İçeriğe atla

Condottieri

Ünlü condottiero Cesare Borgia

Condottieri (İtalyanca: Condottieri, tekil hali condottiero), Orta Çağ'da Rönesans dönemi boyunca Papalık Devleti de dahil olmak üzere İtalyan şehir devletleri tarafından kullanılan sözleşme usulü çalışan paralı asker liderlerini ve kurumlarını anlatır.

İtalyancada condottiero sözleşme karşılığı anlaşılan anlamına gelmektedir. Günümüzde paralı asker komutanına karşılık gelmektedir. Tarihsel olarak askerlerin milliyetinden bağımsız bir terimdir.

Tarihçe

13. ve 14. yüzyıllarda denizci cumhuriyetler başta olmak üzere İtalya şehir devletleri olan Venedik, Cenova ve Floransa özellikle ticaretten ötürü çok zengin olmuşsalar da etkilerinin çok gerisinde düzenli ordulara sahiptirler. Yabancı bir gücün askeri işgal tehdidi veya komşu devletlerin saldırıları söz konusu olduğunda iktidardaki asiller kendileri adına savaşmaları için paralı askerlere başvururlardı. Devletle askerler arasında savaşın koşulları ve hizmet bedelinin belirtildiği bir sözleşme (condotta) yapılır, askerlerin komutanı da böylelikle Condottiere olarak adlandırılırdı.

Haçlı Seferlerinin tamamlanmasıyla beraber Ortadoğu'da Müslümanlara karşı savaşmış olan çok sayıda komutan Avrupa'da ve özellikle İtalya'da boy göstermeye başlar. Çok çeşitli milliyetten olan bu paralı askerler zamanla örgütlenerek küçük çaplı ordulara dönüşmüştür.

Bu şekilde oluşturulan ve disiplinli kurallara sahip olan ilk paralı asker böllüğü Dük Werner von Urslingen ve Kont Konrad von Landau tarafından kurulan Ventura Bölüğü olur. Bölük olağanüstü disiplinli olması ve herkese rütbeden bağımsız olarak kârdan eşit hisse dağıtmasıyla ünlenir. Komutanlığını bir İtalyanın yaptığı ilk paralı asker bölüğü ise Aziz George Bölüğü olur.[1]

Paralı askerler İtalya'daki iktidar mücadelelerindeki güçlerinin farkına varınca condottieri kendi şartlarını dikte ettirir hale gelir. Bu sayede başta Braccio da Montone ve Muzio Sforza olmak üzere çok sayıda condottieri çok güçlü siyasetçiler haline gelirler. Çoğu savaş klasik eğitimi aldığı için muharebeleri bilimsel yönden ele alıp, kimi gelişmelere imza atarlar. Bu sayede Orta Çağ'daki savaş anlayışına çok sayıda yenilik getirirler. Condottieri özellikle düşmanın savaşma kabiliyetini kırarak geri çekilmesini sağlamayı tercih edip, sonucu belirsiz ölümüne dek muharebelerden kaçınırdı.

Yüz Yıl Savaşı sırasında imzalanan 1360 tarihli Brétigny Antlaşması'nın ardından İngiliz paralı asker komutanı Sir John Hawkwood Beyaz Bölük adlı bir birlik kurarak İtalya'ya giderek buradaki savaşlarda yer almıştır. Bu tarihten sonra İtalyan şehir devletleri yarı paralı asker yarı ulusal unsurlardan oluşan küçük ve mobil birlikleri tercih etmiştir.

15. yüzyıla gelindiğinde condottieri topraksız İtalyan asillerden oluşmaktadır. Bu dönemde en tanınan condottieri Forli hükümdarı Caterina Sforza'nın oğlu Giovanni dalle Bande Nere'dir.

