İçeriğe atla

Dürtme teorisi

Dürtü teorisi, davranışsal iktisat, karar verme, davranışsal politika, sosyal psikoloji, tüketici davranışı ve ilgili davranışsal bilimlerde, grupların veya bireylerin davranışlarını ve karar vermelerini etkilemenin yolları olarak karar ortamının uyarlanabilir tasarımlarını öneren bir kavramdır.[1][2][3][4] Dürtme, eğitim, mevzuat veya yaptırım gibi diğer uyum sağlama yöntemleriyle çelişmektedir.[5]

Dürtme kavramı, Chicago Üniversitesi'nden iki Amerikalı akademisyen davranışsal iktisatçı Richard Thaler ve hukuk uzmanı Cass Sunstein'ın 2008 tarihli DÜRTME: Sağlık, Zenginlik ve Mutlulukla İlgili Kararları Uygulamak adlı kitabında popüler bir hale gelmiştir. Birçok İngiliz ve Amerikalı politikacıyı etkilemiştir. Dünya çapında ulusal düzeyde (Birleşik Krallık, Almanya, Japonya ve diğerleri) ve uluslararası düzeyde (örneğin Dünya Bankası, BM ve Avrupa Komisyonu ) çeşitli dürtme konusu üzerine çalışan birimler bulunmaktadır.[6] "Dürtme teorisi"nin davranışsal iktisat alanında yeni bir gelişme mi yoksa davranış analizi biliminde incelenen davranışları etkilemeye yönelik birçok yöntemden biri için kullanılan yeni bir terim mi olduğu tartışmalıdır.[1][7]

