İçeriğe atla

Core (Stone Temple Pilots albümü)

Core
Stone Temple Pilots studio
Yayımlanma29 Eylül 1992 (1992-09-29)
KaydedilmeMayıs 1992[1]
StüdyoRumbo Recorders (Los Angeles)
Tarz
Süre53.39
ŞirketAtlantic Records
YapımcıBrendan O'Brien
Stone Temple Pilots kronolojisi
Purple
(1994)

"Core", Amerikan grunge grubu Stone Temple Pilots'un ilk stüdyo albümüdür ve 29 Eylül 1992'de Atlantic Records aracılığıyla yayınlanmıştır. Albüm Billboard listelerinde 3 numaraya kadar yükseldi ve RIAA tarafından 8 kez platin sertifikası alarak grubun kariyerinin en çok satan albümü oldu.

Kayıt

"Core", üç hafta boyunca Los Angeles'taki Rumbo Recorders stüdyosunda yapımcı Brendan O'Brien ile kaydedildi. Albüm için kaydedilen ilk şarkı "Wet My Bed", vokalist Scott Weiland ve basçı Robert DeLeo'nun stüdyoda yalnız kaldıkları bir improvizasyon(doğaçlama) seansından geldi. Kayıt tamamlandıktan sonra, grup albümü Core adını verdi. Bu isim, İncil'deki Adem ve Havva'nın hikâyesinde yer alan bir elmadan esinlenerek seçildi.[5]

Kompozisyon

"Core", 1970'lerin albüm odaklı müzik yaklaşımını yeniden canlandırmaya çalışan grubun çabasını yansıttı. Yoğun ve duygusal bir ses yaratmaya çalışan grup, insanlığın kafası karışık olduğu ana tema üzerine odaklandı. "Sex Type Thing" ve "Naked Sunday" gibi şarkılar, sosyal adaletsizliği ele alıyor. Weiland'ın açıklamasına göre, "Sex Type Thing" güçsüzleri ezme, "erkekçe" davranışlar ve insanlığın kadınlara karşı tutumunu konu edinir, onları cinsel nesneler olarak ele alır. Weiland, "Naked Sunday" şarkısının "örgütlü din" hakkında olduğunu belirterek, "başkalarına ne yapacaklarını ve neye inanacaklarını söyleyen insanlar" ile ilgili olduğunu söyledi.[6] "Örgütlü din, herkesi eşit görmüyor." diyen Weiland, Core'daki şarkı sözü yazma tarzını daha da açıklarken şöyle dedi:

"Yaş, ırk, inanç veya cinsel tercih farkı gözetmeksizin, tüm bireylerin insan haklarına saygı gösterilmesi ve hayatlarını keyifle yaşayabilmeleri, istediklerini takip edebilmeleri ve kendileriyle ilgili rahat hissetmeleri gerektiğine çok güçlü bir şekilde inanıyorum. Sanırım yaşamın karanlık yönlerini, sarı ve turuncu renklerden daha çekici bulma eğilimindeyim. Müzik dinlediğimde bu konuyla bağlantı kurduğumu düşünüyorum."

"Bir Led Zeppelin albümü dinlediğinizde, sadece bazı şarkıları değil, tüm albümü dinlediğinizi biliyorsunuz ya. Biz de öyle bir kayıt yapmak istedik. Tüm albüm boyunca devam edecek bir atmosfer yaratmak istedik."

—Robert DeLeo

"Wicked Garden"ın sözleri masumiyetin ve saflığın kaybıyla ilgilenirken, "Sin" "şiddet dolu ve çirkin" ilişkilere değinir. "No Memory" şarkısı ise "Wicked Garden" ve "Sin" arasında yer alan müzikal bir aradır ve gitarist Dean DeLeo tarafından yazılmıştır."