Paralı askerlerin kazançları

Dönemsel olarak bazı condottieri maaşları bilinmektedir:

  • 1432, Floransa'daki Micheletto Attendolo:[2] Aylık 1.900 florin
  • 1448, Montferratlı William: Aylık 6.600 florin
  • 1505, Floransa'daki Francesco Gonzaga'nın emrindeki 250 kişi için yıllık 33.000 scudi
  • 1505, Floransa'daki Francesco Maria della Rovere'nin emrindeki 200 kişi için yıllık 100.000 scudi

Kontrat süreci

Condottieri komutanları bünyelerine alacakları askerleri seçerek alır, her birisiyle ayrı bir sözleşme yapılırdı. Bölüğün işverenle sözleşmesi tamamlanınca aspetto adı verilen bekleme sürecine girilirdi, bu süreçte işveren kontratı yenileyebilirdi. Antlaşma yenilenmezse paralı asker bölüğü o işveren şehir devletine iki yıl boyunca saldıramazdı. Antlaşmanın şartları harfiyen yerine getirilirdi çünkü paralı askerler için işverenlerin gözündeki saygınlıkları çok önemliydi. 15. yüzyıla gelindiğinde İtalya'daki condottieri savaş alanındaki hakimiyetlerini perçinlerler, bu dönemde işgalci Osmanlı, İsviçre, Macar, Alman, Fransız ve Avusturya birlikleri yenilmiştir. Dönem Machiavelli tarafından şöyle anlatılır:

15. yüzyılda hiçbir şehir devleti kendi silahlı kuvvetine sahip değildi. Bu yüzden İtalya daha küçük prensliklerin veya topraksız orduların egemenliği altındaydı. Prensler sadece mülk edinmek için silaha başvururken topraksız ordular da başka bir sanat sahibi olmadıklarından ganimet ve şöhret için savaşmaktaydı.

—Macchiavelli History I. vii.

Kurumsal ömrü

Vatikan'da nöbet tutan İsviçreli Muhafızlar

Zamanla condottieri mali ve siyasi çıkarları savaş alanını olumsuz etkileyecek şekilde evrilmiştir. Paralı asker komutanları saf değiştirmeye meyilli, savaştan kaçınma yanlısı ve herhangi bir taraftan alacağı rüşvete razı hale gelirler. 16. yüzyılın başlarına doğru şehir devletleri küçük prensleri yutup, İtalya toprakları genel Avrupa siyasetinin doğrudan etkisine güçlü Fransız, İspanyol ve Alman ordularıyla maruz kalınca condottieri yetersiz kalmış ve zamanla yok olmaya başlamıştır.

Condottieri askerleri neredeyse tamamen zırhlı süvari birliklerden oluşmaktaydı. 15. yüzyıl boyunca savaştıkları düşmanlarla hiçbir ortak özellikleri yoktur. Daha yüksek ücret için hemen saf değiştirebilecek haldedirler. Savaş sanatında ustalaştıkları için dün birlikte savaştıkları bir arkadaşı yarın karşı orduda yer alabilecektir. Ayrıca paralı askerler için bir esir ölü bir düşmandan daha değerli olduğu için muharebeler genelde az kanlı ve taktiksel olmaktaydı. Saatlerce süren ancak buna rağmen kaybın yaşanmadığı muharebeler olduğu bilinmektedir.[3]

Condottieri çöküşünü hızlandıran en önemli gelişme 1494 yılında başlayan Fransız işgali olmuştur. Büyük ordusuyla İtalya'ya giren kral VIII. Charles dengeleri altüst etmiştir. Şehir devletlerine bölünmüş olan İtalya'da condottieri de yabancı ülkelerin hizmetindedir.[4] Süreç sonunda condottieri tam olarak sona ermese de önemini kaybedecektir. Günümüzde Vatikan'daki İsviçreli Muhafızlar bu geleneğin kalıntısıdır.

