İçeriğe atla

David Wineland

David J. Wineland
Doğum23 Şubat 1944
Milwaukee, Wisconsin, ABD
VatandaşlıkABD
EğitimUniversity of Californiya Berkeley
EvliliklerWineland Sedna Quimby-Wineland
ÖdüllerNobel Fizik Ödülü (2012) Schawlow Ödülü (2001)
Kariyeri
DalıFizik
Doktora
danışmanı
Norman Foster Ramsey, Jr.
2008'de David J. Wineland

David Jeffrey Wineland (d. 23 Şubat 1944) Nobel ödüllü NIST laboratuvarında çalışan Amerikan fizikçi. İleri düzeyde optik özellikle de lazer soğutulmuş sıkışık iyonlar ve iyonları kullanarak kuantum hesapları yapmak üzerinedir. 2012 yılında Nobel Fizik ödülünü kuantum sistemlerinin ölçümü ve kullanımı sağlayan deneysel metotlar ile kazanmıştır, Serge Haroche ile paylaşmıştır.

Kariyer

Wineland Sacramento,Kaliforniya'da bulunan Encina High School'da lise eğitimini tamamladı. Sonrasında 1965 yılında University of Californiya Berkeley ‘den mezun oldu, 1970 yılında Norman Foster Ramsey, Jr. denetimi altında “The Atomic Deuterium Maser” adındaki doktorasını tamamladı. Doktora sonrası University of Washington'da iyon tuzaklarındaki elektronlar hakkında araştırma yaptı. 1975 yılında NIST ye katıldı. Burada iyon depolama grubunu kurdu.

Wineland 1978 yılında iyonları lazerle soğutan ilk kişi oldu. NIST'deki grubu yakalanmış iyonları kullanarak temel fizik ve kuantum durumunda deneyler yaptı.Grup optik tekniklerle gösterimler yaparak süperpozisyon ve karışmış durumlara zemin hazırladı. Bu çalışma ileri düzeyde tayfölçümü, atomik saat ve kuantum hakkında bilgi sahibi olunması açısından öncü oldu.1995 yılında ilk tek atomlu kuantum mantığı kapısı ve 2004 yılında büyük parçacıkların kuantum ışınlanması hakkındaki bilgileri topladı. Wineland 2005 yılında kuantum mantığını kullanarak tek alüminyum iyonlu hassas bir atom saatini yaptı.

Wineland American Physical Society ve The American Optical Society üyesiydi. 1992 yılında ABD Ulusal Bilimler Akademisi'ne seçildi. 2012 yılında özel kuantum sistemlerinin ölçülmesi kullanılmasını sağlayan çalışması yaparak Nobel ödülünü Fransız bilim adam Serge Haroche ile paylaştı.

Aile

Wineland Sedna Quimby-Wineland ile evlidir ve iki oğlu bulunmaktadır.

Sedna Helena Quimby bir University of Washington'da antropolog olarak öğrenim görevlisi olan George I. Quimby (1913 - 2003) ve Thomas Burke Memorial Washington State Museum yönetici Helen Ziehm Quimby'in kızıdır.

Ödüller

  • 1990 Davisson-Germer Prize in Atomic or Surface Physics
  • 1990 the Optical Society of America William F. Meggers Ödülü
  • 1996 Einstein Prize for Laser Science of the Society of Optical and Quantum Electronics
  • 1998 IEEE Ultrasonics, Ferroelectrics, and Frequency Control Society[1] Rabi Ödülü.
  • 2001 Arthur L. Schawlow Prize in Laser Science[2]
  • 2007 National Medal of Science mühendislik bilimleri dalında[3]
  • 2009 OSA[4] Herbert Walther ödülü
  • 2010 Benjamin Franklin Medal Fizik dalında Juan Ignacio Cirac ve Peter Zoller ile paylaştı.
  • Frederic Ives Medal
  • 2012 Nobel Fizik Ödülü Serge Haroche ile birlikte.

