Porto şehri, Portekiz'in kuzeyinde Rio Douro nehrinin ağzında bulunmaktadır. 2021 sayımlarında 231.800 nüfusuyla ülkenin en önemli endüstri noktası ve aynı isimli vilayetin başkentidir. Doura Nehri'nin kuzey yakasında bulunan şehir merkezi 1996 yılında UNESCO tarafından Dünya mirası listesine alınmıştır. Şehrin yerleşimi Roma İmparatorluğu'nun bir karakolu olduğu yüzyıllar öncesine dayanıyor. Adının kaynağının Latince adı Portus Cale, olduğu bilinir. Porto'nun en bilinen ihraç malı Porto şarabıdır. Bu özel şarap için yetiştirilen üzüm çeşitleri, Douro Nehri boyunca yetiştirilen üzüm bağlarını kapsamaktadır. 1756'da çıkarılan bir yasayla Porto şarabın üretiminde kullanılan üzüm çeşidi ve şarabın tarifi korunmaktadır.
Vila Nova de Gaia, Portekiz'in Norte bölgesine bağlı Grande Porto alt bölgesinin belediyelerinden biridir. Douro Nehri'nin güneyinde yer alır. Nehir üzerindeki birçok köprü ile Porto şehrine bağlanmıştır.
Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Douro Nehri, İspanya'da Kastilya ve Leon bölgesinin Soria ilinde doğan ve Portekiz'in kuzeyinde Porto'da Atlas Okyanusu'na dökülen nehir. Nehir, İber Yarımadası'nın Tajo (Tejo) ve Ebro'dan sonra en uzun üçüncü nehridir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Dünya Miras Komitesi, UNESCO Dünya Mirası olarak listelenecek alanları belirleyen kurul. Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'nin uygulanmasından sorumludur, Dünya Miras Fonu'nun kullanımını yönetir ve taraf devletlerin isteği üzerine finansal yardımları dağıtır. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından dört yıllığına seçilen yirmi bir taraf devletten oluşmaktadır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kabul edilen UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Portekiz, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 30 Eylül 1980'de onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Manas Millî Parkı ya da Manas Doğal Hayatı Koruma Alanı, Hindistan'ın Assam Eyaleti'nde yer alan bir ulusal park, UNESCO tarafından ilan edilen bir Doğal Dünya Mirası, bir kaplan koruma rezervi, bir fil rezervi ve bir biyosfer rezervidir. Himalaya eteklerinde bulunan Bhutan'daki Royal Manas Ulusal Parkı ile bitişiktir. Park, Assam çatılı kaplumbağası, Himalaya tavşanı, Trachypithecus Geei ve Cüce yaban domuzu gibi nadir ve tehlike altındaki endemik yaban hayatı ile bilinmektedir. Manas vahşi Asya mandası nüfusu ile ünlüdür.
Tlacotalpan, Meksika'nın Veracruz eyaletindeki Tlacotalpan Belediyesindeki yer alan bir kenttir ve mimarisi ve sömürge dönemi yapıları nedeniyle UNESCO tarafından 1998'de Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Şehir, Papaloapan Nehri'nin ağzında küçük bir ada üzerinde 1550 yılında kurulmuştur. Sömürge döneminden 20. yüzyıla kadar, Latin Amerika'daki birkaç iç nehir limanı arasında yer almıştı ve önemli bir limandı. Bununla birlikte, demiryolunun yapımı ile Tlacotalpan'ın önemi azaldı. 20. yüzyılın başlarından itibaren, şehrin İspanyol/Karayip mimarilerini ve düzenini koruma çabaları başladı ve Dünya Mirası statüsüyle sonuçlandı. Bugün, başlıca gelir kaynakları balıkçılık ve turizm, özellikle Candlemas Leydisi şerefine düzenlenen yıllık festivaldir.
Makao'nun Tarihi Merkezi,, aynı zamanda Centro Histórico de Macau olarak da bilinir, eski bir Portekiz kolonisi olan Makao'da yer alan, Çin ve Portekiz kültürlerinin eşsiz asimilasyonu ve eşliğine tanık olan yirmiden fazla bölgenin genel adıdır. Kent meydanları, sokak manzaraları, kiliseler ve tapınaklar gibi anıtlar da dahil olmak üzere şehrin kültürel mirasını temsil etmektedir.
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
Côa Vadisi'ndeki Tarih Öncesi Kaya Sanatı Sitesi, Portekiz-İspanya sınırı boyunca uzanan, Portekiz'in kuzeydoğu bölgesinde bulunan Paleolitik bir açık hava arkeolojik alanıdır.
Siega Verde, İspanya'da, Kastilya ve Leon eyaletindeki Salamanca ilinin Villar de la Yegua belediyesinde yer alan bir arkeolojik sitedir. 2010 yılında Dünya Mirası listesindeki "Côa Vadisi'ndeki Tarih Öncesi Kaya Sanatı Sitesi" ile birleşerek Dünya Mirası ilan edilmiştir.
Douro, Trás-os-Montes e Alto Douro bölgesindeki Douro Nehri çevresinde yoğunlaşan bir Portekiz şarap bölgesidir. Bazen Alto Douro olarak anılır, çünkü Porto'nun yükseklerinde ve kıyı etkisinden uzak dağlık alanlarda yer alır.
Chittor Kalesi veya Chittorgarh, Hindistan'daki en büyük kalelerden biridir. UNESCO Dünya Mirası Listesi'ndedir. Kale, Mewar'ın başkentiydi ve günümüz Chittor kasabasında yer almaktadır. Berach Nehri tarafından oyulan vadinin ovalarının üzerinde 280 hektarlık bir alana yayılmış 180 m (590.6 ft) yüksekliğinde bir tepenin üzerinde yer almaktadır. Kale, dört saray, 19 büyük tapınak, 20 büyük su yapısı, 4 anıt ve birkaç zafer kulesi içeren 65 tarihi yapıyı kapsamaktadır.
Portekiz şarabı, bölgeye Fenikeliler, Kartacalılar, Yunanlar ve çoğunlukla Romalılar gibi eski uygarlıklarınca tanıtılan geleneklerin sonucudur. Portekiz, Roma İmparatorluğu sırasında şaraplarını Roma'ya ihraç etmeye başladı. 1703'te Methuen Antlaşması'ndan sonra İngiltere'ye yapılan ticaretle birlikte modern ihracat gelişti. Bu ticaretten Portekiz'de çok çeşitli üzümler yetiştirilmeye başlandı. Ve 1758'de, dünyanın ilk şarap üreten bölgelerinden biri olan Região Demarcada do Douro, Pombal Markisi'nin yönlendirmesiyle Douro Vadisi'nde kuruldu. Portekiz, UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak korunan iki şarap üreten bölgeye sahiptir: Douro Vadisi Şarap Bölgesi ve Pico Adası Şarap Bölgesi. Portekiz, çok çeşitli yerel türlere sahiptir ve kendine özgü kişiliğe sahip çok çeşitli farklı şaraplar üretir.
I. Luis Köprüsü, Portekiz'in Porto kentinde Douro Nehri üzerinde bulunan bir çift katlı kemer köprüdür. Köprü, 30 Ekim 1886 tarihinde tamamlanmış olup Porto'nun kent merkezini Vila Nova de Gaia'yı birbirine bağlamaktadır.
