İçeriğe atla

Dekameron'un Aşk Öyküleri

Dekameron'un Aşk Öyküleri/Dekameron
Il Decameron
"Dekameron'un Aşk Öyküleri" (Il Decameron) filminin Fransa'da basılmış bir sinema afişi
YönetmenPier Paolo Pasolini
YapımcıAlberto Grimaldi
SenaristPier Paolo Pasolini
Giovanni Boccaccio (roman)
OyuncularFranco Citti
Pier Paolo Pasolini
Ninetto Davoli
MüzikEnnio Morricone
Görüntü yönetmeniTonino Delli Colli
KurguNino Baragli
DağıtıcıUnited Artists
CinsiSinema filmi
TürüErotik komedi, dönem filmi
RenkRenkli (Technicolor)
Yapım yılı1971
Çıkış tarih(ler)i19 Haziran 1971, Berlin Uluslararası Film Festivali
Ocak 1973, Türkiye
Mart 1992, Türkiye, 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali
Süre112 dakika
Ülkeİtalya İtalya
Fransa Fransa
Batı Almanya Batı Almanya
Dilİtalyanca
Devam filmiI Racconti di Canterbury (Canterbury Öyküleri), 1972
Diğer adlarıDekameron'un Aşk Öyküleri (Türkiye)
Dekameron (İstanbul Film Festivali)
Le Décaméron (Fransa)
The Decameron (ABD)
El Decamerón (İspanya)
Decamerone (Batı Almanya)

Dekameron'un Aşk Öyküleri[1] 1971 İtalya - Fransa - Batı Almanya ortak yapımı erotik güldürü filmidir. Özgün adı Il Decameron olan film ABD'de The Decameron adıyla gösterime sunulmuştur.

Film Türkiye'de ilk kez Ocak 1973'te "Dekameron'un Aşk Öyküleri" adıyla gösterilmişti.[2] Daha sonra Mart 1992'de 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali kapsamında bu kez Dekameron adıyla ve yönetmenin hayat üçlemesi'ni oluşturan diğer iki filmiyle birlikte yeniden Türk seyircisine sunulmuştur.[3]

Rönesans dönemi İtalyan hümanist yazar ve ozan Giovanni Boccaccio'nun 1350 - 1353 yılları arasında yazdığı Decameron adlı alegorik eserinden sinemaya aktarılmıştır. Filmin senaristi ve yönetmeni ayrıksı İtalyan yönetmen Pier Paolo Pasolini'dir. Pasolini kendi filminde önemlice bir rolde de oynamaktadır: Yönetmen filmde fresk ressamı Giotto rolündedir. Silvana Mangano'nun da Madonna olarak kısa bir rolü vardır ama jenerikte adı geçmez. Yapımcılığını Alberto Grimaldi'nin üstlendiği filmin müziklerini Ennio Morricone yapmıştır.

Pasolini, Boccaccio'nun orijinal 100 öyküsünden dokuzunu filmine aktarmıştır, bunu yaparken de her zamanki gibi cinsellliğin dozunu çok yüksek tutmuştur. Özellikle de genç erkek ve kadınların çıplak bedenlerini cömertçe sergiledikleri, baskının utanmanın olmadığı doğal ve ilkel bir cinsellik sergilenir. Hatta filmde cinsel organlar bile çok doğalmış gibi açıkça gösterilir. Sözde örtünmeler, paçavra giysiler bile cinsel organların belirgin olarak fark edilmesine engel olmaz. Bu filmde gösterilen halktan sıradan insanlar arasındaki cinselliktir. Filmde cinsellik ve çıplaklık hayatın diğer unsurları gibi gündelik çok sıradan eylemler gibi sergilenir. Bu arada Pasolini Katolik Kilisesi'ni de hicvetmeyi ihmal etmez.

