İçeriğe atla

Cüce nova

Cücenova Z Camelopardalis, morötesi fotoğrafı

Cüce novalar veya U Geminorum yıldızları, birbirini etkileyen çift yıldız sistemleridir. Bunlar ani ve şiddetli değişen yıldızların önemli bir alt grubunu temsil eder. Bu sistemler bir beyaz cüce ve yoldaş yıldız olarak bir kırmızı anakol yıldızını içerir (G ve M tayf türü arasında).

Oluşum

Yoldaş yıldız, evrimi esnasında birinci yoldaşa (beyaz cüceye) öyle yaklaşır ki beyaz cüce doğrultusunda sürekli olarak yüzeyinden madde kaybetmeye başlar. Bu madde akımı beyaz cüceyi doğrudan vurmaz. Çünkü yüksek açısal moment, beyaz cüce etrafındaki yörüngede bulunan madde akımını zorlar. Böyle bir durumda ise bir yığılma diski şekillenir. Birçok Kataklizmik değişende ışık değişimleri ile bu yığılma diskindeki karışık hareketler belirlenmiştir.

Özellikler

Cüce novalar yarı düzenli patlamalarla tanınırlar: neredeyse bir gün içerisinde 3 - 8 kadir parlaklığı arasında ani bir parlama, 3 ile 10 günlük bir parlak fazdan sonra birkaç gün içinde eski parlaklığına dönerler. Patlamalar her yıldız için karakteristik olan orantılı aralıklarla tekrarlanırlar. En kısa orantılı aralıklar günlüktür. Tipik aralıklar 20 ila 200 gün arasında değişir. Bazı istisnalarda 32 yıla varan durumları vardır. Örneğin WZ Sge yıldızı böyle bir aralığa sahiptir. Patlamalar arasındaki zaman aralığı ne kadar uzunsa genlikte o kadar büyük olmaktadır. Sakin fazlarda (parlaklığı fazla değişmediği durumlarda), cüce novalar geniş, genellikle çift bileşenli Balmer ve HeI salma çizgi tayflarına sahiptirler. Bu çizgiler yığılma diski içinde ve etrafında oluşmuştur. Sakin olmayan fazlarda ise bunlar kaybolur.

Cüce novalar, 80 dakika ile 14 saat arasında değişen yörüngesel periyot verilerine sahiptirler. Patlamalar, yığılma diskindeki potansiyel enerjinin salınmasına dayanır; diskteki ani değişme dış disk maddesinin beyaz cüce doğrultusunda düşmesini kolaylaştırır ve yüzeyine çarparken enerji açığa çıkartır. Bu açığa çıkan enerji morötesi ve X-ışını bandı aralığında salınır. Bu diskteki ani değişim hakkında hala bazı tartışmalar mevcuttur.

Keşif ve gözlem

İlk keşfedilen cüce nova U Geminorum yıldızıdır ve bunun ilk bilinen patlaması İngiliz Astronom John Russel Hind tarafından Aralık 1855'te gözlendi. J.R.Hind ilk olarak U Gem'i belirsiz bir nova olarak sınıflandırdı. Mart 1856'daki patlamasından sonra, U Gem'in yeni bir tip değişen yıldız olduğu anlaşıldı. Cüce novalar'ın maksimum parlaklığı 8mve minimum parlaklığı ise 12mdir. Cüce novalar yakın çift cisimlerdir. (MV≈ + 8, uzaklık ≥ 70 pc).

Amatör gözlemler

Amatör Astronomlar cüce novalar'ın araştırmalarında ve keşiflerinde çok fazla katkıda bulunmuşlardır. Çünkü profesyonel teleskopların gözlem zamanları sıkı bir şekilde programlanmıştır, tahmin edilemeyen patlamaların davranışlarını izleyemezler. Bu sebepten dolayı amatörler burada devreye girerler ve bunlar novalar gibi birçok cismin keşfedilmesinde önemli katkılarda bulunurlar.

Araştırmalar

Bu büyüleyici cisimlerin araştırma sahası modern astrofizikte önemli bir yere sahiptir: X-ışın çiftlerinde, galaktik çekirdek gökcisimlerinde ve yıldızların oluşumunda meydana gelen gelişimi anlamada çok önemli olan, yıldızların evrim fiziğinin araştırma sahası için cüce novalar ideal model durumunda olmuşlardır. Tüm bu cisimler cüce novalara nazaran kolay bulunamayan ve cüce novalara göre daha az gözlenen cisimlerdir. Bu nedenle cüce novalar yıldızların evrimini araştırma sahası için anahtar cisimlerdir.

