İçeriğe atla

Dağıtıcı

Dağıtıcı, bilgisayarların ve diğer ağ öğelerinin birbirlerine bağlanmasına olanak veren ağ donanımlarından biridir. OSI yedi katman modelinin 2. katmanında ve yeni dağıtıcılar IP routing yapabildiği için 3. katmanda da çalışır.[1]

Çalışma şekli

Dağıtıcının her bir kapısı diğerlerinden bağımsız veri alış-verişinde bulunabilir. Bir veri paketi (veri çerçevesi) kapılardan birine ulaştığında dağıtıcı gönderenin MAC adresini ve gönderilen kapıyı adres tablosuna kaydeder. MAC adres tablosundaki mevcut kayıtlar incelenerek hedef MAC adresinin bağlı olduğu kapıyı tespit etmeye çalışır. Eğer herhangi bir kayıt bulunamazsa, veri paketi gelen kapı hariç bütün kapılara gönderilir. Eğer MAC adresi biliniyorsa, bu durumda veri paketi sadece hedef kapıya gönderilir. Eğer gönderenin ve alıcının MAC adresleri aynıysa paket silinir.

Çalışma şekli itibarıyla ağ köprüsü ve ağ göbeğine benzerliğinden dolayı saydam köprü, çok kapılı köprü ya da akıllı hub olarak da adlandırıldığı olur. Saydamlığı dağıtıcının kullanıcı için fark edilemez olmasından, yani gelen paketlerin dağıtıcıdan geçtiğinin anlaşılamamasından kaynaklanmaktadır. Bu da dağıtıcıların yönetimini zorlaştıran durumlardan biridir. Bu zorluğu özellikle ağ yöneticileri için ortadan kaldırmak için belli bir kapıdan geçen veri trafiğini dışardaki bir hedefe yansıtan kapı ikizleme yöntemi geliştirilmiştir. SMON iletişim kuralları RFC 2613 ile tanımlanmış ve standardlaşmıştır.

Kullanımı

Dağıtıcı yıldız topolojisine sahip yerel ağlar oluşturmanın yanında, paket anahtarlamalı farklı ağları birbirine bağlamakta da kullanılabilirler. Ylıldız topolojisine sahip çok sayıda ağın birbirine bağlandığı topolojiye ağaç topolojisi denir. İki dağıtıcı arasındaki bağlantıyı sağlamak için genelde üstbağ kapısı kullanılır. Switchlerin konfigürasyonu için CLI(command line interface) arayüzü veya http arayüzü kullanılabilir. CLI arayüzü http arayüzüne göre daha profesyonelce ve daha fazla opsiyonu içinde barındırır.

Kullanım alanlarına bakıldığında ise, switchler VLAN(virtual Local Area Network) uygulamaları yapılabilir, ayrıca STP(Spanning tree protocol)protokolünü de içinde barındırır.

Dağıtıcı Yöntemleri

Bir dağıtıcının kullanabileceği dört çeşit iletme yöntemi vardır:

  • Depola ve İlet: Dağıtıcı her bir veri paketini iletmeden önce ara belleğe alır ve bir kontrol toplamı oluşturur. Oluşturulan kontrol toplamı pakette kayıtlı olanla uyuşmuyorsa paket iletilmez. Bu sayede ağ içerisinde hatalı paketlerin dolaşması engellenmiş olur. Ağ öğeleri farklı hızlarla ya da farklı ortamlardan bağlanıyorlarsa, kullanılabilinecek tek yöntemdir. Kopyalama ve kontrol toplamı işlemleri nedeniyle yavaş ama aynı nedenlerden dolayı güvenilir bir yöntemdir.
  • Kestirme: Dağıtıcı veri paketinde sadece MAC adresi bilgisini okur ve iletmeye başlar. Hata kontrolü yapılmaz. Diğer dağıtıcıların ya da daha üst OSI katmanların varsa hatayı bulacaklarından yola çıkılır. Hızlı bir yöntemdir.
  • Serbest Parça: Yukarıdaki iki yöntemin avantajlarından faydalanmaya çalışan bir yöntemdir. Veri paketinin, adresleme bilgisinin de içinde olduğu ilk 64 byte okunur ve paket kontrol toplamı oluşturulmadan iletilir. Ethernet'teki minimum veri büyüklüğü olan 64 byte'a ulaşamayan paketler süzgeçlenerek silinir.
  • Uyarlamalı Dağıtım: Yukarıdaki üç yöntem arasında kendi kendine seçim yapan bir yöntemdir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Paul Simoneau (2006). "The OSI Model:Understanding the Seven Layers of Computer Networks" (PDF) (İngilizce). Global Knowledge Training LLC. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Eşzamansız Aktarım Modu, verileri, 53 byte sabit büyüklüğünde hücreler halinde ileten bir ağ tekniğidir. Veri iletimi için paket anahtarlamanın bir türü sayılabilecek bir yöntem olan hücre aktarımı tekniğini kullanır. Bu teknik sanal devreler oluşturarak devre anahtarlamanın avantajlarından da faydalanır.

Veri bağlantısı katmanı veya 2. Katman:

Ağ katmanı veya 3. katman, veri paketinin farklı bir ağa gönderilmesi gerektiğinde, veri paketine yönlendiricilerin kullanacağı bilginin eklendiği katmandır. Örneğin IP iletişim kuralı bu katmanda görev yapar.

