İçeriğe atla

Davudi İsmaililik dâîleri listesi

Tâyyibî-Davûdîlik'teki Dâ'î el-Mutlak, Me'zûn (Mevâzin) ve Mûkasîr listesi

1. Syedna Zû'ayib bin Mûsâ

Dâ’î: 530–546 AH/1138–1151 CE
Yer: Houth, Yemen
ö: Muharrem 10, 546 AH/28 Nisan 1151 CE
Mevâzîn (Yardımcı): Syedna Hattab bin Hasan, Syedna İbrahim bin Hüseyin Al Hamidi
(Birinci Vali el-Hind: Mevlâ Abd’ûl-Lah at Khambat, Gucerat. Ö: Muharrem 1.)
(İkinci Vali el-Hind: Mevlâ Yakûb bin Mevlâ Bharmal, Yer: Patan, Gucerat. ö: Receb 14.)
Birinci Vali–ul–Hind: Mevlâ Abadullah, Khambat, Gucerat.

2. Syedna Ibrahim bin Hüseyin

Dâ’î: 546–557 AH/ 1151–1162 AD
Yer: Benî Hâmîd, Yemen
ö: 10 Şevval 557
Mevâzîn : Syedna Ali bin Hüseyin bin Ahmed bin Velîd, Syedna Hatim bin Syedna İbrahim El Hamidi
Mukasir: Syedna Muhammed bin Tahir Al Haresi

3. Sayedna Hatim Bin Syedna İbrahim

Dâ’î: 557–596 AH/ 1162–1199 AD
Yer: AL HUTEIB, Yemen
ö: 16 Muharrem 596
Mevâzîn : Syedna Muhammed bin Tahir, Syedna Ali bin Muhammed Dîn-il Velîd

4. Syedna Ali Bin Syedna Hatim

Dâ’î: 596–605 AH/ 1199–1209 AD
Yer: San'a, Yemen
ö: 25 Zilkade 605
Me’zûn: Syedna Ali bin Muhammed Dîn-il Velîd

5. Syedna Ali Bin Syedna Muhammed Bin Velîd

Dâ’î: 605–612 AH/ 1209–1216 AD
Yer: San'a, Yemen
ö: 27 Şaban 612
Me’zûn: Syedna Ali bin Hanzala
(Üçüncü Vali el-Hind: Mevlâ İshâk bin Yakûb, Patan, Gucerat.)

6. Syedna Ali Bin Hanjala

Dâ’î: 612–626 AH/ 1216–1229 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ölümü: 22 Rebiülevvel 626
Me’zûn: Syedna Ahmed Bin Mübârek
Mukasir: Syedna Hüseyin bin Syedna Ali

7. Syedna Ahmed Bin Mübârek

Dâ’î: 626–627 AH/ 1229–1230 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ö: 28 Cemaziyelahir 627
Me’zûn: Syedna Hüseyin bin Syedna Ali
Mukasir: Syedna El Kâzil ajal Ahmad

8. Syedna Hüseyin Bin Syedna Ali

Dâ’î: 626–667 AH/ 1230–1269 AD
Yer: San'a, Yemen
Ö: 28 Sefer 667
Mevâzîn: Syedna El Kâzil ajal Ahmad, Syedna Ali bin Syedna Hüseyin
Mukasir: Syedi Muhammed bin Esad bin Mübârek
(Dördüncü Vali el-Hind: Mevlâ Ali bin İshak, Patan, Gucerat.)

9. Syedna Ali Bin Syedna Hüseyin

Dâ’î: 667–682 AH/ 1269–1283 AD
Yer: San'a, Yemen
Ö: 1 Sefer 682
Mevâzîn: Syedi Hüseyin bin Syedna Ali bin Hanzala, Syedna Ali bin Syedna Hüseyin
Mukasir: Şeyh Esâd Hatim Sanjani

10. Syedna Ali Bin Syedna Hüseyin

Dâ’î: 667–686 AH/ 1283–1287 AD
Yer: San'a, Yemen
Ö: 13 Zilkade, 686
Me’zûn: Syedna İbrahim bin Syedna Hüseyin

11. Syedna İbrahim Bin Syedna Hüseyin

Dâ’î: 686–728 AH/ 1287–1328 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ö: 16 Şaban 728
Me’zûn: Syedna Muhammed bin Syedi Hatim
(Beşinci Vali el-Hind: Mevlâ Hasan Fir bin Ali, Den mal, Gucerat.)

