İçeriğe atla

David M. Dennison

David M. Dennison evi Ann Arbor, Michigan'da. 1969

David Mathias Dennison (1900, Oberlin, Ohio - 3 Nisan 1976) kuantum mekaniği, spektroskopi ve moleküler yapı fiziğine katkıda bulunmuş Amerikan fizikçidir.[1]

Eğitimi

1917 yılında Swarthmore Kolejine girdi ve 1921 yılında mezun oldu. Daha sonra fizik okumak için Walter F. Colby ve Oskar Klein ile birlikte Ann Arbor'daki Michigan Üniversitesine gitti. Klein zaten Kaluza-Klein teorisi ile ilgileniyordu (1921) ve Kopenhag Üniversitesinde Niels Bohr'un altında 6 yıl Teorik Fizik Enstitüsü için kaldıktan sonra 1922 yılında Michigan'da fakülteye katıldı. Dennison'ın Avrupa'daki teorik fiziğin gelişimini Klein sayesinde daha çok duydu ve öğrendi. Bu da onda daha fazla çalışma için Kopenhag'a özlem duymasına neden oldu. Moleküler yapı ve metan molekülünün kızılötesi spektrumu üzerindeki tezi ve 1924 yılındaki doktorası ödüllendirildi.[2][3][4]

Dennison lisansüstü çalışması ve Avrupa'daki araştırma için 1924'ten 1926'ya kadar Uluslararası Eğitim Kurumu (UYK) tarafından burs aldı. Bu dönemin sonunda Michigan Üniversitesi fizik bölümü başkanı, Harrison McAllister Randall, Dennison'ın Avrupa'da bir yıl daha kalabilmesi için Michigan Üniversitesinden burs ayarladı. Ekim 1924'te Kopenhag Üniversitesi Teorik Fizik Enstitüsüne geldi. Avrupa2daki üç yılı süresince Kopenhag'ta çoğunlukla lisansüstü araştırması yaptı. Kopenhag'a çalışma amacıyla ziyarette bulunan Paul Dirac, Samuel Abraham Goudsmit, Werner Heisenberg, Walter Heitler, Ralph H. Fowler, Friedrich Hund, Hendrik Anthony Kramers, Yoshio Nishina, Wolfgang Pauli ve George Eugene Uhlenbeck gibi fizikçiler ile de ortaklaşması vardı. 1925 yılının ikinci yarısında Heisenberg ve Max Born [[kuantum mekaniğindeki matris mekaniği formülasyonlarını yayınladılar. 1926 sonbaharında Dennison Erwin Schrödinger, yılın başlarında kuantum mekaniğindeki dalga mekaniği formülasyonu üzerine olan kağıdını yayınladı ile birlikte çalışmak için Zürih Üniversitesine gitti. 1927 yılı ilkbahar başlarında Dennison Kopenhag'a geri döndü ve ilkbaharın sonlarında 6 haftalığına Ralph Fowler ile çalışmak için Cambridge Üniversitesine gitti. Bu zaman zarfında Ernest Ruthrford, Nevill Francis Mott, Pyotr Kapitsa, Patrick Blackett ve John Cockcroft da oradaydı. Bursunun son haftaları Leiden Üniversitesinde Paul Ehrenfest ile birlikte harcandı.[3][4]

1925 yılında George Eugene Ehlenbeck ve Samuel Abraham Goudsmit spin ve Wolfgang Pauli Pauli ilkesini önermişti. 1926 yılında Enrico Fermi ve Paul Dirac Fermi-Direc istatistiklerini tanıttılar. Cambridge'te iken Dennison protonların tıpkı elektronlar gibi Fermi-Dirac istatistiklerine, spin-½ sahip, tabi yani Pauli ilkesine uyduklarını moleküler hidrojen üzerinde kuantum mekaniği hesaplamaları kullanarak gösterdi.[5][6]

Kariyeri

1927 yılında Dennison Avrupa'dan dönmesi sonrasında Michigan Üniversitesinde ömrü boyunca süren kariyerine başladı.[7] 1926'da Otto Laporte Michigan'a geldi, 1927 yılında ise George Uhlenbeck ve Samuel Goudsmit geldiler. Bu dört adam kuantum mekaniği de dahil olmak üzere teorik fiziği geliştirmek için yıllarca takım olarak çalıştılar. Onlar buraya bölümün teorik açıdan kapasitesini artırmak için fizik bölümü başkanı, Harrison McAllister Randall, tarafından getirtildiler.[4][8]

