İçeriğe atla

Dallı darı

Panicum virgatum
Korunma durumu
Değerlendirilmedi (IUCN 3.1)

Güvende (NatureServe)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Plantae
Şube:Tracheophyta
Sınıf:Magnoliopsida
Takım:Poales
Familya:Poaceae
Cins:Panicum
Tür: P. virgatum
İkili adlandırma
Panicum virgatum
L., 1753
Sinonimler
  • Chasea virgata (L.) Nieuwl.
  • Eatonia purpurascens Raf.
  • Ichnanthus glaber Link
  • Ichnanthus glaber Link ex Steud.
  • Milium virgatum (L.) Lunell
  • Milium virgatum var. elongatum (Vasey) Lunell
  • Panicum buchingeri E.Fourn.
  • Panicum buchingeri E.Fourn. ex Hemsl.
  • Panicum coloratum Walter
  • Panicum giganteum Scheele
  • Panicum glaberrimum Steud.
  • Panicum ichnanthoides E.Fourn.
  • Panicum kunthii E.Fourn.
  • Panicum kunthii E.Fourn. ex Hemsl., 1885
  • Panicum pruinosum Bernh.
  • Panicum pruinosum Bernh. ex Trin.
  • Panicum virgatum subsp. cubense (Griseb.) Borhidi
  • Panicum virgatum var. breviramosum Nash
  • Panicum virgatum var. confertum Vasey
  • Panicum virgatum var. cubense Griseb.
  • Panicum virgatum var. diffusum Vasey
  • Panicum virgatum var. elongatum Vasey
  • Panicum virgatum var. glaucephyllum Cassidy
  • Panicum virgatum var. glauciphyllum Cassidy
  • Panicum virgatum var. obtusum Alph.Wood
  • Panicum virgatum var. scorteum H.P.Linder
  • Panicum virgatum var. spissum H.P.Linder
  • Panicum virgatum var. thyrsiforme H.P.Linder
  • Panicum virgatum var. virgatum

Panicum virgatum veya Dallı darı[2][3][4], Panicum cinsine bağlı bir bitki türüdür.[5]

Özellikleri

Sert ve derinlere inen köklere sahip çok yıllık bir bitkidir. Yaklaşık 2,7 metre (8 ft 10 in) yüksekliğe erişebilir. Yaprakları 30-90 santimetre (12-35 in) uzunluğunda belirgin damarlıdır. C4 karbon tutulumu mekanizmasına sahip olduğundan kurak ve yüksek sıcaklıklara karşı avantajlıdır.[6] Çiçekleri yaklaşık 60 santimetre (24 in) uzunluğunda ve tohumludur. Tohumlar 3-6 milimetre (0,12-0,24 in) uzunluğunda ve 1,5 milimetre (0,059 in) genişliğindedir. Meyvesi dar yumurta şeklinde ve iç kavuzun kenarları alt kısmına incelmiş uç kısmı sivri fakat küttür.[7] Yaklaşık 8-10 yıl veya daha fazla yaşayabilirler.[8]

Dağılım ve habitat

Neredeyse her tür hava koşulunda yetiştiğinden dağılım alanı geniştir. Doğal yayılış alanı Amerika Birleşik Devletleri'ni, Meksika'yı ve Kanada'nın güney kısımlarını kapsamaktadır.[9][10][11]

Ekoloji

Etkenleri

Dargida rubripennis, Atrytone delaware ve Lon hobomok larvalarının konakçı tercihi arasındadır.[12][13]

Kullanımı

Süs bitkisi

Süs bitkisi olarak kullanılır. Bazı kültürleri Kraliyet Hortikültür Derneği tarafından verilen Garden Merit ödülüne sahiptir.[14][15][16][17][18]

