İçeriğe atla

Demagoji

Demagoji; halkın isteklerine, ön yargılarına ve korkularına dayalı olarak yapılan siyaset ve destek arayışıdır. Yunanca demos (halk) ve agogos (liderlik yapmak) kelimelerinin birleşiminden türemiştir. Genellikle üstün bir hitabet ve propaganda yeteneği gerektirir. Çoğunlukla dindarlık, milliyetçilik, sağcılık ve solculuk gibi popüler kavramları kullanarak ve bunlara bağlılığı sömürerek yapılır. Demagoji yapan kişiye "demagog" denir.

Tarihçi Reinhard Luthin demagogu şu şekilde tanımlamıştır: "Hitabet, pohpohlama ve hakaret etme konusunda beceriklidir. Önemli konuları tartışmaktan kaçınır. Herkese her şeyi vadedebilir. İnsanların aklına değil, duygularına hitap eder. Dinsel, ırksal veya sınıfsal ön-yargıları sömürmekten kaçınmaz. Öyle olmasa dahi her zaman halk adamı gibi görünür. Batı medeniyeti kadar eski bir geleneğin ürünüdür.[1]

Antik Yunan'dan beri demokrasi yönetimlerinde demagoglar çıkmıştır. Cleon, Alcibiades ve Gaius Flaminius Antik döneme ait demagog örnekleri olarak sayılabilir.[2] Demokrasilerde yöneticiler seçimle geldiği için, halkın yönetimi nüfusun en alt ortak paydasına hitap eden kişiye verme eğiliminden yararlanırlar. Demagoglar rakiplerini zayıflık veya ihanetle suçlarken güçler ayrılığını ortadan kaldırarak diktatörleşme eğilimi gösterirler.

Demagogların Başvurduğu Yöntemler

Her ne kadar tüm demagoglar aynı yöntemleri kullanmasa da bir politikacının demagog olup olmadığını gösterebilecek ortaklıklar mevcuttur. Demagoji yöntemleri tüm politikacılar tarafından zaman zaman kullanılabilir fakat demagogları ayırt etmeye yardımcı olan faktör bu yöntemlerin tutarlı olarak sürekli bir biçimde kullanılarak halkın mantıklı düşünme kabiliyetini tıkaması ve kitleleri duygularıyla hareket etmeye sevketmesidir.[3] Ayrıca bu yöntemler birleştirilerek etkinliklerinin artması da sağlanır.

Günah Keçisi Bulma

Demagogların en sık başvurduğu yöntemlerden biri halkın yaşadığı sorunları başka bir dini, etnik veya sınıfsal gruba mal etmektir. 1. Dünya Savaşı sonrası Almanya'nın yaşadığı problemleri Adolf Hitler'in Yahudilere yüklemesi veya Denis Kearney'nin California'daki işçilerin yaşadığı sorunları Çinli göçmenlere mal etmesi örnek olarak gösterilebilir. Günah keçisi taktiğini uygulamanın temelinde "biz" ve "onlar" ayrımını yaratmak veya var olan ayrımı derinleştirmek vardır.

Korkuları Derinleştirmek veya Felaket Tellallığı

Halk içerisinde var olan korkuların derinleştirilerek kitlelerin desteğini sağlamaya çalışmak demagogların başvurduğu yöntemlerden bir diğeridir.

Yalan Söylemek

Demagoglar, halkın duygularını harekete geçirmeyi hedeflediklerinden bu duygulara en çok hitap edecek fikir ve söylemleri doğru olup olmadıklarına bakmadan kullanırlar. İnsanlara duymak istediklerini veya onları en çok heyecanlandıracak şeyleri söyleyerek duygularını harekete geçirmeyi ve bu şekilde oy kazanmayı umarlar. Bir yalan işe yaramadığında veya kitleleri harekete geçirmeye yeterli olmadığında farklı ilk söylemlerini destekleyen veya çelişen farklı yalanlar söylemekten çekinmezler.

