Daria Saltikova Nikolaevna

Daria Nikolaevna Saltykova, takma adı Saltychikha ^[1] ve “Ogress” ^[2] (kızlık soyadı Ivanova;^[2] ) Aristokrat bir aileden gelen sadist ve seri katil. Emri altındaki 38 serfin öldürülmesinden sorumlu tutulan zengin bir Rus toprak sahibiydi^[1] 1768'de Senato ve İmparatoriçe II.Katerina'nın kararıyla soyluluk unvanından mahrum bırakıldı ve ölüm cezasına çarptırıldı, ancak daha sonra ceza müebbet hapse çevrildi. Ölene kadar hapiste kaldı.^[1]

Zengin soylular Nikolai Ivanov ve Anna Ivanovna Davydova' nın üçüncü kızı olarak dünyaya geldi. Büyükbabası Avtonom Ivanov, Prenses Sophia ve I. Peter zamanlarında büyük bir servet biriktiren soylu biriydi. Daria beş kızından üçüncüsüydü; Theodora ve Tatyana adında iki ablası ve Agrapina ve Marfa adında iki küçük kız kardeşi (1733-1800) vardı. Daria'nın ebeveynlerinin yaşam tarihleri bilinmiyor ancak Anna'nın Nikolai'den daha uzun yaşadığı ve daha sonra yeni bir soyadı Beredikhin alarak yeniden evlendiği biliniyor.

Daria, Süvari Muhafızları'nın komutanı Gleb Alekseevich Saltykov ile evlendi ancak kocası 1755 yılında öldü. Muhafız alaylarına katılan Fedor (1750 doğumlu) ve Nikolai (1751 doğumlu) adında iki oğlu oldu.

Saltykova, kocası hayatta iken şiddete meyilli biri değildi. O zamanlar çok dindar bir kadındı, bu yüzden Daria'nın değişen ruh halinin nedeni bilinmemektedir. Dul kalan Daria sadist suçlar işlemeye başladı. Olası hastalığı histrionik kişilik bozukluğu olabilir. Kocası ölünce Darya ya 1200 hizmetçi ile beraber evler ve araziler miras kaldı. Kocasının ölümünden yaklaşık altı ay sonra hizmetçilerini çoğunlukla sopa ile düzenli olarak dövmeye başladı. Havadan sudan sebeplerle ya da en ufak yanlış söz ve davranışlarında hizmetçileri döverdi. Bazen de kızdığı kişiyi seyislere ve diğer hizmetkarlara öldüresiye yavaş yavaş kırbaçlatırdı bu şekilde açılan yaralar daha ölümcül olurdu. Darya hizmetçilerin üzerine kaynar su döker veya kafasındaki saçı yakardı. Ayrıca işkence için kurbanı kulaklarından yakalamak için sıcak maşa kullanırdı. Sık sık insanları saçlarından çekiyor ve uzun süre başlarını duvara çarpıyordu. Tanıklara göre onun tarafından öldürülenlerin çoğunun başında saç yoktu; Darya saçlarını parmaklarıyla yırtardı bu da onun hatırı sayılır fiziksel güce sahip olduğunu göstermekte. Kurbanlar aç bırakıldı ve soğukta çıplak şekilde bağlandı. Darya yakın zaman evlenmeyi planlayan gelinleri de öldürürdü.

Saltykova'nın tanıdıkları ve komşuları, neredeyse tüm serflerin kafasında saç olmadığını, kanlı gömlekler içinde başlarında kırbaçlı köleler bulunurken çalıştıklarını, kızların soğukta saatlerce çıplak ayakla durduğunu defalarca fark ettiler. Dayaklardan sonra ölmeyen, ancak ciddi şekilde yaralanan ve neredeyse ölene kadar dövülenlerin sayısı çoktu. Toprak sahibinin yamyam olduğu da söyleniyordu, bebekleri canlı canlı öldürdüğü veya haşladığı, kızların memelerini kestiği, kızartıp yediği yönünde birçok söylenti vardı, ancak bu iddialar teyit edilemedi.

