İçeriğe atla

Clifford Edmund Bosworth

Clifford Edmund Bosworth
2011'de Bosworth
Doğum29 Aralık 1928(1928-12-29)
Sheffield, Yorkshire, Birleşik Krallık
Ölüm28 Şubat 2015 (86 yaşında)
Yeovil, Somerset, Birleşik Krallık
Milliyetİngiliz
Akademik geçmişi
Alma materOxford Üniversitesi
Akademik danışmanlarıVladimir Minorsky
Akademik çalışmaları
Ana ilgi alanlarıTürkoloji, İranoloji, İslam bilimi, Arapoloji,

Clifford Edmund Bosworth FBA (29 Aralık 1928 – 28 Şubat 2015), İngiliz tarihçi ve oryantalistti.

Yaşamı

Bosworth 29 Aralık 1928'de Sheffield, Güney Yorkshire'da doğdu. Babası Clifford Bosworth, Emeklilik ve Ulusal Sigorta Bakanlığı'nda çalışmadan önce Koruyucular Kurulunda katipti. Annesinin adı Gladys Constance Gregory idi. Orta Doğu çalışmaları alanında yüksek lisans ve Edinburgh Üniversitesi'nden doktora dereceleri almadan önce, Oxford Üniversitesi'nden modern tarih alanında Bachelor of Arts lisans derecesini aldı.[1][2]

Edinburgh Üniversitesi'ne gitmeden önce İskoçya Tarım Bakanlığı'nda çalıştı. Burada Annettee Ellen Todd ile tanıştı ve 19 Eylül 1957'de onunla evlendi. Çiftin üç kız çocuğu oldu.[1]

Saint Andrews Üniversitesi, Manchester Üniversitesi ve Princeton Üniversitesi Beşeri Bilimler Merkezi'nde görevlerde bulundu. 2004'ten ölümüne kadar Exeter Üniversitesi'nde misafir öğretim üyesiydi. 28 Şubat 2015'te Yeovil, Somerset'de öldü.[1]

Çalışmaları

Bosworth, akademik dergilerde ve karma ciltlerde yüzlerce makalenin yazarıydı. Diğer katkıları arasında İslam Ansiklopedisi'ndeki yaklaşık 200 makale ve Encyclopædia Iranica'daki yaklaşık 100 makalenin yanı sıra Encyclopædia Britannica ve Encyclopædia Americana için yazdığı makaleler vardı. İslam Ansiklopedisi'nin baş editörü ve Encyclopædia Iranica'nın danışman editörüydü.[3]