Öne çıkan isimler

  • Roger de Flor (c. 1268–1305)
  • Malatesta da Verucchio (1212–1312)
  • Castruccio Castracani (1281–1328)
  • Cangrande della Scala (1291–1329)
  • “Sir” John Hawkwood (Giovanni Acuto, c. 1320–1394)
  • Giovanni Ordelaffi (1355–1399)
  • Facino Cane de Casale (c. 1360–1412)
  • Andrea Fortebracci, (Braccio da Montone) (1368–1424)
  • Alberico da Barbiano (1344–1409)
  • Angelo Broglio da Lavello, (Tartaglia) (1350 veya 1370–1421)
  • Muzio Attendolo (1369–1424)
  • Giovanni Vitelleschi (ö. 1440)
  • Erasmo da Narni, (Gattamelata) (1370–1443)
  • Niccolò Piccinino (1380–1444)
  • Francesco Bussone da Carmagnola (Carmagnola Kontu) (1390–1432)
  • Micheletto Attendolo (Muzio Attendolo’nun yeğeni)
  • Francesco Sforza (1401–1466)
  • Sigismondo Malatesta (1417–1468)
  • Bartolomeo Colleoni (c. 1400–1475)
  • Cesare Borgia (1475–1507)
  • Niccolò di Pitigliano (ö. 1510)
  • Bartolomeo d'Alviano (1455–1515)
  • Gian Giacomo Trivulzio (c. 1441–1518)
  • Giovanni dalle Bande Nere (1498–1526)
  • Ferrante Gonzaga (1507–1557)

Önemli muharebeleri

  • Forli Muharebesi(1282)
  • Montecatini Muharebesi (1314)
  • Parabiago Muharebesi (1339)
  • Cesena Katliamı (1377)
  • Castagnaro Muharebesi (1387)
  • Casalecchio Muharebesi (1402)
  • Sant'Egidio Muharebesi (1416)
  • Maclodio Muharebesi (1427)
  • San Romano Muharebesi (1432)
  • Anghiari Muharebesi (1440)
  • Fornovo Muharebesi (1495)
  • Agnadello Muharebesi (1509)
  • Pavia Muharebesi (1525)
  • Marciano Muharebesi (1554)

Kaynakça

  1. ^ Bölük 1339 yılında Milanlı Luchino tarafından yenilir ve dağıtılır
  2. ^ Sforza ailesinin kurucusu Muzio Sforza'nın yeğeni
  3. ^ 1424 yılındaki Zagonara Muharebesi'nde ölen tek kişi atından düşerek çamurda boğulan Lodovico degli Obizzi'dir. İtaya'da top ve tüfek kullanılan ilk muharebe olan 1467 yılındaki Molinella Muharebesi'nde savaşan toplam 27 bin kişiden 600-700 kişi hayatını kaybetmiştir.
  4. ^ Gian Giacomo Trivulzio Fransa'da, Andrea Doria ise V. Karl donanmalarının başındadır

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Siena Cumhuriyeti</span> İtalya Cumhuriyeti

Siena Cumhuriyeti, Siena şehri merkez olmak üzere, Orta Çağ ve Yeni Çağ'da İtalya yarımadası üzerinde önemli bir gücü ve etkisi olan şehir devleti.

<span class="mw-page-title-main">Sicilya Emirliği</span>

Sicilya Emirliği, 10. ve 11. yüzyılda 107 yıl süreyle Sicilya adasında hüküm sürmüş olan Müslüman bir devletti. Başkenti bu dönemde Müslüman dünyasının önemli bir kültürel ve politik merkezi haline gelen Palermo idi.

<span class="mw-page-title-main">Paralı Askerler Savaşı</span>

Paralı Askerler Savaşı, Pön Savaşları sırasında Kartaca tarafından tutulmuş olan paralı askerlerin Kartaca'ya karşı günümüzdeki Libya bölgesindeki yerli halkla beraber giriştikleri ayaklanmaların genel adıdır.

Bagradas Nehri Muharebesi Kartaca ile Birinci Pön Savaşı sırasında Roma’ya karşı Kartaca Ordusunda savaşmış paralı askerler arasında yaşanan Paralı Askerler Savaşında önemli bir muharebedir. Kartacalı komutan Hamilcar Barca sayıca üstün olan düşman karşısında üstün bir strateji belirlemiş ve Kartaca için önemli bir zafer kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Pön Savaşı</span> M.Ö 218 ile 201 yılları arasında Roma ile Kartaca arasında gerçekleşen ikinci savaş