12. Syedna Muhammed Bin Sayedi Hatim

Dâ’î: 728–729 AH/ 1328–1329 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ö: 16 Cemaziyelevvel 729
Me’zûn: Syedna Ali bin Syedna İbrahim

13. Syedna Ali Şems'ûd-Dîn Bin Syedna İbrahim

Dâ’î: 729–746 AH/ 1329–1345 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ö: 18 Receb 746
Me’zûn: Syedna Abd’ûl-Muttalib

14. Syedna Abd'ûl-Muttalib Necm'ûd-Dîn Bin Syedna Muhammed

Dâ’î: 746–755 AH/ 1345–1354 AD
Yer: Zimarmar, Yemen
Ölümü: 24 Receb 755/ 13th Aug, 1354AD
Me’zûn: Syedna Abbas

15. Syedna Abbas Bin Syedna Muhammed

Dâ’î: 746–779 AH/ 1354–1377 AD
Yer: Hemeden, Yemen
Ö: 8 Şevval 779
Me’zûn: Syedna Abdullah Fahr’ûd-Dîn

16. Syedna Abdullah Fahr'ûd-Dîn Syedna Ali

Dâ’î: 779–809 AH/ 1377–1406 AD
Yer: Zimarmar, Yemen
Ölümü: 9 Ramazan 809/ 16 Feb, 1407AD
Mevâzîn: Syedna Ali eş-Şeybenî, Syedna Hüseyin Syedna Hasan
Mukasir: Syedi Abd’ûl-Muttalib bin Syedna Abdullah
(Altıncı Vali el-Hind: Mevlâ Adem bin Süleyman, Ahmedabad (kankariya), Ölümü: 13 Sefer 836 AH)

17. Syedna Hasan Bedr'ûd-Dîn Syedna Abdullah

Dâ’î: 809–821 AH/ 1406–1418 AD
Yer: Zimarmar, Yemen
Ö: 6 Şevval 821 AH / 5 Nov, 1418AD
Mevâzîn: Syedi Abd’ûl-Muttalib Necm’ûd-Dîn, El Mevlâ Muhammed bin İdrîs
Mukasir: Syedi Ahmad bin Syedna Abdullah

18. Syedna Ali Şems'ûd-Dîn Bin Abdullah

Dâ’î: 821–832 AH/ 1418–1429 AD
Yer: Şerîke, Yemen
Ö: 2 Sefer 832
Me’zûn: Syedna İdris İmad’ûd-Dîn
Syedna İdrîs türbesi, Şibeem, Yemen, 1429AD

(On Beşinci yüzyılda, "Câ'fer" adında şahsın önderliğinde çok sayıda Mustâ‘lî fıkhı tâkipçisinin Hanefi Sünnî fıkhına dönüşmesi hadisesi yaşandı. Bu yeni grup Câferî Buhra olarak adlandırıldı.)

19. Syedna İdrîs Bin Syedna Hasan

Dâ’î: 832–872 AH/ 1429–1467 AD
Yer: Shareka, Yemen
Ö: 19 Zilkade 872
Me’zûn: El Mevlâ Masad bin Abdullah
(Yedinci Vali el-Hind: Mevlâ Hasan bin Adem, Ahmedabad, Ölümü: 28 Muharrem 883 AH)

20. Syedna Hasan Bedr'ûd-Dîn Syedna İdrîs

Dâ’î: 872–918 AH/ 1467–1512 AD
Yer: Messer, Yemen
Ö: 15 Şaban 918
Me’zûn: El Mevlâ Abdullah Fahr’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Ali Şems’ûd-Dîn bin Syedna Hüseyin
(Sekizinci Vali el-Hind: Mevlâ Raj bin Hasan, Ölümü: 1 Muharrem 925 AH)

21. Syedna Hüseyin Hüsâm'ûd-Dîn Syedna İdrîs

Dâ’î: 918–933 AH/ 1512–1527 AD
Yer: Messer, Yemen
Ö: 10 Şevval 933
Me’zûn: Syedna Ali Şems’ûd-Dîn
(9. Vali el-Hind: Mevlâ Câ’fer bin Raj, Ahmedabad ),
(10. Vali el-Hind: Mevlâ Vehâb bin Firûz ),
(11. Vali el-Hind: Mevlâ Şeyh Kâsım bin Hasan, Ahmedabad, Ö; 27 Cemaziyelevvel 950 AH)

22. Syedna Ali Şems'ûd-Dîn Syedna Hüseyin

Dâ’î: 933–933 AH/ 1527–1527 AD
Yer: Zabîd, Yemen
Ö: 21 Zilkade 933
Me’zûn: Syedna Muhammed İzz’ûd-Dîn

