
Füze, genellikle bir sevk maddesi, jet motoru veya roket motoruyla desteklenen, kendi kendine hareket edebilen, havada giden menzilli bir silahtır.

V-2, ilk balistik füze ve uzaya ulaşan ilk insan yapısı alet.

Balistik füze, nükleer, kimyasal, biyolojik başlık taşıyabilen uzun menzilli güdümlü veya güdümsüz füzedir. Bu füzeler tek bir nükleer başlık taşıyabilecekleri gibi, birden fazla başlık taşıyarak bu başlıkları farklı hedeflere yollayabilirler. Bu silahlar, motorlu uçuşta aerodinamik olarak yönlendirilen seyir füzelerinden farklı bir kategoridedir.

Kıtalararası balistik füze (KABF) asgari 5500 km ve daha fazla menzili olan, nükleer başlık taşıması amacıyla tasarlanmış balistik füzelerdir. Ayrıca kimyasal ve biyolojik silah etkileri ile de donatılabilir. Tek bir füze birden fazla hedef için birden fazla savaş başlığı taşıyabilir. Erken model KABFlerin hedefi tam vurmak konusunda yetenekleri kısıtlıydı, bu yüzden genelde şehir gibi büyük hedefler için kullanılıyorlardı. Daha sonra hedefi isabet kabiliyeti artınca askeri hedeflere karşı kullanılmaya başlandı. İkinci ve üçüncü nesil tasarımlar isabet konusunda bayağı ilerlediği için en küçük hedeflere bile başarılı nokta atışı yapabildi.

MIM-104 Patriot, uçaklara, seyir füzelerine ve taktik balistik füzelere karşı koruma sağlamak üzere tasarlanmış uzun menzilli, her irtifada, her türlü hava koşuluna uygun bir hava savunma sistemidir. Amerika Birleşik Devletleri merkezli bir savunma ve havacılık şirketi olan Raytheon Technologies tarafından üretilmektedir. Öncelikle Amerika Birleşik Devletleri ve dünyadaki diğer bazı ülkeler tarafından kullanılmaktadır.

Orta menzilli balistik füze (OMBF) KMBF'den daha fazla menzile sahip olan balistik füze çeşididir. KMBFler de olduğu gibi nükleer başlık taşıma kapasitesine sahiptir. Kurumlara göre değişmekle birlikte ABD Savunma Bakanlığı'na göre menzili 1000 ile 3000 km arasında olan balistik füzeler OMBF sınıfına girer.
S-500 Prometey şu anda Almaz-Antey Hava Savunma Kuruluşu tarafından geliştirilmekte olan bir Rus yüzeyden-havaya füze sistemidir. Ayrıca 55R6M "Triumfator-M" olarak bilinir.

Jiuquan Uydu Fırlatma Merkezi (JSLC)(Çince: 酒泉卫星发射中心; pinyin: Jiǔquán Wèixīng Fāshè Zhòng Xīn), Çin'in Gansu Eyaleti, Jiuquan, Jinta ilçesi, Ejin, Alxa, İç Moğolistan ve Hangtian kasabası arasındaki bir Çin uzay aracı fırlatma merkezidir.

Çin Halk Cumhuriyeti'nin uzay programı, Çin Halk Cumhuriyeti'nin yürüttüğü ve yönettiği uzay daki faaliyetleri konu alır. Çin uzay programının kökleri, yeni yeni müttefik olan Sovyetler Birliği'nin yardımıyla Çin'in, algılanan Amerikan tehditlerine yanıt olarak ilk balistik füze ve roket programlarını geliştirmeye başladığı 1950'lere kadar uzanır. Sovyet Sputnik 1 ve American Explorer 1 uydularının sırasıyla 1957 ve 1958'de fırlatılmasındaki başarılardan hareketle, Çin, ilk uydusu Dong Fang Hong I'i Nisan 1970'te Long March 1 roketiyle fırlatmış ve bu da onu yörüngeye uydu yerleştiren beşinci ülke yapmıştır.
Jericho, İsrail tarafından 1960'lardan günümüze kadar geliştirilen, uygulanmış balistik füzelerin birbiriyle yakından ilgili bir ailesi için verilen genel bir addır. İsmi, 1963 yılında İsrail ve Dassault arasında imzalanan Jericho'nun ilk geliştirme sözleşmesinden alınmış ve kod adı da İncil'deki Jericho şehrinden referans olarak verilmiştir. Çoğu İsrail klasik silah sisteminde olduğu gibi, test verilerinin, hükûmet yetkililerinin kamuya açıklamalarının ve özellikle de Shavit uydu fırlatma aracıyla ilgili açık bilgilerin ayrıntılarının bulunduğu kesin ayrıntılar sınıflandırılmıştır. Daha sonraki Jericho ailesi gelişimi, Jericho II IRBM'nin türevleri olduğuna inanılan ve Jericho III ICBM'nin gelişiminden önce gelen Shavit ve Shavit II uzay fırlatma araçlarıyla ilgilidir.

