Düziçi Ovası - Turkipedia

Düziçi Ovası, Osmaniye Düziçi ilçesin içinde yer aldığı, Nur Dağları (Amanoslar) ile Aslantaş Barajı arasında kalan ova. Ova Sabun Çayı'nın havzasının aşağı çığırını oluşturur. Daire şekilli ovanın alanı 90 km² olup, genişlik kuzeyde 16 km, batıda 14 km, doğuda 10 km’dir.^[1]

Ovanın kuzeyinden geçen Sabun Çayı ovadaki küçük mevsimlik akarsuları alarak Ceyhan Nehri ile Aslantaş Barajında birleşir. Yükseltisi 250-450 arasındadır, ortalama yükseltisi 350 m'dir. Amanos eteklerindeki birikinti yelpazeleri 300–400 m yüksekliğe ulaşır. En alçak alan Böcekli yakınlarında 250 m kadardır. Ovanın doğusunda Amanoslar eteklerinde Düziçi yerleşimi yer alır.^[1]

Miyosen döneminde çöken alanda, Kuvaterner devrinde bazalt kayaları oluşmuş, göl halindeki ovada birikme faaliyetleri başlamıştır. Volkanik malzemenin ayrışması ve alüvyon biriktirmeler ile gelen verimli topraklar ovada tarım açısından önemlidir.^[1]

Düziçi Ovası ile Amanoslar arasında Hacılar fayı bulunur. Fay Amanoslar doğrultusunda, KD-GB uzanımlı normal fay karakterlidir. Amanoslar yükselirken ovanın bulunduğu alan çökmüştür. Ovaya Amanoslardan gelen dereler iki birikinti yelpazesi, bir birikinti konisi oluşturmuştur. Deliçay ve Kötüköy Deresinin oluşturduğu en büyük yelpazede Düziçi yerleşimi yer alır. Düldül deresinin oluşturduğu yelpazede Çitli köyü bulunur. Karacaören köyü ise bir birikinti konisinde yer alır.

Ovada Akdeniz iklimi hakimdir. Düziçi (366 m) istasyonuna göre; yıllık ortalama sıcaklık 17,1 C, ortalama yağış 801 mm’dir. Akdeniz’den gelen nemli hava kütleleri çevreye yamaç yağışları bırakır. Yoğun insan faaliyetlerinden dolayı kızılçamlar tahrip edilmiş, garig-maki çalı topluluğu oluşmuştur. Ovada mısır, buğday, yer fıstığı, sebze, meyve, pamuk, tütün, narenciye, zeytin ve susam yetiştirilir. Ova yeraltı suları bakımından zengindir.^[1]

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d KORTUK, İbrahim (2018). "SABUNÇAYI HAVZASI 'NIN (DÜZİÇİ - OSMANİYE) JEOMORFOLOJİSİ". academia.edu. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2019.

İlgili Araştırma Makaleleri

Akdeniz Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu'nun güneyinde Akdeniz kıyısı boyunca uzanır. Genişliği 120–180 km arasında değişir. Batı ve kuzey batısında Ege Bölgesi, kuzeyinde İç Anadolu Bölgesi, doğusunda Güneydoğu Anadolu Bölgesi, güneyinde ise Akdeniz bulunur. Güneydoğudan Suriye ile komşudur. Türkiye'nin başka bölgelerinde olduğu gibi Akdeniz Bölgesi'nde de bölge sınırları ile yönetim birimleri olan illerin sınırları tümüyle çakışmaz.

Kızılırmak, eskiden Halis veya Alis, Sivas'ın İmranlı ilçesindeki Kızıldağ eteklerinden doğan ve Samsun'un Bafra ilçesinde Karadeniz'e dökülen bir nehir. 1.355 km. uzunluğu ile Türkiye'nin kendi sınırları içerisinde doğup kendi sınırları içinde denize dökülen en uzun akarsuyu olma özelliğini taşır. Sivas, Kayseri, Nevşehir, Kırşehir, Kırıkkale, Ankara, Çankırı, Çorum, Sinop ve Samsun illerinden geçen Kızılırmak, aralarında Delice Irmağı, Devrez ve Gökırmak gibi çok sayıda akarsu ve çayın sularını da toplayarak büyük bir kavis çizerek Bafra Burnu'ndan Karadeniz'e ulaşır.