İkinci Pön Savaşı ya da diğer adlarıyla Hanibal Savaşı, Kartaca Savaşı MÖ 218 - MÖ 201 yılları arasında Roma ve Kartaca devletleri arasında batı ve Doğu Akdenizde meydana gelmiş büyük savaştır. Numidyalı ve Berberi kabilelerinin ve diğer Avrupa uluslarınında katılımıyla geniş çapta bölgeyi etkilemiştir. Pön Romalılar'ın Kartacalılara verdiği isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Testere Muharebesi</span>

Testere Muharebesi Kartaca birlikleri ile Kartaca yönetimine karşı isyan eden paralı askerler ve Libya bölgesi halkları arasında yaşanan Paralı Askerler Savaşı kapsamında yaşanan ve bir muharebeden çok bir kuşatma sürecini anlatan çatışma. Roma Cumhuriyeti ile yapılan Birinci Pön Savaşı'ndan yenik çıkan Kartaca, paralarını alamadıkları için ayaklanan paralı askerleri bu kuşatma sonucunda büyük ölçüde ortadan kaldırmıştır. Muharebenin adı kuşatmanın yaşandığı bölgedeki dağların yerleşiminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Imola</span> Bologna iline bağlı komün (Emilia-Romagna, İtalya)

Imola, Kuzey Doğu İtalya'da Emilia-Romagna bölgesinde Santerno nehri üzerinde bulunan ve Bologna ilinde yer alan bir şehir ve komündür.

<span class="mw-page-title-main">Pavia Muharebesi</span>

Pavia Muharebesi, 24 Şubat 1525 tarihinde İtalya Savaşları dahilinde yaşanmış bir muharebedir.

<span class="mw-page-title-main">Paralı asker</span>

Paralı asker veya ücretli asker, herhangi bir çatışmaya, çatışmadan doğrudan kazanım elde edeceklere hizmet etmek üzere katılan ve hizmeti sonucunda belirli bir menfaat veya para kazanan silâhlı savaşçı veya askere denir.

<span class="mw-page-title-main">Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethi</span>

Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethi, 11. ve 12. yüzyıllarda güney İtalya bölgesindeki çok sayıda muharebe ve farklı Norman asıllı siyasi aktör tarafından gerçekleştirilen fetih dönemini anlatır. İlerleyen dönemlerde Sicilya Krallığı olarak birleşecek özneler ilk başlarda dağınık olarak bölgede hüküm sürecektir. Krallık, Sicilya Adası ve Güney İtalya'nın yanı sıra Malta ve Kuzey Afrika'da da topraklar elde edecektir.

Katalan Bölüğü 14. yüzyılda etkin olan Roger de Flor komutasındaki paralı asker birliğidir. 1302 yılındaki Caltabellotta Antlaşması sonucunda Aragon Krallığı ile Anjou Hanedanı arasındaki Sicilya'daki savaş sona erince işsiz kalan paralı askerler Roger de Flor tarafından birliğe dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Caterina Sforza</span>

Caterina Sforza, İtalyan Sforza ailesi üyesi asilzade, Forli kontesi. Milano Dükü Galeazzo Maria Sforza'nın evlilik dışı kızıdır. Girolamo Riario ile yaptığı evlilikten sonra asalet unvanı olan İmola ve Forli kontesi olmuştur. Aynı zamanda ilk erkek çocuğu Ottaviano'nın naibesi olmuştur. Önemli bir condottieri aileden gelen Caterina küçük yaşta kendisini göstermiş ve ileride de topraklarını şiddetle korumaya çalışmıştır. 15. yüzyıl İtalyasının önde gelen liderlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Marignano Muharebesi</span>

Marignano Muharebesi, Cambrai Ligi Savaşı içinde yaşanan önemli muharebelerden biridir. 13-14 Eylül 1515'te Marignano kenti yakınında cereyan etmiştir. Fransızların ve müttefiklerinin kesin zaferiyle sonuçlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni dalle Bande Nere</span>

Giovanni dalle Bande Nere veya doğum adıyla Lodovico de Medici İtalyan condottieri.