Dennison Niels Bohr'un öğrencisiydi ve Hans Bethe, Wolfgang Pauli, Enrico Femi dünya çapında ünlü olmadan tanıdığı kişiler arasındaydı.[9] Dennison'ın çalışmalarından çoğu moleküler yapı üzerineydi. 1925 yılında George Uhlenbeck ve Samuel A. Goudsmit tarafından elektronun spinini keşfetmesinden sonra hidrojenin spesifik ısısı çözülmemiş büyük problemlerden biri haline geldi. Dennison ölçümleri boyunca protonun spininin sık geçiş yapmadığını varsayarak 1927 yılında bu problemi çözdü. Bu yeni teori protonun spininin ½ olduğunu veren deneylerde kesin olarak kabul edildi. 1932 yılında Dennison ve Uhlenbeck azotun amonyaktaki yeri için iki problemi çözdüler. Bu sonuç mikrodalga dalga boylarındaki emilimden, bu Neal Williamsa moleküler mikrodalga spektrografı yapmasında ilham vermiştir, tespit edildi. İkinci Dünya Savaşı sırasında Dennison VT radyo fitili üzerine yaptığı çalışmadan dolayı Amerika Birleşik Devleti Ordusundan ileti aldı. Savaştan sonra tıpkı Michigan'daki yeni sinkrotronu tasarımı çalışması gibi moleküler yapı üzerindeki çalışmasına da geri döndü. Theodore H. Berlin ile birlikte sinkrotrondaki düz bölümlerle kararlı yörüngeler teorisini geliştirdiler.

Michigan Üniversitesi kampüsündeki David M. Dennison Binası onun onuruna isimlendirildi. Fakat Ron Weiser tarafından büyük miktarda nakit bağışından dolayı ismin değişimi planlanıyor.[10] Crystal Sound Antarktika'daki Dennison Resfi de onun onuruna isimlendirilmiştir.

Kaynakça

Özel
  1. ^ Crane, H. Richard; Hecht, Karl T. (Temmuz 1976). "David M. Dennison". Physics Today. 29 (7). s. 71. Bibcode:1976PhT....29g..71C. doi:10.1063/1.3023597. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2016. 
  2. ^ Kragh, 2002, p. 160
  3. ^ a b David M. Dennison, Recollections of Physics and of Physicists During the 1920s, Am. J. Phys. 42 1051–1056 (1974)
  4. ^ a b c Author Catalog: Dennison 5 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – American Philosophical Society
  5. ^ Jammer, 1966, p. 343.
  6. ^ David M. Dennison A Note on the Specific Heat of the Hydrogen Molecule Proceedings of the Royal Society of London. Series A, Containing Papers of a Mathematical and Physical Character Vol. 115, No. 771 s. 483-486 (1927). Communicated by R. H. Fowler; received 3 June 1927.
  7. ^ Instructor 1927-1928, Assistant Professor 1928-1930, and Associate Professor starting in 1930.
  8. ^ Otto Laporte 7 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – National Academy of Sciences Press
  9. ^ University of Michigan (2013). "Bentley Historical Library: Tappan's Vision." http://bentley.umich.edu/exhibits/tappan/panel8.php 22 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ [1] 27 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - McKinley founder Ron Weiser donates $50 million to University of Michigan
Genel
  • Kragh, Helge Quantum Generations: A History of Physics in the Twentieth Century (Princeton University Press, fifth printing and first paperback printing, 2002) ISBN 0-691-01206-7
  • Max Jammer The Conceptual Development of Quantum Mechanics (McGraw-Hill, 1966)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Fizik, maddeyi, maddenin uzay-zaman içinde hareketini, enerji ve kuvvetleri inceleyen doğa bilimi. Fizik, Temel Bilimler'den biridir. Temel amacı evrenin işleyişini araştırmaktır. Fizik en eski bilim dallarından biridir. 16. yüzyıldan bu yana kendi sınırlarını çizmiş modern bir bilim olmasına karşın, Bilimsel Devrim'den önce iki bin sene boyunca felsefe, kimya, matematik ve biyolojinin belirli alt dalları ile eş anlamlı olarak kullanılmıştır. Buna karşın, matematiksel fizik ve kuantum kimyası gibi alanlardan dolayı fiziğin sınırlarını net olarak belirlemek güçtür.

