Cosimo Tura

Cosimo Tura, (yaklaşık 1433^[1]-1495), Il Cosmè^[2] veya Cosmê Tura^[2] (İtalyanca telaffuzu: [koˈzmɛ tˈtuːra]) olarak da bilinir, İtalyan erken Rönesans (veya Quattrocento) ressamıydı^[3] ve Ferrara Okulu'nun kurucularından biri olarak kabul edilir.^[4] Ferrara'daki Rönesans'a büyük katkılarda bulunmuştur.

Biyografi

Ferrara'da doğmuş, mütevazı bir kökene sahip olan Domenico di Tura adlı bir kunduracının oğluydu.^[1] Vasari'nin Ferrara'lı gizemli sanatçı Galasso Galassi'ye bağladığı Cosmè'nin çıraklığına dair hiçbir kayıt yoktur;^[5] bu, Piero della Francesca ile dostluk yoluyla bağlantılı, yakalanması zor ve yetersiz belgelenmiş bir figürdür.^[6]

Kendisiyle ilgili ilk tarihi belgeler, Ferrara Dükleri olan Este ailesinin sarayı için, Şato'da sergilenmek üzere ailenin armalarını taşıyan bayraklar, duvar resimleri, sunak resimleri ve daha küçük dini resimler üzerinde çalışmasının yanı sıra turnuvalar, at yarışları, düğünler ve cenazeler için dekorasyonlar üretti, sandıkları ve diğer mobilya parçalarını boyadı ve yaldızladı ve duvar halıları, sunak örtüleri, turnuva kostümleri ve at koşumları, kapı ve yatak örtüleri, at bezleri ve katır örtüleri, intarsia işleri, gümüş eşyalar ve muhtemelen portre madalyaları için tasarımlar yaptığı^[1] veya turnuva ödülü olarak verilecek bir miğfer gibi bazı nesneleri süslediği 1451-1452 yıllarına tarihlenmektedir. Bu tür eserler, o dönemde bir sanatçı atölyesinin aldığı komisyonlar arasında temel bir yer tutuyordu ve önemli bir gelir kaynağı oluşturuyordu. Tura'nın saray müzehhipleri arasında iş bulmuş olması da mümkün olabilir.

1452 ortasından 1456 Nisanına kadar Tura'nın Ferrara'da bulunduğuna dair başka hiçbir belge yoktur, bu da bir yolculuğa çıkmış olabileceği, belki de Venedik'te veya Padova'da zaman geçirmiş olabileceği önerisine yol açmıştır . Aslında, eserlerindeki çok sayıda unsur özellikle Padova'dan gelen yerel bir üslup etkisi olduğunu düşündürmektedir. Este'nin erken gelişmiş sanatsal becerileri ışığında çıraklık yolculuğuna sponsor olmuş olması mümkündür. Padova'daki sahnenin dikkat çekici bir özelliği, kuzey İtalya'da önemli bir yetenek yatağı olan ve Carlo Crivelli, Michael Pacher ve hepsinden önemlisi Andrea Mantegna gibi birçok ustanın yetiştiği gelişen Francesco Squarcione atölyesiydi; hepsi de Rönesans stilinin yayılmasına katkıda bulunmuştur.

Tura'nın, antik çağlardan alıntılarla birlikte, açık ve keskin işaretler ve dekoratif coşku için zevkini Padua'da yaşadığı böyle bir deneyimden almış olması muhtemeldir ve bunları daha sonra aşırı seviyelere taşımıştır. Dahası, Squarcione, Donatello'nun Padua'ya getirdiği doğrusal perspektif kullanımı, formların güçlü, kare çizgileri ve insan figürlerine verilen ifadenin ustaca sunumu gibi Toskana yeniliklerinden bazılarını tanıtmaya ve yaymaya hizmet etmiştir.

Tura için bir diğer temel usta, muhtemelen 1458-1459'da Ferrara'da şahsen tanıştığı Piero della Francesca'ydı.^[4] Piero'dan geometrik mekansal yapı duygusu, anıtsal bir ruh ve özellikle arka planlarında kullandığı keskin ve net ışıklandırma kullanımı ödünç aldı. Üçüncü temel girdi öğesi, Marki tarafından tutulan koleksiyonlar arasında Ferrara'da da temsil edilen Flaman sanatçıların çalışmalarıydı. Tura, bunlardan ayrıntıların ayrıntılı bir şekilde incelenmesi ve tasvir edilen malzemelerin farklı dokularını, mücevherlerin parıltısından kadifenin yumuşak yansımalarına kadar, sunmak için yağlı boya kullanımı konusunda bir zevk edindi.^[7]