Saltikova husumetli olduğu yabancılarıda öldürmeye çalıştı. Uzun süredir aşk ilişkisi yaşadığı şair Fyodor Ivanovich Tyutchev'in büyükbabası kadastrocu Nikolai Tyutchev, 1762'nin başında Panyutina adındaki bir kadın ile evlendi. Saltikova kıskançlıktan sevgilisinden intikam almaya karar verdi. İlk olarak, Tyutchev'in genç karısıyla birlikte yaşadığı evi ateşe vermeleri için serflerini iki kez gönderdi; ancak korkan serfler bunu yapmadılar ve geri döndüler. Darya onları şiddetle cezalandırdı. Daha sonra Panyutina'nın Bryansk bölgesine gideceğini ve Tyutchev'in ona eşlik edeceğini öğrenince serflerini pusu kurup ikisini de öldürmeye gönderdi. Tyutchev planların farkına vardı ve suikast başarısız oldu

Hem Elizaveta Petrovna hem de III.Peter döneminde zalim toprak sahibi hakkında çok sayıda şikayet vardı, ancak Darya Moskova Genel Valisi olan (Semyon Andreevich Saltykov ) ile Akrabaydı ve ayrıca Praskovya Fedorovna Saltykova (1664-1723) aracılığıyla - Rus kraliçesi, Çar V.Ivan 'in karısı (1684'ten itibaren), İmparatoriçe Anna Ioannovna'nın ailesiyle akrabaydı, bu nedenle tüm zulüm vakaları onun lehine görmezden gelindi ondan şikayetçi olanlar kırbaçla cezalandırıldı ve Sibirya'ya sürüldü .

Saltychikha'nın birçok nüfuzlu akrabası olduğu ve yetkililere rüşvet verebildiği için köylülerden gelen ilk şikayetler yalnızca şikayetçilerin cezalandırılmasına yol açtı. Ancak eşlerini öldürdüğü iki köylü, Savely Martynov ve Ermolai Ilyin, 1762'de tahta yeni çıkan II.Katerina'ya dilekçe vermeyi başardılar.

Saltikova soylu bir aileye ait olmasına rağmen II. Katerina, davasını yeni bir yasama çağına işaret eden göstermelik bir duruşma olarak kullandı ve aynı zamanda Moskova soylularına yerel suiistimallerle karşı mücadele etme gücünü ve otoritesini göstermek istedi

Moskova Adalet Koleji 6 yıl süren bir soruşturma yürüttü. Sonuç olarak soruşturma, Darya Saltikova'nın 38 kişinin ölümünden "kesin suçlu" olduğu ve diğer 26 kişinin ölümünden de şüpheli olduğu sonucuna vardı

İşkenceci Saltikova'nın kurbanlarının 139 kişi olduğu tahmin ediliyor. Dava 6 yıl sürdü. Sonunda yargıçlar, sanıkları kanıtlanmış 38 cinayet ve hizmetçilerine yapılan işkenceden "kesin suçlu" buldular.  Ancak Yargıçlar belirli bir karara varmadılar ve karar verme yükünü hüküm süren Çariçe II.Katerinaya devrettiler. Eylül 1768'de Catherine kararı birkaç kez yeniden yazdı. 2 Ekim 1768'de II.Katerina Senatoya hem Saltikova'ya verilen cezayı hem de bu cezanın uygulanma prosedürünü ayrıntılı olarak anlattığı bir kararname gönderdi.

Daria Nikolaevna mahkûm edilmiştir:

1. Asalet unvanından mahrum bırakılacak;
2. Darya'nın soylu kökenini ve diğer soylu ailelerle olan aile bağlarını belirtmesi yasaklandı
3. Moskova meydanında bir saat boyunca üzerinde katil ve işkenceci yazan bir direğe zincirlenecek
4. Işık görmeyen ve insanlarla iletişimi olmayan bir yeraltı hapishanesinde ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı (ışığa yalnızca yemek sırasında izin veriliyordu ve konuşmaya yalnızca gardiyan şefi ve bir kadın rahibeyle izin veriliyordu).

Ayrıca İmparatoriçe, 2 Ekim 1768 tarihli kararnamesiyle, Darya'nın tüm mallarını iki oğluna iade etmeye karar verdi. Ayrıca Daria Saltikova'nın suç ortaklarının ağır çalışma ile cezalandırılması gerektiğine hükmetti.

