İçeriğe atla

Davut Sulari

Davut Sularî
Genel bilgiler
DoğumDavut Ağbaba
1925
Çayırlı, Erzincan, Türkiye
Ölüm18 Ocak 1985 (60 yaşında)
Erzurum, Türkiye
TarzlarTürk halk müziği
MesleklerMüzisyen
ÇalgılarBağlama
Etkin yıllar1942-1985

Davut Sularî, gerçek adıyla Davut Ağbaba, (1925, Çayırlı - 18 Ocak 1985,[1]Erzurum), Türk halk müziği sanatçısı ve âşık.

Yaşamı

Erzincan'ın Tercan ilçesine bağlı Çayırlı bucağında 1925 yılında dünyaya geldi. Veli ve Cezayir çiftinin beş çocuğundan biridir.[2] Kaltukzadeler adı verilen bir aileye mensuptur. "Serhat Âşık", "Kemâli", "Sümmanî", "Selâmî" gibi mahlasları kullanmış, en sonunda "Sularî" mahlasında karar kılmıştır.[3] Dedesi Kaltık Mehmet Ağa tasavvuf şairiydi. Saz çalma, şiir söyleme ve türkü yakma zevkini dedesinden aldı. Âşıklar bayramının Konya'da yapılmasında emeği geçmişti. Türkü, atışma, güzelleme dallarında örnekler verdi. Doğu Anadolu'da asırlardan beri dilden dile anlatılan efsaneleri, menkıbeleri şiirleştirir; sazıyla etkili bir makam ve deyişle dost meclislerinde sunardı. Bütün ömrünü âşıklık geleneğine sadık kalarak sürdürdü. 17 yaşından başlayarak, aşıklık geleneğinin en önemli temsilcilerinden oldu. Konya Aşıklar Bayramı'nın oluşumunda yer aldı. TRT Radyolarında bölge sanatçısı olarak çalıştı. Davut Sulari, bir konuşmasında Zaza olduklarını ifade etmiş, Türkçe dışında Arapça, Farsça, Almanca ve Fransızca dillerini de bildiğini söylemektedir. Ana dili olan Zazaca eserler de vermiştir.[4]

Aşıklar meclislerinde sanatını icra etmeyi ömrü boyunca sürdürdü. Birçok ünlü sanatçıyla beraber de çalışmış ve çok sayıda âşık ve sanatçıyı da etkilemiştir. Aşık Beyhani, Aşık Celali, Aşık Daimi, Aşık Serdari, Mahzuni Şerif, Muhlis Akarsu gibi isimler Davut Sulari'den etkilenen âşıklardır. Ali Ekber Çiçek, Arif Sağ, Belkıs Akkale, Sabahat Akkiraz, Erdal Erzincan gibi sanatçılar onun eserlerini seslendiren isimlerden bazılarıdır. Davut Sulari, Erzurum’da âşıklar kahvesinde düzenlenen fasılda rahatsızlanıp ölmüştür. Davut Sulari, Çayırlı ilçesinde aile mezarlığına defnedilmiştir.[5]

Kızı Edibe Sulari, 2 Temmuz 1993'te Sivas Katliamı'nda Madımak Oteli'nde yakılarak öldürülmüştür.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Davut Sulari (1925 - 1985)". kimkimdir. 19 Ocak 2016. 29 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2016. 
  2. ^ Arvas 2015: 201
  3. ^ Duygulu, Melih. Aşık Davut Sularî / Üç Telli Turna, Aşık Davut Sulari Kültür ve Sanat Derneği, 2022, s.21, 39.
  4. ^ Davut Sulari ve Ozanlık Geleneği İçindeki Yeri, Güneş Yılmaz Ankara(2006)
  5. ^ Gökalp 1953: 714; Yardımcı 1986: 33; Sularî 1993a: 21; Duygulu 2000: 8; Yılmaz 2006: 34

Dış Bağlantılar

Âşık Davut Sulari Kültür ve Sanat Derneği 9 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

Türklerin Anadolu'ya geldikten sonra edebiyatları iki gruba ayrılmıştır. Arapça ve Farsçayı çok iyi bilen aydınların oluşturduğu "Yüksek Zümre Edebiyatı" ve İslam öncesinden gelen sözlü bir "Halk Edebiyatı". Anadolu'ya göç eden Türkler arasında aynı ayrım devam etti. Medrese eğitimi gören aydın kesim Arap ve Fars edebiyatlarının tesirini devam ettirirken, halk yine saz şairleri aracılığıyla halk edebiyatını devam ettirdi. Dolayısı ile Anadolu Türk Edebiyatı iki grupta incelenmektedir. Bu gruplardan biri halk edebiyatıdır.

Âşık halk edebiyatı, halk diliyle ve hece vezniyle meydana getirilen, saz eşliğinde söylenen şiirlerden oluşan geleneksel Türk edebiyatı dalıdır. âşıkların oluşturduğu eserlerin bütününe verilen isimdir.Halk edebiyatı içerisinde yer alır. Anonim ürünlerin dışında kalan şiirlerin oluşturduğu edebi ürünler toplamıdır. Kimi âşıkların başından geçen ve yaygınlaşıp ünlenen hikâyeler de âşık edebiyatı içinde incelenir.