<span class="mw-page-title-main">IPv6</span> İnternet protokolünün 6. versiyonu

Internet Protocol Version 6 kısaca IPv6, aslında 32 bitlik bir adres yapısına sahip olan IPv4'ün adreslemede artık yetersiz kalması ve ciddi sıkıntılar meydana getirmesi üzerine IETF tarafından geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İnternet iletişim kuralları dizisi</span>

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Network Address Translation (NAT), TCP/IP ağındaki bir bilgisayarın yönlendirme cihazı ile başka bir ağa çıkarken adres uzayındaki bir IP ile yeniden haritalandırma yaparak IP paket başlığındaki ağ adres bilgisini değiştirme sürecidir.

MAC adresi (İngilizce Media Access Control, yani ortam erişim yönetimi) bir bilgisayar ağında, bir cihazın ağ donanımını tanımaya yarar. Örneğin, sizin bilgisayarınızda modeminizin ve ağ kartınızın kendine özel birer MAC adresleri vardır. MAC, 48 bit'lik bir adres olduğundan dolayı 248 = 281,474,976,710,656 değişik ağ kartını tanımlamak için kullanılabilir.

Adres Çözümleme Protokolü ağ katmanı adreslerinin veri bağlantısı katmanı adreslerine çözümlenmesini sağlayan bir telekomünikasyon protokolüdür. 1982 yılında RFC 826 aracılığıyla tanımlanmıştır. STD 37 kodlu bir internet standardıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yönlendirici</span>

Yönlendirici, aynı ağ iletişim kurallarını kullanan iki bilgisayar ağı arasında veri çerçevelerinin iletimini sağlayan ağ donanımıdır. Yönlendirme için OSI yedi katman modelinin üçüncüsü olan ağ katmanı kullanılır. Genellikle bu iş için özel üretilmiş donanımlar varsa da birden çok arayüzü olan bilgisayarlar da yazılım desteğiyle yöneltici olarak çalışabilirler.

Trivial File Transfer Protocol (TFTP) 1980 yılında tanımlanmış, FTP' nin temel fonksiyonel şekli olarak ifade edilen basit bir dosya transfer protokolüdür.

<span class="mw-page-title-main">Ağ anahtarı</span> bilgisayar ağı cihazı

Dağıtıcı (İngilizce: switch), bilgisayarların ve diğer ağ öğelerinin birbirlerine bağlanmasına olanak veren ağ donanımlarından biridir. OSI yedi katman modelinin 2. katmanında ve yeni dağıtıcılar IP routing yapabildiği için 3. katmanda da çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Ağ köprüsü</span>

Ağ köprüsü, bilgisayar biliminde iki bilgisayar ağını birine bağlayan ağ öğelerinden birine verilen addır. Bu işlem OSI yedi katman modelinin ikincisi olan veri bağ katmanında gerçekleşir. Bu özelliği sebebiyle çalışma prensibi 3. katmanı kullanan yönelticiden ve 1. katmanı kullanan yineleyiciden farklıdır.

Ortam erişim kontrolü, bilgisayar ağlarıyla ilgili bir terimdir ve hangi ağ öğesinin hangi zaman aralığında ağ ortamına veri aktarabileceğini belirleyen bir alt katmanı tanımlar. OSI yedi katman modelinin 2. katmanını olan veri bağı katmanının iki alt katmanından alttakidir. Yani mantıksal bağ kontrolü alt katmanı ile fiziksel katman arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">OSI modeli</span>

Open Systems Interconnection (OSI) modeli ISO tarafından geliştirilmiştir. Bu modelle, ağ farkındalığına sahip cihazlarda çalışan uygulamaların birbirleriyle nasıl iletişim kuracakları tanımlanır.

Logical Link Control bilgisayar ağında, IEEE standart ailesindeki OSI Referans modelinde bulunan Data Link Layer(Veri iletim katmanı)'ın alt katmanıdır.LLC çeşitli ağ protokolleri için çok bağlantılı multipoint ağların bir arada tutulmasını ve aynı ortam üzerinden veri akışını gerçekleştirmek için çoklama (multiplexing) ve akış kontrol(flow control) mekanizmaları sağlar.

Protocol Data Unit (PDU) telekomünikasyonda Protokol Veri Birimi teriminin anlamları şunlardır:

  1. Bir ağın eş düzey öğeleri arasına bir birim gibi ulaşan ve kontrolbilgisi, adres bilgisi veya veri içeren bilgidir.
  2. Katmanlı bir sistemde, verilen katmanın bir protokolünde belirtilen verinin bir birimi ve protokol-kontrol bilgisi ve katmanın olası kullanıcı verisi vardır.

Address Resolution Protocol (ARP) ağ katmanı adreslerini bağlantı katmanı adreslerine çevirmek için kullanılan bir iletişim protokolüdür, multicast ağlar için önemli bir fonksiyondur. ARP 1982 yılında RFC 826 tarafından tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">IPv6 Adres</span>

IPv6 Adres, IPv6 adres protokolü bir bilgisayarın ağ arayüzünü tanımlamak için kullanılan nümerik bir etiket veya bir IPv6 ile etiketlenmiş olan ve bilgisayar ağına katılan diğer bir ağ düğümüdür.

Paket anahtarlama uygun boyuttaki bloklar içerisinde tüm verilerin aktarıldığı bir dijital ağ iletişimi yöntemidir. Aktarılan verinin küçük parçalara bölünmüş hali paket olarak isimlendirilir. Paketlerde kullanıcı verisi, yönlendirme, hata düzeltme ve akış kontrolü işlemleri için alanlar mevcuttur.

TCP/IP, yapı olarak iki katmanlı bir haberleşme protokolüdür. Üst Katman TCP verinin iletimden önce paketlere ayrılmasını ve karşı tarafta bu paketlerin yeniden düzgün bir şekilde birleştirilmesini sağlar. Alt Katman IP ise, iletilen paketlerin istenilen ağ adresine yönlendirilmesini kontrol eder.