Düziçi, Merkez ilçe ve Kadirli'den sonra Osmaniye ilinin en büyük üçüncü ilçesidir. Düziçi Ovası'na kuruludur. Etrafı dağlarla çevrili olan ilçe Osmaniye il merkezine 32 kilometre mesafededir. Bölgede yapılan kazılarda Hititlere ait eserlere rastlanmıştır. İlk defa 8. yüzyılda Harun Reşit'in uç beyi Faraç Bey tarafından kurulan şehir, 1957 yılında belediye oldu ve 1996'da Osmaniye'ye bağlandı. İlçede Akdeniz iklimi görülmekte, bitki örtüsü olarak makiliklere rastlanmaktadır. Toprak türü olarak Terra rosa görülür Harun Reşit Kalesi, Saman Kalesi, Kurtlar Kalesi, Taş Köprü, Haruniye Kaplıcaları ve Düldül Dağı ilçenin önemli turizm merkezleridir.

<span class="mw-page-title-main">Çukurova</span> Çoğunluğu Adana şehrinde bulunan verimli topraklara ve köklü geçmişe sahip bölge

Çukurova, tarihi adıyla Cilicia Pedias; Adana, Mersin, Osmaniye ve Hatay illerini içine alan Güney Anadoludaki coğrafi, ekonomik ve kültürel bir bölgedir. 6.4 milyon nüfusuyla, Türkiye'deki en büyük nüfus yoğunluğuna sahip bölgelerinden biridir.

Birikinti ovası, genel olarak alüvyon materyalin birikmesiyle oluşur. Temel oluşturucu süreç akarsu aşındırması erozyon ve akarsu biriktirme süreçleridir. Ancak dalgalar ve buzulların aşındırma, biriktirme süreçleriylede oluşabilir. Örneğin: Kuzey Almanya ovası buzulların yığdırdığı lösler ile kaplı polderler ve geest adı verilen alçak platoda hafifçe engebelendirilmiş tekdüze büyük bir ovadır. Ülkenin hemen hemen en verimli toprakları bu bölgededir.

Nur Dağları, Gâvur Dağları ya da Amanos Dağları, Kahramanmaraş'taki Sır Baraj Gölü’nden başlayıp Hatay ilinin Samandağ kıyılarına doğru uzanan 175 km uzunlukta dağ silsilesidir. Çoğunluğu, Doğu Karadeniz'dekilere benzer nemli ve gür ormanlarla kaplıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sakarya Ovası</span>

Adapazarı Ovası, Sakarya ilinin en büyük ovasıdır. Sakarya Irmağı'nın tektonik çöküntüyü alüvyonlarla doldurması ile oluşmuş tektonik bir ovadır. Adapazarı, Akyazı ve Hendek ilçelerinin bir kısmını kapsamaktadır. Bir diğer adı da Akova'dır. Aşağı Sakarya havzasında Sapanca Gölü ile Adapazarı'nın doğusunda yer alır. Doğuda Keremali Dağı'nın eteklerine dek uzanan Akova, Marmara Bölgesinin kuzeydoğusunda, Karadeniz Bölgesi sınırı içerisinde yer almaktadır. Coğrafi konumuyla Karadeniz Bölgesinin ve İç Anadolu Bölgesinin Marmara Bölgesine açılan kapısı durumunda bulunan ova, gelişmiş karayolu bağlantıları ve demiryolu ile önemli bir ulaşım ağı üzerindedir.

Dalaman Ovası, Dalaman Çayı'nın uzun yıllar boyunca biriktirdiği alüvyonların oluşturduğu çok geniş bir alana yayılan, Türkiye'nin en yüksek verim alınabilen tarım alanlarındandır.

Osmaniye ilinin Düziçi ilçesi Düldül Dağı eteklerinden doğup Aslantaş Barajı ve böylece Ceyhan Nehri'ne dökülen bir çaydır. Sabun Çayı, Düziçi Ovasının büyük bir bölümünü sulamaktadır. Oldukça temiz olan bu suda balık bulunmakta ve çevresinde bol miktarda piknik yapılmaktadır. Su çok temiz kaynaklardan beslenmekte ve Düziçi Ovasının büyük bir bölümünü sulamaktadır. Ama bu sulama yetersiz kalmakta Üreticiler ürünlerini zamanında ve yeterince sulayamadıkları için ekili dikili alanlar her geçen yıl biraz daha azalmaktadır.

