İçeriğe atla

Daigo Fukuryū Maru

Koordinatlar: 35°39′3.6″K 139°49′34.68″D / 35.651000°K 139.8263000°D / 35.651000; 139.8263000

Daigo Fukuryū Maru
Tarihçe
Japonya
Adı Daigo Fukuryū Maru
Denize indirilişi 1947
Statü 1976'dan bu yana müze gemi
Genel karakteristik
TipiBalıkçı gemisi
Deplasman 14.086 t (13.864 emperyal ton)
Uzunluk 28,56 m (93,7 ft)
Genişlik 5,9 m (19 ft)
İtme gücü 250 hp (186 kW) motor
Hız 5 knot (9,3 km/sa; 5,8 mph)
Mürettebat 23

Daigo Fukuryū Maru (Japonca: 第五福龍丸; "5 Numaralı Şanslı Ejderha"), bir Japon orkinos balıkçı gemisiydi. Gemi, 1 Mart 1954'te Bikini Atolü'nde ABD tarafından gerçekleştirilen Castle Bravo termonükleer silah denemesinden kaynaklanan nükleer serpinti ile kirlenmiştir.

Mürettebat, Mart ayında yapılan Bravo testinden sonra birkaç hafta boyunca akut radyasyon sendromuna (ARS) maruz kaldı. ARS tedavisi sırasında mürettebata yanlışlıkla kan nakli yoluyla hepatit bulaştı.[1] 23 Eylül 1954'te ikincil hepatit enfeksiyonunun eşlik ettiği altta yatan bir karaciğer sirozundan ölen teknenin baş radyocusu Aikichi Kuboyama dışında tamamı iyileşti. Kuboyama, hidrojen bombasının ve Castle Bravo deneme atışının ilk kurbanı olarak kabul edilmektedir.[2]

Daigo Fukuryū Maru, halkın görmesi için güvenli kabul edildi ve 1976'da korundu. Gemi, günümüzde Tokyo'da Tokyo Metropolitan Daigo Fukuryū Maru Sergi Salonu'nda sergilenmektedir.

Medya

1954 yapımı 'Godzilla filmi kısmen bu olaydan ilham almıştır. Geminin kendisi 2001 yapımı Godzilla, Mothra ve King Ghidorah: Giant Monsters All-Out Attack filminde bir posterde yer almaktadır.

Olaylar hakkında Türk şair Nâzım Hikmet Ran tarafından 1956 yılında Japon Balıkçısı adlı bir şiir yazılmıştır.[3]

Olayı yakından takip eden Lev Petrov ve Arkadi Strugatski'nin kısa romanı olan Bikini Külü, 1956'da Rusça olarak yayınlandı. Bir kısmı dokuz yıl sonra okul çocukları için bir eğitimde yeniden yayınlandı.[4]

Ralph Lapp, 1958'de yayınlanan Şanslı Ejderhanın Yolculuğu romanını yazdı.[5] The New York Times Book Review'un ön sayfasında gözden geçirildi.[6]

Olayların bir film versiyonu olan Daigo Fukuryū Maru (1959), Kaneto Shindo tarafından yönetildi ve senaryosu yazıldı ve Kindai Eiga Kyokai ve Shin Seiki Eiga tarafından üretildi.

Sanatçı Tarō Okamoto, 5 Numaralı Şanslı Ejderha gemisine cevaben Moeru hito (Yanan İnsanlar) resmini yarattı. Resim 1959'da Beşinci Dünya Atom ve Hidrojen Bombalarına Karşı Konferans'ta sergilendi. Ayrıca gemiyi Shibuya İstasyonu'ndaki Duvar Efsanesi çalışmasına dahil etti.[7]

Kaynakça

  1. ^ "As I See It: Gov't must delve deeper into radiation exposure from Bikini Atoll incident". Mainichi Shimbun. 24 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Castle Bravo: Sixty Years of Nuclear Pain". 27 Şubat 2014. 7 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Nâzım HİKMET - the Japanese Fisherman". 21 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ И. Кулибаба, Н. Березовский, Л. Бобровская, М. Стракевич. Изложения в V—VIII классах: Учебное пособие. — М.: Учпедгиз, 1963. — С. 196—198. (Rusça)
  5. ^ Ralph E. Lapp (1958). The Voyage of the Lucky Dragon. ASIN B0000CJZ45. 
  6. ^ Leonard Engel, "Twenty-Three Fishermen and a Bomb; The Voyage of the Lucky Dragon" 11 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., New York Times", February 23, 1958, p. BR1.
  7. ^ "Remembering Hiroshima and the Lucky Dragon in Chim↑Pom's Level 7 feat. "Myth of Tomorrow" | The Asia-Pacific Journal: Japan Focus". apjjf.org. 3 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Oishi, Matashichi (2011). The Day the Sun Rose in the West: The Lucky Dragon, and I. University of Hawaii Press. 
  • Clarfield, Gerard H.; Wiecek, William M. (1984). Nuclear America: military and civilian nuclear power in the United States, 1940-1980. 1984. Harper & Row. ISBN 978-0-06-015336-6.  - Total pages: 518
  • United States. Congress. Joint Committee on Atomic Energy, U.S. Atomic Energy Commission (1967). Hearings and reports on atomic energy, Volume 20 Hearings and Reports on Atomic Energy, United States. Congress. Joint Committee on Atomic Energy. Compiled by Melvin Price, Publisher U.S. G.P.O., 1957, Original from University of Chicago, Digitized Dec 16, 2010. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Daigo Fukuryū Maru ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Japonya</span> Doğu Asyada bir ada ülkesi