Borso d'Este'nin himayesinde

1456'da Tura, bu nedenle Ferrara'ya döndü ve burada tam anlamıyla bir ressam oldu, hatta Şato'da ikamet etmesine rağmen saray maaş listelerinde yer aldı. Bu, o yılın 5 Ağustos'unda ölen Angelo di Pietro da Siena (ayrıca Angelo Maccagnino veya Angelo Parrasio olarak da bilinir) yerine saray ressamı olarak bir görevde bulunduğuna tanıklık ediyor.^[4] Tura, Ferrara'da aktif hayatının geri kalanını Borso d'Este ve Ercole I d'Este için çalıştı.^[4] Canlı bir kişiliğe ve çeşitli becerilere sahip olarak, Este sarayının tüm sanatsal tezahürlerinde mevcuttu. Tura'nın elli yıllık sanatsal hayatı boyunca, çeşitli ardışık Dükler yeteneklerinden en farklı eserlerde yararlandılar: bu, görevlerin katı bir şekilde bölümlendirilmesini deneyimlemeyen o zamanın saray sanatçıları için normdu. Tura, usta bir ressam olarak sanatını icra etmesinin yanı sıra, partiler ve turnuvalar için set tasarımcısı, mobilya, giysi, battaniye, çanak çömlek dekoratörü ve tasarımcısı ve goblen karikatürleri çizeriydi.^[8]

En erken eserleri arasında, katedralin kapısı için kayıp bir lünetten bahsedilmektedir. Genellikle bu döneme atfedilen eserler arasında Azizlerle Madonna ve Çocuk (Ajaccio'daki Fesch Müzesi) ve bir Madonna ve Çocuk (Washington, DC'deki Ulusal Sanat Galerisi) yer almaktadır.

1458 kayıtlarında Tura'nın, Maccagnino'nun çalışmalarını sürdürdüğü Belfiore Sarayı'nın Studiolo'sunda çalıştığı belirtiliyor; ayrıca muhtemelen onun başlattığı bazı eserleri (Milano'daki Poldi Pezzoli Müzesi'ndeki Terpsichore ve Londra'daki Ulusal Galeri'deki Calliope) yeniden boyadı .

1460'da Tura'ya mahkeme tarafından bir maaş verildi. Bilinen öğrencileri arasında Francesco del Cossa ve Francesco Bianchi yer almaktadır.^[8]

Sonraki yıllarda San Domenico'daki Francesco Sacrati şapelinde (1467) ve Borso d'Este için Belriguardo'nun "Zevki" olarak adlandırılan eserinde (1469-1472) Meryem'in Hikâyeleri gibi freskler üzerinde çalıştı; bu döngülerin ikisi de artık kaybolmuştur ancak kaynaklardan bilinmektedir.

Bunlar ateşli faaliyet yılları olmasına rağmen, Ferrara Katedrali'nin orgunun görkemli kapıları kaldı, 2 Haziran 1469'da ödendi. Tura burada bir tarafa Müjde'yi, diğer tarafa ise Aziz George ve prensesi çizdi. Ferrara'daki Leonello d'Este'nin Belfiore "studiolo"su için bir dizi "ilham perisi"nin resminde işbirliği yaptı, bunlara daha önce bahsedilen ve şu anda Londra Ulusal Galerisi'nde bulunan Calliope'nin alegorik figürü de dahildi.^[9] Bireysel atıflar sıklıkla tartışılsa da, seriye katkıda bulunduğu düşünülen sanatçılar arasında Angelo di Pietro da Siena ve Michele Pannonio vardı.

Tura'nın Ferrara'da ressam olarak görev yaptığı dönemde işgal ettiği evlerden biri kesinlikle "Via delle Vecchie"de yer alıyordu ve bu nedenle uzun süre "Strada del Tura" olarak adlandırıldı. Muhtemelen bu, onun orada öldüğünün de bir işaretidir.

Ercole I dönemi

Ercole I d'Este'nin (1471) iktidara gelmesiyle birlikte Tura, saray portre ressamı olarak atandı ve 1486'da yerini genç Ercole de' Roberti'ye bırakana kadar kendini bu role adadı.

Roverella Sunağı veya Roverella Poliptiği, Kardinal Bartolomeo Roverella tarafından Ferrara'daki San Giorgio fuori le mura (Surların Dışındaki Aziz George) için, kardeşi Ferrara Piskoposu Lorenzo Roverella anısına sipariş edilmiş olup, Tura tarafından 1470-1474 yılları arasında kavak panel çalışması üzerine yağlıboya ve yumurta tempera kullanılarak yapılmıştır. Tura tarafından boyanmış orijinal daha sonra parçalanmış ve paneller çeşitli müzeler arasında dağıtılmıştır. Orta kısım Londra'daki Ulusal Galeri'de bulunmaktadır ve müzisyen meleklerle çevrili, ayrıntılı bir tahtta oturan Meryem Ana ve Çocuk'u tasvir etmektedir.