Hatiplik ve Kişisel Karizma

Tarihteki birçok demagog, insanları duygusal bakımdan heyecanlandıracak ve onları coşturacak hitabet yetenekleri sergilemişlerdir. Konuşma sırasında tonlama, belagat ve kişisel karizmaları bu beceriye sahip olmalarına neden olmuştur. Demagoglar, bu becerileri sayesinde kitlelerin hayranlığını veya sevgisini kazanarak gözlerini boyarlar. Bu hayranlık, demagog politikacının daha önce söylemiş olduğu yalanların, başarısızlıklarının veya negatif olarak değerlendirilebilecek özelliklerinin görünmesine mani olur. Böylece insanlar oy verirken gerçeklerden ziyade içinde bulundukları duygusal heyecana kapılırlar ve demagoglar seçimleri kazanır.

Rakiplerini Zayıflık veya İhanet ile Suçlama

Demagog politikacıların rakiplerini beceriksiz, zayıf veya başarısız olmakla suçlaması yaygındır. Rakip politikacının gerçekten böyle olması gerekmez. Demagog, bu sözleri sürekli ve farklı şekillerde tekrarlayarak rakibinin seçmenler nezdinde kötü görünmesini sağlar. Bir diğer yöntem de farklı düşünceleri ihanet ile suçlamak şeklinde gelişir. Rakip politikacılara dinden çıkmak, vatana ihanet etmek veya düşmana hizmet etmek gibi yaftalar yapıştırılır.

İmkansızı Vaat Etmek

Gerçekleştirilebilir olup olmadığına bakılmaksızın halkın üzerinde etkisi olacak sözler vermek de demagogların çok sık kullandığı bir yöntemdir. Demagoglar, vaatlerini uzun uzun ve ballandırarak anlatırlar ancak nasıl yapacaklarına dair detay vermezler. Tüm vatandaşlara ev ve araba vadetmek, akarsuyu dahi bulunmayan yerleşim birimlerine baraj vadetmek karikatürize edilmiş bazı örneklerdir.

Şiddet veya Yıldırma

Demagogların kendi taraftarlarını diğer gruplara karşı kışkırtması, fiziksel şiddet kullanmaya yöneltmesi de sık görülen yöntemlerdendir. Bu şekilde, hem demagog politikacıyı destekleyen grup içerisinde birlik sağlamlaştırılır hem de diğer gruplara gözdağı verilmiş olur.

Hakaret Etmek veya Alay Etmek

Demagogların rakipleri hakkında aşağılayıcı sözler söylemesi veya onlarla alay etmesi de yaygındır. Özellikle tecrübesiz ve çiğ gruplar nezdinde bu tür alay etmeler ve hakaretler prim yapar ve demagog politikacıyı güçlü gösterir. Özellikle, rakibe küçümseyici bir lakap takarak tüm söylemlerde bu lakabı tekrar tekrar kullanarak yerleşmesini sağlamak tarih boyunca birçok demagog tarafından kullanılmıştır.

Bayağılık veya Kaba Davranmak

Toplumlarda ve kurumlarda yerleşmiş olan davranış kalıplarına ve görgü kurallarına uymayarak ilgi çekmek veya o grubun değerlerini önemsemediğini vurgulamak da demagoglar tarafından sık başvurulan yollardan biridir. Örneğin, belirli bir giyim tarzının gerekli kılındığı toplantı veya törenlere günlük giyim ile katılarak o grubun önemsenmediği vurgulanmış olur. Bu tarz hareketlerin elit diye tabir edilen üst sınıflara karşı yapılması demagog politikacının halkın yanında görünmesine neden olabilir. Bir diğer örnek de meclis, televizyon gibi çok kişiye hitap eden alanlarda argo konuşmaktır. Bu şekilde demagog, yerleşik düzene saygı duymadığını göstermiş olur ve ilgi çeker.

Halk Adamı Gibi Görünmeye Çalışmak

Birçok demagog politikacı öyle olmasalar dahi kendilerine oy veren insanlar gibi görünmeye çalışır. Belirli kelimeleri oralı olmasa da yöreye özgü telafuz etmek veya halka sempatik gelecek lakaplar almak örnek gösterilebilir. Demagog politikacının amacı insanlara yakın görünerek oy vermelerini sağlamaktır. Bu nedenle olmadığı ve hatta tamamen zıt olduğu biri gibi davranmaktan çekinmez. Dindar olmadığı halde dindar insanlara sempatik görünmek için dindarmış gibi davranmak da buna örnektir.

