaşı'nı kaybeden Fransız İmparatorluğu, 1812 Rus seferinden bu yana süvari birlikleri ve binekleri konusunda ciddi şekilde yetersizdi. Sonuç olarak, tarama ve keşif eksikliği vardı. Oudinot, Ney'in komutası altına alınmasına kızdığı için Fransız komuta durumu da gergindi. Mareşal Ney, tüm aceleyle Berlin'e ilerlemeye kararlıydı ve bu, zayıf keşifle birleştiğinde, Fransız ordusunun toplanmış bir Müttefik savunmasına doğru yürümesine neden oldu. Başlangıçta geri püskürtülen Tauentzien'in Kolordusu, Bülow'un Kolordusu tarafından takviye edildi ve kaybedilen yeri geri aldı. Bülow artık günün geri kalanında iki Prusya birliğinin komutasını devralacaktı.

Fransızların taarruzları sonuç almaya başladığı görüldüğünde, Oudinot'un desteğinin olmaması nedeniyle engellenen Ney, savaşı Müttefiklerin lehine çeviren bir hata yaptı. Çatışmalara bizzat katılan ve savaş alanındaki yağmur fırtınası nedeniyle taktiksel durumdan habersiz olan Ney, Oudinot'a bir yedek kuvvet oluşturmasını emretti. Oudinot ise yedek kuvvet oluşturmak amacıyla geri çekildi ancak bu geri çekilmesi bir geri çekilme olarak algılandı ve Prusyalılar saldırılarını yoğunlaştırdı.

Büyük baskı altında, Fransızlar geri püskürtüldü. Bu sırada Bernadotte, Kuzey Ordusu'nun geri kalanıyla, bir Rus Kolordusu ve İsveç Kolordu dahil 45.000'den fazla asker ile Fransızları, 150 topluk muazzam bir büyük bataryanın yanı sıra, İngiliz Congreve Rockets bataryasıyla ateş altına almaya devam etti. Bu yoğun atışlar 10.000 süvarinin çökmekte olan Fransız sol kanadına ilerlemesini destekliyordu.

Zaten Prusyalıların ağır baskısı altında geri düşen Fransızlar, tamamen başıbozuk hale geldi ve ertesi gün peşinde koşan Prusya ve İsveç süvarileriyle tamamen bozguna uğradı. Fransız kayıpları ağırdı; savaş alanında 10.000 kayıp verirken, Prusyalılar 9.700 kayıp verdi. O akşamki takip sırasında ve ertesi gün, İsveç ve Prusya süvarileri 13.000 esir daha aldı. Ney, 413 araç, 53 top ve 23.215 asker kaybıyla nihayet Torgau'da güvenliğe ulaştığında, Fransızların toplam kaybı hesaplandı.

Fransızlar kesin olarak yenilmişti. Ney, Wittenberg'e ulaştıktan sonra Berthier'e şunları yazdı: "Tamamen yenildim ve ordumun yeniden toplanıp toplanmadığını hala bilmiyorum."

Sonrası

Fransızlar Berlin'e ilerliyor

Müttefiklerin Dennewitz'deki zaferi, Fransız yönetiminin zaten popülerliğini yitirmeye başladığı Almanya'da şok dalgaları yarattı. Tirol'de isyan çıkardı ve Bavyera, Berlin'deki yenilginin ardından savaştan çekildi. Diğer Alman devletleri daha sonra Fransız İmparatorluğu'na verdikleri destekte tereddüt etti. Bu Alman milliyetçiliği dalgasından yararlanan Bernadotte, 1809'daki Wagram Harekatı sırasında yaptığı gibi, Fransızlara en yoğun desteği veren Sakson Ordusunu Fransız davasından kaçmaya ve ordusuna katılmaya davet eden bir bildiri yayınladı. Saksonlar da hoşnutsuzluk yüksekti ve Sakson subayları, Bernadotte'ün teklifine sıcak bakıyordu. Saksonya Kralı, kararsız Ordusunun sadakatini Napolyon'a yazdığı bir muhtırada yeniden teyit etmek zorunda kaldı. Ancak bir ay sonra Saksonlar, Bernadotte'ün davetini kabul ettiler ve Leipzig Muharebesi sırasında çok önemli bir anda taraf değiştirerek Fransızların yenilgisine katkıda bulundular.