Eleştiriler

Eleştirmenler, alternatif sahnenin izleyicileri ve diğer sanatçılar arasında grup hakkında bölünmüş görüşler vardı. Müzik gazetecileri grup üyelerinin seslerini diğer grunge gruplarından, özellikle de Pearl Jam'den çaldıklarını iddia ettiler. Grup, ilk single'ları "Sex Type Thing" hakkında da olumsuz eleştiriler aldı çünkü birçok kişi şarkının tecavüzü teşvik ettiğini düşündü. Entertainment Weekly'nin yazarı Deborah Frost, "Sex Type Thing"in "grunge rock'a çevrilen Mike Tyson tecavüz savunmasından" başka bir şey olmadığını yazdı. Frost, STP'nin Pearl Jam ve Alice in Chains'i karıştırmış gibi hissettirdiğini belirterek, grup üyelerinin sözlerinde neyi kınadığını ya da kimliklendirdiğini anlamakta güçlük çektiğini ifade etti. Rolling Stone'un Paul Evans'ı ise, "Stone Temple Pilots'ın iç çocuğunun Iron Maiden olduğunu ve o çocuğun çığlık atmaktan vazgeçmediğini" belirtti. Kerrang!'den Don Kaye ise, albümde "grubun güveni ve kimliğinin" belirgin olduğunu söyledi.

Gazeteciler ve grup hayranları arasındaki keskin ayrım, Rolling Stone dergisinin Ocak 1994 sayısında yer aldı. Derginin okuyucuları ve eleştirmenleri sırasıyla gruba En İyi ve En Kötü Yeni Grup olarak etiketlediler. Sonraki yıllarda, Weiland, Core'un aldığı karışık tepkilerle ilgili üzüntüsünü göstererek, "Başlangıçta gerçekten acı vericiydi çünkü eleştirmenlerin nereden geldiğimizi anlayacaklarını, bu sadece aptalca rock şarkıları olmadığını anlayacaklarını varsaydım." dedi.

Etkisi

Albümdaki birçok şarkı, Amerika Birleşik Devletleri'nde rock radyosu için önemli bir yerde kalmaya devam ediyor. Ekim 2011'de Core, Guitar World dergisinin 1992'nin en iyi on gitar albümü listesinde (Eric Clapton'ın akustik canlı albümü Unplugged'ın önünde) 10. sırada yer aldı. 2019'da Rolling Stone dergisi, "50 Greatest Grunge Albums" listesinde albümü 11. sıraya yerleştirdi.[7][7]

Çalma listesi

Belirtilen yerler dışında tüm şarkı sözleri Scott Weiland tarafından yazılmıştır.

No.BaşlıkSüre
1."Dead & Bloated"  5.10
2."Sex Type Thing"  3.38
3."Wicked Garden"  4.05
4."No Memory" (instrumental)1.20
5."Sin"  6.05
6."Naked Sunday"  3.49
7."Creep"  5.33
8."Piece of Pie"  5.24
9."Plush"  5.14
10."Wet My Bed"  1.36
11."Crackerman"  3.14
12."Where the River Goes"  8.25
Toplam süre:
53.37

Ekip

Stone Temple Pilots

  • Scott Weiland (Weiland olarak anılır) - vokal
  • Dean DeLeo - gitar
  • Robert DeLeo - bas, geri vokal
  • Eric Kretz - davul

Teknik ekip

  • Brendan O'Brien – prodüksiyon ve miksaj
  • Steve Stewart – yönetim
  • Nick DiDia – mühendis
  • Dick Kaneshiro - 2. mühendis
  • Tom Baker – mastering
  • Kevin Tasarım Hosmann - sanat yönetmeni
  • Katrina Dickson – fotoğrafçılık
  • Christian Clayton – illüstrasyon

Liste başarısı

Single'ların liste başarısı

Başlık Yıl Zirve grafik konumları
ABD POP ABD

Genel

ABD

Alternatif

ABD

Main Rock

Avust. Kan Hol. Y.Zlnd İsviçre İng.
"Sex Type Thing" 1992 23 55
"Plush" 1993 18 39 9 1 47 21 15 23 18 23
"Wicked Garden" 21 11
"Creep" 59 12 2 76 45 24
"—", o bölgede listelenmeyen veya yayınlanmayan bir kaydı belirtir.