Tura ayrıca Giovanni Pico della Mirandola'nın odalarının, çalışma odalarının ve kütüphanesinin dekorasyonu üzerinde çalıştı. Ferrara'da Palazzo Schifanoia'daki (1469–71) fresklerle iyi bir şekilde temsil edilmektedir.^[10] Cephesi ve mimarisi pek dikkat çekmeyen bu zevk sarayı, d'Este ailesine aitti ve Orta Çağ şehir surlarının hemen dışında yer almaktadır. Francesco del Cossa ve Ercole de' Roberti ile birlikte Tura, yılın ayları ve burç sembolleri hakkında karmaşık bir şekilde tasarlanmış alegorik bir dizi üretmeye yardımcı oldu.^[9] Dizi, pastoral geçit törenlerindeki müzisyenlerin, işçilerin ve karnaval arabalarının çağdaş portrelerini içeriyor. Piero della Francesca'nın dünyasında olduğu gibi, duygusuz figürler klasik bir dinginlik içinde dolaşıyor. Bu, Ferrara okulunun en büyük kolektif denemesi ve aynı zamanda Avrupa Rönesansının en eşsiz resimsel döngülerinden biri olarak kabul edilir.

Este ailesine olan bağlılığına rağmen, neredeyse hayatının tüm eserlerini onlara adadı ve bir grup Emilian sanatçının lideri olmasına rağmen, Cosmè Tura fakir ve yorgun öldü. Bu, 1490'da Dük Ercole'ye yazdığı ve eserlerinden biri olan, muhtemelen şu anda Modena'daki Galleria Estense'de bulunan Padua'lı Aziz Anthony'nin muhteşem tasviri için ödeme talep eden bir mektupla doğrulanmıştır. Mektupta " Bu şekilde nasıl yaşayacağımı ve geçineceğimi bilmiyorum, iş bulamıyorum veya ailemi ve kendimi geçindirecek fırsat bulamıyorum" yazmaktadır.

Ferrara tarihinin 16. yüzyılın sonlarında düklerin çöküşüyle başlayan yıkıcı seyri, Tura'nın eserlerinin çoğunun yok olmasına yol açtı.

Stil

Tura'nın resmi, dönemin İtalyan panoramasında büyük bir özgünlükle donatılmış olup, cömertçe dekore edilmiş kompozisyonlar ve figürlerin neredeyse heykelsi bir esnekliğini, gerçeklikten çok fanteziye ait görünen bir gerçekçilikle sergiler.^[1] Renkler parlak ve gerçek dışıdır, bu da genellikle konuların metal veya taş gibi görünmesini, gergin ve gerçeküstü bir atmosfere dalmış, rüya gibi bir hisle görünmesini sağlar.^[1] Kutlamayı amaçlayan uluslararası Gotik saray sanatından türetilen deneyimler, Padua Rönesansı, Piero della Francesca ve Flaman resminin etkisiyle harmanlanır ve dönüştürülür. Ayrıntılar ve imkansız manzaralar için titiz arayış, daha sonra Tuna okulunun ressamlarında tekrar bulunur.

Seçilmiş eserleri

Saint George - San Diego Sanat Müzesi^[11]
Pieta (c. 1460 ) - Museo Correr, Venedik^[11]
Aziz Maurelius'un Yargılanması ve Aziz Maurelius'un Şehitliği (1470'ler) - Pinacoteca Nazionale, Ferrara^[11]
İsa'nın Sünneti (1470'ler) - Isabella Stewart Gardner Müzesi, Boston^[12]
Madonna ve Çocuk (1455) - Ulusal Sanat Galerisi, Washington DC^[11]
Ferrara Düşesi Eleonora d'Aragona'nın Portresi - Pierpont Morgan Kütüphanesi, New York^[11]
İlkbahar veya ilham perisi "Calliope" (1460) - Ulusal Galeri, Londra^[13]
Prenses (1470) - Museo del Duomo, Ferrara^[14]
Patmos'taki Evanjelist Aziz John (yaklaşık 1470–1475) - Thyssen-Bornemisza Müzesi, Madrid^[15]
Aziz George ve Ejderha (1469) - Museo del Duomo, Ferrara^[16]
Tahtta Oturan Madonna (1474) - Ulusal Galeri, Londra^[17]
St.Sebastián - Gemäldegalerie, Dresden, Almanya^[18]
St. Dominic - Uffizi, Floransa^[19]
Pieta, (Louvre)^[20]
Aziz Petrus ve Vaftizci Yahya'yı Gösteren Taşınabilir Üçlü Tablonun Yan Panelleri (yaklaşık 1473) - Philadelphia Sanat Müzesi^[21]
Padua'lı Aziz Anthony Okuma - Louvre, Paris^[22]
Aziz Nicholas - Musée des Beaux-Arts de Nantes^[23]
Padua'lı St Anthony (c.1484-1490) - Galleria Estense, Modena
A harfi, koro kitabından minyatür - (Metropolitan Müzesi, New York)^[24]
Genç bir adamın portresi - (Metropolitan Müzesi, New York)^[25]
Mısır'a kaçış - (Metropolitan Müzesi, New York)^[26]
Palazzo Schifanoia'daki freskler - Ferrara^[27]