İçeriğe atla

David Bohm

David Bohm
DoğumDavid Joseph Bohm
20 Aralık 1917(1917-12-20)
Wilkes-Barre, ABD
Ölüm27 Ekim 1992 (74 yaşında)
Londra, Birleşik Krallık
MilliyetYahudi
VatandaşlıkABD
Birleşik Krallık
Mezun olduğu okul(lar)State College
Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü
Kaliforniya Üniversitesi
DinAgnostizm
ÖdüllerRoyal Society üyesi
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarManhattan Projesi
Princeton Üniversitesi
São Paulo Üniversitesi
Technion
Bristol Üniversitesi
Birkbeck, University of London
Doktora
danışmanı
Robert Oppenheimer
Doktora öğrencileriYakir Aharonov
David Pines
Jeffrey Bub
Henri Bortoft
Marvin Weinstein
EtkilendikleriAlbert Einstein
Jiddu Krishnamurti
EtkiledikleriJohn Stewart Bell

David Bohm (20 Aralık 1917 - 27 Ekim 1992); teorik fizik, felsefe ve nöropsikoloji alanlarına katkıda bulunmuş bir kuantum mekaniği fizikçisidir.

Bohm 1917'de ABD'nin Pensilvanya eyaletinde Wilkes-Barre'de doğdu. Başarılı bir iş insanı olan babasının isteğinin aksine O, bir iş insanı olmayı reddetti ve bir teorik fizikçi olmaya karar verdi. 1939'da Pennsylvania Eyalet Koleji'nden mezun olduktan sonra teorik fizikçi Robert Oppenheimer ile birlikte çalışmak için Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü ve ardından Kaliforniya Üniversitesi'nde bulundu. 2. Dünya Savaşı'ndan sonra Princeton Üniversitesi'nde görev yaptı; burada Albert Einstein'la birlikte çalıştı. 1951 yılında yayınlanan ve ilk kitabı olan "Kuantum Teorisi" (Quantum Theory) isimli kitabı alanında bir klasik olarak kabul edilir. Daha sonraları çoğunluk tarafından kabul edilen kuantum fiziği yorumundan ayrılarak kuantum mekaniğine kendi yorumunu getirmiştir. Parçalardan ziyade bütüne önem veren bu görüşünü "Modern Fizikte Nedensellik ve Şans" (Causality and Chance in Modern Physics), "Bütünlük ve Saklı Düzen" (Wholeness and the Implicate Order), "Bölünmemiş Evren: Kuantum Teorisinin Ontolojik Bir Yorumu" (The Undivided Universe: An ontological interpretation of quantum theory) gibi kitaplarında detaylandırmıştır. Elektronların içine girdikleri zaman bireysel olarak davranmayı bırakıp daha büyük ve parçaları birbirleriyle bağlantılı bir bütünün bir parçası gibi davranmaya başladıklarını gözlemlemiş ve şu sözleri söylemiştir:

"maddeselliğine ve muazzam boyutlarına rağmen evren kendi içinde ve kendi başına mevcut olmayıp, daha büyük ve tarif edilemez bir şeyin ürünüdür. Evren, hayal edilmez bir okyanusun ortasında meydana gelen küçük bir dalgalanmadan, nispeten küçük bir 'hareketlenme motifinden' ibarettir."

Hint filozof Jiddu Krishnamurti'yi keşfetmesi, bilimsel ve felsefi düşüncelerinin olgunlaşmasına katkıda bulundu. Bohm, nöropsikoloji alanında, kuantum-matematik ilkeleriyle ve dalga süreçleriyle uyumlu olarak, beynin bir hologram gibi işlediğini öngören hologramik modeli ortaya koydu. Ayrıca atom altı parçacıklarla ilgili araştırmaları neticesinde de evren'in dev bir hologram olduğu kanısına vardı. Bohm'un en önemli saptamalarından biri, günlük yaşantımızın gerçekte bir holografik görüntü olduğudur. Ona göre evren, sonsuz ve sınırsız tek bir holografik yapıdır ve parçalardan söz etmek anlamsızdır. İnsan, hayat, tabiat, düşüncenin yapısı gibi konularda çalışmalarını sürdüren Bohm, bir yandan da kendi ismiyle anılan bir diyalog tekniği geliştirdi, Yaptığı konuşmalarda bir sosyoterapi biçimi olarak diyalogun öneminden bahsetti, krishnamurti ile yaptığı diyalogları kitaplaştırdı. Jiddu Krishnamurti ile birçok söyleşide bulunmuştur ve 1992 yılında 74 yaşında Londra'da kalp krizi yüzünden ölmüştür.