23. Syedna Muhammed Ej'ûd-Dîn

Dâ’î: 933–946 AH/ 1527–1539 AD
Yer: Zabîd, Yemen
Ö: 27 Sefer 946
Me’zûn: Syedna Yusuf Necm’ûd-Dîn

(1538 yılında "Syed Câ’fer Ahmed Şirazî" Patani Buhraları İsmâ‘ilîler ile ilişkilerini kesmeğe ikna etti. Böylece bir milyona yakın buhra Mustâ‘lî fıkhından Hanefi Sünnî fıkhına döndü.[1][2] )

24. Syedna Yusuf Necm'ûd-Dîn ibn-i Süleyman

Dâ’î: 946–974 AH/ 1539–1567 AD
Yer: Tâiyyibe, Yemen
Ö: 16 Zilhicce 974
Me’zûn: Syedna Celâl Şems’ûd-Dîn
Mukasir: Mevlâ Miya Musacı
(Davetler Hindistan üzerinden yapılmağa başlandı.)

25. Syedna Celâl Şems'ûd-Dîn Bin Hasan

Dâ’î: 974–975 AH/ 1567–1568 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 16 Rebiülahir 975 AH
Me’zûn: Syedna Davûd bin Aceb Şah

26. Syedna Davûd Bin Aceb Şah

Dâ’î: 975–999 AH/ 1568–1591 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 27 Rebiülahir 999
Me’zûn: Syedna Davûd bin Kutub Şah

27. Syedna Davûd bin Kutub Şah (Davûdîlik ve Alavî Buhra)

Dâ’î: 999–1021 AH/ 1591–1612 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 15 Cemaziyelahir 1021
Mawazeen: Syedi Qazi Âmin Şah, Syedi Aminci bin Celâl, Syedna Şeyh Âdem Sefiy’ûd-Dîn
Mukasir: Al Mevlâ Ali Muhammed bin Firûz

(Süleyman bin Hassan, Hindistan'daki 27nci Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Davûd Bin Kutub Şah'ı tanımayarak, Yemen'de "Ehl-i Hakk" olarak da bilinen Süleymânî Buhra'yı 1592 yılında oluşturdu.)

28. Syedna Şeyh Âdem Sefiy'ûd-Dîn

Dâ’î: 1021–1030 AH/ 1612–1622 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 7 Receb 1030 AH
Me’zûn: Syedi Ali-Muhammed bin Firûz

29. Syedna Abd'ût-Tâyyîb Zeki'ûd-Dîn

Dâ’î: 1030–1041 AH/ 1622–1633 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 2 Rebiülevvel 1041 AH
Me’zûn: Syedna Ali Şems’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Kâsım Han Zeyn’ûd-Dîn

(Ali bin İbrahim, Hindistan'daki 29uncu Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Abd’ût-Tâyyîb Zeki’ûd-Dîn'i tanımayarak, Hicrî 1034 / M. 1634 tarihinde Alavî Buhra'yı oluşturdu.)

30. Syedna Ali Şems'ûd-Dîn Bin Mevlâ Hasan

Dâ’î: 1041–1042 AH/ 1633–1634 AD
Yer: Yemen
Ö: 25 Rebiülahir 1042 AH
Me’zûn: Syedna Kâsım Han Zeyn’ûd-Dîn

31. Syedna Kâsım Han Zeyn'ûd-Dîn Bin Feerkhan

Dâ’î: 1042–1054 AH/ 1634–1646 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 9 Şevval 1054
Me’zûn: Syedna Kutub Han Kutb’ûd-Dîn

32. Syedna Kutub Han Kutb'ûd-Dîn Şehîd

Dâ’î: 1054–1056 AH/ 1646–1648 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 27 Cemaziyelahir 1056
Me’zûn: Syedna Fîrk Han Şûca’ûd-Dîn

33. Syedna Fîrk Han Şûca'ûd-Dîn Bin Ahmedji

Dâ’î: 1056–1065 AH/ 1648–1657 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ölümü: 9 Zilkade 1065
Me’zûn: Syedna İsmâ‘il Bedr’ûd-Dîn

34. Syedna İsmâ‘il Bedr'ûd-Dîn Bin Mevlâ Raj Sahib

Dâ’î: 1065–1085 AH/ 1657–1676 AD
Yer: Cemneger,[3] Hindistan
Ölümü: 23 Cemaziyelahir 1085
Mevâzîn: Syedi Necem Han, Syedna Abd’ût-Tâyyîb Zeki’ûd-Dîn
Mukasirîn: El Mevlâ Abd’ûl-Vahîd, El Mevlâ Şems Han

