Dörtlü İttifak (1815)

Dörtlü İttifak
1815'te Dörtlü İttifak'ın parçası olan Avrupa ülkeleri.
İmzalanma	20 Kasım 1815
Yer	Paris, Fransa
Taraflar	Avusturya Prusya Rus İmparatorluğu Birleşik Krallık

Dörtlü İttifak, Avusturya, Prusya, Rusya ve Büyük Britanya'ndan oluşan monarşist Büyük Güçler tarafından, I. Napolyon yönetimindeki Birinci Fransız İmparatorluğu'nun genişlemesinin yarattığı askeri ve devrimci cumhuriyetçi siyasi tehditlere karşı koymak ve Yedinci Koalisyon Savaşı'nda savaşmak için kurulmuştur. Napolyon'un 18 Haziran 1815'teki Waterloo Muharebesi'ndeki nihai yenilgisinin ardından, 20 Kasım 1815'te Paris Antlaşması'nın imzalanmasıyla ittifak resmîleşmiştir. O dönemde Avrupa'nın uluslararası ilişkilerini istikrara kavuşturmayı amaçlayan Kongre Sisteminin kullanımını yeniledi ve her imzacı, Avrupa'nın herhangi bir yerinde meydana gelirse, Fransız Devrimi'ne yol açan devrim niteliğindeki salgınların tekrarını bastırmayı amaçlayan bir askeri ittifak taahhüdünde bulunmuştur. Dörtlü ittifak 1818'e kadar sürmüş,^[1]^[2]^[3] bu sırada Bourbon monarşisinin yeniden kurulması, artık Kral Louis XVIII tarafından yönetilen anayasal bir monarşi olan Fransa'nın Dörtlü İttifak'a katılmasını ve onu Beşli İttifak'a dönüştürmesini sağlamıştır.

Ayrıca bakınız

Vikikaynak'ta Quadruple Alliance

ile ilgili metin bulabilirsiniz.

Vikikaynak'ta Treaty of Paris (1815)

ile ilgili metin bulabilirsiniz.

Kaynakça

^ Haro Frederik van Panhuys (20 Ekim 1978). International Law in the Netherlands. BRILL. ss. 52-. ISBN 90-286-0108-2.
^ John E. Findling (1989). Dictionary of American Diplomatic History. Greenwood Press. s. 429. ISBN 978-0-313-26024-7.
^ Thomas Dwight Veve (1992). The Duke of Wellington and the British Army of Occupation in France, 1815-1818. Greenwood Publishing Group. ss. 168-. ISBN 978-0-313-27941-6.

Konuyla ilgili yayınlar

Nichols, Irby Coghill. The European Pentarchy and the Congress of Verona, 1822 (Springer Science & Business Media, 2012).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Viyana Kongresi</span> Mutlak monarşilerin demokratik ayaklanmalara karşı birleştikleri kongre

Viyana Kongresi, Napolyon Savaşları sonunda Fransız ordusunun, koalisyon orduları tarafından tümüyle yenilgiye uğratılmasının ardından, Avrupa’daki sınırları ve güçler dengesini yeniden belirlemeye yönelik kararlar almak üzere toplanmış olan kongredir.

Napolyon Bonapart veya I. Napolyon kısaca Napolyon, Fransız asker, politikacı ve 1804-1814 arası Fransa imparatoru. Gerek Fransız Devrim Savaşları gerekse Napolyon Savaşları sırasında Fransa'ya önderlik ettiği gibi tüm Avrupa'yı da etkilemiş önemli bir komutandır. Girdiği savaş ve çatışmaların büyük bölümünü kazanmış, 1815'teki nihai yenilgisine kadar hızla Avrupa kıtasının hakimiyetini ele geçirmiştir. Tarihteki en önemli komutanlardan biri olan Napolyon'un savaşları dünyanın her yerinde askerî okullarda ders olarak okutulmaktadır ve kendi Avrupa tarihinin en ünlü ve en tartışmalı siyasi figürlerinden birisidir.

Yedi Yıl Savaşı ya da Yedi Yıl Harbi, Avrupa'nın güçlü devletleri arasında, 1756-1763 yılları arası yaşanmış bir dizi askeri çatışmadır. Savaşın nedeni Büyük Britanya ve Fransa için aralarındaki sömürge yarışı, Avusturya ve Prusya içinse Orta Avrupa hegemonyasıdır. Yedi Yıl Savaşı, küresel çapta gerçekleşen ilk savaştır.

Waterloo Muharebesi veya Waterloo Savaşı; 16-18 Haziran 1815 tarihleri arasında gerçekleşen, Fransa İmparatoru Napolyon'un mutlak yenilgisiyle sonuçlanan ve Avrupalı güçler arasında 23 yıl süren silahlı mücadelenin sonunu getiren muharebe. Fransızcada Mont-Saint-Jean Muharebesi olarak da bilinir. Muharebe İngiltere-Prusya ittifakı ile Fransa arasında, Belçika'nın Waterloo kasabası yakınlarında gerçekleşmiştir.

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

I. Aleksandr, , Rusya imparatoru. Ayrıca ilk Romanov mensubu Polonya kralı, Litvanya ve Finlandiya grandüküydü.

XVIII. Louis, 1795'ten sonra Fransa kralı unvanını taşıyan ve Napolyon'un yeniden imparatorluğunu ilan ettiği Yüz Gün (1815) dışında, 1814-1824 arasında tahtta kalan hükümdar.