Şahab-3, İran yapımı bir orta menzilli balistik füzedir. Füze, Çin yapımı DF-21 ve Kuzey Kore yapımı Nodong-1 füzesinin bir uyarlamasıdır. Shahab-3, 1,280 kilometre menzile sahip olup MRBM varyantı ise 1,930 kilometreye kadar ulaşabilmektedir.

Kadir-110, İran yapımı bir orta menzilli balistik füzedir. Füze, ilk olarak İran-Irak Savaşı'nın yıldönümünde bir askeri geçit töreninde halka tanıtılmıştır. Füzenin yaklaşık 1,800-2,000 km menzili bulunmaktadır.

RS-24 Yars, Rus yapımı bir MIRV termonükleer kıtalararası balistik füzedir. Füze, ilk olarak 29 Mayıs 2007 tarihinde denenmiş olup RT-2PM Topol'den daha ağırdır. RS-24 Yars'ın eskiyen R-36 ve UR-100N füzelerinin yerini alması planlanmaktadır.

Avangard UR-100UTTKh, R-36M2 ve RS-28 Sarmat ağır KABF'leri MIRV uçuş yükü olarak taşıyabilen bir Rus hipersonik füze aracıdır. Hem nükleer hem de konvansiyonel yükleri taşıyabilir.

Hipersonik silahlar, ses hızının 5 ila 25 katı arasında - saniyede yaklaşık 1 ila 5 mil hızla hareket edebilen füzeler ve mermilerdir.
Kh-47M2 Kinzhal ("hançer") Rus nükleer kapasiteli hipersonik aero-balistik havadan karaya füzesidir. İddia edildiğine göre 2.000 km'den fazla menzile, Mach 10 hıza sahiptir ve uçuşunun her aşamasında kaçınma manevraları yapabilir. Hem konvansiyonel hem de nükleer savaş başlıklarını taşıyabilir ve Tu-22M3 bombardıman uçaklarından veya MiG-31K uçaklarından fırlatılabilir. Rusya'nın Güney Askeri Bölgesi ve Batı Askeri Bölgesi'ndeki hava üslerinde konuşlandırılmıştır.
3M22 Zircon veya 3M22 Tsirkon olarak da yazılır, şu anda Rusya tarafından üretilmekte olan bir scramjet destekli, manevra kabiliyetine sahip hipersonik gemisavar seyir füzesidir.

Nükleer enerjili uçak, nükleer enerjiyle çalıştırılması amaçlanan bir uçak için bir kavramdır. Amaç, yanan yakıttan gelen ısı yerine, sıkıştırılmış havayı fisyon ısısıyla ısıtacak bir jet motoru üretmekti. Soğuk Savaş sırasında, Amerika Birleşik Devletleri ve Sovyetler Birliği, daha fazla dayanıklılığı nükleer caydırıcılığı artırabilecek nükleer enerjili bombardıman uçaklarını araştırdı, ancak her iki ülke de böylesi bir operasyonel uçak üretmedi.

Kh-32, gemiler, yer tabanlı tahkimatlar ve altyapı dahil olmak üzere çeşitli hedeflere karşı kullanılmak üzere tasarlanmış havadan fırlatılan bir Rus seyir füzesidir. Tupolev Tu-22M3 uzun menzilli bombardıman uçağı tarafından taşınır ve Mach 4.2'ye kadar hıza ulaşabildiği bildirilmektedir.

Hwasong-18 Kuzey Kore yapımı üç kademeli katı yakıtlı bir kıtalararası balistik füzedir (ICBM). Bu füze, Kuzey Kore tarafından geliştirilen ilk katı yakıtlı ICBM olma özelliğini taşır ve ilk kez 8 Şubat 2023'te Kore Halk Ordusu'nun kuruluşunun 75. yıl dönümü kutlamaları kapsamında düzenlenen geçit töreninde sergilenmiştir. İlk test uçuşu ise 13 Nisan 2023 tarihinde gerçekleştirilmiştir.