İçeriğe atla

Cleveland Orkestrası

Cleveland merkezli Cleveland Orkestrası, gayri resmi olarak "Büyük Beş" denilen beş Amerikan orkestrasından birisidir.[1] 1918'de piyanist ve izlenimci Adella Prentiss Hughes tarafından kurulan orkestra, konserlerinin çoğunu Severance Hall'da verir. 2021 itibarıyla, görevli müzik direktörü Franz Welser-Möst'tür.

Ekim 2020'de New York Times, onu "Hala Amerika'nın en iyi [orkestrası]" olarak nitelendirdi ve 2012'de Gramophone Magazine, Cleveland Orkestrası'nı dünyanın en büyük orkestraları listesinde 7. sıraya koydu.[2][3]

Tarih

Kuruluşu ve erken tarihi (1918-1945)

Cleveland Orkestrası 1918'de müzik meraklısı Adella Prentiss Hughes, iş insanı John L. Severance, Peder John Powers, müzik eleştirmeni Archie Bell ve Orkestra'nın ilk müzik direktörü olacak Rus-Amerikalı kemancı ve orkestra şefi Nikolai Sokoloff[4] tarafından kuruldu. Eski bir piyanist olan Hughes, yerel müzik organizatörü olarak görev yaptı ve birinci sınıf orkestra müziğini Cleveland'a getirmek için tasarlanmış bir dizi “Senfoni Orkestrası Konseri”ne sponsor oldu.[5]

1915'te, 1916'da Cleveland Ballets Russes'ın ve Richard Wagner'in Siegfried'inin Cleveland Indians' League Park'ta birkaç ay sonra sergilendiği Müzik Sanatları Derneği'nin kurulmasına yardım etti.

1916 yılında rus balesi Cleveland performanslarını ve birkaç ay sonra Richard Wagner ‘in Siegfried 'ini de Cleveland Indians’ League Park'da sunan Müzikal Sanat Derneğinin 1915 yılında kuruluşuna yardımcı oldu.[6][7] Büyük bir planlama ve bağış toplamanın ardından, 11 Aralık 1918'de Cleveland Orkestrası'nın açılış konseri Grays Armory'de gerçekleştirildi.[8]

1921'de genç orkestranın gelişiminde önemli olduğunu kanıtlayan üç olay oldu: Birincisi, topluluk yerel okullardan gençler için uzun süredir devam eden konser geleneğini başlatan açılış çocuk konserini verdi.[9] İkincisi, organizasyon ve marka dahil büyük ölçüde iç işlerine odaklanmış,[10] Cleveland Orkestrası Kadın Komitesi kuruldu. Kadınlar Komitesi aynı zamanda Orkestranın onlarca yıl sonra eğitime yönelik Key Concerts serisinin yaratılmasının arkasındaki itici güçtü. Ve üçüncüsü, Orkestra o yıl varlığının başlangıcından itibaren büyük faaliyetlere girişmeye kararlı olduğunu gösteren performansı New York City'deki ilk konserini Hipodrom Tiyatrosu'nda verdi.[11] 1922'de Orkestra, topluluk ve mekan arasında bugüne kadar devam eden bir ilişki olan Carnegie Hall'daki ilk konseri için tekrar New York'a gitti.[12] O yılın ilerleyen zamanlarında, Orkestra ilk radyo yayınını yaptı[13] ve 1924'te Sokoloff'un yönetiminde Çaykovski'nin Brunswick etiketi için 1812 Uvertürü'nün kısaltılmış versiyonunun ilk kaydını yayınladı.[14]

Orkestranın 1931'den beri evi Severance Hall

,

1920'lerin sonunda, Müzik Sanatları Derneği Orkestra için kalıcı bir konser salonu planlamaya başladı. Yönetim kurulu başkanı John L. Severance ve eşi Elisabeth yeni bir salonun inşası için 1 milyon dolar sözü verdiler,[15] ve temel atma töreni Bayan Severance'ın ölümünden birkaç ay sonra Kasım 1929'da gerçekleşti.[16] 5 Şubat 1931'de Orkestra açılış konserini Severance Hall'da verdi.[17] Yine o yıl Lillian Baldwin Orkestranın daha önceki çocuk konserlerinin üzerine inşa etmek ve canlı bir konser için Severance Hall'a girmeden önce gençlere klasik müzik öğreten bir program yapmak için tasarlanmış bir girişim olan “Cleveland Planı”nı yaptı.[18]