Aharonov–Bohm etkisi

Bohm, 1957'de Bristol Üniversitesinde araştırmalarını yürütmeye başladıktan kısa bir süre sonra 1959 yılında Yakir Aharonov ile birlikte bir manyetik alanın, alandan arındırılmış (yani manyetik ve elektrik alanın sıfır olduğu) bir bölgeye etkisinin gözlenebildiğini göstermişlerdir.[1] Bu olay, manyetik potansiyelin ilk kez açıklanışıydı.

Kitapları

  • 1951. Kuantum Teorisi (Quantum Theory), New York: Prentice Hall. 1989 reprint, New York: Dover, ISBN 0-486-65969-0
  • 1957. Modern Fizikte Nedensellik ve Şans (Causality and Chance in Modern Physics), 1961 Harper edition reprinted in 1980 by Philadelphia: U of Pennsylvania Press, ISBN 0-8122-1002-6
  • 1965. Özel Görelilik Kuramı (The Special Theory of Relativity), New York: W.A. Benjamin.
  • 1980. Bütünlük ve Saklı Düzen (Wholeness and the Implicate Order), London: Routledge, ISBN 0-7100-0971-2, 1983 Ark paperback: ISBN 0-7448-0000-5, 2002 paperback: ISBN 0-415-28979-3
  • 1985. Açılan Mana: David Bohm ile bir hafta sonu diyalogu (Unfolding Meaning: A weekend of dialogue with David Bohm) (Donald Factor, editor), Gloucestershire: Foundation House, ISBN 0-948325-00-3, 1987 Ark paperback: ISBN 0-7448-0064-1, 1996 Routledge paperback: ISBN 0-415-13638-5
  • 1985. Zamanın Sona Ermesi (The Ending of Time), with Jiddu Krishnamurti, San Francisco, CA: Harper, ISBN 0-06-064796-5.
  • 1987. Bilim, Düzen ve Yaratıcılık (Science, Order and Creativity), with F. David Peat. London: Routledge. 2nd ed. 2000. ISBN 0-415-17182-2.
  • 1991. Değişen Bilinç: Dünyanın Yüzleştiği Sosyal Politik ve Çevresel Krizin Gizli Kaynaklarını Araştırma (Changing Consciousness: Exploring the Hidden Source of the Social, Political and Environmental Crises Facing our World) (a dialogue of words and images), coauthor Mark Edwards, Harper San Francisco, ISBN 0-06-250072-4
  • 1992. Bir Sistem Olarak Düşünce (Thought as a System) (transcript of seminar held in Ojai, Kaliforniya, from 30 November to 2 December 1990), London: Routledge. ISBN 0-415-11980-4.
  • 1993. Bölünmemiş Evren: Kuantum Teorisinin Ontolojik Bir Yorumu (The Undivided Universe: An ontological interpretation of quantum theory), with B.J. Hiley, London: Routledge, ISBN 0-415-12185-X (final work)
  • 1996. Diyalog Üzerine (On Dialogue). editor Lee Nichol. London: Routledge, hardcover: ISBN 0-415-14911-8, paperback: ISBN 0-415-14912-6, 2004 edition: ISBN 0-415-33641-4
  • 1998. Yaratıcılık Üzerine (On Creativity), editor Lee Nichol. London: Routledge, hardcover: ISBN 0-415-17395-7, paperback: ISBN 0-415-17396-5, 2004 edition: ISBN 0-415-33640-6
  • 1999. Düşüncenin Sınırları: Tartışmalar (Limits of Thought: Discussions), with Jiddu Krishnamurti, London: Routledge, ISBN 0-415-19398-2.

Kaynakça

  1. ^ Misli, Ç. ve Yılmaz, O. "Aharonov-Bohm Olayı ve Monopol", ÇOMÜ FBE Dergisi, Cilt 2. 2016. 2 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sicim teorisi</span> makro ve mikro kosmosun teorilerini birleştirmeye çalışan teori. (her şeyin teorisi)

Sicim teorisi, parçacık fiziğinde, kuantum mekaniği ile Einstein'in genel görelilik kuramını birleştiren bir teori. "Sicim" adı, klasik yaklaşımda "sıfır boyutlu noktalar" şeklinde tarif edilen atomaltı parçacıkların, aslında "bir boyutlu ve ipliksi varlıklar" olabileceği varsayımına dayanır.