19 Haziran 1971'de ilk gösteriminin yapıldığı Berlin Uluslararası Film Festivali'nde Altın Ayı ödülüne aday gösterilen film Gümüş Ayı ödülü almıştır.[4]

Pasolini'nin Hayat Üçlemesi

"Dekameron'un Aşk Öyküleri", Pier Paolo Pasolini'nin klasik metinlerden yola çıkarak cinselliği irdelediği ve eski çağlarda cinselliğe gösterilen hoşgörüyü vurguladığı, Hayat Üçlemesi olarak anılan üç filminden ilkidir. Üçlemeyi oluşturan diğer iki film 1972 tarihli I Racconti di Canterbury (Canterbury Öyküleri) ve 1974 yılında tamamlanan Il Fiore Delle Mille e Una Notte (Binbir Gece Masalları). Sinema yazarı Rekin Teksoy bu üçlemeye Eros Üçlemesi adını verir. Bazı oyunculara her üç filminde de yer vermiştir, örneğin Franco Citti üçlemenin tamamında vardır. Zaten Franco Citti, Pasolini'nin fetiş aktörüdür ve Pasolini ona birçok filminde daha rol vermiştir.

  • Pasolini'nin Hayat Üçlemesi (Eros Üçlemesi):
Yıl Özgün adı Türkiye'deki adı Uyarlandığı eser Notlar
1971Il DecameronDekameron'un Aşk ÖyküleriGiovanni Boccaccio'nun 1353 tarihli eseri Decameron
1972I Racconti di CanterburyCanterbury ÖyküleriOrta Çağ İngiliz yazarı Geoffrey Chaucer'in eseri Canterbury HikâyeleriPasolini de oynuyor. Filmin Türkiye'deki diğer bir adı da Aşk Bahçesidir.
1974Il Fiore Delle Mille e Una NotteBinbir Gece MasallarıOrta Doğu kökenli anonim eser Binbir Gece MasallarıPasolini de oynuyor

Konusu

Rönesans şairi Giovanni Boccaccio'nun 1353'te tamamladığı ve 100 uzun öyküden oluşan Decameron adlı alegorik eserinden uyarlanan film bu öykülerden 9 tanesini içerir. Öykülerin tamamı Orta Çağ İtalyasında geçer. Bazıları birbirleriyle bağlantılı olan öyküler şunlardır:

Zengin ama safça bir delikanlı ticaret için geldiği kentte genç bir kadın tarafından eve davet edilir. Eve gelince onun kayıp kızkardeşi olduğunu söyleyerek onu şaşırtan kadın delikanlıyı daha önceden tahtalarını testereyle keserek tuzak haline getirdiği tuvaletin gaita çukuruna düşürerek bütün paralarını çalar. Gaitaya bulanmış halde sokağa atılan genç adam çok pis koktuğu için gizlice sığındığı bir kilisede bu kez kilise hırsızlarının ağına düşer. Bu iki hırsız onu yeni ölmüş Napoli Başpiskoposunun kilisede duran lahitini soymaya zorlarlar. Lahite cesedin yanına girerek soygunu gerçekleştiren genç asıl kıymetli parçayı, Piskoposun yüzüğünü kendisine saklar.

Başka bir öyküde rahibelerin manastırında iş bulabilmek için sağır dilsiz numarası yapan bir genç bütün genç rahibelerle sırayla ilişkiye girer. En sonunda yaşlı başrahibeyle de yattıktan sonra ağzından dökülen kelimeler başrahibe tarafından bir mucize olarak kabul edilir. Gerçekleşen bu mucize(!) rahibelerin onu daha çok bağırlarına basmalarına yol açar.

Bir başka öyküde bir genç kız ailesinden evin terasında uyumak için izin ister, sözde sıcak gecelerde serin olan terasta rahat uyuyacaktır. Oysa aşığıyla buluşmak için en uygun uygun ortam burasıdır. Ancak ertesi gün ailesi onları çırılçıplak yatakta uzanırken yakalar, kızar gibi yaparlar ama aslında sevinirler. Çünkü zaten yakalandığı için çok korkmuş olan genç, zengin bir ailenin oğludur ve kızla evlenmeye dünden razıdır.