Satışlar

Avustraliya: Platin 70.000

Kanada: 2xPlatin 200.000

Yeni Zelanda: Altın 7.500

Birleşik Krallık: Gümüş 60.000

ABD: 8xPlatinum: 8 milyon

Kaynakça

  1. ^ "Below Empty | Stone Temple Pilots". www.belowempty.com. 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2022. 
  2. ^ Erlewine, Stephen Thomas (9 Aralık 2015). "Big Empty: RIP Scott Weiland". Medium. 8 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2021. 
  3. ^ Laufenberg, Cindy (1995). Songwriter's Market, 1996: Where & how to Market Your SongsÜcretsiz kayıt gerekli. Writer's Digest Books. s. 142. ISBN 978-0-89879-711-4. 
  4. ^ Manley, Brendan (25 Mart 2016). "20 Years Ago: Stone Temple Pilots Release 'Tiny Music… Songs from the Vatican Gift Shop'". Diffuser.fm. 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2020. 
  5. ^ "Below Empty | Stone Temple Pilots". www.belowempty.com. 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2022. 
  6. ^ "Stone Temple Pilots". 1 Haziran 1993. 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2010. 
  7. ^ a b Peters, Mitchell (2 Nisan 2010). "Stone Temple Pilots: The Billboard Cover Story". Billboard.com. Billboard. 29 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2011. 
  8. ^ "{{{artist}}} – Core". Australiancharts.com. Hung Medien.
  9. ^ "{{{artist}}} – Core" (Almanca). Austriancharts.at. Hung Medien.
  10. ^ "Top Albums/CDs – Volume 58, No. 5". RPM. Walt Grealis. 14 Ağustos 1993. 10 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2012. 
  11. ^ "{{{artist}}} – Core" (Felemenkçe). Dutchcharts.nl. Hung Medien.
  12. ^ "Stone Temple Pilots: Core" (Fince). Musiikkituottajat – IFPI Finland. 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  13. ^ "Offiziellecharts.de – {{{artist}}} – Core" (Almanca). GfK Entertainment Charts.
  14. ^ "{{{artist}}} – Core". Charts.org.nz. Hung Medien.
  15. ^ "{{{artist}}} – Core". Norwegiancharts.com. Hung Medien.
  16. ^ "{{{artist}}} – Core". Swedishcharts.com. Hung Medien.
  17. ^ "{{{artist}}} – Core". Swisscharts.com. Hung Medien.
  18. ^ "{{{date}}} Top 40 UK Albums Archive". Official Charts Company.
  19. ^ "{{{artist}}} Album & Song Chart History" {{{artist}}} için Billboard 200.
  20. ^ "Top Billboard 200 Albums – Year-End 1993". Billboard. 5 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2021. 
  21. ^ Geoff Mayfield (25 Aralık 1999). 1999 The Year in Music Totally '90s: Diary of a Decade - The listing of Top Pop Albums of the '90s & Hot 100 Singles of the '90s. Billboard. Erişim tarihi: 15 Ekim 2010. 

{{Otorite kontrolü}}

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Stone Temple Pilots</span>

Stone Temple Pilots, ilk olarak Scott Weiland, kardeşler Dean DeLeo (gitar) ve Robert DeLeo ile Eric Kretz (davul) tarafından oluşturulan San Diego, California'dan bir Amerikan grunge grubudur. Grubun kadrosu, kurulduğu 1989'dan Şubat 2013'te Weiland'in kovulmasına kadar değişmeden kaldı. Linkin Park vokalisti Chester Bennington, Mayıs 2013'te gruba katıldı ancak Kasım 2015'te dostane bir şekilde ayrıldı. 2016 yılında, grup bir yeni ana vokalist için internet üzerinde bir seçme başlattı; Kasım 2017'de Jeff Gutt'ı yeni ana vokalist olarak duyurdular.