Yeni Çağ veya Erken Modern Çağ, Avrupa tarihinde Orta Çağ'ın sonu ile Yakın Çağ ve Sanayi Devrimi arasındaki dönemdir. Bu bağlamda Erken Modern Dönem, 15. yüzyılın ikinci yarısından 18. yüzyılın ikinci yarısına kadar geçen yaklaşık üç asırlık dönemi kapsar. Çağın başlangıcı farklı tarih olaylarına bağlanmıştır. Yeni Çağ, 1453 senesinde Fatih Sultan Mehmed liderliğindeki Osmanlı İmparatorluğu'nun Doğu Roma İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'in fethi ile başlamıştır. Avrupa'da Rönesans'ın başlaması veya coğrafi keşifler dönemi de çağın başlangıç noktalarından kabul edilmektedir. Çağ, sınıf ayrılılıkları sebebiyle patlak veren ve daha sonra bütün Avrupa ile dünya ülkelerinin tarihini değiştiren Fransız İhtilali ile bitmiştir.

Louis-Philippe, Orléans Dükü Louis-Philippe, 1830-1848 arasında Fransızlar kralı. Yönetimini büyük burjuvazinin desteğine dayandırmış, sonuçta işçilerin ve orta sınıfların başlattığı ayaklanmayla devrilmiştir.

Birinci İmparatorluk, Fransa'da Napoléon Bonaparte'ın imparatorluk dönemidir. 2 Aralık 1804'te Bonaparte kendisini imparator ilan etti. Takip eden süreçte Fransa Koalisyon Savaşları sonucu Avrupa'nın önemli bir kısmını kontrolü altına aldı.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Bonaparte</span> Napolyon Bonapartın en büyük erkek kardeşi

Joseph Bonaparte (d. 7 Ocak 1768, Corte, Haute-Corse, Korsika - ö. 28 Temmuz 1844, Floransa, Toskana Büyük Dükalığı,, Napolyon Bonapart'ın en büyük erkek kardeşidir. Kardeşi tarafından 1806-1808 arasında Napoli Kralı ve 1808-1813 arasında da İspanya kralı yapılmıştır. Napolyon Bonapart'ın düşmesinden sonra Joseph kendini Survilliers Kontu olarak isimlendirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Joachim Murat</span> Fransız siyasetçi

Joachim-Napoléon Murat, , Fransız mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı (1808-1815).

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

Fransız Devrim Savaşları 1792'den 1802'ye kadar süren Fransız Devrimi'nin sonucu olarak ortaya çıkan bir dizi kapsamlı askeri çatışmadır. Çatışmalar Fransa'yı İngiltere, Avusturya, Prusya, Rusya ve diğer birçok ülkeyle karşı karşıya getirdi. Savaşlar iki döneme ayrılır: Birinci Koalisyon Savaşı (1792-1797) ve İkinci Koalisyon Savaşı (1798-1802). Başlangıçta Avrupa ile sınırlı olan mücadele giderek küresel boyut kazandı. Fransa, on yıllık sürekli savaş ve saldırgan diplomasiden sonra, Avrupa'nın çoğuna karşı savaş için tamamen seferber edilmiş olan geniş Fransız nüfusu çok büyük ve güçlü ordusu sayesinde İtalya Yarımadası'ndaki, Aşağı Ülkeler'deki ve Renanya'daki toprakları fethetti. Fransızların bu çatışmalardaki başarısı, askeri işgali ve devrimci ilkelerin Avrupa'nın büyük bir bölümüne yayılmasını sağladı.

İkinci Koalisyon Savaşı, İngiltere, Avusturya ve Rusya'nın başını çektiği ve Osmanlı İmparatorluğu, Portekiz, Napoli ve çeşitli Alman monarşilerinin de dahil olduğu birçok Avrupa monarşisinin devrimci Fransa'yı hedef alan ikinci savaşıdır. Savaşta İspanya Fransa'yı destekledi.

Avrupa uyumu ya da Avrupa ahengi ; Napolyon Savaşları'nın sona erdiği 1815 yılından I. Dünya Savaşı'nın patlak verdiği 1914 yılına kadar geçen dönemde, Avrupa devletlerinin uluslararası arenada siyasi güçler dengesini gözeterek hareket etmelerini sağlayan sistem. Viyana Kongresi'nin ardından hayata geçirildiği için Kongre Düzeni olarak da bilinir. Uyum sistemi genellikle büyük devletlerin barışın tehdit edildiğine inandıkları anda topladıkları konferanslar şeklinde yürüyordu

Michel Ney, Mareşal Ney olarak da bilinir, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları'nda savaşmış Fransız mareşal ve askeri komutan.

Louis-Nicolas d'Avout Auerstaedt Dükü, Napolyon döneminde İmparatorluğun mareşali olan bir Fransız asker ve general idi.

Fransız Devrim Savaşlarının İtalya seferleri (1792-1802) Kuzey İtalya'da Fransız Devrim Ordusu ile Avusturya İmparatorluğu, Rusya İmparatorluğu, Piedmont-Sardinya Koalisyonu ve diğer İtalyan devletleri arasındaki çatışma dizini.

Marengo Muharebesi, 14 Haziran 1800'de Napolyon Bonapart yönetimindeki Fransız kuvvetleri ile İtalya'nın Piyemonte kentindeki Alessandria yakınlarındaki Avusturya kuvvetleri arasındaki çatışma. Günün sonlarına doğru, Fransızlar muharebede galip geldi. Michael von Melas'ın sürpriz saldırısını Napolyon geri püskürttü, Avusturyalıları İtalya'dan uzaklaştırdı ve Napolyon'un Paris'teki siyasi rolü, bir önceki Kasım ayında yaptığı darbenin ardından Fransa'nın İlk Konsolosu oldu.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.