Toprak koruma

Toprak aşınımı, toprak ve su kalitesini etkileyen en önemli problemlerin başındadır. Türkiye'de aşınımla yılda kaybedilen toprak miktarının 500 milyon ton olduğu ileri sürülmektedir.[19] ABD'de bu miktar yılda yaklaşık 3 milyar ton civarındadır. Türkiye toprakları 2000 yıldan beri işlenmekte olup organik maddece oldukça fakir bulunmaktadır. Bunun başlıca nedeni anızın yakılması ve yeterince organik maddenin topraklara verilmemesidir. Toprak organik maddesinin azalması toprağın su tutma kapasitesini, besin maddesi miktarını, mikroorganizma faaliyetini, aşınım direncini ve toprağın agregatlaşmasını (kümelenme, topaklanma) azaltmaktadır. Çok yıllık bir bitki olan dallı darı gerek aşınımı önlemesi ve gerekse toprağın organik maddesini toprak üstü ve altı yüksek üretimle artırması bakımından iyi bir alternatif teşkil etmektedir. Son zamanlarda Amerika Birleşik Devletleri'nin Ortabatı eyaletlerinde yapılan çalışmalara göre çok yıllık çayır bitkileri toprağa yılda 1.1 ton/ha karbon kazandırmaktadırlar. Bu miktar tarımla aynı alandan kaybedilen karbonun % 23 ünü oluşturmaktadır. Ayrıca ince ve kılcal köklerin faaliyeti ve ölümü sonucu yılda 3 ton/ha kadar karbon ilave edilmekte ve toplam miktar yaklaşık 4 ton/ha karbon olmaktadır.[20]

Dallı darının çok yıllık bir çayır türü oluşu ekolojik, ekonomik ve toprak koruma açısından onu en önemli kılan özelliklerin başındadır. Dikim yapıldıktan sonra dallı darı herhangi bir toprak işlemeye ihtiyaç duymadan birçok yıl verim verebilmektedir. Özellikle toprak organik maddesini artırması tek başına çok önemli sayılmaktadır. Artan organik madde toprağın aşınıma karşı direncini, su tutma kapasitesini ve bitki besin maddesi miktarını artırmakta, kimyasal gübrelerin yıkanarak dere sularına karışmasını ve yüzeysel akışı azaltmaktadır.[21] Dallı darı derin ve iyi gelişmiş kök sistemine ve yüksek toprak altı biyokütle üretimine sahiptir. Bu onu bitki besin elementlerinin ve suyun topraktan emilmesi, toprak altına gerekli enerji depolanması, kurak yıllarda verim düşüşünün olmaması ve toprak organik maddesini artırması bakımından önemli kılmaktadır.[22] Boyunun uzun olması ile rüzgar erozyonuna da bariyer görevi görür.[21]

Biyoenerji

Yüksek ot verimi, iyi düzeydeki yem değeri, biyoenerji kaynağı teşkil etmesi, derin kök sistemi geliştirmesi, toprağı iyileştirmesi, kurağa dayanıklı olması ve nispeten fakir yetişme ortamlarında gelişebilmesi gibi özellikleri nedeni ile önemli bir yem bitkisi türüdür.[23]

George W. Bush'un bitkinin etanol için kullanılmasını önermesi üzerine, bitkinin biyoyakıt kaynağı olarak kullanılabilmesi için araştırmalara 100 milyon Amerikan Dolarının üzerinde yatırım yapıldı.[24][25][26][27] Panicum virgatum hasatlanan ton başına 380 litre (84 imp gal; 100 U.S. gal) etanol üretme kapasitesine sahipti.[28] Sonraki zamanların teknolojisi ile etanolun bitkisel biyokütlesi ile ton başına yaklaşık 340 litre (75 imp gal; 90 U.S. gal) olarak yansımıştı.[29]

Galeri

Konuyla ilgili yayınlar

  • McLaughlin, S. B.; Kszos, L. A. (2005). Development of switchgrass (Panicum virgatum) as a bioenergy feedstock in the United States. Biomass and Bioenergy. 28(6): 515-535
  • Linnaeus, C. (1753). Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas. Stockholm.
  • Les, D. H., R. R. Haynes, and A. Novelo-Retana. 2009. Plants (Embryophyta) of the Gulf of Mexico, Pp. 261–284 in Felder, D.L. and D.K. Camp (eds.), Gulf of Mexico–Origins, Waters, and Biota. Biodiversity. Texas A&M Press, College Station, Texas.
  • Svenska kärlväxtnamn (2011) Databas levererad av Thomas Karlsson 2011-06-16
  • Soylu, S., Sade, B., Ögüt, H., Akınerdem, F., Babaoğlu, M., Ada, R., Eryılmaz, T., Öztürk, Ö., Oguz, H., (2010). Türkiye İçin Alternatif Bir Biyoyakıt ve Silaj Bitkisi Olarak Dallı Darının (Panicum Virgatum L.) Yetiştirilme Olanaklarının Araştırılması, Tübitak Proje No: 107 O 161
  • Cassida, K.A., Muir, J.P., Hussey, M.A., Read, J.C., Venuto, B.C., Ocumpaugh, W.R., (2005). Biofuel component concentrations and yields of switchgrass in South Central U.S. environmental. Crop Sci. 45: 682-692
  • Elbersen, H.W., Christian, D.G., El Bassam, N., Saurbeck, G.,.(2002 ). Switchgrass in NW Europe. Final Report FAIR 5- CT97-3701"Switchgrass"
  • Öğüt, H., Oğuz, H. (2006). Üçüncü Milenyumun Yakıtı Biyodizel, Yayın No: 745 Nobel Yayın Dağıtım ISBN 975- 591-730-6 KİTAP II. Baskı 190
  • Schmer, M.R., Vogel, K.P. Mitchell, R.B. and Perrin, R. K. (2008). Net energy of cellulosic ethanol from switchgrass, The National Academy of Sciences of the USA, Vol. 105 No. 2, 464-469, DOI: 10.1073/pnas.0704767105