<span class="mw-page-title-main">VIII. Charles</span>

VIII. Charles 1483 - 1498 arasında hüküm sürmüş olan Fransa kralı. 13 yaşında babası XI. Louis'nin yerine tahta geçer. İktidarı sırasında feodal derebeyleri merkezî iktidara karşı ayaklanarak 1485 - 1488 yılları arasında Mad Savaşı çıkartmış ancak yenilmişlerdir. Napoli Krallığında hak iddia etmek için İtalya'yı işgal edecek ve sonunda geri çekilmek durumunda kalacağı İtalya Savaşlarını başlatacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Fornovo Muharebesi</span>

Fornovo Muharebesi 6 Temmuz 1495 tarihinde Parma kentinin 30 km güneybatısında olan muharebedir. İtalya topraklarına girmiş olan VIII. Charles komutasındaki Fransız birlikleri İtalyan şehir devletleri ittifakı tarafından püskürtülmüştür. İtalya Savaşlarının en önemli muharebelerindendir ve bu muharebe ardından Fransız geri çekilişi başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gotlar Savaşı (535-554)</span> Bizans–Cermen çatışması (535–554)

Gotlar Savaşı, 535'ten 554'e kadar Bizans İmparatorluğu ile Ostrogot Krallığı arasında yapılan ve İtalya ve Dalmaçya'da yer alan savaştır. Tarihçiler bu savaşı iki safhada incelerler: Birinci safha 535-540 dönemindedir; bu safhada Bizanslı General Belisarius komutasındaki Bizanslılar, İtalya'yı tekrar Bizans hakimiyeti altına almayı başarmışlardır ve en sonunda Batı Roma İmparatorluğu son döneminde başkent olan Ravenna şehrinin ellerine geçmesi ile bu safha sona ermiştir. İkinci safhada yeni Ostrogot kralı Totila, yeni bir Ostrogot ordusu toplayıp, İtalyan şehirlerini tekrar işgal etmiştir. Ostrogotlar'ın direnişi uzun ve zorlu çabalar sonucunda Bizans generali Narses tarafından bastırılmıştır. Narses, bu safhada Frank ve Alaman kavimlerinin 554'te Kuzey İtalya'ya yaptıkları hücumları da geri püskürtmeyi başarmıştır. Aynı yıl, 554'te, Bizans İmparatoru I. Justinianus, "Pragmatik Sanction" adı verilen bir İmparatorluk buyruğu ile İtalya'nın Bizans yönetimi altında nasıl organize olacağını açıklamıştır. Bu galibiyetlere rağmen, Kuzey İtalya'da bulunan bazı şehirler Bizanslılar'a teslim olmayıp, 560'lı yılların ortalarına kadar bu direnişlere devam etmişlerdir.

Lilybaeum Kuşatması, Birinci Pön Savaşı'nde Kartaca ile Roma Cumhuriyeti arasındaki MÖ 249'de yapılan bir kuşatma muharebesidir. Bu muharebede Roma Cumhuriyeti'nin o yılki iki konsülü, "Publius Claudius Pulcher" ve "Lucius Junius Pullus" ile "Gaius Atilius Regulus Serranus" ve "Lucius Manlius Vulso Longus" komutalarındaki yaklaşık 100.000 kişilik bir donanma ve ordu, Kartacalı general Himilco komutasında Lilybaeum kalesini savunan yaklaşık 10.000 kişilik nispeten çok küçük bir Kartaca ordusunu bu kalede kuşattı. Bu kuşatma devam etmekte iken Drepana Deniz Muharebesi yapıldı; bu deniz muharebesini Kartaca donanması kazandı ve galip gelen Kartacalılar Roma ordusunu Sicilya'ya getiren donanma filosunu tahrip ettiler. Bunun üzerine Romalı ordusu Lilybaeum Kuşatması'nı kaldırıp geri çekilmek zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Lucca Cumhuriyeti</span> İtalyada bir tarihsel şehir devleti

Lucca Cumhuriyeti, Lucca şehrinde Orta Çağ ve Erken modern dönem'de 1160'tan 1805'e kadar hüküm süren bir devletti.