<i>Timbaland Presents Shock Value</i>

Timbaland Presents Shock Value, Amerikalı yapımcı Timbaland'in ikinci solo albümü.

<i>Crush</i> (albüm)

Crush, Bon Jovi'nin 13 Haziran 2000 tarihinde Island Records tarafından satışa sunulan yedinci stüdyo albümüdür. Prodüktörlüğünü Luke Ebbin, Jon Bon Jovi ve Richie Sambora'nın üstlendiği albüm New Jersey'de Sanctuary II stüdyolarında kaydedildi. Crush, Bon Jovi'nin 1995 yılında yayınlanan These Days albümünün ardından beş sene aradan sonra yayınladıkları ilk albümüdür.

<i>One Wild Night: Live 1985-2001</i>

One Wild Night Live 1985-2001 Bon Jovi'nin 2001 yılının Mayıs ayında satışa sunulan kariyerinin ilk ve tek konser albümüdür. Albüm alışılagelmiş konser albümleri gibi tek bir konser kaydından oluşmamaktadır. Grubun 1985-2001 yılları arasında dünyanın çeşitli şehirlerinde verdiği farklı konserlerin kayıtlarından oluşmuştur. Albümün özelliği I'll Be There For You, Bed Of Roses, Always ve This Ain't A Love Song gibi grubun büyük balad hitlerine yer verilmemiş olmasıdır.

<i>The Circle</i> (Bon Jovi albümü)

The Circle, Amerikalı rock müzik grubu Bon Jovi'nin 10 Kasım 2009 tarihinde Island Records tarafından yayınlanan on birinci stüdyo albümüdür. Prodüktörlüğünü John Shanks, Jon Bon Jovi ve Richie Sambora'nın üstlendiği albüm New Jersey'deki Sanctuary Studiolarında ve Kaliforniya'daki Henson Recording Studiolarında kaydedildi. Bon Jovi'nin 2007 yılındaki country etkileşimli albümü "Lost Highway"'in ardından rock & roll'a geri dönüş albümü olarak nitelendirildi. "The Circle", 2008 ve 2009 ekonomik krizlerinin insanlar üzerindeki etkilerinden ilham alan şarkı sözleri ile ön plana çıkan bir albümdü.

<i>Settle</i>

Settle, İngiliz elektronik müzik grubu Disclosure'ın ilk stüdyo albümü. 31 Mayıs 2013'te Island Records etiketiyle yayınlandı. Albümde gruba AlunaGeorge, Ed Macfarlane, Sasha Keable, Eliza Doolittle, Jamie Woon, Jessie Ware ve London Grammar gibi isimler eşlik etti. Albümün çıkış single'ı olarak seçilen ve Sam Smith tarafından seslendirilen "Latch", dünya çapında ses getirdi. Şarkı İngiltere'de 11 numara olurken, Amerika Birleşik Devletleri Billboard Hot 100'de yedi numaraya yükselmeyi başardı.

<span class="mw-page-title-main">Scott Weiland</span> Amerikalı şarkıcı (1967 – 2015)

Scott Weiland, Amerikalı rock müzisyeni ve şarkıcısı. Stone Temple Pilots ve Velvet Revolver topluluklarının solistliğini yapmıştır.

Lonerism, Avustralyalı psychedelic rock grubu Tame Impala'nın ikinci stüdyo albümü. 5 Ekim 2012'de Modular Recordings etiketiyle yayınlandı. Grubun bir önceki albümü Innerspeaker gibi bu albümün de tamamı Kevin Parker tarafından yazıldı, bestelendi ve seslendirildi. Büyük bölümü Perth ve Paris'te kaydedilen albümde, selefine oranla daha az gitar ve daha çok synthesizer ve sample kullanıldı.