Aşırı Derecede Basite İndirgemek

Demagog politikacılar birçok nedenden kaynaklanan ve dikkatle analiz edilmesi gereken karmaşık sorunları tek nedene veya basit bir çözüme indirgemeyi tercih ederler. Bu şekilde, insanları ikna etmek ve onları bir görüşe kanalize etmek kolaylaşır.

Medyaya Saldırma

Yayın organları hoşlarına gitmeyen bir bilgi verdiğinde demagog politikacıların bu yayın organlarına rakiplerinden rüşvet almak veya yabancı devletlerin emrinde olmak gibi değerlere aykırı suçlamalar yöneltmesi de yaygındır. Bu şekilde, tartışma konusunun haberlerde verilen bilgi olmaktan çıkıp haberi yapan yayın organı olması sağlanmış olur.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ American Demagogues (İngilizce). 1954. s. 3. 
  2. ^ Ancient Historians (İngilizce). Barnes & Noble Publishing. 1994. ss. 98-111. 
  3. ^ Demagoguery, Statesmanship, and Presidential Politics (İngilizce). Rowman & Littlefield. 2011. ss. 75-118. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Din, nadiren de olsa ilmet, genellikle doğaüstü, transandantal ve cansal unsurlarla ilişkilendirilmiş, çeşitli ayinler ve uygulamaları içeren, ahlak, dünya görüşleri, kutsal metinler ve yerler, kehanetler, etik kuruluşlarından oluşan bir sosyo-kültürel sistemdir.

<span class="mw-page-title-main">Reklam</span> pazarlama için kullanılan iletişim biçimi

Reklam, "insanları gönüllü olarak belli bir davranışta bulunmaya ikna etmek, belirli bir düşünceye yöneltmek, dikkatlerini bir ürüne, hizmete, fikir ve kuruluşa çekmeye çalışmak, onunla ilgili bilgi vermek, ona ilişkin görüş ve tutumlarını değiştirmelerini veya belirli bir görüşü ya da tutumu benimsemelerini sağlamak amacıyla oluşturulan; iletişim araçlarından yer ya da süre satın almak yoluyla sergilenen ya da başka biçimlerde çoğaltılıp dağıtılan ve bir ücret karşılığı oluşturulduğu belli olan "duyuru"dur.

<span class="mw-page-title-main">Propaganda</span> psikolojik olarak etkilemek amacıyla yapılan mesajlar

Propaganda ya da yaymaca, çok sayıda insanın düşünce ve davranışlarını etkilemek amacını taşıyan önceden planlanmış bir mesajlar bütünüdür. Propaganda tarafsız bilgi sağlamak yerine, en temelde kendi kitlesini etkileyecek bilgiyi sunar. Mesaj doğru olsa da yönlü olabilir ve olayın tümünü dengeli bir şekilde sunmayabilir. Genellikle politikada; eski ifadeyle "seçim propagandası" ya da günümüz ifadesiyle "seçim kampanyası" şeklinde kullanılır. Hükûmetler ve politik partiler tarafından da desteklenir.

Retorik ya da eski ismiyle Belagat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatıdır. Sözcük güncel kullanımda "etkileyici ve ikna edici olmakla beraber içtenlikten veya anlamlı içerikten yoksun lisan" anlamında da kullanılır. Kavram Yunanca rhētorikos (ῥητορικός) "hitabet" kavramından türemiştir. Antik Yunanistan'da MÖ 5. yüzyılda Sokrates çevresindekiler tarafından kullanılmış olan bu kelime, ilk kez Platon’un Gorgias adlı eserinde geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tiyatro</span> sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilenmesi amacıyla hazırlanmış gösteriler

Tiyatro, bir sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilemesi amacıyla hazırlanmış gösterilerdir. Farklı bir şekilde duyguların ve olayların hareket (jest) ve konuşmalarla anlatılmasıdır. Genel olarak temsil edilen eser anlamında da kullanılır. Tiyatro eseri, olayları oluş yoluyla gösterir. Bu yönüyle konuşma ve eyleme dayanan bir gösteri sanatı olarak da tanımlanabilir. Yaygın bir deyişle tiyatro; insanı, insana, insanla, insanca anlatma sanatı olarak Shakespeare'in sözüyle de ifade edilir.

