Dün, Bugün, Yarın
| Ieri, Oggi, Domani | |
 "Dün, Bugün, Yarın" (Ieri, oggi, domani) filminin özgün İtalyanca afişi. | |
| Yönetmen | Vittorio De Sica |
|---|---|
| Yapımcı | Carlo Ponti |
| Senarist | Eduardo De Filippo Isabella Quarantotti Cesare Zavattini Bella Billa Lorenza Zanuso |
| Oyuncular | Sophia Loren Marcello Mastroianni |
| Müzik | Armando Trovajoli |
| Görüntü yönetmeni | Giuseppe Rotunno |
| Kurgu | Adriana Novelli |
| Dağıtıcı | Embassy Pictures Corporation |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Seks komedi, romantik, suç |
| Renk | Renkli (Technicolor) |
| Yapım yılı | 1963 |
| Çıkış tarih(ler)i | 19 Aralık 1963, İtalya 17 Mart 1964 ABD |
| Süre | 118 dakika |
| Ülke |  İtalya Fransa ortak yapımı |
| Dil | İtalyanca |
| Diğer adları | Dün, Bugün, Yarın (Türkiye) Hier, aujourd'hui et demain (Fransa) Yesterday, Today and Tomorrow (ABD) Ayer, hoy y mañana (İspanya) Gestern, heute und morgen (Batı Almanya) |
Dün, Bugün, Yarın (Özgün adı. Ieri, Oggi, Domani) 1963 yılı, İtalya-Fransa ortak yapımı komedi filmidir. Film İngilizce konuşulan ülkelerde Yesterday, Today and Tomorrow adıyla gösterilmiştir.
Vittorio De Sica'nın yönettiği, birbirinden bağımsız 3 bölümden oluşan filmin senaryosu aralarında De Sica'nın gedikli senaristi Cesare Zavattini'nin de olduğu altı kişilik bir senarist kadrosu tarafından yazılmıştır. Her üç bölümünün başrollerinde de Sophia Loren ve Marcello Mastroianni'nin oynadıkları Dün, Bugün, Yarın'ın Technicolor görüntülerini Giuseppe Rotunno çekmiş, yapımcılığını ise, aynı zamanda Sophia Loren'in kocası olan Carlo Ponti üstlenmiştir.
Filme 1965 yılında Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü verildi. Yönetmenlik kariyerinin başlarında Bisiklet Hırsızları ve Umberto D. gibi sosyal konulara eğilen filmlere imza atmış olan, İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının öncü yönetmeni Vittorio De Sica'nın bu suya sabuna dokunmayan ancak oldukça eğlendirici güldürüsünün Oscar ödülünü alması beklenmiyordu.
Yine 1965 yılında, film Marcello Mastroianni'ye BAFTA'da "en iyi yabancı oyuncu" ödüllünü, Carlo Ponti'ye ise David di Donatello en iyi film ödülünü kazandırdı.
Filmin 3 bölümünün de ortak teması, kadın cinselliğinin gücü ve erkekler üzerindeki etkisidir. Film biraz da, yönetmen Pietro Germi'nin, o yıllarda çok popüler olan Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma) (1962) filmindeki sosyal içerikli taşlamaları andırır. Zaten De Sica da 1964'te yine Loren ve Mastroianni'yi birlikte oynatarak, bu kez Matrimonio all'italiana (İtalyan Usulü Evlilik)'yı çekmiştir.[1]
Konusu
1. Bölüm: Adelina
Alberto Moravia'dan uyarlanan ilk hikâyedeki Adelina (Sophia Loren), Napoli'de karaborsada yabancı sigara satarak geçimini sağlayan yoksul bir kadındır. Kocası Carmine (Marcello Mastroianni) ise işsizdir, evlerine sürekli haciz memurları gelir durur. Borçları yüzünden Adelina'nın hapse girmesi kaçınılmaz gibidir. Bu esnada tanıdıkları bir avukat onlara, o yıllarda İtalya'da yürülükte olan bir yasadan bahseder. Buna göre hamile bir kadın tutuklanamaz, üstelik yasa doğumdan 6 ay sonrasına kadar geçerlidir. Bunu öğrenen ve hapse girmeyi istemeyen Adelina sürekli hamile kalır. Arka arkaya 7 çocuk doğurduktan sonra artık çocuk yapamayacak kadar yorgun düşen Adelina hapishaneye girmeye karar verir.