Japonya, Doğu Asya'da yer alan bir ada ülkesidir. Büyük Okyanus'un kuzeybatısında konumlanan ülke; Japon Denizi'nden Çin, Kuzey Kore, Güney Kore ve Rusya'nın doğusuna; kuzeyde Ohotsk Denizi'nden güneyde Doğu Çin Denizi ve Tayvan'a kadar uzanır. De facto başkenti ve en büyük şehri Tokyo'dur. Adını oluşturan kanji karakterler, "güneş" ve "köken" anlamına geldiğinden "Doğan Güneşin Ülkesi" olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Marshall Adaları</span> Büyük Okyanusta bir ada devleti

Marshall Adaları ya da resmî adı ile Marshall Adaları Cumhuriyeti, Mikronezya ada öbeği içerisinde, Okyanusya'da Kuzey Pasifik Okyanusu'nda Hawaii ve Papua Yeni Gine arasında bulunan 31 adet yuvarlak ada grubu, 5 ada ve 1152 adet adacıktan oluşan ada devleti. Marshall Adaları, resmî adıyla Marshall Adaları Cumhuriyeti, bir ada ülkesi ve Uluslararası Tarih Çizgisinin biraz batısında, Pasifik Okyanusu'nda Ekvator'a yakın bir konumdadır. Coğrafî olarak, ülke daha büyük Mikronezya ada grubunun bir parçasıdır. Ülkenin 58.413 kişilik nüfusu 29 mercan atolü 1.156 ayrı ada ve adacıktan oluşmaktadır. Başkent ve en büyük şehir Majuro'dur. Ada %97,87 ile herhangi bir egemen devletin sudan oluşan topraklarının en büyük kısmına sahiptir. Adalar, kuzeyde Wake Adası, güneydoğuda Kiribati, güneyde Nauru ve batıda Mikronezya Federal Devletleri ile deniz sınırlarını paylaşır. Marshall Adalılarının yaklaşık %52,3'ü Majuro'da yaşıyor. Birleşmiş Milletler verileri, 2018'de 58.413 olan tahmini bir nüfusu göstermektedir. 2016 yılında nüfusun %73,3'ü "şehirli" olarak tanımlandı. BM ayrıca km² başına 295 nüfus yoğunluğunu belirtir ve 2020 yılı için öngörülen nüfusu 59.190'dır. Mikronezyalı kolonistler, MÖ 2. binyıl civarında kanolar kullanarak Marshall Adaları'na ulaştılar ve adalar arası navigasyon, geleneksel çubuk haritalar kullanılarak mümkün hâle getirildi. Sonunda buraya yerleştiler. Takımadalardaki adalar ilk olarak 1520'lerde Avrupalılar tarafından, İspanya'nın hizmetinde olan Portekizli bir kâşif olan Ferdinand Magellan, Juan Sebastián Elcano ve Miguel de Saavedra'dan başlayarak keşfedildi. İspanyol kâşif Alonso de Salazar, Ağustos 1526'da bir atol gördüğünü bildirdi. İspanyol ve İngiliz gemilerinin diğer seferleri izledi. Adalar, isimlerini 1788'de ziyaret eden John Marshall'dan almaktadır. Adalar tarihsel olarak bölge sakinleri tarafından "jolet jen Anij" olarak biliniyordu. İspanya, adaları 1592'de sahiplendi ve Avrupa güçleri adalar üzerindeki egemenliğini 1874'te tanıdı. 1528'den beri resmen İspanyol Doğu Hint Adaları'nın bir parçasıydılar. Daha sonra İspanya, adaların bir kısmını 1885'te Alman İmparatorluğu'na sattı ve onlar o yıl adalarda ticaret yapan ticaret şirketleri, özellikle Jaluit Şirketi tarafından yönetilen Alman Yeni Gine'nin bir parçası oldu. I.Dünya Savaşı'nda Japonya İmparatorluğu, 1920'de Milletler Cemiyeti'nin Güney Denizleri Mandası'nı oluşturmak için diğer eski Alman topraklarıyla birleştiği Marshall Adaları'nı işgal etti. İkinci Dünya Savaşı sırasında A.B.D., 1944'te Gilbert ve Marshall Adaları kampanyasında adaların kontrolünü ele geçirdi. Bikini Atoll'da nükleer testler 1946'da başladı ve 1958'de sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Nükleer enerji santrali</span> Nükleer reaktör yardımıyla elde edilen enerjiyi dağıtan merkez