Eve aşığını alan bir kadın saf kocasının eve erken gelmesi üzerine kocasını avludaki büyük küpe sokarak aşığıyla küpün dışında işi pişirmesi; aşağılık bir adamın ölüm döşeğindeki bir papazı kandırması; üç erkek kardeşin kızkardeşlerinin sevgilisinden intikam almaları; kilise duvarına fresk çizecek bir grup ressamın (baş ressamı bizzat Pasolini oynuyor) ilham gelmesi için bekleyişleri ve sonunda baş ressamın "Onu düşlemesi çok daha zevkliyken neden bir sanat eseri yaratılır ki?" diye serzenişi; düzenbaz bir rahibin arkadaşının karısını baştan çıkarma girişimlerinin anlatıldığı öyküler ise filmin diğer bölümlerini oluşturur.

Oyuncu kadrosu

Kurukafalar Kraliçesi (Monique van Vooren)
Oyuncu Rolü
Franco CittiCiappelletto
Ninetto DavoliPerugia'lı Andreuccio
Jovan JovanovicRustico
Vincenzo AmatoLamporecchio'lu Masetto
Pier Paolo PasoliniAllievo di Giotto
Angela LucePeronella
Silvana ManganoMadonna
Giuseppe ZigainaKeşiş
Gabriella Frankel
Vincenzo Cristo
Giorgio Iovine
Salvatore Bilardo
Vincenzo FerrignoGiannello
Luigi Seraponte
Antonio Diddio
Mirella Catanesi

MPAA sertifikaları

"Dekameron'un Aşk Öyküleri", Amerikan Sinema Filmleri Derneği'nin (MPAA) film derecelendirme sistemine göre 1991 yılında ABD'de "R" reyting derecesi ile derecelendirilmiştir.[5] Bu, filmin gösterildiği salona, yanlarında ebeveynleri veya erişkin bir refakatçileri olmadığı takdirde 17 yaşından küçük seyircilerin alınamayacağı[6] anlamına gelmektedir. Bu sertifikayı taşıyan filmler açık saçık seks sahneleri içerebilir ve anne babaları çocuklarının yanlarında bile olsalar çocuklarını filme getirmeden önce filmin içeriği hakkında bilgi edinmeleri önerilmektedir.[7]

Ancak filmin taşıdığı bu "R" sertifikası 1991 yılında yapılan bir yeniden değerlendirme sonucunda verilmiş nihai sertifikadır. Film ABD'de ilk kez gösterime verildiğinde film eski derecelendirme sistemine göre "X-rating" kategorisine sokulmuştu. Bunun anlamı 18 yaşından küçük kimselerin salona alınmasının yasak olduğuydu. "Dekameron'un Aşk Öyküleri"nin yanı sıra Geceyarısı Kovboyu, Otomatik Portakal gibi birçok önemli film de bu kategorideydi.[8] 1970'lerde yaygınlaşmaya başlayan pornografik filmlerin, bir zorunlulukları olmadığı halde müşteri çekmek için, reklam amaçlı olarak kendiliklerinden bu derecelendirmeyi kullanmaları (XXX gibi, X ne kadar çoksa içerik o kadar açık saçık demektir!) şikayetlere sebep olmuştu. Ciddi film şirketlerinden gelen bu şikâyetler üzerine MPAA derecelendirme sistemini değiştirdi ve onun yerine resmi olarak "NC-17"yi getirdi.[5]

"Dekameron'un Aşk Öyküleri" de diğer filmlerle birlikte yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak pornografik filmlerin kullandığı X-rating'den çıkartılarak "R" reyting kategorisine sokuldu. Diğer ülkelerde de benzer derecelendirme sistemlerine göre filme genelde 18, bazen de 16 yaş sınırı getirilmiştir.[5]