<i>The Ownerz</i>

The Ownerz, Amerikalı hip hop grubu Gang Starr'ın altıncı stüdyo albümü. 24 Haziran 2003'te Virgin Records etiketiyle yayınlandı.

The Score, Amerikalı hip hop grubu Fugees'in ikinci stüdyo albümü. 13 Şubat 1996'da Ruffhouse Records ve Columbia Records etiketiyle yayınlandı. Prodüktörlüğünü Fugees ve Jerry Duplessis'in yanı sıra Salaam Remi, Diamond D, John Forté ve Shawn King'in üstlendiği albüme Outsidaz üyeleri Rah Digga, Young Zee ve Pacewon'un yanı sıra Omega, John Forté ve Diamond D konuk oldu.

<i>Mariah Carey</i> (albüm)

Mariah Carey, 12 Haziran 1990'da Columbia Records tarafından yayımlanan Amerikalı şarkıcı ve söz yazarı Mariah Carey'nin ilk stüdyo albümü. Müziği, yavaş baladlar ve up-tempo gibi çeşitli türleri içerir. Başlangıçta Carey, Ben Margulies ile sadece demo kasetini oluşturan dört şarkı yazdı. Carey Columbia ile anlaşma imzalandıktan sonra, dört şarkının tümü değiştirildikten ve kısmen yeniden kaydedildikten sonra albüm için son haline dönüştürüldü. Carey, Margulies'in yanı sıra, Columbia CEO'su Tommy Mottola tarafından işe alınan bir dizi profesyonel yazar ve yapımcı ile çalıştı. Mariah Carey, o zamanlar en popüler plak yapımcıları olan Rhett Lawrence, Ric Wake ve Narada Michael Walden tarafından yapımcılığı ve yazarlığı yapıldı. Carey ile birlikte albümü tasarladılar ve orijinal demo kasetini yeniden oluşturdular.

<i>Memoirs of an Imperfect Angel</i>

Memoirs of a Imperfect Angel, Amerikalı şarkıcı ve söz yazarı Mariah Carey'nin on ikinci stüdyo albümü. 29 Eylül 2009'da Island Records tarafından yayımlandı. Önceki albümü, E = MC² (2008) için tanıtımını bitirdikten sonra Carey, yeni bir albüm üzerinde çalışmaya başladı, Terius "The-Dream" Nash ve Christopher "Tricky" Stewart ile şarkılar üretti ve albümün adını Twitter aracılığıyla açıkladı. Carey, Memoirs of an Imperfect Angel albümünde "büyük baladlar" olacağını ve "her şarkının bir hikayedeki kendine ait anlık bir görüntüsünün" olduğunu söyledi.

Ruby Blue, İrlandalı şarkıcı Róisín Murphy'nin ilk solo stüdyo albümü. 13 Haziran 2005'te Echo tarafından yayımlandı. Mark Brydon ile beraber çalıştığı elektronik müzik ikilisi Moloko'nun dağılmasından sonra Murphy, yapımcı ve müzisyen Matthew Herbert ile çalışmaya başladı. Şarkılar ilk önce üç farklı EP şeklinde yayımlandı ve daha sonra bu stüdyo albümünde derlendi.

Default, 1999'da Vancouver'da kurulan Kanadalı bir post-grunge grubudur. Dünya çapında "Deny" ve "It's Only Hurt" parçalarıyla ünlüdür. Grup kurulduğundan bu yana dört albüm çıkardı ve bir milyondan fazla albüm sattı. Hayran kitlelerinin çoğunluğu Kanada'dadır, ancak Amerika Birleşik Devletleri'nde hit single " Wasting My Time " ın piyasaya sürülmesiyle ABD'de de kısa bir genel başarı elde ettiler.

<i>Gangstas Paradise</i> (albüm) Coolionun 1995 tarihli albümü.