Nükleer santral (NPP) veya atom santrali (APS), ısı kaynağının nükleer reaktör olduğu termik santraldir. Termik santrallerde tipik olduğu gibi, ısı, elektrik üreten jeneratöre bağlı buhar türbinini çalıştıran buhar üretmek için kullanılır. Eylül 2023 itibarıyla Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu, dünya çapında 32 ülkede faaliyette olan 410 nükleer santral ve inşa halinde olan 57 nükleer santral olduğunu bildirdi.

<span class="mw-page-title-main">Manhattan Projesi</span> ilk atom bombasının üretilmesini içeren bir araştırma ve geliştirme projesi

Manhattan Projesi, II. Dünya Savaşı sırasında ilk nükleer silahların üretimini gerçekleştirmek için yürütülmüş bir araştırma ve geliştirme projesiydi. Proje, Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere Birleşik Krallık ve Kanada ile iş birliği içinde gerçekleştirildi. 1942'den 1946'ya kadar ABD Ordusu Mühendisler Birliği'nden Tümgeneral Leslie Groves'un projenin yöneticiliğini yaptı. Nükleer fizikçi Robert Oppenheimer da bombaları tasarlayan Los Alamos Laboratuvarı'nın yöneticisiydi. Projenin ismi, ilk karargah Manhattan'da olduğu için Manhattan Bölgesi olarak belirlendi; bu ad yavaş yavaş projenin resmi kod adı olan "Development of Substitute Materials"ın yerini aldı. Proje daha sonra İngilizlerin nükleer silah geliştirme projesi olan Tube Alloys'u da bünyesine kattı ve programı Office of Scientific Research and Development'den devraldı. Manhattan Projesi, en yoğun döneminde yaklaşık 130.000 kişiye istihdam sağladı ve yaklaşık 2 milyar ABD dolarına mal oldu. Bunun yüzde 80'inden fazlası fisil malzemeyi üreten tesisleri inşa etmek ve işletmek içindi. Araştırmalar ve bombanın üretimi, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Kanada'daki otuzdan fazla tesiste gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Crossroads Harekâtı</span>

Crossroads Harekâtı, ABD'nin Temmuz 1946'da Marshall Adaları'nda bulunan Bikini Mercanadası'nda gerçekleştirdiği nükleer denemeler. Denemelerde 23 kilotonluk plütonyum atom bombası kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Toshiba</span> çokuluslu bir Japon üretim şirketi

Toshiba Corporation Japonca: 株式会社東芝, çokuluslu bir Japon üretim şirketidir. Genel merkezi Tokyo, Japonya olan şirket tüketici ürünleri elektronik cihazlar ve parçaları konusunda Dünyanın sayılı markalarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Fukuşima I Nükleer Santrali kazaları</span> nükleer bir felaket

Fukuşima I Nükleer Santrali kazaları; 2011 Tōhoku Depremi ve Tsunamisi sonrasında, 11 Mart 2011 tarihinde Fukuşima I Nükleer Santrali'nde atmosfere radyoaktif maddelerin denize karışmasına sebep olan olaylar dizisidir. Uzmanlar kazayı Çernobil Felaketinden sonra dünyanın en büyük ikinci nükleer kazası olarak tanımlamakla birlikte, tüm reaktörlerde sorun yaşanması kazaları bugüne kadarki en karmaşık Nükleer kazalardan biri yapmaktadır.

Bu liste felaket ve kıyamet filmleriyle ilgili filmleri içeren listedir.