Kaynakça

  1. ^ "Rabi Award". IEEE Ultrasonics, Ferroelectrics, and Frequency Control Society. 15 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011. 
  2. ^ "Arthur L. Schawlow Prize in Laser Science". American Physical Society. 1 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2013. 
  3. ^ "NIST Physicist David J. Wineland Awarded 2007 National Medal of Science (NIST press release)". NIST. 25 Ağustos 2008. 27 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2013. 
  4. ^ "Herbert Walther Award". OSA. 26 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2013. 
Ödüller
Önce gelen
Saul Perlmutter
Adam G. Riess
Brian P. Schmidt
Nobel Fizik Ödülü sahibi
2012
Birlikte: Serge Haroche
Sonra gelen
François Englert
Peter Higgs

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Riccardo Giacconi</span> Amerikalı fizikçi (1931 – 2018)

Riccardo Giacconi ; İtalya doğumlu, Amerikalı Nobel Ödülü sahibi astrofizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Kenneth Wilson</span>

Kenneth Geddes Wilson, Amerikalı teorik fizikçidir. 1982'de maddede ikinci mertebeden faz geçişleri konusunda, komşu moleküllere olan etkisini de hesaba katan bir teori geliştirdiği için Nobel Fizik Ödülüne layık görüldü. Diğer bir önemli çalışması da Kuvantum alan kuramında kullanılan renormalizasyon grupları tekniğini ve felsefesini geliştirmiş olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Chen Ning Yang</span> Çin kökenli Amerikalı fizikçi

Chen Ning Yang, zayıf kuvvet içeren etkileşmelerde eksi dönüşümün (paritenin) sistemi değiştirdiğini gösteren çalışmalarıyla T. D. Lee ile birlikte 1957'de 35 yaşında Nobel Fizik Ödülü'nü kazanan Çin kökenli Amerikalı fizikçidir. Bilime yaptığı birçok katkının arasında Robert Mills ile ortaya koydukları Yang-Mills teorisi de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Alan Heeger</span>

Alan Jay Heeger Amerikalı fizikçi ve Nobel Kimya Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Roy Glauber</span> Amerikalı teorik fizikçi (1925 – 2018)

Roy Jay Glauber, Amerikalı kuramsal fizikçi. Kendisi Harvard Üniversitesi'nde fizik profesörü ve Arizona Üniversitesi optik bilimleri öğretim görevlisi olarak çalışmıştır. Fizik dalında 2005 Nobel Ödülü kazanmış bu ödülü John L. Hall ve Theodor W. Hansch ile birlikte paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Manne Siegbahn</span> İsveçli bilim insanı

Karl Manne Georg Siegbahn FRS X-ışını spektroskopisi alanında yaptığı buluşlar ve araştırmalar için 1924 yılında " Nobel Fizik Ödülü " kazanan İsveçli fizikçidir. Aynı ödülü 1981 yılında oğlu "Kai M. Siegbahn","Arthur L. Schawlow" ve "Nicolaas Bloembergen" ile paylaşmıştır. Şu ana kadar 4 kez baba ve oğul bu ödülü kazandı. Diğer baba-oğullar : William Bragg ve Lawrence Bragg (1915); Niels Bohr (1922) ve Aage Niels Bohr (1975); Joseph John Thomson (1906) ve George Paget Thomson (1937)

<span class="mw-page-title-main">Martinus Veltman</span>

Martinus Justinus Godefriedus Veltman, Hollandalı bir teorik fizikçi. Parçacık teorisi üzerindeki çalışmaları için eski öğrencisi Gerardus 't Hooft ile birlikte 1999 Nobel Fizik Ödülünü paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Brian Josephson</span>

Brian David Josephson, Galli teorik fizikçi ve Cambridge Üniversitesi’nden emekli olmuş fizik profesörüdür. En iyi bilindiği çalışmaları süper iletkenlik ve kuantum tünellemedir. 1962 yılında 22 yaşında doktorasını yaparken Cambridge’te yaptığı Josephson etkisi öngörüsü için 1973 yılında Nobel Fizik Ödülü aldı. Josephson Gallerli olup da Nobel Fizik Ödülü alan tek kişidir. Ödülü fizikçiler Leo Esaki ve Ivar Giaever ile paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Serge Haroche</span> Fas asıllı Fransız yazar

Serge Haroche, Işık parçacıkları ve fotonlar üzerine çalışmasıyla tanınır. Fransa da bir Kolejde Kuantum Fizik Kürsüsü başkanıdır. Yaptığı çalışmalarla 2012 Nobel Fizik Ödülüne layık görülmüştür.