Sınıflandırma

Cüce novalar'ın da diğer Kataklizmik Değişenlerde olduğu gibi belli özelliklere göre birçok alt sınıfı vardır. Bu alt sınıflar içinde en tanınmışları: SS Cyg değişenleri Z Camelopardalis değişenleri (Z Cam) ve SU Ursa Majoris değişenleridir (SU UMa).

Bu değişenlerin özellikleri ise şöyledir:

SS Cygni Değişenleri

SS Cyg yıldızları 3 saatten fazla yörünge periyotlarına sahiptirler ve her biri 3 - 10 gün arasında sonlanan, 30 - 100 günlük tipik aralıklarla tekrarlanan patlamaları gösteren sistemlerdir. Patlamaların genlikleri ile periyot uzunluğu arasında genelde bir ilişki vardır. SS Cyg yıldızların %75'i, büyük ve küçük genlikli patlamalar arasında belirli bir fark gösterirler. Yörünge periyodu artması ile birlikte patlama genliği de artar, genişlik oranı ise azalır. SS Cyg ve Z Cam yıldızlarının yaklaşık %70'i istisna patlamalar gösterirler, patlamalar ışık eğrisinde simetrik bir görüntüye sahiptir. saat olan uzun yörüngesel periyotlu SS Cyg'ni yıldızları için anormal patlamalar normal gibi görünebilirler. Anormal patlamalar geniş veya dar olabilirler. SS Cyg değişenlerinin çeşitli alt sınıfları vardır. Bunlar; U Gem, SS Cyg, Bv Cen değişenleri olarak bilinirler.

U Gem

İlk keşfedilen cüce novadır ve cüce novalar içerisinde en tanınmış değişen yıldızdır. Bunlarda yığılma diski ile kısmi tutulmalar sergileyen bir tutulum sistemidir.[1], [2] 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

SS Cyg

Tüm cüce novalar içerisinde en parlağı ve en iyi gözlenebileni olması nedeniyle diğer alt sınıflar SS Cyg sınıfı değişenleri içerisine dahil edilmişler. Bunların patlama modeli ve davranışları daha detaylı bir şekilde incelenmiştir.

BV Cen

Yörünge periyotları olması nedeniyle en uzun yörüngesel periyotlu cüce novalardır.

Z Camelopardalis Değişenleri (Z Cam)

Z Cam yıldızları her 10 - 80 günde tekrarlanan patlamalar ve 3 saatten fazla yörünge periyotlarıyla cüce novalar'ın bir alt sınıfıdır. Düzensiz aralıklarla bir patlamadan sonra sistemin minimum parlaklığına dönmesi zordur; bunun yerine aylarca hatta yıllarca temel bir değişme olmaksızın orta parlaklıklarda kalır. Z Cam yıldızları için olağan olan bu durumlar nispeten yüksek kütle transferinin geçici denge sağlaması olarak yorumlanır. Bu orta parlaklığındaki durma, sakin durumuna dönme ve patlama aktivitesinin iyileşmesiyle sonlanır. Bazen sakin durumlarda tipik cüce nova patlama durumlarını göstermezler ve bunlar nova benzeri yıldızlar arasında sınıflandırılırlar.

SU Ursae Majoris Değişenleri (SU UMa)

SU UMa değişenleri, birbirinden çok farklı iki tip patlamaları olan cüce novalardır:

Birinci tip

15 - 40 günlük aralıklarla tekrarlanan ve sadece birkaç gün süren ve sık sık vuku bulan kısa patlamalardır.

İkici tip

Birkaç yıl ile altı ay arasındaki aralıklarla ortaya çıkan ve 10 - 20 gün süren süper patlamalardır. Süper patlamalar, kısa patlamalardan daha parlaktır ki bu yaklaşık 1 kadir farka karşılık gelir. Kısaca maksimum parlaklığı geçirdikten sonra yıldızın ışık eğrisinde süper tümsekler (girintili, çıkıntılar) gelişir. Bu tümsekler ışık eğrisinde yörüngesel periyodundan %3 veya %5 daha uzun aralıklarla ya da yıldızın kendi eksenindeki dönme dönemi ile tekrarlanır. Genelde SU UMa yıldızları, yörüngesel dönemleri ≈3 saat olan kısa yörünge dönemlerine sahip yıldızlardır.

