Danimarka'nın İşgali (1940)
Danimarka'nın İşgali (1940) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Nazi Almanyası | Danimarka | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Leonard Kaupisch | X.Christian William Prior | ||||||
Güçler | |||||||
Höheres Kommando XXXI 170. Piyade Tümeni 198. Piyade Tümeni 11. Schützen Tugayı 527 uçak | 14.500 asker (Zelanda, Jutland tümenleri ve Bornholm garnizonu) 4 hava kuvvetleri filosu 2 kıyı savunma gemisi 6 torpido botu 7 denizaltı 3 mayın gemisi 9 mayın tarama gemisi 4 denetim gemisi | ||||||
Kayıplar | |||||||
20 ölü ve yaralı 2 esir 4 tank hasar gördü 12 zırhlı araç hasar gördü veya hasar gördü 1 uçak hasarlı 1 römorkör battı | 26 ölü 23 yaralı 12 uçak imha edildi 14 uçak hasar gördü |
Almanya'nın Danimarka'yı işgali 9 Nisan 1940'ta İkinci Dünya Savaşı sırasında Danimarka'ya yapılan Alman saldırısıydı. Saldırı, Norveç'e yapılan ana saldırının başlangıcıydı
Danimarka'nın Almanya için stratejik önemi sınırlıydı. İstilanın birincil amacı, coğrafik yakınlığı nedeniyle Danimarka'yı Norveç'e karşı operasyonlar için hazırlık alanı olarak kullanmak ve orada konuşlandırılacak güçlere ikmal hatlarını güvenceye almaktı. Almanya'ya giden İngiliz bombardıman uçaklarını tespit etmek için Danimarka'da kapsamlı bir radar sistemleri ağı kurmaktı.
Danimarka'ya yapılan saldırı, Danimarka'nın bir yıldan daha kısa bir süre önce Almanya ile imzaladığı saldırmazlık paktının ihlaliydi. İlk plan Danimarka'yı Alman kara, deniz ve hava kuvvetlerinin Danimarka üslerini kullanabileceğini kabul etmeye zorlamaktı, ancak Adolf Hitler daha sonra hem Norveç'in hem de Danimarka'nın işgal edilmesini istedi.
Danimarka'nın askeri kuvvetleri sayı ve teçhizat bakımından yetersizdi ve kısa bir savaştan sonra teslim olmaya zorlandı. İki saatten az süren mücadelenin ardından Danimarka Başbakanı Thorvald Stauning, Eylül 1939'da Polonya'nın işgali sırasında Varşova'da yaptıkları gibi, Almanların Kopenhag'ı bombalayacağından korktuğu için Alman saldırısına karşı direnişi durdurdu. İletişim zorlukları nedeniyle bazı Danimarka kuvvetleri savaşmaya devam etti, ancak iki saat sonra tüm direniş durdu.
Yaklaşık dört saat süren Alman kara harekâtı, İkinci Dünya Savaşı'nın en kısa askerî operasyonlarından biriydi. [1]
Arka plan
Danimarka'ya yapılan saldırı, Almanya'nın Norveç'i işgal etme planı olan Weserübung Süd Operasyonunun bir parçasıydı. Ana amacı Narvik'ten gönderilen demir cevherini güvence altına almaktı . Norveç'i ele geçirmek için Almanlar, kuzey Jutland'daki Aalborg dışındaki limanı kontrol etmek zorunda kaldı. [2] Kriegsmarine üst komutanlığı Danimarka'yı işgal ederek Alman deniz savunma ağını kuzeye doğru genişletmeyi onayladı, bu da İngiliz gemilerinin Atlantik'teki gemilere saldırırken kuzeyden onu aşmasını zorlaştırdı. [1] Norveç'in fiyortları ayrıca Kuzey Atlantik'teki Alman denizaltıları için mükemmel üsler sağladı.