Âşık Dertli, Türk halk ozanı. Bolu Çağa'nın Şahnalar köyünde doğdu. Asıl adı İbrahim ve mahlası Lütfi'dir. Geçimini aşık kahvelerinde saz çalıp şiir söyleyerek sağlamıştır. İstanbul, Konya ve Mısır'da bulunmuştur. Divan, halk ve tekke edebiyatlarındaki geniş kültürü sayesinde daha sağlığında yaygın bir şöhret kazanmış, divanı taş baskısıyla birçok defa basılmıştır. Fuzûlî, Âşık Ömer, Gevheri gibi şairlerin etkilerini taşıyan Dertli, çağının öbür saz şairleri gibi aruzla gazeller, divanlar, kalenderiler yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Murat Çobanoğlu</span> Halk ozanı

Murat Çobanoğlu, Türk halk ozanı.

Erol Parlak,, Türk halk müziği sanatçısı ve akademisyen.

Âşık Feymani, ünlü Türk halk şairidir.

<span class="mw-page-title-main">Âşık Alesker</span>

Âşık Alesker, 19. yüzyıl Azerbaycan saz üstadlarının en önemli temsilcisi, Azerbaycan aşık edebiyatının klasiklerinden biridir.

Erzurumlu Emrah, Türk halk şairi. Anadolu'da üzerinde geçici olarak Sivas ve Kastamonu'da uzun süre kaldığı, Dertli'yi koruyan Alişan Bey'e sığındığı, bir ara Sinop ve İstanbul'a gittiği söylenir. Medrese öğrenimi gördüğü için klasik şiire yönelmiş, Fuzûlî, Baki, Nedim gibi usta bildiklerini örnek almış, Nakşibendilik'in Halidi koluna bağlı olduğu için tasavvuf öğelerini şiirine katmış, koşmalarında Karacaoğlan'ı, kimi zaman da Aşık Ömer ve Gevheri'yi izlemiştir. Aşık geleneğine bağlı kaldığı koşmalarında ustaca bir söyleyişe ulaştığı, yerli zevki dile getirdiği görülür.

<span class="mw-page-title-main">Âşık Veysel</span> Türk halk ozanı (1894-1973)

Âşık Veysel, gerçek adıyla Veysel Şatıroğlu, Türk halk ozanı ve şair. Afşar boyunun Şatırlı obasına mensup olan Veysel Şatıroğlu, Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuklarından biri olarak 25 Ekim 1894'te Sivas Vilayeti'nin Tenos kazasında doğdu. Çocukken görme yetisini kaybetmesine rağmen şiirlerinde hoşgörü, sevgi, birlik ve beraberlik, vatanseverlik ve tabiat konularını işleyen Âşık Veysel; "Uzun İnce Bir Yoldayım", "Dostlar Beni Hatırlasın", "Kara Toprak" ve "Güzelliğin On Para Etmez" gibi birçok eser bıraktı. Türkiye'de âşıklık geleneğinin en önemli temsilcilerinden birisi olarak kabul gören Veysel, Türkçeyi en yalın ve güçlü şekilde kullanan isimlerden birisi olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Âşık Daimi</span> Türk halk müziği sanatçısı, ozan.

İsmail Aydın ya da aşık olarak Aşık Daimi, halk ozanı.

Aşık Beyhani, asıl adıyla İbrahim Engin, Türk halk şairidir.

Mehmet Ragıp Karcı, Türk kameraman, belgeselci ve şair.

Âşık, Anadolu, Güney Kafkasya ve İran'da sürdürülen, genellikle bağlama veya başka bir telli müzik aleti eşliğinde söylenen sözlü halk müziği geleneğini icra eden kişidir. Aşıklık geleneği, Türk kökenli ve Türkler arasında yaygın olan Anadolu, Ortadoğu ve Orta Asya'ya özgü bir halk şairliği türüdür. Türkçe "Ozan" kavramı ile de ifade edilir.

Maksut Koca veya tanınan adıyla Aşık Maksut Feryadi, Türk halk ozanı saz virtüözüdür.

Yaşar Yılmaz, aşık olarak Aşık Reyhani, Türk Halk ozanı.

Adem Şentürk sanatçı adıyla Efkâri (1900-1980), Türk halk ozanı.

Ali İzzet Özkan,, Türk âşık.

Sefai, Aşık Sefai ya da gerçek adıyla Ayhan Akyüz, Türk halk müziği sanatçısı ve ozan.

<span class="mw-page-title-main">Melih Duygulu</span>

Melih Duygulu, Türk etnomüzikolog, akademisyen, yazar.

<i>Sularice / Davut Sulari Türküleri</i>

Sulari'ce / Davut Sulari Türküleri, Türk halk müziği sanatçısı Davut Sulari'nin için hazırlanan saygı albümü. Arda Müzik etiketiyle yayınlanan albümde 17 parça yer aldı. İlk parça Davut Sulari'nin seslendirdiği "Gittim" adlı parça oldu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.