Dürtmelerin etkisi konusunda bazı tartışmalar bulunmaktadır. Maier ve diğerleri, Mertens ve diğerleri(2021) tarafından bulunan yayın yanlılığını düzelttikten sonra, dürtmenin herhangi bir etkisi olacağına dair kanıt bulunmadığını yazmışlardır.[8] "Dürtme" pek çok tekniği kapsayan bir terimdir. Şüpheyle yaklaşanlar, bazı dürtmelerin çok etkili olabileceğini, bazılarının ise çok az etkisi olduğunu veya hiç etkisi olmadığını düşünmektedir. Gelecekte yapılacak çalışmalarda ortalama etkilerin araştırılmasından ziyade ılımlı etkilere odaklanılması çağrısında bulunulmaktadır.[9] Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 23 milyondan fazla bireyle yapılan yayınlanmamış tüm dürtme çalışmalarının meta-analizi, birçok dürtme konusunda destek bulmuştur. Ancak, bu çalışmalarda tespit edilen etkiler, yayınlanmış çalışmalarda bulunan etkilere kıyasla önemli ölçüde daha zayıftır.[10] Ayrıca, bazı araştırmacılar "herkes için tek dürtme" yaklaşımını eleştirmiştir. Araştırmacılar, kişiselleştirilmiş dürtmelerin daha etkili olduğunu ve bu konuda daha fazla çalışma yapılması gerektiğini savunmaktadır.[11][12]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Tagliabue, Marco; Simon, Carsta (2018). "Feeding the behavioral revolution : Contributions of behavior analysis to nudging and vice versa". Journal of Behavioral Economics for Policy (İngilizce). 2 (1): 91-97. 
  2. ^ Hansen, Pelle Guldborg (2016). "The Definition of Nudge and Libertarian Paternalism: Does the Hand Fit the Glove?". European Journal of Risk Regulation. 7 (1): 155-174. doi:10.1017/S1867299X00005468. 
  3. ^ Capraro, Valerio; Jagfeld, Glorianna; Klein, Rana; Mul, Mathijs; de Pol, Iris van (2019). "Increasing altruistic and cooperative behaviour with simple moral nudges". Scientific Reports. 9 (1): 11880. doi:10.1038/s41598-019-48094-4. PMC 6695418 $2. PMID 31417106. 
  4. ^ Mongin, Philippe; Cozic, Mikaël (2018). "Rethinking nudge: not one but three concepts". Behavioural Public Policy. 2 (1): 107-124. doi:10.1017/bpp.2016.16. 
  5. ^ Gane, Nicholas (2021). "Nudge Economics as Libertarian Paternalism". Theory, Culture & Society. 38 (6): 119-142. doi:10.1177/0263276421999447. 
  6. ^ "Behavioural Insights". EU Science Hub. 6 Mayıs 2015. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2019. 
  7. ^ Mols, F.; Haslam, S. A.; Jetten, J.; Steffens, N. K. (2015). "Why a nudge is not enough: A social identity critique of governance by stealth". European Journal of Political Research. 54 (1): 81-98. doi:10.1111/1475-6765.12073. 
  8. ^ Maximilian Maier, František Bartoš, T. D. Stanley, David R. Shanks, Adam J. L. Harris, and Eric-Jan Wagenmakers (19 Temmuz 2022). "No evidence for nudging after adjusting for publication bias". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 119 (31): e2200300119. doi:10.1073/pnas.2200300119. PMC 9351501 $2. PMID 35858389. 
  9. ^ Szaszi, Barnabas; Higney, Anthony; Charlton, Aaron; Gelman, Andrew; Ziano, Ignazio; Aczel, Balazs; Goldstein, Daniel G.; Yeager, David Scott; Tipton, Elizabeth (2022). "No reason to expect large and consistent effects of nudge interventions". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 119 (31): e2200732119. doi:10.31234/osf.io/mwhf3. PMC 9351519 $2. PMID 35858388. 20 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2024. 
  10. ^ DellaVigna, Stefano; Linos, Elizabeth (January 2022). "RCTS to Scale: Comprehensive Evidence from Two Nudge Units". Econometrica. 90 (1). doi:10.3982/ECTA18709. 4 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2024. 
  11. ^ Ludolph, Ramona; Schulz, Peter J. (March 2015). "Does regulatory fit lead to more effective health communication? A systematic review". Social Science & Medicine. 128: 142-150. doi:10.1016/j.socscimed.2015.01.021. PMID 25617673. 
  12. ^ Mills, Stuart (January 2022). "Personalized nudging" (PDF). Behavioural Public Policy (İngilizce). 6 (1): 150-159. doi:10.1017/bpp.2020.7. 25 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Özgür irade veya erkin irade, kişinin eylemlerini, arzu, niyet ve amaçlarına göre kontrol altında tutabilme ve belirleme gücüdür. Kişinin belli eylem ya da eylemleri gerçekleştirmede ser­gilediği kararlılık; belli bir durum karşısın­da, gerçekleştirilecek olan eylemi, herhangi bir dış zorlama ya da zorunluluk olmaksı­zın, kararlaştırma ve uygulama gücü; eyle­me neden olan eylemi başlatabilen yetidir. İnsanın liberteryen mânâda bir erkin iradeye sahip olup olmadığı hâlen bir tartışma konusudur.

<span class="mw-page-title-main">Dopamin</span> Hem hormon hem de nörotransmitter olarak işlev gören organik kimyasal

Dopamin, hücrelerde ve canlılarda önemli rol oynayan nöromodülatör bir moleküldür. Çoğu hayvanda ve bazı bitkilerde sentezlenir. Katekolamin ve feniletilamin familyasından olan bir organik bileşiktir. Beyin ve böbreklerde sentezlenen L-DOPA molekülünden bir adet karboksil grubunun çıkarılmasıyla sentezlenen bir amindir. Dopamin, merkezi sinir sisteminde nörotransmiter olarak görev yapar. Nörotransmitterler beynin belirli bölgelerinde sentezlenir, ancak sistemsel olarak birçok bölgeyi etkilerler. Beyin, biri ödül sisteminde önemli bir rol oynayan birkaç farklı dopamin yolağı içerir. Hafıza, hareket, motivasyon, ruh hali ve dikkat süresi dahil olmak üzere birçok vücut fonksiyonunda rol oynar. Genellikle yapılması durumunda sonucunda ödül beklenen eylemler ve aktiviteler, beyindeki dopamin seviyesini artırır. Birçok bağımlılık yapan ilaç dopamin seviyelerini arttırarak çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Davranışsal iktisat</span>

