İçeriğe atla

Dört kutuplu

Bir kuadrupol veya dört kutuplu genellikle daha karmaşık bir yapının çeşitli düzenlemelerini yansıtan çok kutuplu genişlemenin bir parçasıdır. Örnekle açıklamak gerekirse, kuadrupol elektrik yükü, elektrik akımı ya da ideal formunda bulunan çekim kütlesinin birer konfigürasyon dizisidir.

Matematiksel Tanım

Kuadrupol moment tensörü ikinci dereceden bir tensördür(3x3 matrix)  Q ile ifade edilir ve ilkköşegen toplamıdır (yani ). Böylece kuadrupol moment tensörü 9 bileşenlidir ancak simetri ve köşegen toplamı sıfır olması özellliğinden dolayı bunlardan sadece 5 i bağımsızdır.

Nokta yüklerden oluşan ayrık bir sistem için (ya da kütleler kütleçekim kuadrupolü açısından ele aldığımızda), her bir yük  ve (ya da kütle için ) ve pozisyonu koordinat düzleminde orijine göre  ise,  Q matrisinin bileşenleri aşağıdaki gibi tanımlanır:

.

 -endeksleri Kartezyen koordinatları  de çalıştırılır ve   Kronecker delta fonksiyonudur..

Yük yoğunluğuna sahip sürekli bir sistem için (ya da kütle yoğunluğu) , Q kuadrupol moment tensörünün bileşenleri Kartezyen uzayında r ın integrali ile ifade edilir:[1]

Herhangi birçok kutuplu momentte olduğu gibi, eğer bir alt derecede moment sıfırdan farklıysa (monopol ya da dipol durumlarda) kuadrupol değeri seçilen koordinat orijinine göre değişir. Örneğin, bir zıt işaretli ve eşit güçte iki yükden oluşmuş bir dipolde yükler sıfırdan farklı bir kuadrupol momente sahiptir.Eğer orijin yüklerin konfigürasyon merkezine kaydırılırsa(burada konfigürasyon iki yük arasındadır) ya da merkez orijindeyse kuadrupol moment sıfıra indirgenir. Aksine, eğer dipol ve ya monopol moment kaybolursa, kuadrupole moment kaybolmaz, (örneğin aynı büyüklükte dört alternatif işaretli yükün kare şeklinde dizilimi) böylece kuadrupole moment koordinattan bağımsızdır.

Eğer her bir yük "" alanın kaynağı ise, elektrik alan ya da kütleçekim alanı gibi, kuadrupole momentten alanın potansiyeline katkısı:

burada yüklerin sisteminde orijin ile bir vektör n,  R yönünde birim vektör. Burada  alanın çeşidine göre değişen sabiti ve kullanılan birimleri ifade eder.  öğeleri birim vektörün kuadrupol momente konumuna ilişkin bileşenleridir.

Elektrik Kuadrupol

Eşpotansiyelli alanların kuadrupol için kontür çizimi

Elektrik kuadrupolün  en basit örneği karenin köşelerinde alternatif pozitive ve negative yüklerin bulunmasıyla oluşur. Bu düzenlemenin monopol momenti (sadece total yük) sıfırdır. Benzer şekilde, dipolü de seçilen koordinat orijinine bağlı olmaksızın sıfırdır. Ama bu düzenlemede kuadrupole moment koordinat orijinin nerede olduğu önemli olmaksızın sıfıra indirgenemez. Elektrik yük kuadrupolü için elektrik potansiyeli[2]

 ile ifade edilir.

burada   elektrik geçirgenliktiir ve  tanımı yukarıda yer almaktadır.

Genelleme: Daha çok kutuplar

Uç bir genelleme ("nokta octopol") olurdu: Sekiz alternatif nokta yükü de bir paralelkenarın köşelerinde iken. Örneğin bir kenar uzunluğu a olan bir küp. Bu düzenlemenin "Octopol moment" i, "octopole sınırı" içerisinde ,  üçüncü dereceden bir diyagonal tensöre denk gelir. Çok kutuplular dipolar (kuadrupolar, octapolar) olarak nokta dipollerin düzenlenmesi ile elde ediliyor, nokta monopolleri olarak değil, örneğin 2l-1.

Manyetik kuadrupol

Kuadropol alan üreten bobinler.
Şematik kuadropol magnet ("dört ayaklı").

