İçeriğe atla

David Gross

David J. Gross
David Jonathan Gross
Doğum19 Şubat 1941 (83 yaşında)
Washington, ABD
MilliyetAmerikalı
Mezun olduğu okul(lar)Hebrew University
DinYahudi
ÖdüllerDirac Madalyası (1988)
Harvey Ödülü (2000)
Nobel Ödülü (2004)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarHarvard University,Princeton University
Doktora
danışmanı
Geoffrey Chew
Doktora öğrencileriFrank Wilczek
Edward Witten
William E. Caswell
Rajesh Gopakumar
Nikita Nekrasov
İmza

Jonathan David Gross (19 Şubat 1941), Yahudi kökenli Amerikalı parçacık fizikçisi ve sicim kuramcısıdır. Frank Wilczek ve David Politzer ile birlikte, asimptotik serbestlik keşiflerinden dolayı Fizik 2004 Nobel Ödülü verilmişitir. Hâlen Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara Teorik Fizik Kavli Enstitüsü Teorik Fizik bölümü Frederick W. Gluck Başkanı,direktörü ve sahibidir. Ayrıca, UC Santa Barbara Fizik Bölümü'nde öğretim üyesidir.

Biyografi

Gross ailesi Yahudi olan Washington, DC doğumlu ve ABD'de büyümüş bir bilim insanıdır. Babası Bertram Myron Brüt 1912 ve 1998 yılları arasında yaşamıştır. 1962 yılında, Kudüs İbrani Üniversitesi'nden master derecesini aldı. Geoffrey Chew gözetiminde 1966 yılında California, Berkeley Üniversitesi'nde fizik alanında doktora yapmıştır.

1997 yılına kadar Harvard Üniversitesi'nde profesörlük yaptı. 1987 yılında MacArthur Foundation Fellowship ödülüne layık görüldü,ayrıca 1988 yılında Dirac Madalyası ve 2000 yılında Harvey Ödülü kazanmıştır.

Jeffrey A. Harvey, Emil Martinec ve Ryan Rohm ile Gross, heterotik sicim teorisini formüle etti.

Başarıları ve ödülleri

  • Dirac Madalyası (1988)
  • Harvey Ödülü (2000)
  • Nobel Fizik Ödülü (2004)

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Paul Dirac</span> İngiliz teorik fizikçi

Paul Adrien Maurice Dirac, İngiliz teorik fizikçi ve matematikçi. Kuantum mekaniğinin kurucularındandır. Fermiyonların davranışını açıklayarak antimaddenin keşfine olanak veren ve kendi adı verilen Dirac denklemi ile tanınır. Dirac, 1933 Nobel Fizik Ödülü'nü Erwin Schrödinger ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tsung-Dao Lee</span>

Tsung-Dao Lee Temel parçacıklarla ilgili önemli keşiflere yol açan parite yasalarıyla ilgili araştırmalarından ötürü C. N. Yang ile birlikte 1957 Nobel Fizik Ödülü'nü kazanan Çin kökenli Amerikan fizikçidir. Lee ve Yang Nobel Ödülü alan ilk Çinli olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kenneth Wilson</span>

Kenneth Geddes Wilson, Amerikalı teorik fizikçidir. 1982'de maddede ikinci mertebeden faz geçişleri konusunda, komşu moleküllere olan etkisini de hesaba katan bir teori geliştirdiği için Nobel Fizik Ödülüne layık görüldü. Diğer bir önemli çalışması da Kuvantum alan kuramında kullanılan renormalizasyon grupları tekniğini ve felsefesini geliştirmiş olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pierre-Gilles de Gennes</span> Fransız fizikçi (1932 – 2007)

Pierre-Gilles de Gennes Nobel ödülü kazananlar listesi'ne 1991'de giren Fransız fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Edward Witten</span> Amerikalı teorik fizikçi

Edward Witten Amerikalı teorik fizikçi ve İleri Araştırmalar Enstitüsü'nde profesör. Süpersicim Teorisi'nde dünyanın önde gelen araştırmacılarından. Teorik fiziğe geniş katkılar yaptı ve matematiğin gelişimine katkılarından dolayı 1990'da Fields Madalyası ile ödüllendirildi. 1995'te, Güney Kaliforniya Üniversitesi'ndeki bir konferansta M-teorisinin varlığını ileri sürdü ve M-teorisini daha önce gözlenen birtakım ikilikleri açıklamak için kullanması sicim teorisi'nde ikinci süpersicim devrimi olarak adlandırılan yeni bir araştırmayı harekete geçirdi.