35. Syedna Abd'ût-Tâyyîb Zeki'ûd-Dîn bin Syedna Bedr'ûd-Dîn

Dâ’î: 1085–1110 AH/ 1676–1692 AD
Yer: Cemneger,[3] Hindistan
Ö:12 Zilkade 110
Me’zûn: Syedna Musa Kelim’ûd-Dîn
Mukasir: El Mevlâ Şeyh Adem Sefiy’ûd-Dîn

36. Syedna Musa Kelim'ûd-Dîn Bin Syedna Zeki'ûd-Dîn

Dâ’î: 1110–1122 AH/ 1692–1711 AD
Yer: Cemneger,[3] Hindistan
Ö: 22 Rebiülahir 1122
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adem Sefiy’ûd-Dîn, Syedna Nûr Muhammed Nûr’ûd-Dîn
Mukasir: Syedi Hancı Fir

37. Syedna Nûr Muhammed Nûr'ûd-Dîn Syedna Kelim'ûd-Dîn

Dâ’î: 1122–1130 AH/ 1711–1719 AD
Yer: Mandvi, Hindistan
Ö: 4 Receb 1130
Mevâzîn: Syedi Kâsım Han bin Syedi Hamzabey, Syedna İsmâ‘il Bedr’ûd-Dîn bin Şeyh Adam
Mukasirîn: Syedi Hâkim’ûd-Dîn bin Bawa Mulla Khan, Syedi İsemhan, Şeyh Davûdbeyi

38. Syedna İsmâ‘il Bedr'ûd-Dîn II Bin Sayyedi Şeyh Adem

Dâ’î: 1130–1150 AH/ 1719–1738 AD
Yer: Cemneger,[3] Hindistan
Ö: 7 Muharrem 1150
Mevâzîn: Syedi Kâsım Han bin Syedi Hamzabey, Syedi Abd’ûl-Kadir Hâkim’ûd-Dîn bin Bawa Mevlâ Han
Mukasir: Syedi Şems bin Şeyh Hasan Han

39. Syedna İbrahim Veci'ûd-Dîn Bin Sayedi Abd'ûl-Kadir

Dâ’î: 1150–1168 AH/ 1738–1756 AD
Yer: Ujjain, Hindistan
Ö: 17 Muharrem 1168
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adam bin Syedna Nûr’ûd-Dîn, Syedna Hibet’ûl-Lah il-Müeyyid Fid-Dîn
Mukasir: Syedi Ali bin Firci

(39uncu Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ İbrahim Veci’ûd-Dîn Bin Sayedi Abd’ûl-Kadir devrinde, Hicrî 1167 / M. 1754 tarihinde "Hebtiahs Buhra" oluşumunu tamamlayarak onun ölümünden sonra bağımsız hale dönüştü.)

40. Syedna Hibet'ûl-Lah il-Müeyyid Fid-Dîn bin Syedna Veci'ûd-Dîn

Dâ’î: 1168–1193 AH/ 1756–1780 AD
Yer: Ujjain, Hindistan
Ö: 1 Şaban 1193
Mevâzîn: Syedi Lukmancı bin Şeyh Davûd, Syedi Han Bahadır, Şeyh Fazıl Abd’ût-Tâyyîb, Syedi Hamza
Mukasir: Syedi Abdî Musa Kelim’ûd-Dîn
Davûdî Bohra Du'a Türbesi, Burhanpur[4] Devri; 1780–1787 AD

41. Syedna Abd'ût-Tâyyîb Zeki'ûd-Dîn Bin Syedna Bedr'ûd-Dîn

Dâ’î: 1193–1200 AH/ 1780–1787 AD
Yer: Burhanpur,[4] Hindistan
Ö: 4 Sefer 1200
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adem Sefiy’ûd-Dîn, Syedna Yusuf Necm’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Abdîali Seyf’ûd-Dîn

42. Syedna Yusuf Necm'ûd-Dîn Bin Syedna Zeki'ûd-Dîn

Dâ’î: 1200–1213 AH/ 1787–1799 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 18 Cemaziyelahir 1213
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adem Sefiy’ûd-Dîn, Syedna Abdîali Seyf’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi Kamr’ûd-Dîn, Şeyh Adam

43. Syedna Abdîali Seyf'ûd-Dîn Bin Syedna Zeki'ûd-Dîn

Dâ’î: 1213–1232 AH/ 1799–1817 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 12 Zilkade 1232
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adem Sefiy’ûd-Dîn, Syedna Muhammed İzz’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi Kamr’ûd-Dîn, Şeyh Adem

44. Syedna Muhammed Ejj'ûd-Dîn Sayedi Civâncî

Dâ’î: 1232–1236 AH/ 1817–1821 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 19 Ramazan 1236
Me’zûn: Syedi Şeyh Adem Seyfi’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Tâyyîb Zeyn’ûd-Dîn