Mahkum edilen "Daria Nikolaeva'nım cezası 17 Ekim 1768'de Moskova Kızıl Meydan'da infaz edildi. Daha sonra hükümlünün Kızıl Meydan'da cezalandırıldıktan sonra geldiği Moskova Vaftizci Yahya Manastırı'nda kendisi için "tövbe" adı verilen özel bir hücreye konuldu. Yer altındaki odanın yüksekliği 2 metreydi. Tamamen yer yüzeyinin altındaydı. İçeriye gün ışığı girmiyordu. Mahkûm tamamen karanlıkta tutuldu, yemek sırasında ona sadece bir mum verildi. Darya'nın yürümesine izin verilmedi, mektup alması ve iletmesi yasaklandı. Dini bayramlarda hapishaneden çıkarıldı ve ayinleri dinleyebileceği kilisenin duvarındaki küçük bir pencereye götürüldü. Katı gözaltı rejimi 11 yıl sürdü, ardından gevşetildi: hükümlü, tapınağın pencereli taş odasına nakledildi. Tapınağa gelen ziyaretçilerin pencereden dışarı bakmasına ve hatta mahkûmla konuşmasına izin veriliyordu. Tarihçilere göre, “Saltikova, zindanının demir parmaklıklarının arkasındaki küçük pencerenin önünde meraklı insanlar toplandığında küfrediyor, tükürüyordu” ^[3] Gözaltındayken ilişkiye girdiği bir gardiyandan çocuk doğurdu ancak çocuğun cinsiyeti ve akıbeti bilinmemektedir ^[3] Daria 33 yıl hapis yattı ve 27 Kasım 1801'de öldü. Tüm akrabalarının gömüldüğü Donskoy Manastırı mezarlığına gömüldü.

• Салтыковы // Румыния — Сен-Жан-де-Люз. — М. : Большая российская энциклопедия, 2015. — С. 247—249. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 29). — ISBN 978-5-85270-366-8.
• Бартенев П. И. (при участии П. И. Кичеева) Салтычиха // Русский архив. 1865. № 2.
• Вагман И. Я., Вукина Н. В., Мирошникова В. В. 100 знаменитых тиранов. — Харьков: Фолио, 2003. — 512 с. — (100 знаменитых). — ISBN 966-03-2148-1.
• Дело Д. Н. Салтыковой // Зритель. — 1863. — № 35-36.
• Екатерина II / Каменский А. Б. // Динамика атмосферы — Железнодорожный узел. — М. : Большая российская энциклопедия, 2007. — С. 630—633. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 9). — ISBN 978-5-85270-339-2.* Кичеев П. Г. Салтычиха // Русский архив. — 1865. — Вып. 2. — С. 247—256.
• Кондратьев И. К. Салтычиха: историческая повѣсть в трёх частях с епилогом : из уголовных хроник XVII-го вѣка : сочинение. — М.: Типография И. Я. Полякова, 1895. — 245 с.
• Литературная хроника — I. Обзор книг и статей по русской истории в 1865 г. // Вестник Европы. — март 1866. — Т. 1.
• Глава 5. Дарья Салтыкова. Троицкий монстр. // Мазурин О. Женщины-маньяки. От древности до наших дней. — Ростов н/Д.: Феникс, 2013. — С. 113—134. — 253 с. — (Тайны истории). — ISBN 978-5-222-19778-3.
• Мордовцев Д. Л. Русские исторические женщины. Популярные рассказы из русской истории. — СПб.: Издание Н. Ф. Мертца, 1902.
• Пыляев М. И. «Старая Москва. Рассказы из былой жизни первопрестольной столицы». — СПб.: Издание А. С. Суворина, 1891. — С. 74.
• Рахматуллин М. А. Глава 40. Итоги царствования Екатерины II. // История России: В 2 т. Т. 1: С древнейших времён до конца XVIII в. / А. Н. Сахаров, Л. Е. Морозова, М. А. Рахматуллин и др.; под. ред. А. Н. Сахарова. — М.: АСТ, Ермак, Астрель, 2005. — С. 914—928. — 943 с. — ISBN 5-17-013413-4, ISBN 5-17-018472-7, ISBN 5-271-07713-6, ISBN 5-271-07162-6, ISBN 5-9577-0314-1, ISBN 5-9577-0237-4.
• Рудаков, В. Е. Салтыкова, Дарья Николаевна // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• Рябинин Д. Д. Княгиня Александра Владимировна Козловская. 1799 г. // Русская старина. — 1874. — Т. 9, № 2. — С. 383—390.
• Семашко И. И. Сто великих женщин.. — М.: Вече, 2013. — 431 с. — (100 великих). — ISBN 978-5-4444-0751-6.
• Студенкин Г. И. Салтычиха // Русская старина. — 1874. — Т. 10.

1. yasaklandı
2. zincirlenecek
3. veriliyordu).

hükmetti.

• Tarih)"
• “Saltychikha”