Davranışsal iktisat, zihindeki ekonomik karar alma mekanizmalarının sosyal, zihni ve duygusal önyargılardan nasıl etkilendiği üzerine çalışır. Bu çerçevede pazar fiyatlarının ve kaynak kullanımının neden değiştiği sorusu önemlidir. Ekonomik modellerdeki bireyin nedenselliği ne ölçüde kullanıp kullanmadığı, bu bilim dalının araştırma konuları içerisindedir. Psikoloji ve neo-klasik ekonomi yaklaşımları ile çok yakından ilgili olan bu dal, pazar kararları kadar, toplum seçimleri ve bu kararların kaynakları üzerine de araştırmalar içerir. En önemli olan dalı finans kararlarının ele alınmasındadır. Günümüzde hakim iktisadi görüş olan neoklasik ekol iktisat bilimine matematiksel modelleri fazlasıyla dahil etmiştir. İnsan psikolojisi dışsallandırılmış ve tüketici davranışlarının yalnızca matematik formülleriyle açıklanamayacağı gözden kaçırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Depresif duygudurumu</span> düşük ruh hâli

Depresif duygudurumu, depresyon ya da bunalım, bir olay karşısında duyulan beklentilerin olumsuz yönde olması veya beklentilerin olumsuz yönde gittiği sanrısıdır. Bu duygu çoğu zaman; hiçbir zaman ve hiçbir şekilde gerçekleşemeyecek olan veya böyle olacağı sadece düşünülen beklentiler söz konusu olduğunda kendini belli eder. Umutsuzluk, özellikle öncesinde bu beklentiyi elde edemeyen insanların yaşayacağı bir duygudur.

Kedi feromonları, kediler ve diğer kedigiller tarafından iletişim amacıyla kullanılan feromonlardır.

Proteus etkisi, çevrimiçi sanal oyun içindeki bireyin davranışlarının, kendi avatarının görsel özellikleri ile ilişkili olarak değişmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu değişim, o sanal ortama dahil diğer kullanıcıların bu karakterlerle tipik bir biçimde eşleştirdiği davranışlar hakkındaki bilgiden kaynaklanmaktadır. Değişken (protean) sıfatına benzer olarak, kavramın ismi Yunan tanrısı Proteus'un şekil değiştirme yeteneğine yapılan bir imadır. Proteus etkisi ilk kez 2007 Haziranında Stanford Üniversitesi'nde Nick Yee ve Jeremy Bailenson tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Richard Thaler</span> Amerikalı ekonomist

Richard H. Thaler, Amerikalı ekonomisttir. Chicago Üniversitesi Booth İşletme Okulu'nda ekonomi profesörüdür. 2015 yılında Amerikan Ekonomi Derneği'nin başkanlığını yaptı.

Nootropikler veya nootropik ilaçlar, sağlıklı bireylerde dikkat, hafıza, yaratıcılık ve motivasyon gibi zihinsel fonksiyonları artırmaya yönelik kullanılan çeşitli ilaç ve gıda takviyelerine verilen ortak ad. 2018 yılı itibarıyla bu gruba giren pek çok madde hala araştırma aşamasında olup etkileri tam olarak belirlenmemiştir.

Bilişsel davranışçı terapi (BDT) ruh sağlığını geliştirmek amacıyla yapılan bir psikososyal müdahaledir. BDT tipi terapide, bireye fayda sağlamayan bilişsel bozulmalara odaklanır ve bu bilişsel bozulmalar değiştirilmeye çalışılır. Bireyin duygusal denge haline gelmesini ve kendi günlük yaşam problemlerini çözebilmesi için kişisel başa çıkma stratejileri geliştirmesini sağlamayı hedefler. Yöntem depresyon tedavisinde kullanılmak için tasarlanmış olsa da günümüzde anksiyete dahil birçok ruh sağlığı bozukluğunda kullanılmak üzere geliştirilmiştir. BDT bilişsel ve davranışçı psikoterapilerin kanıta dayalı teknik ve stratejilerini birlikte kullanarak psikopatolojileri tedavi etmektedir.