Bilinen tüm manyetik kaynaklar dipole alanlar verir. Ancak, dört özdeş çubuk mıknatıs birinin kuzey kutbu bir diğerinin güney kutbuna dik olduğunda manyetik kuadrupol yapmak mümkün olur. Böyle bir yapılandırma dipole momenti iptal eder ve bir dört kutuplu moment verir ve kuadrupol alan büyük mesafeler için dipolünden daha hızlı artacaktır.

Kalıcı mıknatıslar içen bir manyetik kuadrupol örneği sağda gösterilmiştir. Elektromıknatısın benzer konsept tasarımı (kuadrupol mıknatıslar) genellikle parçaçık hızlandırıcılarda yüklü parçaçık demetlerine odaklanmak ya da ışın taşıma hatlarında güçlü bir odaklama yöntemi olarak kullanılır. Kuadropol - dipol keşisimi eşlenmemiş nükleonun ana atom tarafından dönüşünün çarpımı ile bulunabilir. Burada iki zıt kutup güney, iki zıt kutup kuzey olmak üzere dört çelik kutup ucu vardır. Bu uçların etrafına sarılmış boru bobinlerden akan büyük elektrik akımı çeliği mıknatıslandırır.

Değişen bir manyetik kuadrupol moment elektromanyetik radyasyon üretir.

Kütleçekim kuadropol

kütle kuadrupol elektrik yük quadrupolüne benzemektedir. Basitçe yük yoğunluğu kütle yoğunluğu ile yer değiştirilir ve negatif işaret eklenir çünkü kütleler her zaman pozitiftir ve kuvvet her zaman çekicidir. Böylece kütleçekim kuadrupolü,

 ile ifade edilir.

Örneğin, Dünya kendi etrafında döndüğü için, kutupları yassılaşmıştır (kutuplarda basık).Bunun sonucunda sıfırdan farklı bir kuadrupol momentin varlığından bahsedilebilinir. Bu kuadrupol Dünya kütleçekim alanına etkisi, Dünyaya yakın yapay uydular için son derece büyük önem taşırken bu durum Ay için daha az önem taşır çünkü etkisi  ile düşmekte.

Ayrıca kuadrupol özel görelilik açısından da önemlidir çünkü, zaman içinde değişirken kütleçekim radyasyonu oluşturur. Bu osilasyon elektriği, manyetik dipol ve daha çok kutuplular tarafından elektromanyetik radyasyon üretilmesiyle benzemektedir. Ama,  sadece kuadrupol ve daha çok kutuplular kütleçekim yayabilir. burada radyasyon yoktur. Benzer şekilde kütle dipol için sistemin kütlesi dipolün merkezindedir ve birinci türevi momentuma tekabül eder. Momentum korunumundan dolayı burada da kütle dipol radyasyon yaymayacaktır. Kütle dört kutuplu zamanla değişebilir ama kütleçekimi radyasyona en düşük seviyede katılır.[3]

Eşit kütleli ve birbirinin yörüngesinde olan nokta kütle çiftleri radyasyon yayan sistem (yaklaşık olarak özel durumda ikili kara delik) için en basit ve en önemli örnektir. Dipol moment sabit olduğu için kolaylık sağlamak amacıyla koordinat oriijini iki nokta arasına doğru yerleştirebiliriz. Noktalar merkezdenters yönde fakat birim uzaklıkta olması için koordinatı ölçeklendirirsek, dipole moment sıfır olacaktır. Sistemin kuadrupol momenti basitçe,

 olacaktır.

burada M her bir noktanın kütlesidir  ve  pozisyon vektörünün (birim vektör) bileşenlerinden birisidir. Onları yörüngede bu x-vektörü döndürecektir. Bu yüzden zamana göre ilk türevi ve zamana göre ikinci türevi var bir sıfır olmayacaktır (seçilen koordinata bağlı olmaksızın). Bu nedenle sistem kütleçekim dalgaları yayacaktır. Bu yolla enerji kaybedilmesi ilk olarak benzer kütlede nötron yıldızı ile aynı yöründe bir pulsar olan Hulse-Taylor ikilisinin periyot değişiminde anlaşılmıştır.

Sadece elektrik yükü ve çok kutuplu akımların elektromanyetik alana katkıda bulunması gibi, kütle ve kütle-akım kutuplar özel görelilikte kütleçekim alanına katkıda bulunurlar. Bu sözde ''gravitomanyetik'' etkilere neden olur. Çok kutuplularda (multipole) değişen kütle-akım kütleçekim radyasyonu verebilir. Ancak, çok kutuplu akımların katkısı genellikle kütle kuadrupolden az olacaktır.

