
Energiya, Sovyet uzay mekiği Buran'da taşıyıcı görevini üstlenen roket. 175 tonu taşıyacak kadar güçlüdür. Valentin Gluşko tarafından tasarlamış ve yalnızca 2 kez uzaya çıkmıştır.

Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü, daha önceki adı Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü olan, Amerika Birleşik Devletleri Uzay Kuvvetleri'nin Santa Barbara ilçesi, Kaliforniya'daki bir askeri hava üssüdür. 1941'de kurulan Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü, Western Range'den uzay aracı fırlatan ve aynı zamanda füze testi yapan bir uzay fırlatma üssüdür. Amerika Birleşik Devletleri Uzay Kuvvetleri'nin Space Launch Delta 30 üssü için ana delta görevi görür. Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü, askeri uzay fırlatma görevine ek olarak, NASA ve SpaceX gibi sivil ve ticari uzay varlıkları için uzay fırlatmaları da gerçekleştirir.

SpaceX, merkezi ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Hawthorne şehrinde bulunan bir Amerikalı uzay taşımacılığı şirketidir. SpaceX; Falcon 9, Falcon Heavy, Starlink, Dragon Kargo, Starship gibi uzay misyonu araçlarını bünyesinde bulundurmaktadır.

Falcon 1, SpaceX şirketi tarafından özel sermaye ile geliştirilmiş ve üretilmiş olan, bir 'harcanabilir fırlatma sistemidir. Yörüngeye-iki-aşamalı-çıkan türdeki roket her iki aşama için de yakıt olarak LOX/RP-1 karışımını kullanmaktadır, ilk aşamada tek bir Merlin motoru ve ikinci aşamada ise tek bir Kestrel motoru kullanılmaktadır. Roket baştan sona SpaceX tarafından tasarlandı ve özel sermaye ile geliştirilerek yörüngeye çıkabilen ilk başarılı sıvı-yakıt-itkili fırlatma aracı olmuştur.

Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.

Evrilmiş Harcanabilir Fırlatma Aracı - EHFA, ABD Hava Kuvvetleri (USAF) bünyesindeki bir harcanabilir fırlatma sistemi programıdır, ABD Savunma Bakanlığına ve ABD Hükümetine ait diğer görev-yüklerinin uzaya erişimini sağlama amacı gütmektedir. 1990'larda hükûmetin uzaya fırlatışlarını daha ucuz ve güvenilir hale getirme amacıyla başlatılan bu programın sonucunda Delta IV ve Atlas V isimli iki adet fırlatma sistemi geliştirilmiştir. Bu iki fırlatma sistemi, ABD askeri uydularının fırlatılmasında kullanılan asıl yöntemlerdir. ABD Hava Kuvvetleri, EHFA ailesindeki fırlatma araçlarını, en azından, 2030 sonlarına kadar kullanmayı planlamaktadır. Ayrıca geliştirme süreci devamında oluşan (Follow-on) teknolojiler üzerinde duruluyor, bunlardan birisi aslen, iptal edilene kadar, Tekrar-kullanılabilir Hızlandırıcı Sistemiydi.

Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.
Yeniden kullanılabilir fırlatma sistemleri sayesinde uzaya birden fazla kez yük taşıması yapılabilir. Bu sistem genişletilebilir fırlatma sistemlerininin çalışma prensibinin tam zıttında yürüyordu. Genişletilebilir fırlatma sistemlerinde araç bir kere kullanıldıktan sonra kullanılmıyordu.
Bu yörünge fırlatma sistemlerinin bir karşılaştırmasıdır. Aşağıda geleneksel yörünge fırlatma sistemlerinin tam listesi sunulmuştur. Geleneksel fırlatıcı aileleri kısa, basit listesi için bkz: Yörünge fırlatma aileleri karşılaştırması.

United Launch Alliance (ULA), Lockheed Martin ile Boeing ortaklığında kurulan bir havacılık ve uzay mühendisliği şirketidir. Şirket 1 Aralık 2006 tarihinde kurulmuştur. En büyük müşterileri NASA ve ABD Savunma Bakanlığı'dır. Şirketin merkezi Centennial'da yer almaktadır.

Kennedy Uzay Merkezi Kalkış Kompleksi 39, Kennedy Uzay Merkezi'ne ait bir roket fırlatma alanıdır. Kalkış kompleksi başlangıçta Apollo programı için inşa edildi ve daha sonra Uzay Mekiği programında kullanıldı. Günümüzde ise fırlatma rampaları SpaceX Falcon 9, Dragon 2 ve Falcon Heavy ile NASA'nın Space Launch System için C rampası ile fırlatılmasını destekleyecek şekilde değiştirildi.