Fransız yenilgisi, Napolyon'un planlarını altüst etti. Napolyon, başarısızlıklarından dolayı Ney'i azarladı ve yalnızca Prusya başkentini almakla kalmayıp, aynı zamanda Bernadotte ve Prusya, Rusya ve İsveç müttefiklerini Stralsund'a ve denize geri sürmek amacıyla bizzat kendisinin yöneteceği yeni bir sefer planlamaya başladı. Napolyon ayrıca eski Mareşalinin hainolarak damgalayarak popülaritesini baltalamak istedi. Bununla birlikte, Blücher ve Bernadotte, İmparator'un hareketlerini temkinli bir şekilde izlediler, Napolyon'un taarruzlarından kaçınmak için manevra yaptılar. İki komutanda Napolyon'un her iki orduyu da açıkta yakalamasını engelledi. Dennewitz'deki savaş, Eylül 1813'teki tek büyük savaştı ve ardından taraflar güç toplamaya başladı. Ekim 1813'te, yeni kuvvetlerin yaklaşmasını bekleyen müttefikler, Leipzig yakınlarındaki tüm ordularla Napolyon'a eşzamanlı bir saldırı başlattı. Savaşın nihai sonucu Leipzig'deki muharebede kesinleşecekti.

Dennewitz'in galipleri, etkileyici silah başarılarından dolayı yüksek bir madalya aldı. Savaş sırasındaki üstün generalliği ve cesaretinden dolayı Bülow, savaş alanında Bernadotte tarafından İsveç Kılıç Nişanı'nın Büyük Haçı ile ödüllendirildi ve ardından Prusya Kralı tarafından Graf von Dennewitz olarak yüceltildi. Bernadotte, prestijli Rus St. George Nişanı, Birinci Sınıf Büyük Kordon Demir Haç Büyük Haçı (o zaman yepyeni bir onur) ve Avusturya Maria Theresa Nişanı ile ödüllendirildi.

Kaynakça

  1. ^ Bodart, Gaston (1908). Militär-historisches Kriegs-Lexikon (1618-1905). Harvard University. Wien und Leipzig, C. W. Stern. 
  2. ^ David G. Chandler (1966). The Campaigns of Napoleon. Internet Archive. Weidenfeld and Nicolson. ISBN 978-0-02-523660-8. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2023. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 31 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Ocak 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fransa-Prusya Savaşı</span> Avrupa merkezli savaş

Fransa Prusya Savaşı, 19 Temmuz 1870 - 10 Mayıs 1871 tarihleri arasında Fransız İkinci İmparatorluğu ile Prusya Krallığı arasında yapılan savaş. Fransa'da genellikle 1870 Savaşı olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">1814 Paris Muharebesi</span>

1814 Paris Muharebesi, Napolyon Savaşlarının son dönemindeki muharebelerdendir. Fransızların yenilgisi üzerine başkent Paris düşmüş ve imparator Napolyon Bonapart tahttan feragât etmek zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Lübeck Muharebesi</span>

Lübeck Muharebesi, 6 Kasım 1806'da Almanya'nın Lübeck kentinde, Jena-Auerstedt Muharebesi'nde yenilgiden geri çekilen Gebhard Leberecht von Blücher liderliğindeki Prusya Krallığı askerleri ve Birinci Fransız İmparatorluğu Mareşalleri Joachim Murat, Jean Baptiste Bernadotte ve Jean-de-Dieu Soult'un birlikleri arasında gerçekleşen savaş. Dördüncü Koalisyon Savaşı'nın bir parçası olan bu muharebe, Fransızlar'ın Prusyalılara karşı şiddetli zaferiyle sonuçlandı. Savaşın gerçekleştiği Lübeck, Hamburg'un yaklaşık 50 kilometre kuzeydoğusunda eski bir Baltık Denizi limanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hamburg Kuşatması</span>