Bibliyografya

  • The Ghaznavids, their empire in Afghanistan and Eastern Iran 994–1040, Edinburgh University Press 1963, 2nd ed. Beirut 1973, repr. New Delhi 1992 (Persian tr.).
  • The Islamic dynasties, a chronological and genealogical handbook, Edinburgh University Press 1967, revised ed. 1980 (Russian, Persian, Turkish, Arabic and French trs.).
  • Sistan under the Arabs, from the Islamic conquest to the rise of the Saffarids (30-250/651-864), IsMEO, Rome 1968 (Persian tr.).
  • The Book of curious and entertaining information, the Lata'if al-ma'arif of Tha'ālibī translated into English, Edinburgh University Press 1968.
  • (Editor) Iran and Islam, in memory of the late Vladimir Minorsky, Edinburgh University Press 1971.
  • (Editor, with Joseph Schacht) The legacy of Islam, new edition, Clarendon Press, Oxford 1974 (Arabic tr. Kuwait, 1998).
  • The mediaeval Islamic underworld, the Banu Sasan in Arabic society and literature, 2 vols., Brill, Leiden 1976.
  • The medieval history of Iran, Afghanistan and Central Asia, Variorum, Collected Studies Series, London 1977.
  • The later Ghaznavids, splendour and decay: the dynasty in Afghanistan and northern India 1040–1186, Edinburgh University Press 1977, repr. New Delhi 1992 (Persian tr.)
  • Al-Maqrizi's "Book of contention and strife concerning the relations between the Banu Umayya and the Banu Hashim" translated into English, Journal of Semitic Studies Monographs, 3, Manchester 1981.
  • Medieval Arabic culture and administration, Variorum, Collected Studies Series, London 1982.
  • (Editor, with Carole Hillenbrand) Qajar Iran, political, social and cultural change 1800–1925 [= Festschrift for L.P. Elwell-Sutton], Edinburgh University Press 1984.
  • The History of al-Tabari. Vol. XXXII. The reunification of the Abbasid Caliphate. The caliphate of al-Ma'mun A.D. 812-833/A.H. 198–213, translated and annotated by C.E. Bosworth, SUNY Press, Albany 1987.
  • The History of al-Tabari. Vol. XXX. The Abbasid Caliphate in equilibrium. The caliphates of Musa al-Hadi and Harun al-Rashid A.D. 785-809/A.H. 169–193, translated and annotated by C.E.Bosworth, SUNY Press, Albany 1989.
  • Baha' al-Din al-Amili and his literary anthologies, Journal of Semitic Studies Monographs 10, Manchester 1989.
  • The History of al-Tabari. Vol. XXXIII. Storm and stress along the northern frontiers of the Abbasid Caliphate. The caliphate of al-Mu'tas'im A.D. 833-842/A.H. 218–227, translated and annotated by C.E. Bosworth, SUNY Press, Albany 1991.(editor, with M.E.J. Richardson) Richard Bell, A commentary on the Qur'an, University of Manchester (Journal of Semitic Studies) 1991, 2 vols.
  • The History of the Saffarids of Sistan and the Maliks of Nimruz (247/861 to 949/1452-3), Columbia Lectures on Iranian Studies no. 7, Costa Mesa, Calif. and New York 1994.
  • The Arabs, Byzantium and Iran. Studies in early Islamic history and culture, Variorum, Collected Studies Series, Ashgate Publishing, Aldershot 1996.
  • The New Islamic dynasties. A chronological and genealogical manual, Edinburgh University Press 1996.
  • (Editor, with Muhammad Asim, and contributor) The UNESCO history of civilizations of Central Asia, Vol. IV, The age of achievement. A.D. 750 to the end of the fifteenth century. Part 1, The historical, social and economic setting, Paris 1998. Part 2, The literary, cultural, artistic and scientific achievements, Paris 2000.
  • The History of al-Tabari. Vol. V. The Sasanids, the Byzantines, the Lakhmids and Yemen, translated and annotated by C.E. Bosworth, SUNY Press, Albany 1999 (editor, and contributor of four chapters)
  • A century of British orientalists 1902–2001 [= Centennial Volume of the Oriental and African Studies Section of the British Academy], Oxford University Press for the British Academy 2001.
  • Abu 'l-Fadl Bayhaqi's Tarkh-i Mas'udi translated into English with a historical, geographical and linguistic commentary, to appear in the Persian Heritage Series, Columbia University, 3 volumes, New York, 2006; An intrepid Scot: William Lithgow of Lanark's travels in the Ottoman Empire and Mediterranean lands 1609–21, Aldershot 2006.

Kaynakça

  1. ^ a b c Netton, Ian Richard (10 Ocak 2019). "Bosworth, (Clifford) Edmund(1928–2015)". Oxford Dictionary of National Biography. doi:10.1093/odnb/9780198614128.013.111800. ISBN 978-0-19-861412-8. 6 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2020. 
  2. ^ Bosworth, Clifford Edmund (1961). "The transition from Ghaznavid to Seljuq rule in the Islamic East" (İngilizce). 5 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022. 
  3. ^ "Notice: Clifford Edmund Bosworth, 1928–2015". British Institute of Persian Studies. 11 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2015. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">V. Behrâm</span> 421 - 438 yılları arasında Sasani İmparatorluğu hükümdarı

V. Behrâm ya da Behrâm-ı Gûr, 421 - 438 yılları arasında Sasani İmparatorluğu'nun hükümdarıydı. I. Yezdicerd'in oğludur. Babasının ani ölümü ya da suikastı sonucu, asillerin muhalefetine karşı Hîre Arap hanedanının da desteğiyle tacı ele geçirdi. V. Behrâm'ın annesi, Yahudi Eksilark'ın kızı olan Soşandukht'tır.

<span class="mw-page-title-main">Fars edebiyatı</span> İranın sözlü ve yazılı edebî birikimi

Fars edebiyatı, Farsça sözlü kompozisyonlardan ve yazılı metinlerden oluşan dünyanın en eski edebiyatlarından biridir. 2500 yıldan uzun bir dönemi kapsayan Fars edebiyatına ait kaynaklar bugünkü İran sınırlarının ötelerine, Orta Asya, Batı Asya, Anadolu, Hint alt kıtası, Mısır ve Balkanlar'a yayılmıştır. Gaznelilerin Orta ve Güney Asya'yı fethinden sonra Afganistan, Pakistan, Hindistan ve Orta Asya'ya yayılmıştır. Yalnız İranlılar değil, Türk, Kafkas, Hint, Pakistanlı ve Slav şair ve yazarların Fars dilinde oluşturdukları eserler de Fars edebiyatı içinde sayılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İran'da İslam</span>

İran'da İslam, (633-656) Sasani İmparatorluğu'nun sonunu getirmiş ve İran'da Zerdüştlük dininin ortadan kalkmasına neden olmuştur. Ancak Pers uygarlığının gelenekleri kaybolmamış yeni İslam siyaseti içine büyük ölçüde yedirilmiştir.