<span class="mw-page-title-main">Werner Heisenberg</span> Alman teorik fizikçi (1901–1976)

Karl Werner Heisenberg, Alman teorik fizikçi. Kendi ismiyle anılan Belirsizlik İlkesi'ni buldu. Atom yapısı bilgisine katkılarından dolayı 1932 yılında Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

Fermiyon, parçacık fiziğinde, Fermi-Dirac istatistiğine uyan parçacıktır. Başka bir deyişle, Enrico Fermi ve Paul Dirac'ın gösterdiği üzere, Bose-Einstein istatistiğine sahip bozonların aksine fermiyonlar, belirtilen zamanda sadece bir kuantum durumuna karşılık gelebilen parçacıklardır. Eğer iki ayrı fermiyon uzayda aynı yerde tanımlanmışsa her bir fermiyonun özelliği birbirinden farklı olmak zorundadır. Örnek olarak, iki elektron bir çekirdeğin etrafında aynı orbitalde bulunacaklarsa, bu kez aynı spin durumunda olamazlar ve her orbitalde elektronun biri yukarı diğeri aşağı spin durumundadır.

<span class="mw-page-title-main">Niels Bohr</span> Danimarkalı fizikçi (1885–1962)

Niels Henrik David Bohr, kuantum mekaniği ve atomun yapısının anlaşılması üzerine yaptığı katkılarla tanınan, 1922'de Nobel Fizik Ödülü almış Danimarkalı fizikçi.

Spin ya da dönü, temel parçacıklar ve dolayısıyla bileşik parçacıklar (hadronlar) ve atom çekirdeklerince taşınan korunan bir niceliktir.

<span class="mw-page-title-main">Pauli dışarlama ilkesi</span> Kuantum mekaniği prensibi: iki özdeş fermiyon aynı anda, aynı kuantum halinde bulunamazlar.

Pauli dışarlama ilkesi ya da Pauli dışlama ilkesi, iki ya da daha çok özdeş fermiyonun aynı kuantum durumda olamayacağını belirten bir kuantum mekaniği yasasıdır. Bu yasa, kuramsal fizikçi Wolfgang Pauli tarafından 1925 yılında bulunmuştur. İlk bulunuşunda yasa yalnızca elektronlar için geçerliyken, 1940 yılında Spin-istatistik teoreminin bulunmasıyla birlikte bütün fermiyonları kapsayacak biçimde genişletilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Paul Dirac</span> İngiliz teorik fizikçi

Paul Adrien Maurice Dirac, İngiliz teorik fizikçi ve matematikçi. Kuantum mekaniğinin kurucularındandır. Fermiyonların davranışını açıklayarak antimaddenin keşfine olanak veren ve kendi adı verilen Dirac denklemi ile tanınır. Dirac, 1933 Nobel Fizik Ödülü'nü Erwin Schrödinger ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Max Born</span> Alman-İngiliz fizikçi ve matematikçi (1882–1970)

Max Born kuantum mekaniğinin gelişmesinde etkili olan Alman matematikçi ve fizikçi. Kuantum fiziği dışında katı hâl fiziği ve optiğe katkıda bulunmuş ve 1920-30'larda önemli fizikçilerin çalışmalarının denetimini yapmıştır. Born, yaptığı "Kuantum Mekaniği'nin temelini araştırma, özellikle dalga fonksiyonunun istatistiksel yorumlanması üzerine" adlı çalışması ile 1954 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Felix Bloch</span> İsviçreli fizikçi

Felix Bloch İsviçreli fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum mekaniği</span> atom altı seviyede çalışmalar yapan bilim dalı

Kuantum mekaniği veya kuantum fiziği, atom altı parçacıkları inceleyen bir temel fizik dalıdır. Nicem mekaniği veya dalga mekaniği adlarıyla da anılır. Kuantum mekaniği, moleküllerin, atomların ve bunları meydana getiren elektron, proton, nötron, kuark, gluon gibi parçacıkların özelliklerini açıklamaya çalışır. Çalışma alanı, parçacıkların birbirleriyle ve ışık, x ışını, gama ışını gibi elektromanyetik ışınımlarla olan etkileşimlerini de kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Kopenhag yorumu</span> fizikçi Niels Bohrun oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi

Kopenhag yorumu, genel olarak fizikçi Niels Bohr'un oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi. Makro ve mikro durumların ayrı fiziksel ilkelerle inceleneceğini belirtir. Fizikte gözlemin rolünü öne çıkarmasıyla bir devrim niteliğindedir.

<span class="mw-page-title-main">Victor Weisskopf</span> Avusturyalı Amerikalı fizikçi (1908 – 2002)

Victor Frederick "Viki" Weisskopf Avusturya doğumlu Amerikalı teorik fizikçi. Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger, Wolfgang Pauli ve Niels Bohr ile doktora sonrası çalışmalar yaptı. Dünya Savaşı sırasında Los Alamos Manhattan Projesi Teorik Bölümü Grup Başkanı idi ve daha sonra nükleer silahların yayılmasına karşı kampanya yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Samuel Goudsmit</span> Hollanda Asıllı Amerikalı Fizikçi

Samuel Abraham Goudsmit, Hollandalı-Amerikalı fizikçidir. 1925 yılında George Uhlenbeck ile birlikte elektronlardaki spin kavramını önermiştir.

