Death metal

Death metal, heavy metal müziğin ekstrem bir alt türüdür. Genelde palm muting ve tremolo gibi teknikler ile çalınan ve ağır derecede distortion etkisi kullanılmış ve aşağı akort edilmiş gitarlar, derin bir şekilde hırlanan vokaller, çift pedallı bas davulunun sertçe kullanılması, minör anahtarlar ve ahenksizlik, ani tempo ve ölçü değişiklikleri ile diğer metal türlerinden ayırt edilebilir. Tıpkı diğer metal türleri gibi sözlerde çeşitlilik çok olsa da, genelde vahşetli şiddet,^[1] siyasi kavgalar, doğa, felsefe ve bilimkurgu gibi konular ele alınır.

Thrash metal ve erken black metal türlerinin müziksel yapıları birleştirilerek death metal 1980'lerin ortasında ABD veya İsveç'te çıkmıştır.^[2] Venom, Celtic Frost, Slayer ve Kreator gibi sert thrash gruplarının çalışmaları death metal'in oluşumuna önemli derecede etki etmiştir. Death,^[3] Possessed, Necrophagia, Obituary, Autopsy ve Morbid Angel gibi gruplar türün öncüleri olmuştur. 1980'lerin sonunda ve 1990'ların başında death metal yaygın bir tür olarak medyanın ilgisini toplamaya başlamıştır. Combat, Earache ve Roadrunner gibi plak şirketleri hızlıca death metal grupları ile anlaşmalara girmişlerdir.^[4]

Türün en çok satan albümü, Morbid Angel'ın Covenant isimli albümüdür.^[5]

Death Metal tınısını belirleyen ve onu diğer metal türlerinden ayıran başlıca öğeler brutal vokal, distorsiyon doygunu elektro gitar, yapısökümcü tabir edilebilecek bir kompozisyon tarzı, sürat ve nihilist/dışavurumcu imgelemdir.

Death Metal'in arkaik örnekleri arasında, Speed Metal ile karıştırılan Thrash Metal tarzına yakın bir çizgide müzik yapan Death Strike'ın 1985 tarihli "Fuckin' Death" albümü sayılabilir. Ancak türün ilk yapılaşmış örneği, Chuck Schuldiner önderliğindeki Death imzasını taşıyan "Scream Bloody Gore" albümüdür. 1980'li yılların ortalarında belirişini takiben 90'lı yılların sonlarına kadar oldukça üretken bir tarz olan Death Metal kanonunun en önemli örneklerinin altında Possessed, Obituary, Morbid Angel, Death, Cannibal Corpse, Incantation, Vader, Krabathor, Acheron, Sinister, Deicide, Autopsy, Carcass, Atheist, Napalm Death, Benediction, Cancer, Gorefest, Bolt Thrower, Asphyx, Pestilence, Thanatos, Morgoth, Brutality, Immolation, Vital Remains, Disincarnate, Sadistic Intent, Monstrosity, Deteriorate, Morta Skuld, Entombed, Dismember, Unleashed, Grave, Necrophobic, Carnage, Toxodeth, Mortuary, Headhunter D.C., Krisiun, Nunslaughter, Demigod, Purtenance, Demilich, Funebre, Abhorrence, Depravity, Rippikoulu, Wombbath, Centinex, Interment, God Macabre, Toxaemia, Desultory, Hetsheads, Grotesque, Carbonized, Aggressor, Malevolent Creation, Rottrevore, Massacre, Nocturnus, Acid Death, Comecon, Terrorizer, Repulsion, Brutal Truth gibi öncü toplulukların isimleri vardır.

Bir alt kültürel enerji olarak 90'lı yılların başlarında Grunge akımının ve temsil ettiği değerlerin denge ağırlığını teşkil eden Death Metal, 90'ların sonlarında, Metal anajanrından doğan alttürevlerin, cross-over'ların ve farklı janrların gramerlerini Metal'e sentezleyen yenilikçi yaklaşımların karşısında ortodoks damarını bütünüyle yer altına çekmiş ve doğası doğrultusunda, popülerliğin süzgecinden geçmiş diğer metal janrlarının aksine, ifade tarzını daha da sertleştirmiştir. Ne var ki metal arenasında dinleyiciler ve gruplar arasında yoğunlukla tartışılan ticaret - etik ikiliği ekseninde, death metal de, geniş kitlelere ulaştığı 90'lı yılların ortalarında piyasalaşmakla suçlanmıştır.