Gangsta's Paradise, rapçi Coolio'nun 7 Kasım 1995'te yayınlanan ikinci stüdyo albümüdür. ABD'de satılan üç milyondan fazla kopya ile Coolio'nun en çok satan albümüdür. Albüm'den üç single çıktı ve hit oldu: başlık parçası, "1, 2, 3, 4 " ve "Too Hot".

Purple, Amerikalı rock grubu Stone Temple Pilots'un ikinci stüdyo albümüdür. Atlantic Records tarafından 7 Haziran 1994'te piyasaya sürülen albüm, ilk albümleri Core'un temellerini oluşturarak büyük bir başarı elde etti ve ilk haftasında 252.000 kopya satarak Billboard 200 listesinde bir numaraya yükseldi ve üç hafta boyunca bu konumunu korudu. Sonunda altı milyondan fazla kopya sattı. Albüm, "Vasoline" ve "Interstate Love Song" gibi birçok başarılı single'a sahipti - her ikisi de Mainstream Rock Tracks listesinde zirveye çıktı ve Modern Rock Tracks listesinde 2. sıraya yükseldi, "Big Empty" de her iki listede de ilk ona girdi. Daha az bilinen albüm şarkıları "Pretty Penny" ve "Unglued" ise radyo single'ı olarak yayınlandı.

Tiny Music... Songs from the Vatican Gift Shop, Amerikan rock grubu Stone Temple Pilots'ın üçüncü stüdyo albümüdür. Albüm, 26 Mart 1996'da Atlantic Records tarafından yayınlandı. Grup, 1995 yılında kısa bir aradan sonra Santa Ynez, California'da bulunan bir çiftlikte birlikte yaşayarak ve albümü kaydederek tekrar bir araya geldi.

<i>No. 4</i> (albüm) Stone Temple Pilotsun 1999 tarihli stüdyo albümü

No. 4, Amerikan rock grubu Stone Temple Pilots'un dördüncü stüdyo albümüdür ve 26 Ekim 1999'da Atlantic Records tarafından yayınlanmıştır. Albüm, grubun daha önceki hard rock köklerine dönüşünü gösterirken aynı zamanda heavy metal, psikedelik rock ve alternatif rock öğelerini de bir araya getirmiştir. Albümün yayınlanmasından kısa bir süre önce şarkıcı Scott Weiland'in bir yıllık hapis cezasına çarptırılması nedeniyle tanıtımı yapılamamış olsa da, No. 4, RIAA tarafından 7 Ağustos 2000'de ve CRIA tarafından Ağustos 2001'de Platin sertifikası almıştır. "Down" şarkısı Grammy Ödülleri'nde En İyi Hard Rock Performansı dalında aday gösterilmiştir. Albüm ayrıca STP'nin en büyük hitlerinden biri olan "Sour Girl"ı da üretti ve şarkı Billboard Hot 100 listesinde #78 numaraya kadar yükseldi, bu listede yer alan tek STP şarkısıdır.

Shangri-La Dee Da, Amerikan rock grubu Stone Temple Pilots'un beşinci stüdyo albümüdür. Brendan O'Brien tarafından üretilmiş ve 19 Haziran 2001'de Atlantic Records tarafından piyasaya sürülmüştür. Bu, O'Brien tarafından üretilen son albümleri ve dağılmadan önce çıkardıkları son albümdür.

<i>Significant Other</i> Limp Bizkit stüdyo albümü

Significant Other, Amerikan rap rock grubu Limp Bizkit'in 22 Haziran 1999'da Flip ve Interscope Records tarafından yayınlanan ikinci stüdyo albümüdür. Grup, 1997 çıkışlı ilk albümleri Three Dollar Bill, Y'all'daki müzik tarzını daha fazla metal ve hip hop etkileri içerecek şekilde, ancak daha melodik ve daha az hardcore punk etkisinde bir tarzla genişletti.