Alman saldırı planı
Alman Yüksek Komutanlığı, ülkeyi olabildiğince çabuk istila etmek için Danimarka'ya birleşik bir saldırı planladı. Bu, Aalborg hava alanlarına havadan bir saldırı, Kopenhag'daki donanma yardımcılarından sürpriz bir piyade inişi ve Jutland yarımadasında eşzamanlı bir kara saldırısını içeriyordu. [1] 4 Nisan Abwehr başkanı Amiral Wilhelm Canaris, bir istilanın yaklaşmakta olduğu konusunda Danimarkalıları uyardı. [3]
Çatışmalar
Danimarka Ordusu saldırı konusunda uyarılsa da, Danimarka hükûmeti Almanlara eylemleri için herhangi bir provokasyon vermek istemediği için savunma pozisyonlarını konuşlandırma veya hazırlama istekleri reddedildi. Kara istilasını karşılamak için sınır muhafızlarının yalnızca küçük ve dağınık birimleri ve Jutland tümeninin unsurları mevcuttu. Saldırının yakın olduğuna inanan askerler, 8 Nisan'da 13: 30'da tam alarma geçirildi. [4]
Jutland'da mücadele
Saed, Rens, Padborg ve Krusaa saat 04:15 de. Alman saldırısı başladı Kriegsmarine birliklerini eşzamanlı olarak Lillebælt'e çıkarken, savaşın başında sınırdaki Danimarka birlikleri arasındaki bağlantı kesildi. Alarm 04: 17'de çaldı ve ilk Danimarka birlikleri 04: 35'te gönderildi. [4]
Danimarka Ordusu ile işgalci güçler arasındaki ilk çatışma Lundtoftbjerg'de meydana geldi. 20 mm'lik toplar ve hafif bir makineli tüfek yolu kaplayan pozisyonlara gelmişti. Saat 04: 50'de bir Alman birliği belirdi ve 20 mm toplar zırhlı araçlara ateş açarken, makineli tüfek motosikletçilere nişan aldı. [4] Yakındaki bir ahırda havayı dumanla dolduran ve Alman ilerlemesini engelleyen bir yangın çıktı. Sonunda tanksavar müfrezesi Aabenraa'ya çekilmek zorunda kaldı. Yaklaşık 1.5 km kuzeyde, bir bisiklet takımı bir demiryolu köprüsünün savunmasını hazırladı, ancak zırhlı araçlardan ve savaş uçaklarının yoğun ateşi onları geri çekilmeye zorladı ve üçte biri yakalandı. [4] Almanlar iki zırhlı araç ve üç motosiklet kaybederken, Danimarkalılar bir ölü ve bir yaralı verdi.
Başka bir Alman birliği, Lundtoftbjerg'in birkaç kilometre doğusundaki Hokkerup'a 05: 30'da ulaştı. 34 Danimarkalı asker tarafından sadece 20 dakika önce kurulan, çiftlik ekipmanıyla yapılmış bir barikatla karşılaştılar. [2] Danimarkalılar önde gelen üç zırhlı arabayı devirerek geri çekilmeye zorladı. Almanlar bir 37 mm topu 300 metre uzakta kurdular, ancak 20 mm'lik bir topla iki mermi ile devrilmeden önce yalnızca bir mermi ateşlemeyi başardı. [4] Bir askerin öldürüldüğü ve üçünün yaralandığı, biri ölümcül olduğu göğüs göğüse çarpışma başladı. [4] Hava desteğiyle, yaklaşık 100 Alman, 06: 15'te Danimarka birimini kuşatmayı ve ele geçirmeyi başardı.
Havadan inişler
Yaklaşık 05: 00'da tarihin ilk paraşütçü saldırısı gerçekleşti. 96 Fallschirmjäger, Falster adasını Zealand'a (Sjælland) ve Masnedø adasındaki kıyı kalesine bağlayan Storstrøm Köprüsü'nü korumak için dokuz Junkers Ju 52 nakliye uçağından atladı. Seçkin Alman birlikleri, kalenin etrafında şiddetli çatışmalar bekliyordu, ancak şaşırtıcı bir şekilde, içeride sadece iki er ve bir subay bulundu. [2] Çıkarma, 198. Piyade Tümeni'nin bir taburunun Kopenhag'da karadan ilerlemesinin yolunu açtı. [1]
İki saat sonra, Fallschirmjäger Alayı'nın 4. taburundan bir paraşütçü müfrezesi, Weserübung Süd'ün ana hedefini güvence altına almak için kuzey Jutland'ın ana şehri olan Aalborg'a iniş yaptı: Aalborg'daki havaalanı [1] bir atlama taşı olarak kullanılacak. Norveç'in işgali için. Fallschirmjäger'ler hiçbir direnişle karşılaşmadı ve bir saatten kısa bir sürede Alman uçakları oraya çok sayıda iniş yaptı. İlk gün 200'den fazla iniş ve kalkış kaydedildi, bunların çoğu Norveç'teki Fornebu Havalimanı'na asker ve yakıt taşıdı . [2]