Kaynakça

  1. ^ Dorsay, Atilla (1995). 100 Yılın 100 Yönetmeni. Remzi Kitabevi. ss. sayfa 449.  Türkçe isim için referans.
  2. ^ "IMDb'de Il Decameron(1971), Release info alt başlığı" (İngilizce). IMDb. 22 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2009. 
  3. ^ "İstanbul Film Festivali Web Sitesi". Erişim tarihi: 26 Haziran 2009. []
  4. ^ "IMDb'de Awards alt başlığı". IMDb. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2009. 
  5. ^ a b c "Il Decameron (1971) / Parents Guide&Certification" (İngilizce). IMDb. 23 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2012. 
  6. ^ "What Each Rating Means" (İngilizce). mpaa.org. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2012. 
  7. ^ "Ratings and Definitions" (İngilizce). filmratings.com. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2012. 
  8. ^ "Most Popular United States-X Titles" (İngilizce). IMDb. 14 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2012. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ingmar Bergman</span> İsveçli oyun yazarı ve yönetmen

Ernst Ingmar Bergman, İsveçli oyun yazarı ve film yönetmeni.

Zeki Demirkubuz, Türk film yönetmeni, senarist, yapımcı ve oyuncu.

<i>Decameron</i> Giovanni Boccaccio tarafından yazılan dünya edebiyatının ilk hikâyesi

Decameron, Giovanni Boccaccio tarafından yazılmıştır. 1348'de Avrupa'da büyük bir veba salgını olur. Salgın boyunca tanık olduğu olaylardan etkilenen Boccaccio, 1348'de başlayıp, 1351'de bitirdiği Decameron'da salgın günlerinin Floransa'sını ele alır.

<span class="mw-page-title-main">Roberto Rossellini</span>

Roberto Rossellini, İtalyan senaryo yazarı ve yönetmen. Yeni Gerçekçilik akımının en önemli yönetmenlerindendir. İlk yeni gerçekçi film Roma, Açık Şehir'in yönetmenidir.

<i>Aylak Fareler</i>

Aylak Fareler 1995 ABD yapımı bir gençlik komedisidir. Özgün adı Mallrats olan filmin yönetmen ve senaristi Kevin Smith'tir. Filmin başlıca rollerinde Jason Lee, Jeremy London, Claire Forlani, Shannen Doherty, Ben Affleck, Jason Mewes, Kevin Smith, Joey Lauren Adams ve Stan Lee oynamışlardır.

<i>Zeytin Ağaçları Altında</i> (film)

Zeytin Ağaçları Altında, 1994 İran yapımı Abbas Kiyarüstemi filmidir. 1990 İran depremi sonrasında, Kuzey İran'da geçer. Yönetmenin Deprem Üçlemesinin bu son filmi, kendisi de ilk film Arkadaşımın Evi Nerede'nin çekim öyküsüne dayanan ikinci film Ve Yaşam Sürüyor'un yapım öyküsüyle ilgilidir. Diğer Kiyarüstemi filmleri gibi basit ve doğal bir anlatımın hakim olduğu filmde, sanat ve hayat arasındaki ilişki tüm karmaşıklığıyla ve kurguyla gerçeğin sınırları sürekli bulanıklaştırılarak ele alınmıştır.

<i>Batan Güneş</i> (film, 1962) 1962 yapımı Fransız-İtalyan drama filmi

Batan Güneş 1962 İtalya-Fransa ortak yapımı psikolojik dramatik filmdir. Özgün adı L'Eclisse olan filmi Michelangelo Antonioni yönetmiş, başrollerinde Alain Delon ve Monica Vitti oynamışlardır. "Batan Güneş" bir Raymond ve Robert Hakim yapımıdır.

<i>Geceyarısı Kovboyu</i> (film)

Geceyarısı Kovboyu 1969 ABD yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Midnight Cowboy dur.