Kaynakça

  1. ^ "NatureServe Explorer". 28 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2021. 
  2. ^ "Alacabey, İdris ve Şeyda Zorer Çelebi. "Dallı Darı (Panicum virgatum)'nın Kurşun, Kadmiyum, Krom Toleransı Ve Akümülasyon Potansiyelinin Belirlenmesi". Journal of the Institute of Science and Technology, c. 10, sy. 3, 2020, ss. 2199-06, doi:10.21597/jist.731527". 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  3. ^ "Tutar, Halit ve Kağan Kökten. "Dallı Darı (Panicum Virgatum L.)'nın Silaj Olarak Değerlendirilme Potansiyeli". Journal of the Institute of Science and Technology, c. 12, sy. 4, 2022, ss. 2488-94, doi:10.21597/jist.1137073". 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  4. ^ "Zübeyde KESEN ve Hakan GEREN, Dallıdarı (Panicum virgatum)'da Farklı Biçim Sıklıklarının Yem Verimi ve Bazı Silaj Kalite Özelliklerine Etkisi, 10(1): 658-668, 2020". 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  5. ^ "GBIF". 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2024. 
  6. ^ Silzer, Tanya (January 2000). "Panicum virgatum L., Switchgrass, prairie switchgrass, tall panic grass". Rangeland Ecosystems & Plants Fact Sheets. University of Saskatchewan Department of Plant Sciences. 1 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2007. 
  7. ^ Öztan, Y. ve Okatan, A., Mera Amenajmanı-Çayır-Mera Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Tanıtım Kılavuzu. K.T.Ü. Orman Fakültesi Yayınları No:8, Trabzon.
  8. ^ Secter, Bob. "Plentiful switch grass emerges as breakthrough biofuel". The San Diego Union-Tribune. 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2008. 
  9. ^ Lovell, John T.; ve diğerleri. (1 Şubat 2021). "Genomic mechanisms of climate adaptation in polyploid bioenergy switchgrass". Nature. 590 (7846). ss. 438-444. Bibcode:2021Natur.590..438L. doi:10.1038/s41586-020-03127-1. OCLC 1245255103. PMC 7886653 $2. PMID 33505029. 
  10. ^ "Panicum virgatum". Natural Resources Conservation Service PLANTS Database. USDA. 
  11. ^ Ball, D.M.; Hoveland, C.S.; Lacefield, G.D. (2002). Southern Forages. 3rd. International Plant Nutrition Institute. s. 26. ISBN 978-0-9629598-3-7. 19 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  12. ^ "The Pink Streak Dargida rubripennis" (PDF). Natural Heritage & Endangered Species Program. Massachusetts Division of Fisheries & Wildlife. September 2012. 8 Haziran 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2018. 
  13. ^ The Xerces Society (2016), Gardening for Butterflies: How You Can Attract and Protect Beautiful, Beneficial Insects, Timber Press.
  14. ^ "Panicum virgatum 'Dallas Blues'". RHS. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  15. ^ "Panicum virgatum 'Heavy Metal'". RHS. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  16. ^ "Panicum virgatum 'Hänse Harms'". RHS. 31 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  17. ^ "Panicum virgatum 'Northwind'". RHS. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  18. ^ "Panicum virgatum 'Shenandoah'". RHS. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2021. 
  19. ^ Atalay, İ.,1986, Türkiye ve Dünya'nın ana akarsularında taşınan yüzer haldeki sediment miktarları. Ormancılık Arş. Ens. Yayınları, No: 52, Cilt 26, Ankara.
  20. ^ McLaughlin, S.B. ve Walsh, M.E., 1998, Evaluating environmental consequences of producing herbaceous crops for bioenergy. Biomass and Bioenergy, 14:317-324
  21. ^ a b "Plant Fact Sheet, Panicum virgatum (switchgrass)" (PDF). United States Department of Agriculture, Natural Resources Conservation Service, Plant Materials Program. 6 Mayıs 2006. 27 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mayıs 2008. 
  22. ^ "KDOT Bid Tabs". Kansas Department of Transportation. 25 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2008. 
  23. ^ Aydın TÜFEKÇİOĞLU, Turan YÜKSEK1, Temel SARIYILDIZ1 Artvin Orman Fakültesi, Artvin ve H. Zeki KALAY, Prof. Dr., K.T.Ü. Orman Fakültesi, TRABZON, DALLI DARI TÜRÜNÜN BİYOKÜTLE ÜRETİMİ VE GÜMÜŞHANE YÖRESİ İÇİN UYGUNLUĞUNUN İRDELENMESİ,
  24. ^ Adrienne Mand Lewin (1 Şubat 2006). "Switchgrass: The Super Plant Savior?". ABC News. 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  25. ^ "Switch Grass: Alternative Energy Source?". NPR.org. National Public Radio. 1 Şubat 2006. 5 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  26. ^ Dana Bash; Suzanne Malveaux; ve diğerleri. (1 Şubat 2006). "Bush has plan to end oil 'addiction'". CNN. 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  27. ^ "Since that mention in the 2006, investment in switch grass has exploded, thanks in large part, experts say, to the President's speech. Venture capitalists have poured over $100 million into private companies that are exploring the technology necessary to convert switchgrass into fuel, and large publicly owned companies are also directing their research dollars into biofuels."Jessica Yellin; Katie Hinman; Nitya Venkataraman (23 Ocak 2007). "What Happened to Bush Call for Switchgrass?". ABC News. 21 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2024. 
  28. ^ "Switchgrass: Native American Powerhouse?". Renewable Energy Resources. 3 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2007. 
  29. ^ Iogen Corporation 25 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Iogen Corporation, 2009.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fotosentez</span> bitki ve organizmalar tarafından ışık enerjisinin kimyasal enerjiye dönüştürülme işlemi