2. Bölüm: Anna
Milano'da, zengin bir sanayicinin bunalımlı karısı olan Anna (Sophia Loren)'nın, Renzo (Marcello Mastroianni) adında genç bir yazarla ilişkisi vardır. Son model Rolls-Royce arabasıyla Renzo'yu alan Anna'nın yol boyunca sarf ettiği sözler aşk ve sevgi yerine sürekli mal mülk ve para üzerinedir. Bir yandan da Renzo ile uzaklara kaçmaktan söz eder. Bir ara, Renzo'nun istememesine rağmen, arabayı onun sürmesinde ısrar eder. Direksiyona geçen çekingen genç bir süre sonra lüks arabayı çarpınca Anna'nın tavrı değişir. Renzo'yu hemen satar ve yoldan geçen başka bir lüks arabanın sürücüsüyle flört etmeye başlar. Renzo'yu yolda hasarlı arabanın başında bırakarak yeni tanıştığı adamın arabasına biner ve oradan uzaklaşır.
3. Bölüm: Mara
Mara (Sophia Loren), Roma'da yaşayan lüks bir telekızdır. Paralı olan müşterilerini Roma'nın tarihi mahallelerinden birinde bulunan evinde ağırlar. En gözde müşterisi ise Augusto (Marcello Mastroianni) adında, Bologna'dan sık sık iş için Roma'ya gelen genç bir iş adamıdır. Bu tarihi mahalledeki evler neredeyse birbirine yapışıktır. Bir adımda geçilebilecek kadar yakın olan komşu binanın teras katından Mara'yı gören Umberto (Gianni Ridolfi) adındaki toy ilâhiyat okulu öğrencisi ona aşık olur. Mara, duruma çok üzülen ve kendisinden yardım dilenen gencin büyükannesi ve büyükbabasının hatırı için, kendisi uğruna okulundan ve cüppesinden vazgeçmeye kalkan bu saf genci okuluna geri döndürmek üzere iffet yemini eder. Bu nedenle bir süre erkeklerle ilişkiye girmeyecektir. Bu durum sürekli müşterisi olan Augusto'yu kızdırır.
Oyuncu kadrosu
| Aktör/Aktris | Rolü |
|---|---|
| Sophia Loren | Adelina Sbaratti/Anna Molteni/Mara |
| Marcello Mastroianni | Carmine Sbaratti/Renzo/Augusto Rusconi |
| Aldo Giuffrè | Pasquale Nardella ("Adelina" adlı bölüm) |
| Agostino Salvietti | Dr. Verace ("Adelina" adlı bölüm) |
| Lino Mattera | Amedeo Scapece ("Adelina" adlı bölüm) |
| Tecla Scarano | Verace'nin Kızkardeşi ("Adelina" adlı bölüm) |
| Silvia Monelli | Elivira Nardella ("Adelina" adlı bölüm) |
| Carlo Croccolo | Mezatçı ("Adelina" adlı bölüm) |
| Pasquale Cennamo | Polis Şefi ("Adelina" adlı bölüm) |
| Tonino Cianci | ... ("Adelina" adlı bölüm) |
| Armando Trovajoli | Giorgio Ferrario ("Anna" adlı bölüm) |
| Tina Pica | Büyükanne Ferrario ("Mara" adlı bölüm) |
| Gianni Ridolfi | Umberto ("Mara" adlı bölüm) |
| Gennaro Di Gregorio | Büyükbaba ("Mara" adlı bölüm) |
Film hakkında notlar
Robert Altman'ın yazıp yönettiği ve Türkiye'de de Hazır Giyim adıyla gösterilen 1994 yapımı Prêt-à-Porter adlı komedi filminde, Dün, Bugün, Yarın filminin de bir parodisi yapılmış, biraz dalga geçilmiştir. Paris'te moda dünyasının üyeleri arasında geçen bu geniş kadrolu filmde de Sophia Loren ve Marcello Mastroianni başrolleri paylaşmışlardır.[2][3]
Filmin müzikleri
Filmin müzikleri daha önce de Vittorio De Sica ile çalışmış olan Armando Trovaioli tarafından yapmıştır.[4] Filmde kullanılan parçalar şunlardır:
- "Abat-jour (Salomé)" - Beste: Robert Stolz, Bruno Cherubini; Sözler: Ennio Neri; Seslendiren: Henry Wright
- "Core 'ngrato" (veya "Catari, Catari") - Beste: Salvatore Cardillo; Sözler: Riccardo Cordiferro
- "La partita di pallone" - Müzik ve Beste: Carlo Alberto Rossi ve Edoardo Vianello; Seslendiren: Edoardo Vianello
- "E cerase" - Müzik: Nicola Valente; Sözler: Salvatore Di Giacomo
Ödüller
Oscar Ödülleri
BAFTA
| David di Donatello
Altın Küre
| |||||||||||||||||
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2009.
- ^ http://www.imdb.com/title/tt0057171/movieconnections []
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2009.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2009.
Dış bağlantılar
| Otorite kontrolü |
|
|---|