Hamburg Kuşatması, Altıncı Koalisyon Savaşlarının sonunda, Aralık 1813'ten Mayıs 1814'e kadar gerçekleşen kuşatmadır. Hamburg şehri, Ren Nehri'nin doğusundaki en güçlü kalelerden biriydi. Hamburg ilerleyen Kazaklar ve diğer Koalisyon birlikleri tarafından Napolyon yönetiminden kurtarıldıktan sonra, 28 Mayıs 1813'te, Mareşal Louis-Nicolas Davout'un XIII. Fransız Kolordusu tarafından bir kez daha işgal edildi. Şehri ne pahasına olursa olsun elinde tutması emredilen Davout, Kont von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve diğer Koalisyon birliklerinden oluşan benzer sayıdaki Kuzey Ordusu'na karşı karakteristik olarak enerjik bir savaş başlattı ve bir dizi küçük çarpışma kazandı.

<span class="mw-page-title-main">1813 Bautzen Muharebesi</span>

Bautzen Muharebesi, sayıca büyük ölçüde üstün olan birleşik bir Prusya-Rus ordusunun Napolyon tarafından geri püskürtülmesi ile sonuçlanan savaştır. Ancak müttefik kuvvetler Mareşal Michel Ney'in terddütlerinden faydalanarak düzenli bir şekilde çekilebilmesiyle yıkımdan kurtuldu. General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusyalılar ve General Peter Wittgenstein komutasındaki Ruslar, Lützen'deki yenilgilerinin ardından geri çekilen Napolyon komutasındaki Fransız kuvvetleri tarafından saldırıya uğradı.

<span class="mw-page-title-main">Haynau Muharebesi</span>

Haynau Muharebesi, 26 Mayıs 1813'te General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusya süvarileri ile General Nicolas Joseph Maison komutasındaki bir Fransız piyade tümeni arasında Aşağı Silezya'daki Haynau'da gerçekleşen savaştır. Çatışma, Fransız piyadelerine sürpriz bir şekilde saldıran ve onları dağıtan Prusyalılar için zaferle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Trachenberg Planı</span>

Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Großbeeren Muharebesi</span>

Großbeeren Muharebesi, 23 Ağustos 1813'te komşu Blankenfelde ve Sputendorf'ta Friedrich von Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow komutasındaki Prusya III. Kolordusu ile Jean Reynier komutasındaki Fransız-Sakson VII. Kolordusu arasında meydana geldi. Napolyon, başkentlerini ele geçirerek Prusyalıları Altıncı Koalisyondan ayırmayı ummuştu, ancak Berlin'in güneyindeki bataklıklar, yağmur ve mareşal Nicolas Oudinot'un kötü sağlığı Fransızların yenilgisine katkıda bulundu.

Torgau kuşatması, Alman Harekatı sırasında Fransa'nın işgal ettiği Torgau kalesinin Prusya birlikleri tarafından kuşatılmasıdır. Kale diğer kuşatılan kaleler kadar direnemeden müttefik kuvvetlere teslim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow</span>

Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow, Graf von Dennewitz, Napolyon Savaşları'nın Prusyalı generaliydi.

<span class="mw-page-title-main">Dennewitz</span>

Dennewitz, Almanya'nın federal eyaleti ve eski Prusya eyaleti Brandenburg'da, Jüterbog yakınlarında, Berlin'in güneyinden 40 km uzaklıkta bulunan bir köydür. Teltow-Fläming bölgesi, Niedergörsdorf belediyesinin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hoogstraten Muharebesi</span>

Hoogstraten Muharebesi, 11 Ocak 1814'te François Roguet liderliğindeki bir Fransız ordusu ile Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow liderliğindeki bir Rus-Prusya-İngiliz ordusu arasında yapıldı. Prusya zaferiyle sonuçlanan savaş, Essen ve Turnhout arasında yer alan bir dizi çatışmadan oluşuyordu. Savaş, adını Kempen bölgesinin ana kasabası olan Hoogstraten'den almıştır.

Silezya Ordusu, Bohemya Ordusu gibi 1813'ten 1815'e kadar Napolyon'a karşı Alman Harekatında Müttefik birliklerinin büyük bir birliğiydi.