45. Syedna Tâyyîb Zeyn'ûd-Dîn Bin Sayedi Cîvâncî

Dâ’î: 1236–1252 AH/ 1821–1836 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 15 Zilkade 1252
Mevâzîn: Syedi Şeyh Adem Seyf’ûd-Dîn, Syedi Hebatullah Cemâl’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn

46. Syedna Muhammed Bedr'ûd-Dîn Bin Syedna Seyf'ûd-Dîn

Dâ’î: 1252–1256 AH/ 1836–1840 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 29 Cemaziyelahir 1256
Me’zûn: Syedi Hebtullah Cemâl’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Abd’ûl-Kadir Necm’ûd-Dîn

(46ncı Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Muhammed Bedr’ûd-Dîn Bin Syedna Seyf’ûd-Dîn'in ölümü üzerine Abd'ûl Hüseyin Civacı" önderliğinde 1840 yılında "Etbe-i Melek Buhra" oluşumunu tamamlayarak bağımsız hale dönüştü.)

Dâ’î Tahir Seif’ûd-Dîn'in Mezarı, Mumbai, 1915–1965 AD

47. Syedna Abd'ûl-Kadir Necm'ûd-Dîn

Dâ’î: 1256–1302 AH/ 1840–1885 AD
Yer: UjUjjain, Hindistan
Ö: 26 Receb 1302
Mevâzîn: Syedi Hebtullah Cemâl’ûd-Dîn, Syedna Abd’ûl-Hüseyin Hüsâm’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi Abdîali İmad’ûd-Dîn, Syedi İsmâ‘il Bedr’ûd-Dîn

48. Syedna Abd'ûl-Hüseyin Hüsâm'ûd-Dîn

Dâ’î: 1302–1308 AH/ 1885–1891 AD
Yer: Ahmedabad, Hindistan
Ö: 27 Zilhicce 1308
Me’zûn: Syedi İsmâ‘il Bedr’ûd-Dîn
Mukasir: Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn

49. Syedna Muhammed Burhan'ûd-Dîn

Dâ’î: 1308–1323 AH/ 1891–1906 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 27 Zilhicce 1323
Me’zûn: Syedi İsmâ‘il Burhan’ûd-Dîn
Mukasir: Syedi Hasan

50. Syedna Abdullah Bedr'ûd-Dîn Bin Syedna Hüsâm'ûd-Dîn

Dâ’î: 1323–1333 AH/ 1906–1915 AD
Yer: Surat, Hindistan
Ö: 10 Receb 1333 AH
Mevâzîn: Syedi İsmâ‘il Bedr’ûd-Dîn, Syedi Davûd Şihâb’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi Ibrahim Vajihuddin, Syedi Tâyyîb Zeyn’ûd-Dîn
Hindistan Alevîliği'nin Reisi ve Davûdî Buhra Elli Üçüncü Dâ'î el-Mutlak’ı: Syedna Mufaddal Seif’ûd-Dîn[5] (Surat, Hindistan El-Cemeâ't-us Seyfiyeh Akademisi eski Rektörü).

51. Syedna Tahir Seif'ûd-Dîn Sahib

Dâ’î: 1333–1385 AH/ 1915–1965 AD
Yer: Mumbai, Hindistan
Ö: 19 Receb 1385 AH
Mevâzîn: Syedi Davûd Şihâb’ûd-Dîn, Syedi Fazıl Kutb’ûd-Dîn, Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi İshâk Cemâl’ûd-Dîn, Syedi Salih Sefi’ûd-Dîn

52. Syedna Muhammed Burhan'ûd-Dîn Sahib

Dâ’î: 1385 AH/ 1965 AD - 17 Ocak 2014
Me’zûn: Syedi Hûzeyme Kutb’ûd-Dîn
Mukasirîn: Syedi Salih Sefi’ûd-Dîn, Syedi Hüseyin Hüsâm’ûd-Dîn

53. Syedna Mufaddal Seif’ûd-Dîn[6] (Surat, Hindistan El-Cemeâ't-us Seifiyeh Akademisi eski Rektörü)

De facto Dâ'î el-Mutlak: 19 Ocak 2014 - Devam ediyor
Mukasirîn: Syedi Salih Câfer us Sadık Mufaddal Seif’ûd-Dîn