Bilinen SU UMa yıldızları için tipik örnekler veya alt sınıflar:

VY Hyi

Bu sistem SU UMa yıldızları içinde en parlak ve üzerinde en iyi çalışılan yıldızlardır. Bunların ışık eğrisi içerisinde yörüngesel tümsekler en iyi şekilde görünürler.

Z Cha

Bu sistem ise, beyaz cüce ile büyüme diskinde oluşan sıcak lekelerin tamamen tutulmasıyla bilinen bir SU UMa yıldızıdır.

WZ Sge

Bu yıldız bilinen en uzun patlama dönemine sahip bir cüce novadır. Patlama dönemi yaklaşık 32 yıl olarak bulunmuştur, aynı zamanda bilinen en kısa yörüngesel periyoda sahiptir (1.36 saat). WZ Sge yıldızı bir tutulma sistemidir ve bu yıldız SU UMa sınıfının ileri bir durumunu gösterir, cüce novalar içerisinde kendi sınıfının en parlak üyesidir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  • "Light Curves of Veriable Stars" 523,8442 – LIG – . Allen W. Shafter. 1994.
  • "The Realm of Interacting Binary Stars". 523.84-REA. Lewın,H.G.Walter, Jan Van Paradijs and Edward P.J.Van Den Heulvel. 1997.
  • "The Galactic Novae". 523,8446- PAY Mauche W. Christopher. 1990.
  • "X – Ray Binaries". Cambridge Astrophysics Series, 523,841 – XRA . C.Sterken and C. Jaschek. 1996.
  • "Variable Stars". 523,844 – HOF C. Payne and Gaposchkin. 1957.
  • "Interacting Binary Stars". 523,84 – INT – C. Hoffmeister, G. Richter and W. Wenzel. 1984.
  • "Calibrating Dwarf Novae". Sky & Telescope, September 2003, p. 20.
  • CVnet: "Introduction to CVs" (Erişim 4/17/06)
  • Eric Weisstein's World of Astronomy: "Dwarf Nova". (Erişim 4/17/06) 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çift yıldız</span>

Çift yıldız, ortak kütle merkezinde yörünge yapan iki yıldızdan oluşan bir yıldız sistemidir. İki, üç, dört ya da daha çok yıldızlı sistemler çoklu yıldız sistemleri olarak adlandırılır. Bu sistemler, özellikle daha uzakken, çıplak göze tek bir ışık noktası olarak görünürler ve diğer yollarla çift olarak ortaya çıkarlar. Son iki yüzyıl boyunca yapılan araştırmalar sonucunda, evrende gözlemlediğimiz yıldızların yarısı ya da daha fazlasının, çoklu yıldız sistemlerinin parçası olduğunun farkına varıldı.

<span class="mw-page-title-main">Nova</span>

Nova, bir beyaz cüce üzerinde görülen kataklismik nükleer patlamadır, yıldızın ani ışımasına sebep olur. Novalar diğer ışıma fenomenleri süpernovalar ya da parlak kırmızı nova ile karıştırılmamalıdır. Novanın bir çift yıldız sistemindeki beyaz cüce üzerinde olduğu düşünülür.

<span class="mw-page-title-main">Kataklizmik değişen yıldızlar</span>

Kataklizmik değişen yıldız (CV), kütle kazanan bir dejenere yıldız ve ona kütle veren büyük bir yoldaştan oluşan yarı ayrık çift sistemlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Z Camelopardalis değişeni</span>

Z Cam yıldızları, her 10 – 80 günde tekrarlanan patlamalar ve 3 saatten fazla yörünge periyotlarıyla cüce novalar'ın bir alt sınıfıdır. Düzensiz aralıklarla bir patlamadan sonra sistemin minimum parlaklığına dönmesi zordur; bunun yerine aylarca hatta yıllarca temel bir değişme olmaksızın orta parlaklıklarda kalır. Z Cam yıldızları için olağan olan bu durumlar nispeten yüksek kütle transferinin geçici denge sağlaması olarak yorumlanır. Bu orta parlaklığındaki durma, sakin durumuna dönme ve patlama aktivitesinin iyileşmesiyle sonlanır. Bazen sakin durumlarda tipik cüce nova patlama durumlarını göstermezler ve bunlar nova benzeri yıldızlar arasında sınıflandırılırlar.