Death metalin doğuşundan bugününe Türkiye'de gelmiş geçmiş en önemli temsilcileri arasında Capital Punishment, Andarkan, Death Project, Deathroom, Suicide, Asafated, Cenotaph, False In Truth, Hecatomb, Carnophage, Decaying Purity, Burial Invocation, Diabolizer, Engulfed, Hellsodomy gibi gruplar yer almaktadır.

Brutal vokal, diğer metal türlerinde ve popüler müziğin genelinde doğalcı biçimiyle kullanılan vokalin, enstrümantan enformasyonun distorsiyonuna paralel bir şekilde, performans veya kayıt sırasında dışsal bir müdahale olmaksızın, vokalist tarafından distorte edilmesiyle elde edilen, konvansiyonel vokalin ifade yelpazesini tek bir kalıp içinde hayata geçirmeye çalışan vokalizasyon türüne metal icracıları ve dinleyicileri tarafından verilen isimdir.

Death Metal tınısı tok, distorsiyon doygunu gitar tonlarına, brutal vokallere yaslanır. Bunların yanı sıra dışavurumcu, kinik, nihilist bir tavrı yansıtan veya gore gibi şok öğeleri üzerinde duran şarkı sözleri ve görseller Death Metal alamet-i farikası sayılır. Death Metal gitar jargonu çalış tekniği açısından Thrash Metal'in doygunlaştırdığı 'palm mute' (gitar tellerinin avuç kenarı ile kapatılarak sesin boğulması) tekniği ve strumming (vuruş) çeşitliliğiyle biçimlenen, kompozisyonel yönelim açısından ise yüksek tempolu, fragmanlı veya nakarat yapılı parçalar üreten, vokal dışavurumun belirginleştiren bir anlayışla yapılanır. Death Metal gruplarının bir bölümü [Deicide, Suffocation] melodizmi dışlayarak keskin bir ritmofoniyi sahiplenir. Bu ritmofoni ağırlıklı yaklaşım, bir Death Metal altjanrı sayılan ancak bu janrla aynı yıllarda şekillenen Grindcore'un da merkezinde yer alır. Davulda yüksek hızlarda twin, ride ve trampet üçlüsü kullanılmaktadır. Ataklar tuşeli ve çok hızlıdır. Ziller yoğun olarak kullanılmaktadır. Davul setlerinde 3 alto ve 2 floor tom tercih edilmektedir.

Yeni Akım İsveç Death Metal'i (NWOSDM) adı verilen İsveç okulu ise İngiliz Klasik Metalinin melodizmini Death Metal'in yoğunluğuyla birleştirir. Ancak istisnalar hariç birçok İsveç Death Metal grubu zamanla tarzın köklerinden dışarı çıkmaya başladığı halde hala Death metal olarak anıldıkları için tepki görmüşlerdir. Bu türün gerçek örnekleri olarak Unleashed, Entombed, Nihilist, Paganizer, Grave, Dismember, Comecon, Repugnant verilebilir.

2000'li yıllarla birlikte yükselen Metalcore türü Death Metal'in sofistike enerjisini yumuşatarak benzer bir dışavurumcu teknik lügatı sahiplenmiştir.

Death metal ile black metal arası melez bir türdür. Hem death metaldeki teknik gitar rifflerine hem de black metalin basit/minimalist gitar çalımına rastlanır. Vokalin perdesi black metaldekine benzerken vokalin kullanım şekli death metaldeki gibidir (black metalde vokal süreklidir, death metalde ise gitar rifflerine bağlı olarak kesik kesik ilerler). Davul, genellikle black metalin minimalist ve kendini tekrar eden şeklinden uzaktır. Blast beat sıkça kullanılsa da, parçalar boyunca kendini tekrar etmez. Bu melez türün en tipik örneğine Behemoth'un Satanica albümünde rastlanır. Zira bu albüm, önceleri black metal yapan grubun death metale geçerken çıkardığı bir albümüdür. Belphegor, Sarcophagus, Zyklon de kayda değer blackened death metal gruplarıdır.