Esbjerg'de 75 mm uçaksavar silahı bir Alman uçağına hasar verdi. [4]
Deniz inişleri
Jutland ile Zelanda arasındaki bağlantıları ele geçirmek için, Kriegsmarine Funen'e de 198. Piyade Bölümünden çok sayıda asker indirdi. [1]
Aynı zamanda birlikler Korsør ve Nyborg'a çıkarak Funen ile Zelanda arasındaki bağlantıları kesti. Hiçbir direnişle karşılaşmayan Korsør'daki birlikler öğle vakti Kopenhag'a ulaştı. [2]
Kısa bir süre önce 15: 55'te Almanlar, Danimarka'nın en güneydeki şehri Gedser'e sürpriz bir saldırı düzenledi. Askerlerle doldurdukları Warnemünde'den gelen yerel feribotu kullandılar. Askerler iç kesimlerde toplandı ve telefon hatlarını kesti. Zırhlılar ve motosikletler onu takip etti ve paraşütçülerle birlikte Storstrøm Köprüsü'ne hızla ilerledi ve onu ele geçirdi. [2]
Kopenhag'ın ele geçirilmesi
Danimarka'nın hızlı bir şekilde teslim olmasını sağlamak için başkentin ele geçirilmesi gerekli görüldü. Saat 04: 20'de [2], 2430 tonluk mayın gemisi Hansestadt Danzig, bir buz kırıcı Stettin ve iki devriye botunun eşlik ettiği savaş bayrakları ile Kopenhag limanına girdi. Liman, Fort Middelgrund'un kıyı topçu silahlarıyla korunuyordy. Yeni atanan Danimarkalı komutan bir uyarı atışı yapılmasını emretti, ancak askerler silahı kullanamadı. [2] Saat [2] 18'de 198. Piyade'nin bir taburunu indirdikten sonra, Alman kuvvetleri Danimarka Ordusu'nun karargahı olan Citadel'in 70 kişilik garnizonunu tek bir atış yapmadan ele geçirdi. Bir sonraki hedefleri, Danimarka kraliyet ailesinin ikametgâhı olan Amalienborg Sarayı idi. [1]
Amalienborg ve teslimiyet
Alman piyadeleri Amalienborg'a ulaştığında, ilk saldırıyı püskürten ve üç kayıp veren Kral Kraliyet Muhafızları'nın kararlı bir direnişi ile karşılaştılar. Bu Kral Christian X'in Danimarkalı komutanlarla görüşmesu için yeterli zaman sağladı. [1] Görüşmeler sırasında, Kampfgeschwader 4'ten Heinkel He 111 ve Dornier Do 17 bombardıman uçakları, şehrin üzerine broşürler attı. Luftwaffe'nin Kopenhag'ın sivil nüfusunu bombalaması tehdidiyle karşı karşıya kalan yöneticilerden General Prior hariç hepsi teslim olmayı tercih etti. Danimarka'nın askeri konumu savunulamazdı. Toprakları ve nüfusu ve ordusu uzun süre Almanya'ya karşı dayanamayacak kadar küçüktü ve düz arazisi, Alman panzerleri tarafından kolaylıkla istila edilebilirdi. (Örneğin Jutland, Schleswig-Holstein'den güneye doğru panzer saldırısına açıktı.) Norveç'in aksine, Danimarka'da uzun süreli bir direnişin yapılabileceği dağ sıraları yoktu. [5] Danimarka hükûmeti, iç meselelerde siyasi bağımsızlığı sürdürme karşılığında [1] teslim oldu.
Danimarka Hava kuvvetlerinin Kaderi
Dört filonun tamamı Danimarka Ordusu Hava Servisi, Kopenhag yakınlarındaki Værløse'de konuşlandırıldı. Alman işgali beklentisiyle, ülkenin dört bir yanındaki hava alanlarına dağılmaya hazırlandılar, ancak bu, 05: 25'te Luftwaffe uçağı hava üssünde göründüğünde başarılmamıştı. [6] Alman uçakları Værløse'ye ulaştığında, bir Fokker CV -E keşif uçağı havada uçuyordu, [6] ancak Hauptmann Wolfgang Falck tarafından 50 metre yükseklikte uçulan bir Messerschmitt Bf 110 tarafından düşürüldü. Her iki mürettebat da öldürüldü. [1] [7] Alman Bf 110'lar daha sonra üssü ağır uçaksavar ateşi altında bombaladı. 11 uçağı imha ettiler ve kalkış için hazırlanan 14 uçak daha ağır hasar gördü ve tek bir eylemde Danimarka Ordusu Hava kuvvetlerinin çoğunu yok ettiler. Danimarka Donanması Hava Servisi üslerinde kaldı ve hasarlardan kurtuldu.