53. Syedna Kutb’ûd-Dîn

Kutbî Bohra'nın Dâ'î el-Mutlakı: 17 Ocak 2014 - Devam ediyor
Elli yıldır ruhânî hiyerarşide ikinci sıra olan Me’zûn el-Mutlak görevini sürdüren 51. Syedna Tahir Seif’ûd-Dîn Sahib'in oğlu ve 52. Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn Sahib'in farklı anneden olma kardeşi Hûzeyme Kutb’ûd-Dîn'in kendisinin Hicrî: 17 Şaban 1385 / Milâdî: 10 Aralık 1965 tarihinde Mumbai Saify Mescidi'nde 52. Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn Sahib tarafından alenen "Me’zûn-û Dâvah" olarak atandığını belgelemesi üzerine, Hindistan Yargıtay Başkanlığı'nın kararı ile Syedna Mufaddal Seyf’ûd-Dîn'in 53. Dā‘ī l-Muṭlaq unvanı askıya alınmış bulunmaktadır.[7][8][9][10][11]

Kaynakça

  1. ^ "Patani Bohras". 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2013. 
  2. ^ N. Hanif. Islamic concept of crime and justice: social religious and economic. Crime and justice, Volume 2 . Sarup & Sons, 1999. ISBN 81-7625-063-5, ISBN 978-81-7625-063-4. Pg 283 14 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ a b c d Cemneger (Jam Nagar) (İngilizce)
  4. ^ a b Burhanpur (İngilizce)
  5. ^ "Hindistan Alevileri Reisi Syedna Aali Kadr Mufaddal Seif'ûd-Dîn TUS "Maulaka Madha Maulaka Bâkî" (Dâ'î el-Mutlak Töreni)". 20 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2014. 
  6. ^ "Hindistan Alevileri 53üncü Tâyyîbî Dâ'î el-Mutlak'ı Syedna Aali Kadr Mufaddal Seif'ûd-Dîn (Tanıtım)". 30 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2014. 
  7. ^ "Who is new Syedna? Trouble brews as half-brother stakes claim | The Indian Express". indianexpress.com. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2014. 
  8. ^ "Succession war breaks out in Syedna Mohammed Burhanuddin's family | Latest News & Updates at DNAIndia.com". dnaindia.com. 24 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2014. 
  9. ^ Rizwan Mawani (30 Ocak 2014). "The Intricacies of Succession: Two Claimants Emerge for Dawoodi Bohra Leadership | Rizwan Mawani". Huffingtonpost.com. 12 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2014. 
  10. ^ "A perilous transition" (Rusça). Mumbai Mirror. 24 Ocak 2014. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2014. 
  11. ^ "Dawoodi Bohra succession issue: former chief justice pledges allegiance to Syedna's uncle". Hindustan Times. 31 Ocak 2014. 8 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2014. 

Bibiografya

  • Davûdî-Tâyyibî Seyidnâlar
  • Chronological List of Duatil Mutlaqin)5 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
  • Defteri, Ferhad, The İsmâ‘îlî, Their History and Doctrine(Chapter - Mustâ‘ilian Ismailism-p. 300-310)
  • Lathan, Young, Religion, Learning and Science
  • Bacharach, Joseph W. Meri, Medieval Islamic Civilisation
  • Bin Hasan, Idris, Uyun al-akhbar (Bin Hasan was the 19th Da'i of the Dawoodi Bohra. This volume is a history of the İsmâ‘îlî community from its origins up to the 12th century CE, the period of the Fatimid caliphs al-Mustansir (d. 487/1094), the time of Musta‘lian rulers including al-Musta‘li (d. 495/1101) and al-Amir (d. 524/1130), and then the Tayyibi İsmâ‘îlî community in Yemen.)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Şems-i Tebrîzî</span>

Şems-i Tebrîzî, İranlı mutasavvıf. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin gönül dünyasında büyük değişikliklere sebep olan ve Mevlânâ tarafından yazılan ilâhî aşk şiirlerinden oluşan "Dîvân-ı Şems-î Tebrîzî" adındaki nazım eser sayesinde tanınan Mevlana'nın sohbet şeyhidir.

<span class="mw-page-title-main">I. Muâviye</span> İslam Devletinin Aliden sonraki halifesi ve Emevi Hanedanının kurucusu

Muaviye bin Ebu Süfyan, İslam Devleti'nin Hasan'dan sonraki halifesi ve Emevi Hanedanı'nın kurucusudur.

Şiilik veya Şia, Muhammed'den sonra devlet yönetiminin Ali'ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu fikrini savunan; Ali ile birlikte onun soyundan gelen imamların günahsızlığına, yanılmazlığına ve bizzat Allah tarafından imam olarak seçildiklerine dair inanışların ortak adıdır. İslam dünyası içerisinde Müslüman nüfusun yüzde 10-15'lik kısmını oluşturur. Siyasi saiklerle ortaya çıkan bu ayrılık, zaman içinde fıkhi ve itikadi bir alt yapı kazanarak mezhepleşmiştir.