Ahlâki psikoloji ya da ahlâk psikolojisi hem felsefe hem de psikoloji alanlarını ortak bir zeminde inceleyen çalışma alanıdır. Tarihsel olarak, ahlaki psikoloji terimi, ahlaki gelişim çalışmasını ifade etmek için nispeten daha dar bir şekilde kullanılmıştır. Ahlaki psikoloji sonuç olarak etik, psikoloji ve zihin felsefesinin kesişimindeki çeşitli konulara daha geniş olarak değinmeye başlamıştır. Alanın bazı ana konuları ahlaki yargı, ahlaki akıl yürütme, ahlaki duyarlılık, ahlaki sorumluluk, ahlaki motivasyon, ahlaki kimlik, ahlaki eylem, ahlaki gelişim, ahlaki çeşitlilik, ahlaki temeller, ahlaki karakter, fedakarlık, psikolojik egoizm, ahlaki şans, ahlaki tahmin, ahlaki duygu, duygusal tahmin ve ahlaki anlaşmazlık olarak verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Hayvan bilişi</span> insan olmayan hayvanların zekası

Hayvan bilişi, insan-olmayan hayvanların zihinsel kapasitelerini kapsayan bir alandır. Bu alanda kullanılan hayvan koşullandırma ve öğrenim çalışmaları, karşılaştırmalı psikolojiden geliştirilmiştir. Aynı zamanda etoloji, davranışsal ekoloji ve evrimsel psikolojinin etkisinde kalmıştır; bazen bu alandan bilişsel etoloji adıyla da bahsedilir. Hayvan zekası terimiyle ilişkilendirilen pek çok davranış aynı zamanda hayvan bilişinin de kapsamındadır.

Ödül sistemi ; teşvik edicilik özelliği, çağrışımsal öğrenme ve pozitif değere sahip duygulardan sorumlu bir grup nöral yapıdır. Ödül, bir uyaranın iştah (yaklaşma) ve tüketme davranışlarına yol açan çekici ve güdüsel özellikleridir. Ödüllendirici bir uyaran şu şekilde tanımlanmaktadır: "Bizi ona yaklaşmaya ve onu tüketmeye yöneltme potansiyeli olan her uyaran, nesne, olay, aktivite veya durum; tanımı gereği bir ödüldür". Edimsel koşullamada ödüllendirici uyaranlar, olumlu pekiştireç olarak işlev görürler fakat bu ifadenin tersi de doğrudur; olumlu pekiştireçler ödüllendiricidir.

<span class="mw-page-title-main">Zopiklon</span>

Imovane markası altında satılan Zopiklon, uyku güçlüğünü tedavi etmek için kullanılan bir nonbenzodiazepindir. Zopiklon, benzodiazepin ilaçlarından moleküler olarak farklıdır ve bir siklopirrolon olarak sınıflandırılır. Bununla birlikte, zopiklon, benzodiazepin ilaçlarının yaptığı gibi, benzodiazepin reseptörlerini modüle ederek, merkezi sinir sisteminde nörotransmitter gama-aminobütirik asidin (GABA) normal iletimini arttırır.

Modern toplumda "medya ve internet" pornografi bağımlılığında bir artış geliştirdi. Çok küçük yaşlardan beri maruz kalınan bu içerikler beyin ödül mekanizması üzerinde toksik etki yapmakta ve derin düşünme, odaklanma gibi faaliyetleri sekteye uğratmaktadır.

Nantenine, Nandina domestica bitkisinde ve ayrıca bazı Corydalis türlerinde bulunan bir alkaloiddir. Hem a1 -adrenerjik reseptörünün hem de serotonin 5-HT2A reseptörünün bir antagonistidir ve MDMA'nın hayvanlarda hem davranışsal hem de fizyolojik etkilerini bloke eder.