11. tabur 1. bölük
Danimarka Ordusunun çoğu teslim olma emrini uygularken, bir birim reddetti. Roskilde'deki 4. Alayın komutanı Albay Helge Bennike, teslim olma emrinin Almanlar tarafından hükûmete zorlandığına ve İsveç'in de saldırıya uğradığına inanıyordu. Bennike ve birimi feribota binip Elsinore'da İsveç'e ve sürgüne gitti. Yanlış anlaşılma daha sonra ortadan kalktığında, Danimarkalı askerlerin çoğu İsveç'te kaldı ve 1943'te İsveç'teki Danimarka Tugayı'nın çekirdeğini oluşturdular. [8]
Kayıplar
Propaganda amacıyla, Alman Başkomutanlığı, Danimarka'nın işgalini barışçıl bir işgal olarak sunmaya çalıştı, bu nedenle Danimarka'nın buna herhangi bir direniş göstermediğini iddia etti. [2]
Askeri tarihçi David T. Zabecki, "Savaşta Almanya: Askeri Tarihin 400 Yılı" adlı kitabında Danimarka'nın 49 askeri kaybettiğini (26 ölü ve 23 yaralı) ve 20 Alman askerinin öldüğünü veya yaralandığını kaydeder. [9]
Öndeki kayıplar dışında, birkaç uçak düşürüldü veya düştü ve bir römorkör, Büyük Kemer'deki bir Alman gemisiyle çarpışmanın ardından battı. [2]
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d e f g h i j Dildy 2007.
- ^ a b c d e f g h i j k Lindeberg 1990.
- ^ Axelrod 2008.
- ^ a b c d e f g Finsted 2004.
- ^ Shirer 1990.
- ^ a b Schrøder 1999.
- ^ Hooton 2007.
- ^ Nigel 2014.
- ^ Zabecki 2014.
- Genel
- Axelrod, Alan (2008). The Real History of World War II: A New Look at the Past. Sterling Publishing Company, Inc. ISBN 9781402740909.
- Dildy, Douglas C. (2007). Denmark and Norway 1940: Hitler's boldest operation. Londra: Osprey Publishing Ltd. ISBN 978-1-84603-117-5.
- Holbraad, Carsten (2017). Danish Reactions to German Occupation. Londra: UCL Press. ISBN 9781911307495.
- Hooton, Edward R. (2007). Luftwaffe at War; Gathering Storm 1933–39. Chevron/Ian Allan. ISBN 978-1-903223-71-0.
- Jensen, Palle Roslyng (2020). Værnenes politik - politikernes værn. Studier i dansk militærpolitik under besættelsen 1940-45 (Danca). Lindhardt og Ringhof. ISBN 9788726284058.
- Jürgensen, H.J. (March 2015). "Danimarka'nın Alman işgali". Krigshistorisk Tidsskrift (Danca). Kopenhag. 51 (1): 16-25.
- Laursen, Gert. "Den tyske besættelse af Danmark". milhist.dk (Danca). Dansk Militærhistorie. 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2020.
- Lindeberg, Lars (1990). 9. april; De så det ske (Danca). Denmark: Sesam. ISBN 87-7258-504-8.
- Niehorster, Dr. Leo. "Höhere Kommando XXXI, 09.04.1940". niehorster.org (Almanca). 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2019.
- Nigel, Thomas (2014). Hitler’s Blitzkrieg Enemies 1940: Denmark, Norway, Netherlands & Belgium. Londra: Osprey Publishing. ISBN 978-1-78200-596-4.
- Nilson, Nils-Christian (9 Nisan 2015). "Opgøret med myten: Så få tyskere slog danskerne ihjel". ekstrabladet.dk. JP/Politikens Hus A/S. Ekstra Bladet. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2020.
- Osborn, Jr., John W. "Swift Invasion of Denmark". Warfare History Network. Sovereign Media. 18 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2020.
- Pettibone, Charles D. (2014). The Organization and Order of Battle of Militaries in World War II: Volume IX - The Overrun & Neutral Nations of Europe and Latin American Allies. Trafford Publishing. ISBN 978-1490733869.
- Schrøder, Hans A. (1999). Angrebet på Værløse flyveplads den 9. april 1940 : flyveren Vagn Holms dagbog fra den 8. og 9. april suppleret med en omfattende dokumentation (Danca). Denmark: Flyvevåbnets bibliotek. ISBN 87-982509-8-1.
- Shirer, William (1990). The Rise and Fall of the Third Reich: A History of Nazi Germany. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-1-45165-168-3.
- Tveskov, Peter (2003). Conquered, not defeated. Growing up in Denmark during the German Occupation of World War II. Oregon: Hellgate Press. ISBN 978-1-55571-638-7.
- Volden, S.C. (1 Ocak 2007). Danske hærordninger efter 2. Verdenskrig i nationalt og internationalt perspektiv. HOK, 2007 (Danca). Hærens Operative Kommando. ISBN 978-87-986756-1-7. 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Zabecki, David T. (2014). Germany at War: 400 Years of Military History. Londra: ABC-Clio Inc. ISBN 978-1-59884-980-6.
- Ziemke, Earl F. (1959). The German Northern Theater of Operations 1940-1945. ibiblio.org. U.S. Government Printing Office. 17 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2016.