Fotosentez, bitkiler ve diğer canlılar tarafından, ışık enerjisini organizmaların yaşamsal eylemlerine enerji sağlamak için daha sonra serbest bırakılabilecek kimyasal enerjiye dönüştürmek için kullanılan bir işlemdir. Bu kimyasal enerji, karbondioksit ve sudan sentezlenen şekerler gibi karbonhidrat moleküllerinde depolanır.

<span class="mw-page-title-main">Ototrof</span> genellikle ışıktan gelen enerjiyi (fotosentez) veya inorganik kimyasal reaksiyonları (kemosentez) kullanarak çevresinde bulunan basit maddelerden karmaşık organik bileşikler (karbonhidratlar, yağlar ve proteinler gibi) üreten organizma

Bir ototrof, karbondioksit gibi basit maddelerden karbon kullanarak, genellikle ışıktan (fotosentez) veya inorganik kimyasal reaksiyonlardan (kemosentez) gelen enerjiyi kullanarak karmaşık organik bileşikler üreten bir organizmadır. Abiyotik bir enerji kaynağını organik bileşiklerde depolanan ve diğer organizmalar tarafından kullanılabilen enerjiye dönüştürürler. Ototroflar canlı bir karbon veya enerji kaynağına ihtiyaç duymazlar ve karadaki bitkiler veya sudaki algler gibi bir besin zincirindeki üreticilerdir. Ototroflar karbondioksiti indirgeyerek biyosentez için organik bileşikler ve depolanmış kimyasal yakıt yapabilirler. Çoğu ototrof indirgeyici madde olarak su kullanır, ancak bazıları hidrojen sülfür gibi diğer hidrojen bileşiklerini de kullanabilir.

<span class="mw-page-title-main">Erozyon</span> toprağı bir yerden başka bir yere taşıyan dışsal süreçler

Erozyon, diğer adıyla aşınım, yer kabuğunun üzerindeki toprakların, başta akarsular olmak üzere türlü dış etkenlerle aşındırılıp, yerinden koparılması, bir yerden başka bir yere taşınması ve biriktirilmesi olayına denir.

<span class="mw-page-title-main">Demir</span> sembolü Fe ve atom numarası 26 olan kimyasal element

Demir, simgesi Fe ve atom numarası 26 olan kimyasal bir elementtir.