SU Ursae Majoris, Büyük Ayı takımyıldızı yönünde bulunan kataklizmik değişen yıldızdır. SU UMa, cüce nova değişenlerinin bir alt sınıfı olan SU Ursae Majoris değişenlerinin prototipidir. Parlaklığı, 19 günlük bir süre içerisinde 10,8 kadir ile 14,96 kadir aralığında değişkenlik gösterir.

SS Cygni yıldızları 3 saatten fazla yörünge periyotlarına sahiptirler ve her biri 3 – 10 gün arasında sonlanan, 30 – 100 günlük tipik aralıklarla tekrarlanan patlamaları gösteren sistemlerdir. Patlamaların genlikleri ile periyot uzunluğu arasında genelde bir ilişki vardır.

Kutup , manyetik alanı çok güçlü çift yıldız sisteminin Kataklizmik değişen tipidir.

<span class="mw-page-title-main">Orta kutup</span>

Orta Kutup, manyetik Kataklizmik Değişenlerin önemli sınıflarından biridir. Bu sistemler, manyetik güce sahip bir beyaz cüce ve anakol yakınlarında yer alan soğuk yoldaş yıldızı içeren çift yıldız sistemleridir. Beyaz cücenin kendi ekseni etrafındaki dönme dönemi çiftin yörünge döneminden daha kısadır (Pspin / Pyörünge ~0.1). Bunlar genelde orta manyetikli sistemlerdir. Gök bilimciler orta manyetik alanını hala tartışmaktadırlar. Sonuç olarak bu çift sistemlerde kısmi disklerin oluşup oluşmayacağı üzerinde bir tartışma vardır

VY Sculptoris ve diğer sistemler, UX UMa sistemlerine benzerler. Ayrıca bu tür sistemlerde zaman zaman parlaklığında bir azalma görülür ve bu durumları aylarca sürer. Zıt cüce novaların periyot aralığı 2 – 3 saat arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Simbiyotik değişen yıldız</span>

Simbiyotik değişen yıldız veya Z And değişenleri, etkileşen çift yıldız sistemleridir. Bu grubun belirleyici karakteristik özelliği, düzensiz fotometrik değişimlerin yanı sıra, tayflarının aynı zamanda soğuk bir devin tayf özellikleri ile yüksek sıcaklıktaki plazmanın tayf özelliklerini göstermeleridir. Sınırlı dalga boyu bölgelerinde yapılan çalışmalar sık sık Simbiyotik yıldızları yanlış sınıflandırılmasına neden olmuştur.

Tip Ia süpernova, alt kataklizmik değişen yıldızlar kategorisinde olan bir beyaz cüce yıldızın, şiddetli patlamasının sonuçlarından biri. Süpernovalar ani patlayan ve parlaklıklarında büyük bir artış gösteren sistemler olup görünür parlaklıkları -16 ile -20 kadire kadar yükselebilir. Novalardan çok daha büyük patlama şiddetlerine sahiptirler. Ani patlamaları nedeniyle kataklizmik değişenler sınıfına dahil edilirler.

<span class="mw-page-title-main">Değişen yıldız</span> Dünyadan görüldüğü gibi parlaklığı zaman içinde değişen yıldız

Değişen yıldız, parlaklıkları zaman içinde değişen yıldızlardır. Parlaklıkları genelde ya çok gençken ya da çok yaşlı iken değişir. Bunun nedeni, ya genişleme, daralma, püskürme gibi yıldızın iç dinamiğinden; ya da iki ya da daha fazla yıldızın birbirlerinin yörüngelerinde dönerken oluşturdukları tutulmalardan kaynaklanan dış dinamiklerden dolayı oluşur. 2000 yılına kadar 30,000'in üzerinde değişken yıldız bulunup kataloglanmıştır. Ayrıca 14,000 kadar başka yıldızda parlaklık değişiminden şüphelenilmektedir. Güneşimiz ve Kutup Yıldızı dahil olmak üzere birçok yıldızın, yeterli duyarlılıkta ölçüldüğünde, parlaklıkları değişmektedir.