Antalya Ovası, Akdeniz bölgesi, Antalya bölümünde batıda Beydağları, kuzeyde Toros Dağları ve doğuda yine Toros Dağları ile Antalya Körfezi arasında kalan ovalara Antalya Ovası denir. Bunlar üzerinde bulunan ilçelerin adlarına göre; Serik, Manavgat, Alanya Ovaları isimlerini alırlar.

Dalaman çayı, Gölhisar ilçesinin güneyindeki Yeşilgöl dağlarından doğar, Çameli, Acıpayam, Ortaca ve Dalaman ilçe sınırlarını çizerek, Akdeniz'e dökülür.

<span class="mw-page-title-main">Köprüçay</span> Akdeniz Bölgesinde nehir

Köprüçay, eskiden Eurimedon, Isparta Sütçüler yakınlarında Toros dağlarından doğan, dar ve derin kanyonlardan geçerek Serik yakınlarında Akdeniz'e dökülün akarsu. Antik zamanlarda adı Eurymedon'dur. Köprü Çayı'n; havza alanı 2.357 km², yıllık debisi 3065 hm³, uzunluğu 178 km, ağız yüksekliği 0 m (Akdeniz), kaynak rakımı 2.151 m'dir.

Çekerek Çayı, Yeşilırmak'ın kollarından biri. Sivas Çamlıbel Dağları'ndan doğar, Akdağ'dan gelen dereleri alır. Sulusaray'da ovada akarken Alan Dağı'nı geçtiği yerlerde dar derin vadiler oluşturur. Çorum Çayı'nın katılmasıyla iyice büyür. Kayabaşı Ovası'nda Tokat tarafından gelen Yeşilırmak'ın ana kolu ile birleşerek Yeşilırmak'ı oluşturur. İlkbahar ve sonbaharda taşıdığı su artmakta ve nehir kabarmaktadır.

İnegöl Ovası, Marmara Bölgesi, Bursa ilinde, merkezinde İnegöl ilçesinin yerleştiği ova.

Muş Ovası, Doğu Anadolu Bölgesinde Yukarı Murat-Van Bölümü içerisinde yer alan tektonik ova. 80 km uzunluk, 30 km genişliğindeki ova 1650 km²'dir. Ovayı güneyden Haçreş dağları, kuzeyden Şerafettin Dağları ve uzantıları çevirir. ova Türkiye'nin büyük ovalarındandır.

Akhisar Ovası, Türkiye'nin batısında, Ege bölgesinin Ege bölümünde yer almakta ve bu bölümün, Marmara bölgesi sınırı ile İç Batı Anadolu sınırına yakın kuzeydoğu köşesine tekabül etmektedir

Demre Ovası, Antalya ili, Demre Çayı'nın oluşturduğu ova. Teke Yarımadası'nın güneyinde, Kaş ile Finike ilçeleri arasında bulunur.

Finike Ovası, Teke Yarımadasının güneydoğusunda yer alan ova. Doğu bölümüne Kumluca Ovası, batı bölümüne Turunçova adı da verilmektedir.Doğu-batı uzunluğu 15 km, kuzey-güney genişliği 5–7 km olan ovanın büyüklüğü 120 km²'dir. Kıyıdan itibaren yüksek ve engebeli yapıya sahip Teke Yarımadası için önemli bir düzlük alandır. Güneyi sınırını Akdeniz'in oluşturduğu kıyı ovasını asıl şekillendiren Bey Dağları'ndan doğan Alakır Çayı ve Akçay akarsularının alüvyonlarıdır.

Çivril Ovası, Ege Bölgesinde, Denizli ilinin kuzeydoğu topraklarında yer alan tektonik ova. Denizden 820 m yüksekliğindeki ovanın büyüklüğü 400 km²'dir. Güneydoğudaki Işıklı Ovası ve güneybatıdaki Baklan Ovası ile beraber ters V (bumerang) şekilli büyük bir düzlük oluşturur. Denizli, Burdur, Afyon Isparta arasındaki ova Ege horst-graben yapısının doğu bölümünü oluşturur. Büyük Menderes'in içinden geçtiği ovanın doğu bölümünde Işıklı Gölü yer alır.

Karasu Şelalesi, Osmaniye ili, Düziçi ilçesinde Amanos Dağları)'nın en kuzeyinde bulunan Düldül Dağı eteklerinden doğan Sabun Çayı üzerindeki şelaledir. Şelale tek bir eğim kırıklığından, 10 m yüksekten düşer. Şelale adını, eski adı, mevcut akar su zeminin siyaha yakın yeşil yosun örtüsünden kaynaklanan akarsuyun renginden alır.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.