I. Mütevekkil Tam Adı: Ebû `Abd Allâh Muhammed "el-Mûtevekkil ʿalâ ʾl-Lâh" 64. İslam Halifesi.

Afşin Abbasi Devleti hükümdarı halife Mutasım’ın baş komutanı. Asıl adı Hayder bin Kâvus olup, Afşin de denir.

<span class="mw-page-title-main">Süleyman bin Abdülmelik</span> 7.Emevi halifesi

Süleyman bin Abdülmelik, yedinci Emeviler devleti halifesidir. Kardeşi I. Velîd yerine halife olmuş ve sonra 715 ile 717de döneminde iki yıl beş ay süren halifelik yapmıştır. Yerine halife olarak kuzeni Ömer bin Abdülaziz gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Memûn</span> 7. Abbâsî hâlifesi (s. 813–833)

Memun veya Abdullâh Memûn, Tam Adı: Ebû 'Abbâs el-Memûn Abdullâh bin Hârûn Reşîd, 813-833 arasında 7. Abbasi halifesi.

Seyfeddin Hacı, tam adıyla Muzaffer Seyfeddin Hacı dokuzuncu Memlûk sultanı Nasır Muhammed'in altıncı oğlu olup Mısır'da 1346-1347 yıllarında kısa bir dönem hüküm sürmüş Türk asıllı Bahri hanedanından olan on sekizinci Memluk Sultanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ukayliler</span>

Ukayliler, 10. yüzyılın sonu ile 11. yüzyılın sonu arasında Irak ve Suriye'nin kuzey taraflarına hakim olan Müslüman Arap hanedan.

<span class="mw-page-title-main">Theofobos</span> Bizanslı general

Theofobos ya da Theofobus, başlangıçta Nasır, Nasr ya da Nusayr, Theofilos döneminde Hürremiyyelikten Hristiyanlığa dönen ve Bizans hizmetine giren İranlı bir komutandır. Yüksek rütbeye yükselen ve imparatorluk ailesiyle evlenen Theofobos, Hürremiyye arkadaşlarının komutası verildi ve 837-838'de Abbasi Halifeliği'ne karşı yaptığı savaşlarda Theofilos'un emrinde hizmet etti. Bizanslıların Dazimon Muharebesi'ndeki yenilgisinden sonra kendi adamları tarafından imparator ilan edildi, ancak bu iddianın peşinden gitmedi. Bunun yerine, ertesi yıl barışçıl bir şekilde Theofilos'a teslim oldu ve görünüşe göre, III. Mihail'in tahta çıkmasına meydan okumasının önüne geçmek için 842'de ölmek üzere olan imparator tarafından idam edilene kadar affedildi.

Hugh Nigel Kennedy, bir İngiliz ortaçağ tarihçisi ve akademisyenidir. Erken İslami Orta Doğu, Müslüman İberya ve Haçlı Seferleri tarihinde uzmanlaşmıştır. 1997'den 2007'ye kadar St Andrews Üniversitesi'nde Ortadoğu Tarihi Profesörüydü. 2007'den beri Londra Üniversitesi SOAS'ta Arapça Profesörü olarak görev yapmaktadır.

Abdurrahman bin Ziyad bin Abīhi 678/79-681 arası Horasan Emevî valisi. Eyalette garnizon tutan Arap aşiretleri üzerinde Emevî otoritesini yeniden savunmakla ve Horasan'ın gelirlerinin ve haraçlarının Şam'daki Emevî hazinesine akışını sağlamakla bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Salim bin Ziyâd</span> Emevî generali ve devlet adamı (ö.692)