Halvetilik, cehri zikir adı verilen ve ilahi isimlerin yüksek sesle tekrar edilmesi anlamına gelen zikir yöntemini kullanan bir tarîkattır. Tarikat 14. yüzyılda yaşamış olan Ömer el-Halvetî'ye nisbet edilir. Pîr Ömer Halvetî'nin bir ağaç kovuğunda uzun süre halvet çıkarması ve ardından gelen müridlerin de tenhada kalmayı tercih etmeleri üzerine tarikat bu isimle anılmaya başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">İsmaililik</span> İslâmın Şiilik koluna bağlı bir mezhep

İsmâilîlik, adını İsmâil b. Ca'fer es-Sâdık'tan alan Şii mezhebi.

<span class="mw-page-title-main">Mevlevîlik</span>

Mevlevîlik, 13. yüzyılda yaşamış Mevlana Celaleddin Rumi'nin tasavvufî düşünceleri üzerine, kendisinin ölümü ardından gelişen tarikattır.

Kızılbaş, eski dinî inanış ve kültürleri ile İslamiyeti kendilerine has bir şekilde birleştirip Şiilik'ten etkilenen Safevi Tarikatı müridleri için kullanılan terim.

<span class="mw-page-title-main">Nizarîlik</span> Şii İslamın bir kolu

Nizârîlik, İslam'ın Şia mezhebi olan İsmâilîyye mezhebinin alt kollarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Müsta'lîlik</span>

Mustâlîlik, Şiîliğin İsmâilîyye mezhebinin Mustâ‘lî fıkhını tâkip eden kolu.

<span class="mw-page-title-main">Davudî İsmailîlik</span>

Davudî İsmailîlik veya Davudî İsmailîyye, Nizarî İsmailîlik'ten sonraki en yaygın İsmailiyye koludur. Kökeni birçok ayrışmaya dayanmaktadır. 1094 yılında Fâtımî Hâlifesi ve sultanı Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh'ın ölümünün ardından halef oğul Nizâr'ın yerine daha küçük olan ʿAhmed el-Mustâ‘lî vezir El-Melik el-Efdâl ibn Bedr el-Cemâli Şehenşâh tarafından tahta geçirilmiş ve imâm olarak ilân edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alavî Buhra</span> Vikimedya liste maddesi

Alavî Buhra Şiîliğin İsmâilîyye Mezhebi'nin Mustâlîlik dalına bağlı olan, ilk dâîleri olan Yirmi Sekizinci Davûdî İsmâilîyye Dâ'î el-Mutlakı Şeyh Adem Sâfi'ûd-Dîn'in torunu "Ali bin İbrahim" adına izâfeten "Alavî" olarak adlandırılan ve çoğunlukla Hindistan'da yaşayan Şiî İsmâilî Müslümanlar'dan müteşekkil olan dinî cem'âat.

Vech-î Dîn Nâsır-ı Hüsrev’in, İsnâ‘aşer’îyye Şiî'liğinin Câferî Mektebi yerine İsmailî Mektebi'nin rehberi mahiyetinde olup farklı İslamî-Bâtınî düşünce ve uygulamaları hakkındaki te'villerini muhteva eden bir eseridir.

Safevî-Kızılbaş tarihi; Safevîler adlarını bir Sünnî olan Sultân’ûl-Halvetî Zahid Gilani’nin kızı “Bibi Fâtıma” ile evlenen ve böylece Gilani’nin vefâtından sonra da kendi adıyla anılan Safevî Tarikâtı kuran Safiyüddin Erdebilî’den almaktadır. Şeyh Cüneyd devrinde Şiîliğin “İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye/Onikicilik” mezhebini resmen benimseyen Safevî’îyye Tarikâtı, Cüneyd’in torunu İsmâ‘il zamanında kurulan Safevî Devleti’nin de altyapısını oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed bin İsmâil eş-Şâkir</span>

Muhammed bin İsmâil eş-Şâkir ya da Muhammed bin İsmâil el-Mektûm İsmail bin Ca'fer es-Sâdık'in oğlu ve İsmaililik Mezhebi'nin kurucusudur. Abbâsîler devrinde çeşitli Şîʿa fırkaları tarafından yönetime karşı gizli bir muhalefet hareketi tertip edilmekteydi. Bu muhalefet gruplarının arasında Ön-İsmâ'îlî topluluklarının destekçilerinin en tanınmışlarından olan “Mûbârek’îyye” adı verilen fırka da yer almaktaydı. İsmâ'îlî düşünce sistemine göre, İmâm Câʿfer es-Sadık ikinci oğlu olan İsmâil bin Câ'fer el-Mûbarek’i İmâmet’e veliaht olarak tayin etmişti. Bununla beraber, İsmâ‘îl'in babasından evvel ölümü üzerine bazıları onun gizlendiğini iddia ettiyseler de, Ön-İsmâ‘îlî fırkaları onun ölümünü kabullenerek İsmâ‘îl’in en büyük oğlu olan Muhammad bin İsmâ‘îl’i imâmları olarak tanıdılar.

