Kapalı tohumlular, çiçekli bitkiler, anjiyospermler veya bilimsel ismiyle Angiospermae ya da Magnoliophyta; 64 takım, 416 familya ve bilinen yaklaşık 13,000 cins ve 300,000 tür ile kara bitkilerinin en çeşitli grubunu oluştururlar. Açık tohumlu bitkiler gibi kapalı tohumlu bitkiler de tohum üreten bitkilerdir. Çiçeklerinin, tohumlarındaki endospermlerinin ve tohumlarını içeren meyvelerinin özellikleri ile açık tohumlulardan ayrılırlar. Etimolojik olarak anjiyosperm, bir kılıf içinde tohum üreten bir bitki, başka bir deyişle meyve veren bir bitki anlamına gelir. Terim, Yunanca angeion ve sperma ("tohum") kelimelerinden gelir.
Tohum, koruyucu bir dış kaplama içine alınmış bir embriyonik bitkidir. Tohum oluşumu, açık tohumlular ve kapalı tohumlular bitkileri dahil olmak üzere tohumlu bitkilerde üreme sürecinin bir parçasıdır.
Papatyagiller, iki çenekliler sınıfından bir bitki familyasıdır.
Aquifoliales, bitkiler (Plantae) âleminin kapalı tohumlular (Magnoliophyta) bölümünde yer alan bir bitki takım takımıdır ve yeni bilimsel sınıflandırmalara göre, 3 adet familyayı içerir:
- Aquifoliaceae
- Helwingiaceae
- Phyllonomaceae
Soğangiller (Alliaceae), otsu ve çok yıllık bir bitkileri kapsayan bir çiçekli bitkiler familyasıdır; bir çenekliler sınıfındaki Asparagales takımının içinde yer alır.
Alt familya, Carl Linne'nin (1707-1778) 1735 yılında 11 sayfadan oluşan Systema Naturae isimli eserinde yaptığı taksonomik kategorilerden, yer almamasına rağmen, daha sonradan geliştirilmiş ve hâlen kullanılan kategorilerden familya'nın alt katergorisidir. Linné canlıları 5 taksonomik kategoriye yerleştirmiştir. Burada familya yer almamıştır.
- Sınıf (Classis)
- Takım (Ordo)
- Cins (Genus)
- Tür (Species)
- Varyete ( Varietas)
Liliales, bir çenekliler sınıfından bir çiçekli bitkiler takımı. Bu takım Zambakgiller (Liliaceae) familyasını içerir ancak tarih boyunca taksonomistler arasında çeşitli anlaşmazlıklara yol açmıştır. Bu takımın en bilinen üyesi zambaklardır.
Çarkıfelekgiller (Passifloraceae), Malpighiales takımından bir bitki familyası.
Ericales, çay, Trabzon hurması, yaban mersini, Brezilya fındığı gibi türleri içine alan bir bitki takımı. Bu takım klorofil yoksunu Sarcodes sanguinea ve Sarracenia cinsi etçil bitkileri de içine alır. Bu takımdaki pek çok tür çoğunlukla bir arada büyüyen 5 taç yaprakları ile ayrılır.
Ranunculales, çeşitli çiçekli bitkileri içine alan bitki takımı.
APG sistemi, 1983 yılındaki Cronquist sistemine karşı Evrimsel Kapalı Tohumlu Gelişimi Topluluğu tarafından oluşturulan kapalı tohumlu bitkileri sınıflandıran bir bitki sınıflandırmasıdır, moleküler filogenetiki baz alarak hazırlanan bu ilk sınıflandırma 1998 yılında APG I sistemi ile başlamış sonrasında 2003 yılında yapılan revizyon ile APG II Sistemi bunun ardından en son 2009 yılında APG III sistemi yayınlanmıştır. Orijinal APG sistemi alışılmadık bir temel kullanır kladistik 3 genin, 2 kloroplast geni ve ribozomlara ait çözülmüş bir genin DNA dizilimi esas alınarak sıralama yapılmıştır. Moleküler biyoloji her ne kadar temel alınsa da bu sistemi kuran gruplar diğer delillerle bu sistemi desteklemişlerdir örneğin polen mofolojisi ödikotlar ile diğer bilinen dikletonlar arasındaki ayrımı desteklemektedir.
Türkiye florasında, Oxalis cinsine bağlı toplam 4 takson bulunmaktadır. Bunlar 3 türe, 0 alt türe ve 0 varyeteye ayrılmaktadır. Endemik takson sayısı 0 kadardır.
APG II sistemi, uzun adıyla "bitkilerde " bu topluluğun APG Sistemi sonrası bulunan yenilikler neticesi 2003'te ortaya çıkardığı bu sistemin modifiye edilmiş ikinci bir versiyonudur. Bu sistem bu sefer modern teknik ve çoğunlukla moleküler filogenetik moleküler biyoloji den yararlanılarak ortaya çıkarılmış bir sınıflandırmadır. Nisan 2003'te toplulukça yayınlanmış ve APG Sistemi'nin yerini almıştır. Ancak revizyonlar bununla da bitmemiştir. Topluluk bunun ardından 2009 yılında bu taksonomisinin de yerini alacak APG III sistemi'ni çıkaracaktır.
APG III sistemi, uzun adıyla "bitkilerde " bu topluluğun APG II sistemi sonrası bulunan yenilikler neticesi 2009'da ortaya çıkardığı, bu sistemin modifiye edilmiş üçüncü ve halen günümüz için geçerli bir versiyonudur. Bu sistem bu sefer modern teknik ve çoğunlukla moleküler filogenetik moleküler biyolojiden yararlanılarak ortaya çıkarılmış bir sınıflandırmadır. APG II siteminden 6,5 ve hepsinin atası APG Sistemi'nden 11 yıl sonra yapılan güncellemelerle sistem bugün geçerli 3. halini almıştır.
Türkiye florasında, Solidago cinsine bağlı toplam 3 takson bulunmaktadır. Bunlar 2 türe, 2 alt türe ve 0 varyeteye ayrılmaktadır. Endemik takson sayısı 0 kadardır.
Türkiye florasında, Conyza cinsine bağlı toplam 3 takson bulunmaktadır. Bunlar 3 türe, 0 alt türe ve 0 varyeteye ayrılmaktadır. Endemik takson sayısı 0 kadardır.
Syzygium, doğal yaşam alanları Afrika ve Asya'nın tropik ve tropik altı bölgeleri ile adaları olan 1200-1800 farklı tür içeriyor olduğu için bitkiler âleminin en kalabalık odunsu çiçekli bitki cinsidir ve Mersingiller (Myrtaceae) familyası içinde sınıflanır.
Birleşik petalliler, tarihsel olarak, taç yaprakları bitişik bitkileri tanımlamak için kullanılmış bir terimdir. Ancak bu terimin kullanımı, moleküler düzeydeki daha yeni sınıflandırmalardan dolayı terk edilmiştir. Modern sınıflamadaki Asteridler ile benzer gruplardır. Asteridae içinde, korolla tüplerinin oluşumu açısından iki ana gelişim modeli ayırt edilir: "erken" ve "geç" simpetali şeklinde.
İlkel kapalı tohumlular, çoğu çiçekli bitkiye giden soydan ayrılan çiçekli bitkilerdir. Özellikle en ilkel kapalı tohumlular olan Amborella, Nymphaeales ve Austrobaileyales grupları, ANITA sınıfı olarak adlandırılır.
Xyridaceae, çiçekli bitkilerin bir ailesidir. Bu aile birçok taksonomist tarafından tanınmıştır ve sarı gözlü çimen ailesi olarak bilinir.