Cylindrocladium buxicola
Cylindrocladium buxicola, (Şimşir yanıklığı ), şimşirlerde hastalığa neden olan bir mantar hastalığı.
Tarih
Şimşir yanıklığının ilk tanımı 1990'ların ortalarında Birleşik Krallık'tan geldi. 2002 yılında, hastalık Yeni Zelanda'da keşfedildiğinde, resmen Cylindrocladium pseudonaviculatum olarak adlandırılan yeni bir mantar türü olarak tanımlandı. Birleşik Krallık'ta hastalığa neden olan mantara daha sonra C. buxicola adı verildi. Bunların artık aynı olduğu biliniyor.[1]
Şimşir yanıklığı tüm Avrupa'da bulunur ve Kuzey Amerika'ya yayılmıştır. Amerika Birleşik Devletleri'nde, şimşir yanıklığı ilk olarak Eylül 2011'de Kuzey Carolina'da rapor edildi; hastalık birkaç hafta sonra Connecticut'ta gözlendi.[2] Bugüne kadar, en az 30 ABD eyaletinde ve birkaç Kanada eyaletinde şimşir yanıklığı tespit edilmiştir.[3]
Ev sahipleri
Buxus cinsi içinde hastalığa karşı bir miktar tolerans olduğu görülmektedir. Genel olarak, Buxus sempervirens türündeki şimşir çeşitleri bu hastalığa daha duyarlı olma eğilimindedir; buna en popüler 'İngiliz' ve 'Amerikan' şimşir çeşitleri dahildir. Buxaceae familyası içindeki Pachysandra terminalis gibi diğer bitkilerin yanı sıra bir Sarcococca türünün de bu mantar patojenine duyarlı olduğu bulunmuştur.[4]
Belirtiler ve hastalık süreci
Yanıklık başlangıçta yapraklar üzerinde koyu veya açık kahverengi lekeler veya lezyonlar olarak ortaya çıkar. Yapraklar tipik olarak kahverengi veya saman rengine döner, sonra düşer.[5] Gövdelerde koyu kahverengi veya siyah lezyonlar geliştirir.[6] Hastalık genellikle genç bitkiler için ölümcüldür.
Sporlar, düşen şimşir yapraklarında beş yıl boyunca canlı kalır ve kısa mesafelerde rüzgar ve yağmurla dağılır.[7] Yapışkan oldukları için sporlar kuşlar, hayvanlar ve kirlenmiş giysiler ve ayakkabılar tarafından da yayılabilir. Yanıklığı iletmenin en yaygın yolu, asemptomatik bitkilerin veya mantar ilacı ile tedavi edilen (hastalığı maskeleyebilen) bitkilerin etkilenmemiş alanlara sokulmasıdır.[8] Sıcak ve nemli koşullar yayılmasını kolaylaştırır.[9] Mantarın bir bitkiyi enfekte etmesi için bir yaraya ihtiyacı yoktur, ancak yüksek nem veya serbest su gerektirir.[10]
Tedavi
Bilinen bir tedavisi yoktur. Mantar ilaçları hastalığın yayılmasını önleyebilir. Etkili olmaları için, şimşir yaprakları çok yakın aralıklı olduğu için zor olabilen tüm bitkiye, yapraklara ve gövdelere uygulanmaları gerekir.[11]
Kaynakça
- ^ Douglas. p. 1
- ^ Ivors, K. L.; Lacey, L. W.; Milks, D. C.; Douglas, S. M.; Inman, M. K.; Marra, R. E.; LaMondia, J. A. (July 2012). "First Report of Boxwood Blight Caused by Cylindrocladium pseudonaviculatum in the United States". Plant Disease. 96 (7): 1070–1070. doi:10.1094/PDIS-03-12-0247-PDN. ISSN 0191-2917.
- ^ Castroagudín, Vanina L.; Yang, Xiao; Daughtrey, Margery L.; Luster, Douglas G.; Pscheidt, Jay W.; Weiland, Jerry E.; Crouch, Jo Anne (2020-01-01). "Boxwood Blight Disease: A Diagnostic Guide". Plant Health Progress. 21 (4): 295. doi:10.1094/PHP-06-20-0053-DG. ISSN 1535-1025
- ^ Daughtrey, Margery L. (2019-08-25). "Boxwood Blight: Threat to Ornamentals". Annual Review of Phytopathology. 57 (1): 189–209. doi:10.1146/annurev-phyto-082718-100156. ISSN 0066-4286.
- ^ Douglas, p. 2
- ^ Milius quotes Lynn R. Batdorf, curator of the National Arboretum's boxwood collection (currently not infected): “I’ve never poured diesel fuel on a boxwood, but if I did, that’s what it would look like.”
- ^ Douglas, p. 7
- ^ Douglas, p. 6, calls this "Trojan horse " or "Typhoid Mary" transmission.
- ^ Douglas, p. 5
- ^ Douglas, p. 13
- ^ Douglas, p. 9 has details on various fungicides