<i>Salo ya da Sodomun 120 Günü</i>

Salo ya da Sodom'un 120 Günü 1975 İtalya Fransa ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Salò o le 120 giornate di Sodoma ya da daha yaygın bilinen şekliyle kısaca Salò'dur. Pier Paolo Pasolini'nin yönettiği film Türkiye'de önce Mart 1992'de 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde, sonra da Nisan 2007'de 26. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde gösterilmişti. Passolini, Sergio Citti ile birlikte filmin senaryosunu da yazmıştır.

<i>Kim Korkar Hain Kurttan?</i> (film) Mike Nicholsun filmi (1966)

Kim Korkar Hain Kurttan?, 1966 ABD yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Who's Afraid of Virginia Woolf? olan film Türkiye'de ilk kez 30 Ocak 1967'de sinemalarda gösterime girmişti.

<i>Binbir Gece Masalları</i> (film, 1974)

Binbir Gece Masalları, 1974 İtalya - Fransa ortak yapımı erotik fantastik filmdir. Özgün adı Il Fiore Delle Mille e Una Notte olan film ABD'de Arabian Nights adıyla gösterilmiştir. "Binbir Gece Masalları", Mart 1992'de 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yönetmenin hayat üçlemesi'ni oluşturan diğer iki filmiyle beraber gösterilmiştir.

Pier Paolo Pasolini'nin sinema dönemleri Bu liste yönetmenin sinema eleştirmenlerince üçlemeler, dönemler gibi gruplara ayrılmış bazı filmlerini kapsar. Böyle bir ayrım Pier Paolo Pasolini'nin sinema anlayışını ve sinema kariyeri boyunca geçirdiği değişiklikleri daha iyi anlamak ve bir bakışta filmler arasında bazı kıyaslamalar yapmak açısından önemlidir.

<i>Yenilmez</i> (film, 1956) 1956 filmi

Yenilmez, 1956 Hindistan yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Aparajito olan film bazı uluslararası gösterimlerde The Unvanquished adıyla da gösterilmiştir.

<i>Gece</i> (film, 1961) 1961 filmi

Gece, 1961 İtalya - Fransa ortak yapımı psikolojik dramatik filmdir. Özgün adı La Notte olan film Türkiye'de ilk kez Kasım 1963'te sinemalarda gösterilmiştir. Filmin Türkiye'deki ikinci gösterimi ise Ağustos 1971'de Türk Sinematek Derneği'nde yapılmıştır.

Sinemada üçlemeler, birbirleri ile bir şekilde bağlantılı bazı üçlü film gruplarına sinema yazarları ve eleştirmenler tarafından verilen addır. İngilizcede bu kavramın karşılığı Trilogy dir, ancak bazen bunun yerine cycle sözcüğü de kullanılmaktadır.

Nihat Asyalı Türk savcı, oyuncu, yazar, tiyatro yönetmenidir.

<i>Konformist</i> (film) film

Konformist, 1970 İtalya-Fransa-Batı Almanya ortak yapımı politik dramatik filmdir. İtalyanca özgün adı Il conformista olan filmin ilk gösterimi Berlin Film Festivali'nde yapıldı. Aynı yıl Türkiye'de de gösterilmesi planlanan film, gösterime girmeden hemen önce sansüre takıldı. "Konformist", Nisan 1989'da 8. Uluslararası İstanbul Film Festivali kapsamında gösterildi.

<i>Geç Gelen Bahar</i>

Geç Gelen Bahar, babasının isteğini kırmamak için evlenen bir genç kızın öyküsünü konu edinen 1949 Japonya yapımı bir Yasujirō Ozu filmidir.

<span class="mw-page-title-main">Silvana Mangano</span> İtalyan oyuncu

Silvana Mangano, İtalyan kadın film oyuncusu ve mankendir. 1950'li, 1960'lı ve 1970'li yılların popüler oyuncusudur.