<span class="mw-page-title-main">Mustali fıkhı</span>

Mustâ'li fıkhı ya da Tâyyîb'îyye; Mustâ‘lî Mezhebi'nin fıkıh sistematiğidir. İmâmet Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım ile sona ermiştir. Bu görev "Dâ'î el-Mutlaklar" aracılığıyla icra edilmektedir. Tâyyîb, Davudî İsmailîlik, Süleymânî, Kutbî ve Alavî Buhralarca "Gizlenen son imâm" olarak bilinir. İsnâ‘aşer’îyye'deki Muhammed Mehdi'nin rôlünü üstlenen İmâmdır.

<span class="mw-page-title-main">Tayyib Ebu'l-Kasım</span>

Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım. Evvelki hâlife El-Âmir bi'Ahkâmi’l-Lâh'ın oğlu olan "Ebû’l-Kâsım" İsmâilîyye-Mustâlîlik mezhebinin Mustâ‘lî fıkhına göre yirmi birinci İmâmdır.

<span class="mw-page-title-main">Dâî</span>

Dâ'î İsmâilîyye mezhebinin İslâmiyet ve İsmâilîlik mezhebine dâvet için görevlendirmiş olduğu din adamlarına verilen ad. Geniş anlamda, insanlar arasında bir diyalog ortamı oluşturduktan sonra onları İslâm'ı anlamaya ve uygulamaya, dua etmeye, İslâmî usullere göre yaşamaya ve ibâdet yapmaya çağıran kişi olarak tanımlanır. Dâ'î birçok hal için Hristiyanlıktaki misyonerlerin eşdeğeri olarak algılanabilir.

Şiîliğin kronolojik tarihi Nüfuslarına göre bir tahmin yapılacak olunursa, yaklaşık olarak Dünya'daki toplam Müslüman nüfusun %87-88'i Sünni ve yaklaşık %11-12'si de büyük bir ekseriyeti Onikiciler i'tikadına mensup olan Şiîler'den müteşekkildir. 12-15 Milyon arasında olan İsmaili nüfusu da Şiîliğin içerisinde yaklaşık olarak %10'nun üzerinde, tüm İslâm Dîni içerisinde ise %1'in hemen üzerindedir.

<span class="mw-page-title-main">Şeyh Saduk</span>

Şeyh Saduk diye meşhur olan Muhammed b. Ali b. Babiveyh Şii din adamı ve fakih.

<span class="mw-page-title-main">Yemen imamları</span> Yemeni yönetmiş Zeydi imamlar

Yemen imamları ve daha sonra Yemen kralları, Yemen'de Zeydi Şii İslam'ının kutsanmış dini ve siyasi liderleridir. Tarihçi İbn Haldun imamlardan başa gelmelerini sağlayan kabileden, Banu Rassi veya Rassiler, telaffuza göre Banu Ressî veya Ressîler olarak bahseder. Orijinal Arap kaynaklarında Rassi terimi pek kullanılmaz. El-Mansur el-Kasım bin Muhammed'in kurduğu Rassidilerin alt kolu olan Kasımîler olarak da bilinir. 897'den itibaren Yemen'in bazı bölgelerinde dini ve siyasi yönetimini ellerinde tuttular. Bazen yönetim gücü imamlara değil, Memlûklerin, Osmanlıların valilerine aitti. İmamların; dini ilimler konusunda bilgili olması, savaşlarda Yemen'in reisi olduğunu kanıtlaması gerekiyordu. İmamlık iddiasında bulunanlar İslam'a çağrıda bulunurlardı. Bazen aynı anda iki imam olabiliyordu fakat bu durum çok nadirdir. Birçok İmami'nin aksine, Zeydiler İmamlarına ilahi veya insanüstü nitelikler atfetmezler. Zeydîler’in, kendine özgü bir sosyokültürel yapısı olan Yemen bölgesine intikal edip devlet kurmalarından itibaren günümüze kadar devam eden varlığı, siyasî bakımdan dönem dönem muğlak ve istikrarsız bir seyir izleyerek kesintilere uğramıştır.