Kaynakça

  1. ^ Weisstein, Eric. "Electric Quadrupole Moment". Eric Weisstein's World of Physics. Wolfram Research. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2012. 
  2. ^ Jackson, John David (1975). Classical Electrodynamics. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-43132-X. 
  3. ^ Thorne, Kip S. (Nisan 1980). "Multipole Expansions of Gravitational Radiation". Reviews of Modern Physics. 52 (2). ss. 299-339. Bibcode:1980RvMP...52..299T. doi:10.1103/RevModPhys.52.299. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Klasik mekanikte momentum ya da devinirlik, bir nesnenin kütlesi ve hızının çarpımıdır; (p = mv). Hız gibi, momentum da vektörel bir niceliktir, yani büyüklüğünün yanı sıra bir yöne de sahiptir. Momentum korunumlu bir niceliktir ; yani bu, eğer kapalı bir sistem herhangi bir dış kuvvetin etkisi altında değilse, o kapalı sistemin toplam momentumunun değişemeyeceği anlamına gelir. Momentum benzer bir konu olan açısal momentum ile karışmasın diye, bazen çizgisel momentum olarak da anılır.

Fizikte moment, fiziksel niceliğin mesafe ile bileşimidir. Momentler, genellikle sabit bir referans noktasına ya da eksene göre tanımlanırlar, ilgili referans noktasından ya da ekseninden belirli bir mesafede ölçülen fiziksel nicelikleri ele alırlar. Mesela bir kuvvetin momenti, o kuvvetin kendisinin ve bir eksenden uzaklığının çarpımıdır ve ilgili eksenin etrafında dönmeye sebep olur. Prensip olarak herhangi bir fiziksel nicelik, moment oluşturmak üzere bir mesafe ile bileşebilir. Sıkça kullanılan nicelikler içinde kuvvetler, kütleler ve elektrik yük dağılımları bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Açısal momentum</span> Fiziksel nicelik

Açısal momentum, herhangi bir cismin dönüş hareketine devam etme isteğinin bir göstergesidir ve bu nicelik cismin kütlesine, şekline ve hızına bağlıdır. Açısal momentum bir vektör birimidir ve cismin belirli eksenler üzerinde sahip olduğu dönüş eylemsizliği ile dönüş hızını ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Elektrik alanı</span>

Elektriksel alan, kıvıl alan, elektrik alan veya elektrik alanı, elektriksel yükü veya manyetik alanı çevreleyen uzayın bir özelliği olup, içerisinde bulunan yüklü nesnelere elektriksel güç aracılığı ile etki eder. Kavram fiziğe Michael Faraday tarafından kazandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Navier-Stokes denklemleri</span> Akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan denklemler dizisi

Navier-Stokes denklemleri, ismini Claude-Louis Navier ve George Gabriel Stokes'tan almış olan, sıvılar ve gazlar gibi akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan bir dizi denklemden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Manyetizma</span> class of physical phenomena

Manyetizma, manyetik alan tarafından oluşturulan fiziksel bir olgudur. Elektrik akımı ya da temel bir parçacık herhangi bir manyetik alan yaratabilir. Bu manyetik alan aynı zamanda diğer akımları ve manyetik momentleri de etkiler. Manyetik alan her maddeyi belli bir ölçüde etkiler. Kalıcı mıknatıslar üzerindeki etkisi en çok bilinen bir durumdur. Kalıcı mıknatıslar ferromanyetizmadan dolayı kalıcı manyetik momente sahiptir. Ferromanyetizma kelimesinde yer alan “ferro” ön eki demir elementinin isminden türetilmiştir. Çünkü kalıcı mıknatıs ilk olarak “manyetit – Fe3O4” adı verilen demir elementinin doğal bir formu olarak gözlemlenmiştir. Çoğu madde kalıcı momente sahip değildir. Bazıları manyetik alan tarafından çekilirken (paramanyetizm); bazıları manyetik alan tarafından itilir (diyamanyetizm). Bazıları ise herhangi bir manyetik alana maruz kaldığında daha karmaşık durumlara sevk olur. Manyetik alan tarafından ihmal edilecek ölçüde etkilenen maddeler ise manyetik olmayan maddeler olarak bilinir. Bunlar bakır, alüminyum, gazlar ve plastiktir. Ayrıca, saf oksijen sıvı hale kadar soğutulduğunda manyetik özellikler gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Katı cisim dinamiği</span>

Katı-cisim dinamiği, dış kaynaklı kuvvetler karşısında hareket eden birbiri ile ilişkili sistemlerin analizini inceler. Her bir gövde için, cisimlerin katı olduğu ve bu nedenle uygulanan kuvvetler nedeni ile deforme olmadıkları, sistemi tanımlayan taşıma ve dönme parametrelerinin sayısını azaltarak analizi basitleştirmektedir.

