İdil Biret,, Türk piyano sanatçısı.
Senfoni, genellikle orkestralar için bestelenmiş uzun müzik yapıtıdır. "Senfoni" belirli bir biçimi ifade etmez. Her ne kadar çoğu senfoni, ilki sonat biçiminde olan dört bölümden oluşan titremsel (tonal) çalışmalardan olsa ve müzik kuramcıları sıklıkla "klasik" senfoninin yapısını böyle tanımlasa da, bu biçimin klasik ustaları kabul edilen Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart ve Ludwig van Beethoven'ın bestelediği bazı senfoniler bile bu kalıba uymaz.
Paco de Lucía, gerçek adıyla Francisco Sanchez Gomez İspanyol gitarist ve bestecidir. Flamenko müziğinin en önemli gitaristlerinden biri olduğu kabul edilir. Lucía, caz, funk, klasik müzik ve yöresel müzik alanlarında da eserler vermiştir.
Joaquín Rodrigo Vidre,, İspanyol klasik müzik bestecisi ve piyano virtüözü.
Victoria Kamhi de Rodrigo, Yahudi asıllı Türk piyanist ve İspanyol klasik müzik bestecisi ve piyano virtüözü Joaquín Rodrigo'nun karısı idi.
Brandenburg Konçertoları, Johann Sebastian Bach'ın 1721 yılında Brandenburg-Schwedt uçbeyi Christian Ludwig'e sunduğu, 6 konçertodan oluşan enstrümantal eserlerine verilen addır. Bu konçertolar, Barok döneminin en sevilen ve sık seslendirilen orkestra eserleri olarak addedilirler. Bu 6 eser Brandenburg uçbeyi Christian Ludwig için yazıldığı ve 24 Mart 1721 günü imzalanmış sunum yazısıyla ona gönderildiği için sonradan Brandenburg Konçertoları olarak anılmıştır.
Santana Brothers, 1994 yılında Carlos Santana, kardeşi Jorge Santana ve yeğenleri Carlos Hernandez tarafından kurulmuş bir müzik gruptur. Grubun tek albümü vardır. O da grupla aynı taşımaktadır. Albüm, Billboard 200 listesinde 191. sıraya kadar çıkmıştır.
Ottorino Respighi(9 Temmuz 1879 - 18 Nisan 1936) İtalyan besteci, müzikolog ve orkestra şefi.
Sir William Turner Walton, İngiliz bir bestecidir. 60 yıllık kariyerinde, klasik müzik tarzında eserler vermiştir, operalar bestelemiştir. En iyi bilinen eserleri Façade – An Entertainment ve Belshazzar's Feast kantatı ve birinci senfonisi(First Symphony)si dir.
Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.
Julian Lloyd Webber, Klasik İngiliz müzisyen ve çellist. Andrew Lloyd Webber ağabeyi olduğunu.
Piyano, koro ve orkestra için do minör fantezi, Op. 80, 1808 yılında Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiştir. Koro için yazılan kısım Christophe Kuffner'in bir şiiri üzerine yazılmıştır.
8. Piyano Sonatı Do minör, Op.13 veya yaygın olarak bilinen adıyla Fransızca: Sonata Pathétique, Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiş piyano sonatı. 1789 yılında bestelenmiş ve besteci 27 yaşındayken, 1799’da yayımlanmıştır. Dünya genelinde en tanınmış kompozisyonlardan biridir. Beethoven eseri arkadaşı Karl Alois’ya adamıştır. Bestecinin kendisi tarafından isimlendirilmiş nadir eserlerinden biri olduğu düşünülmesine rağmen; parçaya, sonatın trajik sonaritesinden etkilenerek, Fransızca: Grande sonate pathétique ismini veren eserin yayımcısıdır.
Joan Guinjoan i Gispert, İspanyol piyanist ve bestecidir. Katalan kökenlidir.
La stravaganza (Aşırılık), 1712-1713'te Antonio Vivaldi tarafından yazılmış Op. 4 eser sayılı bir dizi konçertodan oluşan setin adıdır. İlk olarak 1716'da Amsterdam'da Estienne Roger & Le Cene yayın evi tarafından basılmış ve Vivaldi'nin keman öğrencisi olan Venedikli asil Vettor Delfino'ya adanmıştır. Tüm konçertolar solo keman, yaylılar ve sürekli bas için yazılmış; ancak, bazı bölümlerde ekstra solistler gerekmektedir.
L'estro armonico, Op. 3, İtalyan besteci Antonio Vivaldi'nin ilk olarak 1711'de Amsterdam'da yayınlanan yaylı çalgılar için 12 konçertodan oluşan setin adıdır. Vivaldi'nin Op. 1 on iki trio sonatı ve Op. 2 on iki keman sonatı, sadece sonat biçimde eserler içeriyordu, bu yüzden L'estro Armonico bestecinin yayımlanan ilk konçerto derlemesi olma özelliğini de taşımaktadır. Ayrıca ilk kez bir İtalyan yayın evi yerine yabancı bir yayın evi olan Estienne Roger'ı seçti. Her konçerto sekiz partili şekilde basılmıştır: 4 keman, 2 viyola, viyolonsel ve sürekli bas.
On iki konçerto grosso (büyük konçerto), Op. 6, Arcangelo Corelli tarafından muhtemelen 1680'lerde yazılmış, ancak 1714'e kadar yayımlanmamış on iki konçertodan oluşan bir koleksiyonudur.
Giovanni Bottesini, İtalyan romantik besteci, orkestra şefi ve kontrbas ustasıydı.
Op. 6 Konçerto Grosso'lar veya On İki Büyük Konçerto, HWV 319–330, George Frideric Handel'in iki keman ve viyolonselden oluşan bir solist üçlü ve sürekli bas için klavsenin de yer aldığı dört partili bir yaylı orkestrası eşliği için hazırladığı 12 konçerto içeren eser dizisi. İlk olarak 1739'da John Walsh tarafından Londra'da yayımlandı, 1741'in ikinci baskısında Op. 6 eser sayısı ile yayımlandı. Johann Sebastian Bach tarafından tercih edilen Antonio Vivaldi'nin üç bölümlük Venedik konçertosundan ziyade, Arcangelo Corelli'nin eski kilise konçertosu ve oda konçertolarını model almış, oratoryolarının performansları sırasında çalınmak üzere yazılmıştır. Geleneksel modele rağmen, Handel, trio (üçlü) sonatalar, operatik aryalar, Fransız uvertürleri, İtalyan tarzı sinfoniler, fügler, temalar ve varyasyonlar ve çeşitli danslar da dahil olmak üzere beste tarzlarının tamamını bölümlere dahil etti. Konçertolar büyük ölçüde yeni malzemelerden oluşuyordu: Barok konçerto grosso türünün en güzel örneklerindendirler.
Antonio Vivaldi'nin Op. 10 eser sayılı, flüt, yaylılar ve sürekli bas için bir dizi konçertosudur. Yaklaşık 1729'da Amsterdam yayıncısı Michel-Charles Le Cène tarafından yayınlanmıştır.