<span class="mw-page-title-main">Leonard Susskind</span> Amerikalı fizikçi

Leonard Susskind, Stanford Üniversitesi'nde teorik fizik profesörü ve Stanford Teorik Fizik Enstitüsü yöneticisidir. Araştırmaları sicim teorisi, kuantum kozmolojisi, kuantum statik mekaniği ve kuantum alan teorisini içerir. ABD Ulusal Bilimler Akademisi ve Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi üyesi, Kanada’nın Perimeter Teorik Fizik Enstitüsünün kısmi üyesi ve Kore Modern Araştırma Enstitüsü’nün seçkin bir profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Paul Dirac</span> İngiliz teorik fizikçi

Paul Adrien Maurice Dirac, İngiliz teorik fizikçi ve matematikçi. Kuantum mekaniğinin kurucularındandır. Fermiyonların davranışını açıklayarak antimaddenin keşfine olanak veren ve kendi adı verilen Dirac denklemi ile tanınır. Dirac, 1933 Nobel Fizik Ödülü'nü Erwin Schrödinger ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alan (fizik)</span>

Alan, fizik kuramlarında kullanılan, matematikteki cebirsel alanın tüm özelliklerini taşıyan terim. Genellikle bu etki 100 nanometre ve daha küçük skalalarda etkili olur. Bu etki nanoteknolojiyle aynı ölçeğe denk gelir. Bir alan mekan ve zaman içinde her bir nokta için bir değeri olan bir fiziksel miktardır. Örneğin, hava durumu, rüzgâr hızı uzayda her nokta için bir vektör atayarak tarif edilmektedir. Her bir vektör bu noktada hava hareketinin hızını ve yönünü temsil eder.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum alan teorisi</span> hareketli parçacık sistemlerinin kuantizasyonuyla ilgilenen parçacık mekaniğiyle benzer olarak, alanların hareketli sistemlerine parçacık mekaniğinin uygulamasıdır

Kuantum Alan Teorisi (METATEORİ); Klasik Birleşik Alan (KAT) Teorilerini, Özel Görekliliği (SRT), Kuantum mekaniği (KM) teorilerini tek bir teorik çerçeve altında toplayan bir üst teoridir.

Zeeman efekti, ismini Hollandalı fizikçi Pieter Zeeman'dan alan; tayf çizgilerinin, bir manyetik alan olması durumunda birden fazla bileşene ayrılması efektidir. Zeeman alt katmanlarının arasındaki mesafe bir manyetik alan fonksiyonu olduğundan, bu efekt manyetik alanı ölçmek için kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Kopenhag yorumu</span> fizikçi Niels Bohrun oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi

Kopenhag yorumu, genel olarak fizikçi Niels Bohr'un oluşturduğu kuantum mekaniği ile ilgili görüşler ve ilkeler dizisi. Makro ve mikro durumların ayrı fiziksel ilkelerle inceleneceğini belirtir. Fizikte gözlemin rolünü öne çıkarmasıyla bir devrim niteliğindedir.

<span class="mw-page-title-main">Temel parçacık</span> Başka parçacıklardan oluştuğu bilinmeyen parçacıklar.

Temel parçacıklar, bilinen hiçbir alt yapısı olmayan parçacıklardır. Bu parçacıklar evreni oluşturan maddelerin temel yapıtaşıdır. Standart Model'de kuarklar, leptonlar ve ayar bozonları temel taneciklerdir.

İz sürme Fransız kökenli bir filozof olan Jacques Derrida’ya göre yapısöküm felsefesinin en önemli ana faktörlerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Lev Landau</span> Sovyet teorik fizikçi (1908-1968)

Lev Davidovich Landau teorik fizik alanında pek çok katkı ve araştırma yapmış Bakü doğumlu Yahudi asıllı, Sovyet-Azerbaycanlı fizikçidir. Yoğun maddenin kuantum mekaniği hakkında çalışan Landau, süperakışkanlığı öngörmüş ve 1962 Nobel Fizik Ödülü'nü kazanmıştır. Evgeny Mikhailowich Lifschitz ile çeşitli dillere çevirilen ve klasikleşen fizik kitapları serisini oluşturmuştur.

Kuantum mekaniği madde ve atomların ve atom içindeki parçacıklar ölçeğinde enerji ile etkileşimlerinin davranışını açıklayan bilimsel ilkeler organıdır: Bu makaleye teknik olmayan konuların tanıtımında ulaşabilirsiniz.