<span class="mw-page-title-main">Katzbach Muharebesi</span>

Katzbach Muharebesi, 26 Ağustos 1813'te Mareşal MacDonald komutasındaki Birinci Fransız İmparatorluğu güçleri ile Prusya Mareşal Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Altıncı Koalisyonun Rus-Prusya ordusu arasındaki Napolyon Savaşları'nın büyük bir savaşıydı. Prusya'nın Silezya eyaletindeki Wahlstatt ile Liegnitz arasındaki Katzbach nehrinde şiddetli bir fırtına sırasında meydana geldi. Dresden Muharebesi ile aynı gün gerçekleşen bu savaş, Fransızların Saksonya'ya çekilmesiyle bir Koalisyon zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Ordusu (Bernadotte)</span>

Kuzey Ordusu, Napolyon'un Fransız İmparatorluğu'na karşı savaşmak için Altıncı Koalisyon tarafından oluşturulan ortak ordulardan biridir. Ağustos 1813'teki Trachenberg konferansında oluşturulan planda Müttefikler, Birleşik Krallık tarafından finanse edilen Rus, Prusya ve İsveç ordularından birliklerle ortak bir güç oluşturmaya karar verdiler. Kuzey Ordusu, İsveç veliahtı ve eski Fransız Mareşal Bernadotte tarafından yönetilecekti. Großbeeren ve Dennewitz savaşlarında Berlin'i savunduğu ve Leipzig'in zaferine katkıda bulunduğu 1813 Alman Harekatındna yer aldı. 1814 seferi sırasında Danimarka'ya karşı yerel bir savaşla aynı zamanda Hollanda, Belçika ve kuzey Fransa'da operasyonlar gerçekleştirdi. Napolyon'un tahttan çekilmesinden sonra ordu lağvedildi.

<span class="mw-page-title-main">Wartenburg Muharebesi</span>

Wartenburg Muharebesi, 3 Ekim 1813'te, 1813 Alman Harekatı sırasında, Sakson köyü olan Wartenburg'un yakınlarında gerçekleşen bir çatışmaydı. General Ludwig Yorck von Wartenburg komutasındaki Silezya Ordusunun bir birliği, Napolyon'u kuzey kanadını güvence altına almak için Dresden'den batıya, Leipzig'e doğru hareket etmeye zorlayan Elbe'yi geçmeyi başardı. Bu, Leipzig Muharebesi'nden önce Fransız İmparatorunun kuşatılmasını başlattı.

Lauenbourg Muharebesi, 18 Ağustos 1813'te Lauenbourg yakınlarında gerçekleşti. Mareşal Louis-Nicolas Davout'un 13. Fransız Kolordusu orada General Wallmoden'in Prusya birliklerini yener.

<span class="mw-page-title-main">Göhrde Muharebesi</span>

Göhrde Muharebesi, 16 Eylül 1813'te Alman Harekatı sırasında, 1813'te Vestfalya Krallığı'ndaki Göhrde bölgesinde gerçekleşti. Müttefikler, Korgeneral Ludwig von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve Rus birlikleri, Rus-Alman Lejyonu, Lützow Gönüllü Kolordusu, İngiliz ve Hanoverliler, Hansa Lejyonu, Mecklenburglu ve İsveçlilerden oluşuyordu. Bu birlik, General Marc Nicolas Louis Pécheux komutasındaki bir Napolyon müfrezesini yendi.

<span class="mw-page-title-main">1813 Alman Seferi</span> çatışma

Alman seferi (Almanca: Befreiungskriege, 'Kurtuluş Savaşları' 1813'te yapıldı. Aralarında Avusturya ve Prusya'nın yanı sıra Rusya ve İsveç'in de bulunduğu Altıncı Koalisyon üyeleri, Almanya'da, Fransız İmparatoru Napolyon, mareşalleri ve diğer Alman devletlerinin çoğunun ittifakı olan Ren Konfederasyonu ordularının ve Birinci Fransız İmparatorluğu'nun egemenliğine son verdi.