<span class="mw-page-title-main">Herbert Kroemer</span>

Herbert Kroemer, Nobel ödüllü Alman kökenli Amerikalı fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Alan Heeger</span>

Alan Jay Heeger Amerikalı fizikçi ve Nobel Kimya Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Aaron Klug</span>

Aaron Klug OM, Litvanya doğumlu Britanyalı kimyager ve biyofizikçi. Kristalografik elektron mikroskobunun gelişimi ve biyolojik olarak önemli nükleik asit-protein komplekslerinin yapısının aydınlatılması konusundaki çalışmaları için 1982 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Carol W. Greider</span>

Carolyn Widney "Carol" Greider, Amerikalı moleküler biyolog. Johns Hopkins Üniversitesi'nde profesör, Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü Direktörü. Elizabeth Blackburn'ün Kaliforniya Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi iken, 1984 yılında telomeraz enzimini keşfetti. Greider, kromozom uçlarındaki telomer yapısı ile ilgili araştırmalara öncülük etmiştir. Elizabeth Blackburn ve Jack W. Szostak ile birlikte telomer yapısının telomeraz enzimi ile ilerleyici kısalmalardan nasıl korunduğunu keşfetmesi sebebiyle 2009 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Yoichiro Nambu</span> Amerikalı teorik fizikçi (1921 – 2015)

Yoichiro Nambu Japonya doğumlu Amerikan fizikçidir. Chicago Üniversitesi Enrico Fermi Enstitüsü'nde ve Harry Pratt Judson fizik dalı üstün hizmet profesörüdür. Teorik fizik dalında atomaltı parçacıkları mekanizmasında kendiliğinden simetri kırılması keşfi üzerine 2008 Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Frank Wilczek</span> Amerikalı fizikçi

Frank Anthony Wilczek Nobel Fizik ödülü sahibi Amerikalı kuramsal fizikçidir. Hâlen Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) Herman Feshbach fizik profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Bertram Brockhouse</span> Kanadalı Fizikçi

Bertram Neville Brockhouse, Kanadalı fizikçi. "Nötron spektroskopisinin" özellikle de "Yoğun madde çalışmalarında kullanılan nötron saçılımı tekniklerinin" geliştirilmesine öncü nitelikte katkıları için için 1994 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Gerard 't Hooft</span>

Gerardus 't Hooft, hâlen Utrecht Üniversitesine bağlı Spinoza Enstitüsü ve Teorik Fizik Enstitüsünde profesörlük yapan Hollandalı teorik fizikçidir. 1999 yılında, tez danışmanı Martinus J.G. Veltman ile elektrozayıf etkileşimlerin kuantum yapısını keşifleri dolayısıyla Nobel Fizik Ödülünü kazanmışlardır.

Michael Boris Green FRS, sicim kuramının öncülerinden olan Britanyalı fizikçi. Cambridge Üniversitesi'nde uygulamalı matematik ve teorik fizik bölümünde profesör ve Clare Hall ileri araştırmalar kolejinin üyesidir. 1 Kasım 2009'da Stephen Hawking'den Lucasian Matematik Profesörlüğü kürsüsünü devralmıştır.

John Henry Schwarz, Amerikalı teorik fizikçi. Yoichiro Nambu, Holger Bech Nielsen, Joël Scherk, Gabriele Veneziano, Michio Kaku, Michael Green, Leonard Susskind ve Edward Witten ile birlikte sicim kuramının kurucularından kabul edilen bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Michael Kosterlitz</span> İngiliz fizikçi

John M. Kosterlitz tam adı ile John Michael Kosterlitz, Britanyalı fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Basov</span>

Nikolay Gennadiyevich Basov, Sovyet fizikçi ve eğitmendir. Lazer ve maser'in gelişmesini sağlayan kuantum optiği alanındaki temel çalışmalarından dolayı, Basov 1964 yılında Nobel Fizik Ödülünü Alexander Prokhorov ve Charles Hard Townes ile paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Reinhard Genzel</span> Alman gökbilimci

Reinhard Genzel Max-Planck-Institut für extraterrestrische Physik'de yönetici, LMU'da profesör ve Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley' de emeritus profesör olan bir Alman astrofizikçi. Andrea Ghez ve Roger Penrose ile paylaştığı " galaksimizin merkezinde süper kütleli kompakt bir nesnenin keşfi için" 2020 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Markoviç Polyakov</span> Amerikalı fizikçi

Aleksandr Markoviç Polyakov, Rus teorik fizikçidir. Daha önce Moskova'daki Landau Enstitüsünde çalışmış Polyakov, 1990'dan beri ise Princeton Üniversitesinde fizik profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Ferenc Krausz</span> Macar-Avusturyalı fizikçi, Nobel Ödülü sahibi

Ferenc Krausz attosaniye bilimi alanında çalışan Macar fizikçidir. Almanya'da Max Planck Kuantum Optiği Enstitüsü'nde direktör ve Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde deneysel fizik profesörüdür. Araştırma ekibi, ilk attosaniye ışık pulsunu üretmiş ve ölçmüş ve bunu atomlar içindeki elektronların hareketini yakalamak için kullanarak attophysics'in doğuşunu işaretlemiştir. 2023 yılında Pierre Agostini ve Anne L'Huillier ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.