Kuantum mekaniğinin tarihi modern fizik tarihinin önemli bir parçasıdır. Kuantum kimyası tarihi ile iç içe olan kuantum mekaniği tarihi özünde birkaç farklı bilimsel keşif ile başlar; 1838’de Michael Faraday tarafından elektron demetlerinin keşfi, Gustav Kirchhoff tarafından 1859-60 kışı siyah cisim ışıması problemi beyanı, Ludwig Boltzmann’ın 1877 yılındaki fiziksel bir sistemin enerji seviyelerinin ayrıklardan olabileceği önerisi, 1887 yılında Heinrich Hertz’in fotoelektrik etkiyi keşfetmesi ve Max Planck’ın 1900 yılında ileri sürdüğü, herhangi bir enerji yayan atomik sisteminin teorik olarak birkaç farklı “enerji elementi” ε (epsilon) ne bölünebilmesi, bu enerji elementlerinden her birinin frekansına ν orantılı olması ve ayrı ayrı enerji üretebilmesi hipotezi, aşağıdaki formülle gösterilmiştir;

Parçacık fiziğinde, kuantum alan teorisinin tarihi, 1920’lerin sonlarında elektromanyetik alanın kuantizesiyle çalışan Paul Dirac tarafından oluşturulması ile başlar. Teorideki başlıca gelişmeler 1950’lerde gerçekleşti ve bu gelişmeler kuantum elektrodinamiğinin (KED) başlangıcına neden oldu. KED çok başarılıydı ve “doğaldı”, çünkü aynı temel kavramları doğanın diğer kuvvetlerinde kullanılabilmek için yapılan denemeleri içeriyordu. Bu denemeler, parçacık fiziğinin modern standart modelini üreten güçlü ve zayıf nükleer kuvvetleri ayar kuramının uygulamasında başarılı olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">George Uhlenbeck</span>

George Eugene Uhlenbeck, Hollandalı-Amerikalı fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Abraham Pais</span> Hollandalı-Amerikalı fizikçi (1918 – 2000)

Abraham Pais Hollandalı-Amerikan fizikçi ve bilim tarihçisi. Pais doktora derecesini Utrecht Üniversitesi' nden Nazilerin, II. Dünya Savaşı sırasında Hollanda üniversitelerine Yahudi katılımının yasaklamasından hemen önce aldı. Naziler, Hollandalı Yahudilerin zorla yerini değiştirmeye başladığında, saklanmaya başladı, ancak daha sonra tutuklandı ve savaşın sonunda kurtarıldı. Daha sonra Danimarka' da Niels Bohr' un asistanlığını yaptı ve daha sonra Princeton, New Jersey' deki nde Institute for Advanced Study' de Albert Einstein' ın bir arkadaşıydı. Pais, bu iki büyük fizikçinin hayatını ve onların ve diğerlerinin modern fiziğe katkılarını belgeleyen kitaplar yazdı. Emekli olana kadar Rockefeller Üniversitesi' nde fizik profesörü olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Wolfgang Pauli</span> Avusturyalı fizikçi (1900 – 1958)

Wolfgang Ernst Pauli, Avusturya asıllı Nobel Fizik Ödülü sahibi Avusturyalı teorik fizikçidir. Kuantum fiziğinin öncülerinden birisi olarak kabul edilir. 1945 yılında Pauli dışarlama ilkesi olarak adlandırılan yeni bir doğa yasasını keşfetmesi sonrasında Nobel Fizik Ödülü'ne aday olarak gösterilmiş ve ödülü kazanmıştır. Kendisi aynı zamanda 21 yaşındayken doktorasını alarak fizik alanındaki yeteneğini erken bir yaşta göstermiştir.

Max Planck madalyası Alman Fizik Toplumu'nun Almanca: (Deutsche Physikalische Gesellschaft) en büyük ödülüdür. Teorik fizikte üstün başarı gösteren bilim insanlarına verilmektedir. 1929'dan beri her yıl düzenli bir şekilde verilmektedir. Genelde sadece bir kişiye verilir. Bazı yıllar iki kişiye verildiği ya da hiç verilmediği görülmüştür ancak nadir bir durumdur. Ödülü kazanan kişiye altın madalya ve el yazımı bir parşömen verilir.

Harrison McAllister Randall, 1915'ten 1941'e kadar Michigan Üniversitesi'nin deneysel ve teorik fizik alanındaki itibarının artmasında önemli bir rol oynayan Amerikalı fizikçi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.