Lorentz kuvveti, fizikte, özellikle elektromanyetizmada, elektromanyetik alanların noktasal yük üzerinde oluşturduğu elektrik ve manyetik kuvvetlerin bileşkesidir. Eğer q yük içeren bir parçacık bir elektriksel E ve B manyetik alanın var olduğu bir ortamda v hızında ilerliyor ise bir kuvvet hissedecektir. Oluşturulan herhangi bir kuvvet için, bir de reaktif kuvvet vardır. Manyetik alan için reaktif kuvvet anlamlı olmayabilir, fakat her durumda dikkate alınmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tork</span> bir kuvvetin nesnenin ekseninde, dayanak noktasında ya da çevresinde dönme eğilimi

Tork, kuvvet momenti ya da dönme momenti, bir cismin bir eksen etrafındaki dönme, bükülme veya burulma eğilimini dönme ekseni merkezine indirgeyerek ölçen fiziksel büyüklüktür. Torkun büyüklüğü moment kolu uzunluğuna, uygulanan kuvvete ve moment kolu ile kuvvet vektörü arasındaki açıya bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kütle merkezi</span>

Fizikte, uzaydaki ağırlığın dağılımının ağırlık merkezi, birbirlerine göre olan ağırlıkların toplamlarının sıfır olduğu noktadır. Ağırlık dağılımı, ağırlık merkezi etrafında dengelenir ve dağılan ağırlığın kütle pozisyon koordinatlarının ortalaması onun koordinatlarını tanımlar. Ağırlık merkezine göre formüle edildiği zaman mekanikte hesaplamalar basitleşir.

Görüntü yük yöntemi, elektrostatikte kullanılan bir soru çözüm tekniğidir. İsimlendirmenin kökeni problemdeki sınır koşullarını bazı sanal yükler ile değiştirme yönteminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Kütleçekimsel elektromanyetizma</span>

Kütleçekimsel Elektromanyetizm, kısaltılmışı KEM, elektromanyetizm ve göreli kütleçekimi arasındaki eşitliklerin benzeşiklerinden oluşan bir settir; Özellikle: Maxwell'in alan eşitliği ve yakınsaması ve bazı durumlarda Einstein'ın genel göreliliğindeki alan eşitliklerinden bulunabilir. Kütleçekimsel manyetizm genelde özellikle kütleçekiminin kinetik etkilerini belirtmek için kullanılır, hareketli elektrik yükünün manyetik etkilerinin benzeşiğidir. KEM, yalıtılmış sistemlerden uzakta olduğunda ve yavaş hareket eden deney parçacıklarında daha geçerli ve doğrudur. 1893'te ilk kez genel görelilikten önce, Oliver Heaviside tarafından yayınlandığından beri benzeşiğinde ve eşitliklerinde çok az değişiklik olmuştur.

18. yy. ve sonrasında geliştirilmiş, genellikle vektörel mekanik olarak nitelendirilen ve orijinalinde Newton mekaniği olarak bilinen analitik mekanik, klasik mekaniğin matematiksel fizik kaynaklarıdır. Model harekete göre analitik mekanik, Newton’un vektörel enerjisinin yerine, hareketin iki skaler özelliği olan kinetik enerjiyi ve potansiyel enerjiyi kullanır. Bir vektör, yön ve nicelik ile temsil edilirken bir skaler, nicelik ile(yoğunluğu belirtirken) temsil edilir. Özellikle Lagrange mekaniği ve Hamilton mekaniği gibi analitik mekanik de, sorunları çözmek için bir sistemin kısıtlamalarının ve tamamlayıcı yollarının kavramını kullanarak klasik mekaniğin kullanım alanını etkili bir şekilde yapılandırır. Schrödinger, Dirac, Heisenberg ve Feynman gibi kuram fizikçileri bu kavramları kullanarak kuantum fiziğini ve onun alt başlığı olan kuantum alan teorisini geliştirdiler. Uygulamalar ve eklemelerle, Einstein’a ait kaos teorisine ve izafiyet teorisine ulaşmışlardır. Analitik mekaniğin çok bilindik bir sonucu, modern teorik fiziğin çoğunu kaplayan Noether teoremidir.