<span class="mw-page-title-main">Davranışsal uyku tıbbı</span>

Davranışsal uyku tıbbı (BSM), uyku tıbbı içinde, uykuyu etkileyen psikolojik, fizyolojik, davranışsal, bilişsel, sosyal ve kültürel faktörlere odaklanan, uyku ile ilgili bozuklukların bilimsel araştırmasını ve klinik tedavisini kapsayan bir alandır. BSM'nin klinik uygulaması, öncelikle farmakolojik olmayan tedavileri kullanan kanıta dayalı bir davranışsal sağlık disiplinidir. BSM müdahalelerinde kullanılan birincil teknikler, uyku ile ilgili zorlukları başlatan ve sürdüren davranış, düşünce ve çevresel faktörlerde sistematik değişiklikleri içerir.

İmidazenil, benzodiazepin ailesinden türetilen deneysel bir anksiyolitik ilaçtır ve midazolam, flumazenil ve bretazenil gibi diğer imidazobenzodiazepinlerle en yakından ilişkilidir.

Dürtü kontrol bozukluğu (ICD), dürtüsellik ile karakterize edilen bir psikiyatrik bozukluklar sınıfıdır. Maddeyle ilişkili bozukluklar, davranışsal bağımlılıklar, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, otizm spektrum bozukluğu, fetal alkol spektrum bozuklukları, antisosyal kişilik bozukluğu, borderline kişilik bozukluğu ve bazı duygudurum bozuklukları dahil olmak üzere pek çok psikiyatrik bozukluk dürtüsellik özelliği taşır.

Varsayılan etkisi, dürtme teorisi çalışmasında yer alan bir kavram olup, bir temsilcinin stratejik bir ilişkideki varsayılan seçeneği genel olarak kabul etme eğilimini açıklamaktadır. Varsayılan seçenek, temsilcinin ya da seçenin belirli bir hareket tarzı belirtmediği takdirde elde edecek olduğu hareket tarzıdır. Varsayılan etkisi, müşterileri firmanın optimal sonucu yönünde 'dürtmeye' çalışan firmalar için geniş bir uygulama alanına sahiptir. Deneyler ve gözlemsel çalışmalar, bir seçeneğin varsayılan hale dönüştürülmesinin böyle bir seçeneğin seçilme olasılığını artırdığını göstermektedir. İki geniş varsayılan sınıf vardır: kitlesel varsayılanlar ve kişiselleştirilmiş varsayılanlar. Varsayılanların ayarlanması veya değiştirilmesi, örneğin klima sıcaklık ayarlarının yapılması, e-mail pazarlaması almak için onay verilmesi veya otomatik abonelik yenilemeleri gibi davranışları etkilemenin etkili bir yolu olarak firmalar tarafından önerilmiş ve uygulanmıştır.

Davranış genetiği, davranışlardaki bireysel farklılıkların doğasını ve kökenini araştırmak amacıyla genetik yöntemler kullanan bilimsel araştırma alanıdır. "Davranış genetiği" adı genetik etkilere odaklanmayı ifade ederken, bu alan genel olarak genetik ve çevresel faktörlerin bireysel farklılıkları ne ölçüde etkilediğini ve genlerin ve çevrenin karıştırılmasını ortadan kaldırabilecek araştırma tasarımları geliştirilmesini hedefler. Davranış genetikleri, 19. yüzyılın sonlarında Francis Galton tarafından bilimsel bir disiplin olarak kuruldu. 20. yüzyılın ikinci yarısında, bu alan, insanlarda davranış ve zihinsel hastalıkların miras yolu ile aktarılması üzerine yapılan araştırmalarla birlikte seçici çiftlik ve çaprazlık yoluyla yapılan bilgilendirici model organizmalar ile yeniden değerlendi. 20. yüzyılın sonlarında ve 21. yüzyılın başlarında moleküler genetikte teknolojik gelişmeler, genomu doğrudan ölçmeyi ve değiştirmeyi mümkün kıldı. Böylelikle model organizma araştırmalarında ve insan çalışmalarında büyük ilerlemelere ve yeni bilimsel keşiflere yol açtı.