<span class="mw-page-title-main">Darı</span>

Darı, Buğdaygiller (Poaceae) familyasından, tohumları buğday gibi besin maddesi olarak kullanılabilen, bir veya çok yıllık bitki. Türkiye'de Güneydoğu Anadolu, İç Anadolu, Karadeniz, Ege, Marmara ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetiştirilip; insan gıdası ve hayvan yemi olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Fosil yakıt</span> Milyonlarca yıl önce ölmüş bitki ve hayvanlardan oluşan yakıt

Fosil yakıt veya mineral yakıt, hidrokarbon ve yüksek oranlarda karbon içeren doğal enerji kaynağı. Kömür, petrol ve doğalgaz; bu türden yakıtlara başlıca örnektir. Ölen canlı organizmaların oksijensiz ortamda milyonlarca yıl boyunca çözülmesi ile oluşur. Fosil yakıtlar endüstriyel alanda çok geniş bir kullanım alanı bulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gilaburu</span> Ağaç türü

Gilaburu veya bilimsel adıyla Viburnum opulus; Caprifoliaceae familyasına mensup; Avrupa, Kuzey Afrika ve Orta Asya'ya özgü çiçekli bir bitki türüdür.

<i>Larix laricina</i>

Larix laricina, Pinaceae familyasından yaprak döken doğal olarak Kuzey Amerika'da yayılış gösteren bir bitki türü.

<span class="mw-page-title-main">Biyokütle</span> Yaşayan ya da yakın zamanda yaşamış organizmalardan elde edilen biyolojik materyal

Biyokütle, yaşayan ya da yakın zamanda yaşamış canlılardan elde edilen fosilleşmemiş tüm biyolojik malzemenin genel adıdır. Biyokütle, bir enerji kaynağıdır ve endüstriyel anlamda biyokütle, bu biyolojik maddelerden yakıt elde edilmesi ya da diğer endüstriyel amaçlarla kullanılması ile ilgilidir. Yaygın olarak, biyoyakıt elde etmek amacı ile yetiştirilen bitkiler ile lif, ısı ve kimyasal elde etmek üzere kullanılan hayvansal ve bitkisel ürünleri ifade eder. Biyokütleler, bir yakıt olarak yakılabilen organik atıkları da içerir. Buna karşın, fosilleşmiş ve coğrafi etkilerle değişikliğe uğramış, kömür, petrol gibi organik maddeleri içermez. Genellikle kuru ağırlıkları ile ölçülürler.

<span class="mw-page-title-main">Meyan</span>

Meyan, yaklaşık 120–150 cm'e kadar boylanabilen, Baklagiller ailesinden çok yıllık bir çalımsı bitkidir. Anavatanı Rusya ve Çin'dir.

<span class="mw-page-title-main">Ortanca</span>

Anayurdu Japonya olan ortanca, 70-75 cinsiyle Asya ve Amerika'nın yerel bitkisi olup, gösterişli çiçekleri nedeniyle Dünyanın birçok yerinde yaygın olarak yetiştirilen, 1-3 metre arası boylanabilen, kışın yapraklarını döken, çalı gövdeli bir süs bitkisidir. En büyük tür çeşitliliği doğu Asya'da özellikle Kore, Çin ve Japonya'dadır.

<span class="mw-page-title-main">Miller-Urey deneyi</span> Kimyasal evrimin oluşumunu denemek üzere oluşturulan deney

Miller-Urey Deneyi kimyasal evrimin oluşumunu denemek üzere, 1952'deki bilimsel görüşe göre dünyanın ilk zamanlarında var olduğu koşulların benzetim yöntemiyle oluşturulduğu bir deneydi. Bu deney, özellikle Aleksandr Ivanovich Oparin ve J.B.S. Haldane'in, ilkel dünya üzerindeki koşullarda var olan inorganik öncüllerinin kimyasal tepkimeler yoluyla organik bileşikleri sentezlediği hipotezini sınamak içindi. Abiyogenez konusunda klasik bir deney olduğu kabul edilen bu deney, 1952 yılında Stanley Lloyd Miller ve Harold Urey tarafından Chicago Üniversitesi'nde yapılmıştı.