Melvin Schwartz, Amerikalı fizikçi. 1988 yılında arkadaşları Leon Max Lederman ve Jack Steinberger ile birlikte nötrinolar üzerine yaptıkları çalışmalar ile Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

Hans Georg Dehmelt, Alman asıllı Amerikalı fizikçi. 1989 yılında fizik dalında Nobel Ödülü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">James Cronin</span> Amerikalı fizikçi (1931 – 2016)

James Watson Cronin, Amerikalı nükleer fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Charles Townes</span> Amerikalı fizikçi (1915 – 2015)

Charles Hard Townes, Amerikan Nobel Ödüllü fizikçi ve eğitimci. Townes en çok maserler üzerindeki teori ve uygulama çalışmaları ile bilinir. Maserlerin ana patentini alan Townes ayrıca maser ve lazer araçları ile bağlantılı kuantum elektroniği üzerinde de çalışmıştır. Bu çalışmaları nedeniyle 1964 yılında Nikolay Basov ve Aleksandr Prohorov ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'nü kazanmıştır.

Louis Essen İngiliz fizikçi. Kayda değer en önemli başarıları zamanı kesin bir şekilde ölçebilmiş olması ve ışık hızına karar verebilmiş olmasıdır. Ayrıca Albert Einstein'ın Özel Görelilik Teorisinin özellikle zaman genişlemesini ele alan kısmına karşı eleştirel bir yaklaşımı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Gérard Mourou</span> Fransız fizikçi (d. 1944)

Gérard Albert Mourou, Fransız fizikçi ve akademistendir. Elektrik mühendisliği ve lazerler üzerine çalışmalarda bulunmaktadır. 2018 yılında Nobel Fizik Ödülü kazanmıştır.

Frekans tarağı, eşit aralıklı frekans çizgilerine sahip tayfa sahip lazer kaynağıdır. John Hall ile Theodor W. Hänsch, "optik frekans tarağı dahil olmak üzere, lazere dayalı hassas spektroskopiye olan katkılarından dolayı" 2005 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">İyon tuzağı</span>

İyon tuzağı ya da iyon kapanı, genel olarak dış çevreden izole edilmiş bir sistemde, yüklü parçacıkları yakalamak için kullanılan elektrik veya manyetik alanların bir kombinasyonudur. Kütle spektrometrisi, temel fizik araştırmaları ve kuantum durumlarının kontrolü gibi çeşitli alanlarda kullanılır. En yaygın türleri, Penning tuzağı ile Paul tuzağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Anton Zeilinger</span> Avusturyalı kuantum fizikçi

Anton Zeilinger Avusturyalı kuantum fizikçisi ve 2022 Nobel Fizik Ödülü sahibi bilim insanı Zeilinger, Viyana Üniversitesi'nde fahri fizik profesörü ve Avusturya Bilimler Akademisi Kuantum Optik ve Kuantum Bilgisi Enstitüsü'nde kıdemli bilim insanıdır. Araştırmalarının çoğu kuantum dolaşıklığın temel yönleri ve uygulamaları ile ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">Patrick Gill</span> İngiliz bilim insanı

Patrick Birleşik Krallık'taki Ulusal Fizik Laboratuvarı'nda (NPL) Zaman ve Frekans alanında Kıdemli NPL Üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ferenc Krausz</span> Macar-Avusturyalı fizikçi, Nobel Ödülü sahibi

Ferenc Krausz attosaniye bilimi alanında çalışan Macar fizikçidir. Almanya'da Max Planck Kuantum Optiği Enstitüsü'nde direktör ve Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde deneysel fizik profesörüdür. Araştırma ekibi, ilk attosaniye ışık pulsunu üretmiş ve ölçmüş ve bunu atomlar içindeki elektronların hareketini yakalamak için kullanarak attophysics'in doğuşunu işaretlemiştir. 2023 yılında Pierre Agostini ve Anne L'Huillier ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.