H-II, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, 1990'larda daha büyük uyduları fırlatma imkânı sunmak amacıyla NASDA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup Japonya'nın yalnızca yerel teknolojiler kullanılarak üretilen ilk iki aşamalı sıvı yakıtlı roketidir. 1994-1999 yılları arasında kullanıldıktan sonra güvenilirlik ve maliyet konular nedeniyle H-IIA roketi geçildi.

Epsilon, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, JAXA tarafından 2007 yılında geliştirilmiş olup M-V roketinin yerini almıştır. Alçak Dünya yörüngesine 1,2 ton yük yükleyebilecek şekilde tasarlanmıştır.

Soyuz-2 (14A14), Rus Soyuz roketinin 21. yüzyıl versiyonudur. Temel formunda, yükleri düşük Dünya yörüngesine yerleştirmek için üç aşamalı bir taşıyıcı rokettir. Soyuz'un önceki sürümleriyle karşılaştırıldığında, ilk aşama güçlendiriciler ve iki çekirdek aşama, geliştirilmiş enjeksiyon sistemlerine sahip yükseltilmiş motorlara sahiptir. Dijital uçuş kontrolü ve telemetri sistemlerine sahip Soyuz, daha önceki Soyuz roketlerinin aksine sabit bir fırlatma platformundan fırlatılabiliyor.

RL10, itici gazlar olan kriyojenik sıvı hidrojen ve sıvı oksijen yakan, Aerojet Rocketdyne tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde inşa edilen sıvı yakıtlı kriyojenik bir roket motorudur. Modern versiyonlar vakumda motor başına 110 kilonewton (25.000 lbf) kadar itme gücü sağlar. Atlas V'in Centaur üst fazı ve Delta IV'ün DCSS'si için üç RL10 versiyonu üretildi. Uzay Fırlatma Sisteminin Keşif Üst Fazı, OmegA roketinin üst fazı ve Vulcan roketinin Centaur V'i için üç versiyon daha geliştirilmektedir.

Artemis 1, Artemis Programı'ndaki devam eden ilk uzay uçuşu olan mürettebatsız bir Ay yörüngesi görevidir. Orion uzay aracı ve Space Launch System fırlatma roketinin ilk entegre uçuş testidir. Artemis 1, 16 Kasım 2022'de 06:47:44 UTC'de Kennedy Uzay Merkezi'nden başarıyla fırlatıldı. Görevin ana amacı, Ay'daki insan varlığının yeniden tesis edilmesi, Mars da dahil olmak üzere gelecekteki keşifler için gerekli teknolojileri ve iş yaklaşımlarını görmek ve bilimsel çalışmaları sürdürmeyi amaçlayan sonraki Artemis görevlerinde kullanılmak üzere Orion uzay aracını, özellikle de ısı kalkanını test etmektir.
Delta IV Heavy, Delta IV ailesinin en büyük türü olan harcanabilir ağır yük fırlatma aracıdır. Bu, SpaceX'in Falcon Heavy'sinin arkasında, çalışan dünyanın en büyük kapasiteli ikinci fırlatma aracıdır ve onu CNSA'nın Long March 5'i yakından takip eder. United Launch Alliance tarafından üretilmiştir ve ilk 2004 yılında fırlatılmıştır.

Centaur, ABD fırlatma hizmeti sağlayıcısı Birleșik fırlatma ittifakı (ULA) tarafından üretilen, bir ana aktif versiyon ve bir versiyon geliştirilmekte olan bir roket tahrikli üst aşamalar ailesidir. çapında Common Centaur/Centaur III, Atlas V fırlatma aracının üst aşaması olarak uçar ve çapındaki Centaur V, ULA'nın yeni Vulkan roketinin üst aşaması olarak geliştiriliyor. Centaur, sıvı hidrojen (LH 2 ) ve sıvı oksijen (LOX) itici gazlarını kullanan ilk roket aşamasıydı, üst aşamalar için ideal olan ancak önemli taşıma zorlukları olan yüksek enerjili bir kombinasyondur.

National Launch System, 1991 yılında Başkan George HW Bush tarafından Dünya yörüngesine ulaşmak için Space Shuttle alternatiflerini belirlemek üzere başlatılmış bir projeydi. Kısa bir süre sonra NASA, Lockheed Missiles and Space, McDonnell Douglas ve TRW'den on aylık bir çalışma yapmalarını istedi.
H-I, Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, 1980'lerde daha büyük uyduları fırlatma imkânı sunmak amacıyla McDonnell Douglas ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup lisanslı olarak üretildi. 1986-1992 yılları arasında kullanıldıktan sonra yerini Mitsubishi Heavy Industries'in tamamen kendi geliştirdiği H-II roketi aldı.