Abū Ḥarb Salm ibn Ziyād ibn Abīhi, Emevî saflarına dönmeden önce İkinci Müslüman İç Savaşı sırasında Abdullah bin Zübeyr'in halifeliğine sığınan Emevî generali ve devlet adamıdır. Salim, Halife I. Yezîd tarafından 681'de Horasan ve Sistan valisi olarak atandı. Valiliği sırasında, Semerkant ve Harezm dahil olmak üzere Orta Asya'nın Mâverâünnehir bölgelerine birkaç sefer baskın düzenledi. Başarıları ve savaş ganimetinin Horasan Arap birlikleri arasında cömertçe dağıtılması, onlar arasında geniş bir popülerlik kazandı, ancak Yezîd öldükten sonra Salim, Emevîlere olan sadakatlerini uzun süre koruyamadı. Birlikleri ve seçilmiş halefi Abdullah bin Hâzim es-Sülemî, Abdullah bin Zübeyr'in rakip halifeliğine bağlılıklarını verdikten sonra Salim, Basra'ya gitti. Orada, sonunda bin Zübeyr'in kampına katıldı, ancak yine de bin Zübeyr tarafından Mekke'de hapsedildi. Büyük bir rüşvet ödedikten sonra serbest bırakıldı ve bin Zübeyr'in 692 sonlarında Emevîler tarafından öldürülmesinin ardından yeniden Horasan valiliğine atandı. Ancak görevine devam edemeden öldü.

Yezîd bin Ziyâd bin Abīhi, Halife I. Yezîd'in saltanatı sırasında 680/81 yılları arasında Sistan vilayetinden sorumlu Emevî generalidir. Kardeşlerinden biri olan Ubeydullah veya Salim tarafından sırasıyla 680 veya 681 yılında Basra veya Horasan valisi olarak atandı. Yezid, Sistan emiri olarak atanırken, kardeşi Ebu Ubeyde saha komutanı yapıldı. 683/84'te iki kardeş, Zabulistan'ın Zünbil'ine ve Kâbil'in Türk Şahilerine karşı bir sefer düzenlediler. Ancak güçleri bozguna uğratıldı ve Yezîd öldürüldü, Ebu Ubayda yakalandı.

Abbād bin Ziyād bin Abīhi, Emevî komutanı ve devlet adamıdır. Irak valisi Ziyâd bin Ebih'in] oğlu Abbad, 673 ile 681 yılları arasında halifeler I. Muâviye ve I. Yezîd hükümdarlıklarında Sistan valisi olarak görev yaptı. Merc Rahit Muharebesi'nde Halife I. Mervân'ın ordusunda bir birliğe liderlik etti ve sonrasında Muhtar es-Sekafî'nin destekçilerine karşı savaştı. Daha sonra Abdülmelik'in oğlu ve halefi Halife I. Velîd'in ve Velid'in oğlu Abdülaziz ile halifenin kardeşi Süleyman arasındaki veraset entrikalarında rol oynadı.

Muhammed bin Yûsuf es-Sekafî, 8. yüzyılın başlarında Emevî valisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Hâzim es-Sülemî</span>

Abdullah bin Hâzim es-Sülemî, 662 ile 665 yılları arasında ve yine 683'ün sonlarında Horasan'ın Emevi valisiydi, sonra 684 ile ölümü arasında aynı ilin sözde Zübeyr valisiydi.

Yaḥyā bin Ḥakem bin Ebi al-ʿĀṣ, yeğeni Abdülmelik'in halifeliğinde görev almış Emevî devlet adamı. Cemel Muharebesi'nde Ali'ye karşı savaştı ve daha sonra Şam'a giderek Emevi halifeleri I. Muâviye ve I. Yezîd dönemlerinde saray görevlisi olarak yer aldı. Abdülmelik tarafından Filistin valisi olarak atandı ve 692'de Şam'ı Kudüs'e bağlayan bir yolun bir bölümünü inşa ettiği için bir yazıtta yer alır. 694/95'te bir yıl Medine valisi olarak görev yaptı ve ardından Suriye'nin kuzey sınırı boyunca Bizans İmparatorluğu'na karşı bir dizi sefer düzenledi.

Ebu Cafer Eşnâs, Abbasi Halifesi Mutasım'ın generaliydi. Mutasım'in Türk muhafızlarının en eski ve en önde gelen üyelerinden biridir. Amorium seferinde komutan olarak hizmet vermiştir. Mutasım altında imparatorluğun önde gelen isimlerinden biri haline gelmiştir. Ardından gelen eski Abbasi seçkinlerinin tasfiyesinde başrol oynamıştır. Aynı zamanda 834'ten itibaren Mısır'ın ve 838'den itibaren Levant ve Yukarı Mezopotamya'nın valisiydi, ancak pratikte onun yerine yönetmesi için vekiller atadı. Mutasım'ın halefi Vâsik altında, yetkileri halifeliğin tüm batı vilayetleri üzerinde fiilen bir genel valiliğe kadar genişletildi.

Alî bin Îsâ bin Mâhân, 8. yüzyılın sonları ve 9. yüzyılın başlarında Abbasi Halifeliği'nin önde gelen İranlı askeri lideridir.