<i>Prens</i> (kitap) Machiavelli tarafından yazılmış politika hakkında bilimsel bir inceleme

Prens veya Hükümdar, Floransalı yazar Niccolò Machiavelli tarafından politika hakkında yazılmış bilimsel bir incelemedir. Asıl adı "De Principatibus" olup 1513 yılında yazılmıştır. Ancak 1532 yılına yani Machiavelli'nin ölümünden 5 yıl sonrasına kadar basılmamıştır. Yaşadığı süre boyunca yayımlanmamasına rağmen Machiavelli'nin en bilinen eseri olarak kabul edilmektedir. Ayrıca daha sonra ortaya atılan "Makyavelist düşünce" teriminin temelini oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Popülizm</span> politik yönelim veya bakış açısı

Popülizm veya halk çıkarcılığı, toplumdaki seçkin bir tabaka tarafından halkın çıkarlarının bastırıldığını ve engellediğini varsayan ve devlet organlarının bu seçkin tabakanın etkisinden çıkarılıp halkın yararına ve toplum olarak gelişmesi için kullanılması gerektiğini söyleyen siyasî bir felsefe veya söylem biçimi. Popülist söylem "sokaktaki insan"ın ekonomik ve sosyal çıkarlarını vurgulayarak, önyargılarını ve duygusal kırılmalarını kullanarak başarıya ulaşmayı amaçlar. Popülist söylem, belirli bir ideolojiye bağlı değildir. Nitekim, son yıllarda hem sol hem de sağ görüşlü liderlerin popülizme başvurduğu gözlemlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Demagog</span> seyircinin korkularına ve duygularına hitap eden politik hatip

Demagog veya laf cambazı, demokrasilerde sıradan insanları seçkinlere karşı kışkırtarak popülerlik kazanan siyasi bir liderdir. Demagoglar özellikle hitabet yoluyla kalabalıkların tutkularını harekete geçirir, dış grupları günah keçisi yapar, korkuları körüklemek için tehlikeleri abartır, duygusal etki için yalan söyler ya da mantıklı düşünmeyi bastırma ve fanatik popülerliği teşvik etme eğiliminde olan diğer söylemlerde bulunur. Demagoglar; yerleşik siyasi davranış normlarını devirir veya bunu vadeder veya tehdit eder.

Siyasetçi veya politikacı, parti politikasında etkin olan bir kişi ya da hükûmette herhangi bir görevi elinde bulunduran bir kişi. Politikacılar, ülkeyi ve dolayısıyla insanlarını yöneten yasalar ya da politikalar önerir, destekler ve oluşturur. Politikacı, herhangi bir bürokratik kurumda, politik iktidara ulaşmaya çalışan herhangi biri de olabilir.

Toplum mühendisliği ya da toplumsal psikolojik bilinç mimarlığı denilen faaliyet. Uygulama toplum geneline, dar topluluklara veya kişilere karşı yürütülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Sosyal psikoloji</span> toplumun insanların düşüncelerini ve davranışlarını nasıl etkilediğini araştıran bilim dalı

Sosyal psikoloji bireylerin düşüncelerinin, iç dünyalarının ve davranışlarının başkalarının gerçek, hayalî ve anlaşılan oluşundan nasıl etkilendiğine dair bir bilimsel çalışmadır. Bu alanda araştırma yapanlar genellikle psikolog veya sosyolog'lardan oluşmaktadır. Buna rağmen bütün sosyal psikologlar hem birey, hem de topluluk bazında çalışırlar. Benzerliklerine rağmen iki alan amaçları, yaklaşımları, yöntemleri ve terimlerinde farklılaşırlar. Biyofizik ve kavrama psikolojisi gibi sosyal psikoloji de disiplinlerarası bir alandır.

