Clément Perron
| Doğum | 3 Temmuz 1929 Québec |
|---|---|
| Ölüm | 12 Ekim 1999 (70 yaşında) Quebec |
| Uyruk | Kanadalı |
| Senarist, yapımcı, yönetmen kariyeri | |
| Alanı | Senarist, yapımcı, yönetmen |
| Etkin yıllar | 1958 - 1994 |
| Ünlü yapıtları | Antoine Amcam |
Clément Perron (3 Temmuz 1929,Québec - 12 Ekim 1999, Pointe-Claire, Québec), Kanadalı film yönetmeni, yapımcısı ve senarist.[1][2]
Biyografisi
Clément Perron East Broughton'da 3 Temmuz 1929'da doğdu. Laval Universitesinde Edebiyat ve Filozofi lisans öğrenimini tamamladı. Ardından Fransa'ya gitti. Sorbonne Üniversitesi'nde edebiyat eğitimine ve Filmoloji Enstitüsünde de sinema eğitimi aldı. 1957 yılında Quebec'e döndü ve Kanada Ulusal Film Kurulunda (Fransızca: Office national du film du Canada - ONF) senarist olarak çalışmaya başlamıştır. 1960'ta kısa belgesel film çekmeye başladı. 1962'de ise Jour après jour adlı (bir kâğıt fabrikası çalışanlarına dair) belgesel ile 2 tane Genie ödülü ve Şikago Midwest Film Festivali'nde ödül aldı.[3].
1967'de, Georges Dufaux ile C'est pas la faute à Jacques Cartier, Quebec toplumunu hicvettiği komediyi yazıp yönetti. 1970'lerin başında Mon oncle Antoine adlı filmin senaryosunu yazdı. Claude Jutra tarafından çekilen film, Quebec ve Kanada film endüstrisinin en önemli filmlerindendir.[4] Perron bu filmi ile biri 1971 Kanada Film Ödülü diğeri 7. Şikago uluslararası film festivali ödülü olmak üzere iki uluslararası ödül kazanmıştır. Perrondaha sonra bir sosyal drama olan Taureau'u yapmıştı. ONF'den 1986'da emekli olan Perron sonrasında özel sektörde yazar olarak çalıştı.
Başarıları
Clément Perron'un Kanada sineması'na en büyük katkıları senaristliğidir. En başarılı senaryosu ise Mon oncle Antoine (1971)'dır. Quebec'in asbest madeni bölgesi olan La Beauce'da geçen çocukluğu, kendi anılarını yazmıştır. Aynı bölgeye dair iki filmi daha bulunmaktadır Taureau (1973) hoşgörüsüzlük hakkında bir masal, Partis pour la gloire (1975) İkinci Dünya Savaşı sırasında askere alma krizlerini konu alır.[5]
Filmografi
Senaristliği
- 1958 : Crane Island
- 1959 : L'Immigré
- 1959 : Il faut qu'une bibliothèque soit ouverte ou fermée
- 1959 : Correlieu
- 1960 : Georges-P. Vanier : soldat, diplomate, gouverneur général
- 1960 : Collèges classiques in Quebec
- 1962 : Jour après jour
- 1962 : Les Bacheliers de la cinquième
- 1964 : Caroline
- 1968 : C'est pas la faute à Jacques Cartier
- 1971 : Stop
- 1971 : Mon oncle Antoine
- 1973 : Taureau
- 1974 : Notes sur la contestation
- 1975 : Partis pour la gloire
- 1981 : La Surditude
- 1982 : Un fait d'hiver (TV)
- 1985 : Le Vieillard et l'enfant
- 1985 : Métallo Blues
Yönetmenliği
- 1960 : Georges-P. Vanier : soldat, diplomate, gouverneur général
- 1961 : Crossbreeding for Profit
- 1962 : Loisirs
- 1962 : Jour après jour
- 1962 : Les Bacheliers de la cinquième
- 1963 : Marie-Victorin
- 1964 : Caroline
- 1965 : Bonjour Toronto!
- 1967 : Cinéma et réalité
- 1968 : C'est pas la faute à Jacques Cartier
- 1973 : Taureau
- 1975 : Partis pour la gloire
- 1981 : Fermont, P.Q.
Yapımcılığı
- 1967 : Freedom Africa
- 1967 : The Canadian Pavilion, Expo 67
- 1968 : Étude en 21 points
- 1968 : Les Acadiens de la dispersion
- 1968 : Kid Sentiment
- 1969 : Vertige
- 1969 : Jusqu'au cœur
- 1969 : Mon amie Pierrette
Editörlüğü
- 1968 : C'est pas la faute à Jacques Cartier
Kaynakça
- ^ "Fernand Dansereau - Northern Stars". 7 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2014.
- ^ Peter Easingwood; Konrad Gross; Lynette Hunter (1996). Difference and Community: Canadian and European Cultural Perspectives. Rodopi. s. 119. ISBN 90-420-0050-3. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2020.
- ^ "Collection de films" (Fransızca). Kanada Ulusal film Kurulu. Erişim tarihi: 6 Nisan 2010.
- ^ "Canadian Film Encyclopedia - Clement Perron". 7 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2015.
- ^ "Clément Perron". thecanadianencyclopedia. 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağu 2015.