Karbon döngüsü, ekosistemdeki canlıların yapısını oluşturan en önemli elementlerden biri karbondur. Karbon, canlılardaki bütün organik bileşiklerin yapısında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Biyoenerji</span> Yakın zamanda yaşamış organizmalardan elde edilen enerji

Biyoenerji, biyolojik kaynaklardan elde edilen malzemelerden sağlanan yenilenebilir enerjidir. Biyokütle, güneş ışığını kimyasal enerji şeklinde depolayan herhangi bir organik malzemedir. Yakıt olarak odun, odun atıkları, saman ve diğer mahsul artıkları, gübre, şeker kamışı ve çeşitli tarımsal işlemlerden elde edilen diğer birçok yan ürünü içerebilir.

<span class="mw-page-title-main">Karbon tetraklorür</span> CCl4, geçmişte çözücü ve yangın söndürücü olarak kullanılmış bileşik

Karbon tetraklorür ya da tetraklorometan, CCl4 formülüne sahip bir klorokarbon. Kokusu Kloroforma benzeyen, renksiz, yanıcı olmayan, sudan ağır bir sıvıdır. Suda çözünmezken birçok organik çözücü içinde çözünür. Geçmişte soğutucu gazların üretiminde, yangın söndürücülerde lav lambalarında, temizlik malzemesi ve kurt düşürücü olarak yaygın bir şekilde kullanılmıştır.

<i>Campanula lactiflora</i>

Campanula lactiflora, Campanulaceae familyasından çok yıllık bir bitki türüdür. Kafkasya, Türkiye'nin Doğu Karadeniz bölgesi ve Iğdır'da görülmektedir. 1.2 metreye kadar büyüyebilen bitkinin yaprakları dar, dişli ve 5-12 santimetre uzunluğundadır. Çiçekler genellikle beyaz veya soluk mavidir. Temmuz ve Eylül ayları arasında çiçeklenir.

<span class="mw-page-title-main">Organik gübre</span> Fertilizer developed from natural processes

Organik gübreler, doğal olarak üretilebilen ve karbon (C) içeren gübrelerdir. Gübreler, besin sağlamak ve büyümeyi sürdürmek için toprağa veya bitkilere verilebilen maddelerdir. Tipik organik gübreler, mineral kaynakları, et işleme, gübre, bulamaç ve guano dahil tüm hayvansal atıkları içerirken kompost gibi bitki bazlı gübreler ve biyokatıları içerir. Bir gübrenin ticari organik tarım için kullanılıp kullanılamayacağını belirleyen Organik Tarım İlkelerini karşılayan başka abiyotik kimyasal olmayan gübre yöntemleri de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Biyogübre</span>

Biyogübre, tohumlara, bitki yüzeylerine veya toprağa uygulandığında rizosferi veya bitkinin içini kolonize eden ve birincil gübrelerin arzını veya mevcudiyetini artırarak büyümeyi destekleyen canlı mikroorganizmalar içeren bir maddedir. Konukçu bitkiye besin sağlamaktadır. Biyogübreler, azot fiksasyonu, fosforun çözülmesi ve büyümeyi teşvik eden maddelerin sentezi yoluyla bitki büyümesinin uyarılması gibi doğal süreçler yoluyla besin maddeleri eklemektedir. Biyogübrelerdeki mikroorganizmalar, toprağın doğal besin döngüsünü eski haline getirmektedir ve toprak organik maddesini oluşturmaktadır. Biyogübrelerin kullanımı sayesinde, toprağın sürdürülebilirliğini ve sağlığını arttırırken sağlıklı bitkiler yetiştirilebilir. Biyogübrelerin sentetik gübre ve pestisit kullanımını azaltması beklenebilmektedir ancak henüz kullanımlarının yerini alamamaktadırlar. Birkaç rol oynadıklarından, bu tür faydalı bakteriler için tercih edilen bilimsel terim "bitki büyümesini teşvik eden rizobakteriler"dir.

<i>Kadife çiçeği</i> bitki türü

Tagetes erecta veya kadife çiçeği, Tagetes cinsine bağlı Meksika, Guatemala ve Peru'ya özgü bir bitki türüdür. ve birçok ülkede doğallaştırılmış nüfusları vardır. Kraliyet Bahçıvanlık Derneği'nin Bahçe Başarı Ödülü'nü kazanan yüzlerce çeşit geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lavandula angustifolia</span>

Lavandula angustifolia, eski adıyla L. officinalis, Akdeniz'e özgü Lamiaceae familyasındaki çiçekli bitkidir. Yaygın isimleri arasında lavanta, İngiliz lavantası ; ayrıca bahçe lavantası, ortak lavanta ve dar -yapraklı lavanta' vardır.