<span class="mw-page-title-main">Keşiş</span> evlenmeyen inzivaya çekilmiş din adamı

Keşiş, Hristiyanlık'ta evlenmemiş, manastırda yaşayan rahip ve rahibe.

<span class="mw-page-title-main">Gereksinim çözümleme</span>

Bilgisayar bilimlerinde, gereksinim analizi ya da gereksinim çözümleme; çeşitli sistemlerin gerekliliklerini ve olası çelişkili durumlarını göz önüne alarak, yazılımı analiz etmek, belgelemek, doğrulamak ve yönetmek için yeni veya değiştirilmiş bir ürün üzerinde projenin ihtiyaçlarını, sistem gereksinimlerini ve koşullarını belirleyen görevleri kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Etnik çatışma</span> etnik gruplar arasındaki fikir veya inanç savaşı

Etnik çatışma, iki veya daha fazla etnik grup arasında çıkan bir çatışmadır. Çatışmanın kaynağı siyasi, sosyal veya ekonomik olabilirken, çatışan bireyler etnik grubunun topluluk içindeki konumu için açıkça mücadele etmelidir. Bu son kriter etnik çatışmayı diğer mücadele biçimlerinden ayırır.

<span class="mw-page-title-main">Kitle</span>

Türk Dil Kurumu sözlüğünde kitle, bir yerde toplanmış, bir araya gelmiş insan topluluğu, kütle olarak tanımlanıyor. İkinci bir anlamı ise, belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı.

<span class="mw-page-title-main">Nefret</span> Derin ve duygusal aşırı beğenisizlik

Nefret, bir duygudur. Bazı insanlara veya fikirlere karşı kullanılabilecek kızgın veya küskün bir duygusal tepkiye neden olabilir.

Propaganda üretmek için sosyal psikoloji araştırmalara dayanan bir dizi propaganda tekniği kullanılmaktadır. Propagandacılar, bazen ikna edici olmakla birlikte genelde geçerli olmayan argümanlar kullandıklarından, bu tekniklerin çoğu mantıksal yanılgılar olarak sınıflandırılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Spin (propaganda)</span>

Halkla ilişkiler ve siyasette spin, bir etkinlik, organizasyon ya da kişi hakkında bir konuyu bilerek belli bir yönde aktarmak ve bu şekilde kamuoyunu etkilemek yoluyla yapılan bir propaganda biçimidir. Reklamcılık gerçeklerin sunumunu yönetebilirken, "spin" genellikle samimiyetsiz, aldatıcı ve manipülatif taktiklerin kullanılmasını ima eder.

Hedef kitle, iletişim alanında bir yayın veya programın hitap etmesi beklenen topluluğu ifade eden terimdir. Genellikle pazarlama ve reklamcılık sektörleri tarafından kullanılır. Kurumlar yayın faaliyetlerinde kendilerine ekstra para ve iş gücü kaybı getirerek bütün bir toplumu kapsamaktansa, kendileri için daha avantajlı olacak kitleler ile iletişime geçmeyi tercih eder. Hedef kitle kavramı aynı zamanda siyasal partilere politikalarını oluştururken ve oluşturdukları politikaları kamuoyuna açıklarken yardımcı olur.

<span class="mw-page-title-main">Meslek Olarak Siyaset</span>

Meslek Olarak Siyaset, Alman iktisatçı ve sosyolog Max Weber'in (1864–1920) bir makalesidir. Bu, 28 Ocak 1919'da Bavyera'daki "Özgür Öğrenciler Birliği"ne Münih'te verdiği bir dizinin ikinci dersinden kaynaklandı. Bu, Alman Devrimi sırasında, Münih'in kısa bir süre Bavyera Sovyet Cumhuriyeti'nin başkenti olduğu sırada oldu. Weber, konuşmayı bir stenograf tarafından yazılan el yazısı notlara dayanarak yaptı. Makalenin genişletilmiş versiyonu Temmuz 1919'da yayınlandı ve İngilizce'ye ancak İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra çevrildi. Deneme bugün klasik bir siyaset bilimi ve sosyoloji eseri olarak kabul ediliyor.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.