Alfa Cygni değişenleri, GCVS tanımlamasına göre yüksek ışınım güçlü ve ışık değişimi gösteren B ve A üstdev yıldızları. Bu grupta sadece B ve A türü süperdevler değil, aynı evrimsel duruma sahip oldukları gerekçesiyle, O türü büyük kütleli yıldızlar ve daha geç tür yıldızlar da yer almaktadır. MK tayf sınıflamasına göre sahip oldukları ışınım sınıfları, artan ışınım gücü sırasıyla Ib, Iab, Ia ve Ia+ dır. H-R diyagramında yer alan en parlak üstdevlere üstündevler denir ve değişen yıldızlar olarak Parlak Mavi Değişenler (LBV) adı ile anılır. Buna göre Ia üstdevleri LBV-öncesi cisimler olarak da adlandırılmaktadır. Çok sayıda araştırmacı O, B ve A türü üstdevlerin tamamının değişen yıldız olduğunu göstermişlerdir. Bu üstdevlerden en parlak olanlarının göstermiş oldukları ışık değişim genlikleri, LBV'lerin sakin evrelerinde gösterdikleri mikrodeğişimlerle benzerdir. Değişim düzeyi tüm tayf türleri için artan ışınım gücü ile beraber artış göstermektedir.

SU Ursae Majoris değişenleri, birbirinden çok farklı iki tip patlamaları olan cüce novalardır:

1) Birinci tip olarak, 15 – 40 günlük aralıklarla tekrarlanan ve sadece birkaç gün süren ve sık sık vuku bulan kısa patlamalardır.
2) İkici tip olarak, birkaç yıl ile altı ay arasındaki aralıklarla ortaya çıkan ve 10 – 20 gün süren süper patlamalardır.
<span class="mw-page-title-main">Z Camelopardalis</span>

Z Camelopardalis, Zürafa takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 530 ışık yılı uzaklıkta bulunan kataklizmik değişen yıldızdır. Z Cam, cüce nova değişenlerinin bir alt sınıfı olan Z Camelopardalis değişenlerinin prototipidir. Parlaklığı, 22 günlük bir süre içerisinde 10 kadir ile 14,5 kadir aralığında değişkenlik gösterir.

SS Cygni, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 372 ışık yılı uzaklıkta bulunan kataklizmik değişen yıldızdır. SS Cyg, cüce nova değişenlerinin bir alt sınıfı olan SS Cygni değişenlerinin prototipidir. Parlaklığı, 49,5 günlük bir süre içerisinde 7,7 kadir ile 12,4 kadir aralığında değişkenlik gösterir.

<span class="mw-page-title-main">FU Orionis yıldızı</span> bir yıldız

FU Orionis yıldızı, parlaklığı ve tayf tipi aşırı değişiklikler gösteren anakol öncesi yıldızlarıdır. Örnek olarak V1057 Cyg yıldızının parlaklığı 6 kadir olmuş ve tayf tipi dKe'den F-tipi üstdeve dönüşmüştür. Bu tür değişen yıldızların prototiplerinden olan FU Orionis, uzun bir süre benzersiz olarak kabul edilmiştir. 1970 yılında benzer bir yıldız olan V1057 Cygni keşfedildi ve o zamandan bu yana da bir dizi benzer ilave örnekler keşfedilmiştir.

RS Canum Venaticorum değişenleri, GCVS'de RS olarak kodlanmış bir değişen yıldız türüdür.

<span class="mw-page-title-main">EX Lupi değişeni</span>

EX Lupi değişenleri veya EX Lupi yıldızları, parlaklıkları ani artışlar sergileyen anakol öncesi yıldızlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Parlak kırmızı nova</span>

Parlak kırmızı nova, iki yıldızın birleşmesi sonucunda meydana geldiği düşünülen bir yıldız patlamasıdır. Bu patlamalar belirgin bir kırmızı renge sahip olup, kademeli olarak solan bir ışık eğrisine ve kızılötesinde tekrar yükselen bir parlaklığa sahiptir. Kırmızı ışıklı novalar, beyaz cüce yıldızların yüzeyinde meydana gelen standart novalarla ilişkili değildir.