Kerr–Newman metriği genel relativitide yüklü, dönen kütlelerin çevresindeki uzay zaman geometrisini tarif eden Einstein–Maxwell denklemlerinin çözümüdür. Bu çözüm astrofizik alanındaki fenomenler için pek faydalı sayılmaz çünkü gözlemlenebilen astronomik objeler kayda değer net yük taşımazlar. Bu çözüm uygulama alanı yerine daha çok teorik fizik ve matematiksel ilginin bir sonucudur..

Matematiksel fizikte, hareket denklemi, fiziksel sistemin davranışını, sistem hareketinin zamanı ve fonksiyonu olarak tanımlar. Daha detaya girmek gerekirse; hareket denklemi, matematiksel fonksiyonların kümesini "devinimsel değişkenler" cinsinden izah eder. Normal olarak konumlar, koordinat ve zaman kullanılır ama diğer değişkenler de kullanılabilir: momentum bileşenleri ve zaman gibi. En genel seçim genelleştirilmiş koordinatlardır ve bu koordinatlar fiziksel sistemin karakteristiğinin herhangi bir uygun değişkeni olabilirler. Klasik mekanikte fonksiyonlar öklid uzayında tanımlanmıştır ama görelilikte öklid uzayı, eğilmiş uzay ile tanımlanmıştır. Eğer sistemin dinamiği biliniyor ise denklemler dinamiğin hareketini izah eden diferansiyel denklemlerin çözümleri olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Stres-enerji tensörü</span>

Stres-enerji tensörü, fizikte uzayzaman içerisinde enerji ve momentumun özkütle ve akısını açıklayan, Newton fiziğindeki stres tensörünü genelleyen bir tensördür. Bu, maddedinin, radyasyonun ve kütleçekimsel olmayan kuvvet alanının bir özelliğidir. Stres-enerji tensörü, genel göreliliğin Einstein alan denklemlerindeki yerçekimi alanının kaynağıdır, tıpkı kütle özkütlesinin Newton yerçekiminde bu tip bir alanın kaynağı olması gibi.

<span class="mw-page-title-main">Sürekli ortamlar mekaniği</span>

Sürekli ortamlar mekaniği, ayrı parçacıklar yerine tam bir kütle olarak modellenen maddelerin mekanik davranışları ve kinematiğin analizi ile ilgilenen mekaniğin bir dalıdır. Fransız matematikçi Augustin-Louis Cauchy, 19. yüzyılda bu modelleri formüle dökmüştür, fakat bu alandaki araştırmalar günümüzde devam etmektedir. 

<span class="mw-page-title-main">Lagrange mekaniği</span> Klasik mekaniğin yeniden formüle edilmesi

Lagrange mekaniği, klasik mekaniğin yeniden formüle edilmesidir. İtalyan-Fransız matematikçi ve astronom Joseph-Louis Lagrange tarafından 1788’de geliştirilmiştir.

Breit denklemi, Gregory Breit tarafından 1929'da Dirac denklemine dayalı olarak türetilmiş kökler kuralının ilk kuralına göre iki ya da daha fazla kütleli spini -1/2 olan parçacıkların elektromanyetizma açısından etkileşimini tanımlayan rölativistik dalga denklemidir. Manyetik etkileşimlerin ve  kuralına göre gecikme etkisinin nedeni açıklar. Diğer kuantum elektrodinamik etkileri ihmal edildiğinde, bu denklemin deney ile iyi bir uyum içinde olduğu görülmüştür. Bu denklem başlangıçta Darwin Lagrangian tarafından türetildi ancak daha sonra Wheeler-Feynman emme teorisi ve en sonunda kuantum elektrodinamiği tarafından doğrulandı.

Hamilton mekaniği klasik mekaniğin tekrar formüle edilmesiyle geliştirilmiş ve Hamilton olmayan klasik mekanik ile aynı sonuçları öngörmüş bir teoridir. Teoriye daha soyut bir bakış açısı kazandıran Hamilton mekaniği klasik mekaniğe kıyasla farklı bir matematiksel formülasyon kullanmaktadır. Tarihi açıdan önemli bir çalışma olan Hamilton mekaniği ileriki yıllarda istatistiksel mekanik ve kuantum mekaniği konularının da geliştirilmesine önemli katkılarda bulunmuştur.