Kuantum mekaniğinin tarihi modern fizik tarihinin önemli bir parçasıdır. Kuantum kimyası tarihi ile iç içe olan kuantum mekaniği tarihi özünde birkaç farklı bilimsel keşif ile başlar; 1838’de Michael Faraday tarafından elektron demetlerinin keşfi, Gustav Kirchhoff tarafından 1859-60 kışı siyah cisim ışıması problemi beyanı, Ludwig Boltzmann’ın 1877 yılındaki fiziksel bir sistemin enerji seviyelerinin ayrıklardan olabileceği önerisi, 1887 yılında Heinrich Hertz’in fotoelektrik etkiyi keşfetmesi ve Max Planck’ın 1900 yılında ileri sürdüğü, herhangi bir enerji yayan atomik sisteminin teorik olarak birkaç farklı “enerji elementi” ε (epsilon) ne bölünebilmesi, bu enerji elementlerinden her birinin frekansına ν orantılı olması ve ayrı ayrı enerji üretebilmesi hipotezi, aşağıdaki formülle gösterilmiştir;

<span class="mw-page-title-main">Walter Heitler</span> Alman fizikçi

Walter Heinrich Heitler kuantum elektrodinamiği ve kuantum alan kuramı konularına katkıda bulunmuş Alman fizikçidir. Değerlik bağlanma teorisi ile, kimyayı kuantum mekaniğinin içine sokmuştur.

Parçacık fiziğinde, kuantum alan teorisinin tarihi, 1920’lerin sonlarında elektromanyetik alanın kuantizesiyle çalışan Paul Dirac tarafından oluşturulması ile başlar. Teorideki başlıca gelişmeler 1950’lerde gerçekleşti ve bu gelişmeler kuantum elektrodinamiğinin (KED) başlangıcına neden oldu. KED çok başarılıydı ve “doğaldı”, çünkü aynı temel kavramları doğanın diğer kuvvetlerinde kullanılabilmek için yapılan denemeleri içeriyordu. Bu denemeler, parçacık fiziğinin modern standart modelini üreten güçlü ve zayıf nükleer kuvvetleri ayar kuramının uygulamasında başarılı olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Manyetik tek kutup</span>

Manyetik monopol, parçacık fiziğinde yalıtılmış tek bir manyetik kutbu olan kuramsal bir temel parçacıktır. Daha teknik terimlerle açıklanacak olursa, bir manyetik monopol net manyetik yükü olan bir parçacıktır. Bu teori köklerini manyetik monopollerin varlığını öngören parçacık teorileri, özellikle büyük birleşim ve süper sicim teorilerinden alır. Çubuk şeklindeki mıknatısların manyetik alanı ve elektromanyetikler manyetik monopollerden kaynaklanmazlar. Manyetik monopollerin varlığını kanıtlayan herhangi bir deneysel veri yoktur. Bazı yoğun madde sistemleri efektif manyetik monopol, quasi parçacığını veya matematiksel olarak manyetik monopollerle benzeşen bazı fenomenleri barındırır.

<span class="mw-page-title-main">Aharonov-Bohm etkisi</span>

Aharonov–Bohm etkisi, elektrik yüklü bir parçacığın hem manyetik alan B hem de elektrik alan E değerlerinin sıfır olduğu bir ortamda elektromanyetik potansiyel, etkisinde bulunduğu gösteren kuantum mekanik olgusudur.

Öz enerji, teorik fizikte bir parçacığın kendi yapısındaki değişiklikler sonucu sahip olduğu enerjidir. Parçacık ve kendi sistemindeki etkileşimler nedeniyle bu enerji, parçacığın toplam enerjisine ya da etkin kütlesine katkı sağlar.

Yapısalcılık ilk olarak 1960'ların sonlarında, daha sonra da 1970'ler boyunca birçok analitik filozof tarafından geliştirilen bilim felsefesindeki aktif bir araştırma alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Pierre Vigier</span> Fransız fizikçi (1920 – 2004)

Jean-Pierre Vigier, fiziğin temelleri, özellikle kuantum fiziğinin stokastik yorumu üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan bir Fransız teorik fizikçidir.

Gizli düzen ve açık düzen, 1980'lerin başında teorik fizikçi David Bohm tarafından ortaya atılan, kuantum teorisi için kullanılan ontolojik kavramlardır. Bir fenomeni ya da gerçekliğin yönünü anlamaya yarayan iki farklı çerçeveyi tanımlamada işe yararlar. Kavramlar özellikle, kuantum fiziğinin zarif bir kesinlikle açıkladığı ve tahmin ettiği ancak açıklamakta zorlandığı atom altı parçacıkların tuhaf davranışlarını açıklamak için geliştirilmiştir.