<span class="mw-page-title-main">Kadokawa Shoten</span> Japonya merkezli yayınevi

Kadokawa Shoten, Japonya merkezli bir yayınevidir. 1 Ekim 2013'ten itibaren Kadokawa Corporation'un bir parçasıdır. Özellikle manga, dergiler ve video oyunları ile bilinir. Merkezi Tokyo'nun Chiyoda semtinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">TMS Entertainment</span>

TMS Entertainment Co., Ltd. eskiden Tokyo Movie Shinsha , bir Japon animasyon stüdyosudur. Şirket, 1964 yılında kurulmuş olup ülkenin en eski animasyon stüdyolarından biridir. Şirketin merkezi Tokyo'nun Nakano semtinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tokyo Broadcasting System</span> Yayın Şirketi

Tokyo Broadcasting System Holdings, Inc., Japonya merkezli bir televizyon ve radyo yayın şirketidir. Şirket 17 Mayıs 1951 tarihinde kurulmuştur. Şirketin merkezi Tokyo'nun Minato semtinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Radyofobi</span>

Radyofobi, iyonlaştırıcı radyasyon korkusudur. Radyofobi, istatistikleri görmezden gelerek ve/veya yeterince bilgiye sahip olmayarak radyasyona bağlı kanser ve akut radyasyon sendromu gibi sağlık problemlerine karşı gereksiz veya mantıksız korkudur.

<span class="mw-page-title-main">Bikini Atolü</span> Marshall Adalarına bağlı atol

Bikini Atolü Marshall Adaları'nda, 23 adadan oluşan, derin bir 229.4 mil karelik (594.1 km2) merkezi lagün çevresinde bulunan 8.8 km2'lik bir atoldür. Ailinginae Atolü'nün yaklaşık 87 kilometre kuzeybatısında, Majuro'nun 850 kilometre kuzeyindeki Ralik Zinciri'nin kuzey ucunda yer alır. Bikini Atolü'nde Bikini, Eneu, Nam ve Enidrik adaları arazinin %70'inden fazlasını oluşturmaktadır. Bikini ve Eneu, atolün kalıcı bir nüfusa ev sahipliği yapan tek adalarıdır. Bikini Adası, kuzeydoğudaki en büyük ve en yoğun adacıktır. İkinci Dünya Savaşı'ndan önce, atol, Alman adı Eschscholtz Atolü olarak bilinmekteydi. 1954 yılında buraya şu ana dek geliştirilmiş en büyük 2. nükleer bomba olan Castle Bravo adlı bomba test amaçlı atılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Haruo Nakajima</span> Japon sinema oyuncusu (1929 – 2017)

Haruo Nakajima Japon oyuncu. Nakajima 1950'lerde başladığı oyunculuk kariyerinde Godzilla filmleriyle tanınmış toplamda 12 filmde yer aldığı oyunculuk kariyeri 1970'li yıllara kadar sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Nükleer karşıtı protestolar</span>

Nükleer karşıtı protestolar veya anti-nükleer protestolar askeri alanda nükleer teknolojinin kullanılmasına karşı gerçekleştirilen protesto gösterileridir. Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği önderliğindeki kutuplar arasında süren Soğuk Savaş'taki nükleer savaş durumu bu protestoların oluşmasına ana etken olmuştur.

Yukiya Amano , Japon siyasetçi ve diplomattır.

<span class="mw-page-title-main">Nükleer silahlanma yarışı</span> Soğuk Savaş döneminde yaşanan çekişme

Nükleer silahlanma yarışı, Amerika Birleşik Devletleri, Sovyetler Birliği ve müttefiklerinin Soğuk Savaş süresince nükleer savaşta üstünlük kurmak için girdikleri bir silahlanma yarışıydı. Bu dönemde, ABD ve Sovyetler'in yanı sıra diğer ülkeler de nükleer silah geliştirmeye başladı, ancak hiçbiri savaş başlığı üretiminde diğer iki süper güç kadar etkin olmadı.

<span class="mw-page-title-main">İnsan radyasyon deneyleri</span>

İyonlaştırıcı radyasyonun keşfinden bu yana, iyonlaştırıcı radyasyonun, radyoaktif kirliliğin ve özellikle de plütonyum elementinin insan vücudu üzerindeki etkilerini anlamak için bir dizi insan radyasyon deneyi yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri Atom Enerjisi Komisyonu</span>

Amerika Birleşik Devletleri Atom Enerjisi Komisyonu (AEC), II. Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri Kongresi tarafından atom bilimi ve teknolojisinin barış zamanındaki gelişimini de teşvik etmek ve kontrol altında tutmak için kurulan Amerika Birleşik Devletleri hükûmetinin bir kurumuydu. Başkan Harry S. Truman, 1 Ağustos 1946'da McMahon/Atom Enerjisi Yasası'nı imzalayarak, 1 Ocak 1947'den itibaren atom enerjisinin kontrolünü ordudan sivillere devretmiş oldu. Bu yasa Atom Enerjisi Komisyonu üyelerine savaş sırasında atom bombası üretmek için inşa edilmiş fabrikaların, laboratuvarların, ekipmanların ve personelin tam kontrolünü sağladı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.