1933'te Sokoloff, Orkestranın müzik direktörü olarak daha önce Los Angeles Filarmoni Orkestrası'nın müzik direktörlüğünü yapmış olan Polonyalı şef Artur Rodzinski tarafından değiştirildi.[19] Cleveland Orkestrası ile on yıllık görev süresi boyunca Rodzinski, Severance Hall'da sahnelenen operanın dahil edilmesini savundu.[20] Bu yapımlardan ilki, Orkestra'nın Wagner'in Tristan und Isolde'sini icra ettiği 1933–34 sezonunda icra edildi.[21] 1935'te Orkestra, Dmitri Shostakovich'in Mtsensk Bölgesi'nden tartışmalı Lady Macbeth'inin Amerika Birleşik Devletleri'ndeki prömiyerini Severance Salonu'nda[22] sundu ve sezonun ilerleyen zamanlarında yapımı New York Metropolitan Opera'ya taşıdı. Dört yıl sonra, 1939'da Orkestra, Cleveland Yaz Orkestrası'nı kurarak ve Cleveland's Public Hall'da pop konserleri vererek büyüyen mirasına katkıda bulundu. 11 Aralık 1939'da Cleveland Orkestrası, Columbia etiketindeki ilk kaydını yayınlayarak kuruluşunun yıldönümünü kutladı.[12]

Rodzinski 1943'te Cleveland'dan ayrıldı ve yerine Metropolitan Opera'dan genç bir şef olan Erich Leinsdorf geçti.[23] Bununla birlikte, Leinsdorf'un Cleveland Orkestrası'ndaki görev süresi kısaydı: atanmasından kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri Silahlı Kuvvetleri'ne alındı, bu da sanatsal kontrolünü azalttı.[24]

Leinsdorf Eylül 1944'te ordudan onurlu bir şekilde terhis olmasına rağmen, podyumdan uzak kaldığı süre, Müzik Sanatları Derneği'nin 1943'ten 1945'e kadar, İki haftalık performanslar sırasında[25] Severance Salonu'nda izleyicileri etkileyen Leinsdorf'un Met'teki eski bir meslektaşı olan Macar George Szell de dahil olmak üzere bir dizi konuk şef çalıştırmasını gerektirmişti.[26]

Leinsdorf, halk desteğinin çoğunu kaybetti ve hala sözleşmeli olmasına rağmen, Aralık 1945'te istifasını sundu.[27] Ertesi yıl Szell, Cleveland Orkestrası'nın dördüncü müzik direktörü olarak atandı.[28]

George Szell (1946–1970)

Görev süresinin başlangıcından itibaren Szell'in basit bir hedefi vardı: Cleveland Orkestrası'nı "eşsiz" bir orkestra olarak geliştirerek "Amerika'nın en iyi" senfonik topluluğuna dönüştürmek.[29] Cleveland'daki ilk zamanının çoğunu kendi ideal orkestral sesini yaratabilecek müzisyenleri bulmak için personel değiştirerek geçirdi.[30][31] Szell'in müzikal kesinlik konusundaki katı standartları ve beklentileri, Müzik Sanatları Derneği ile yaptığı sözleşmeye yansıdı: Programlama, zamanlama, personel ve kayıt üzerinde kendisine tam bir sanatsal kontrol verildi.[32]

1950'lerde ve 60'larda Szell, Cleveland Orkestrası'nın birçok kilometre taşına ulaşmasında etkili oldu. İlk olarak, 1957'de Avrupa çapında ve Demir Perde'nin arkasındaki ilk Avrupa turnesinde Orkestrayı yönetti.[33] Daha sonra Szell, Severance Salonu'nun çok “kuru” olduğunu düşündüğü akustik özelliklerini değiştirmeye zorladı. 1958-59 sezonunda, orkestranın sesini müzisyenler arasında daha iyi bir denge ve daha net bir yaylı çalgılar bölümü oluşturacak şekilde yansıtmak üzere tasarlanan “Szell Shell”in yapımı da dahil olmak üzere büyük yenilemeler yapıldı.[34] 1965'te ikinci bir Avrupa turu yapıldı ve iki yıl sonra topluluk, aynı yaz Salzburg, Luzern ve Edinburgh'da üç prömiyer festivaline davet edilen ilk Amerikan orkestrası oldu.[35] Szell ayrıca 1968'de Orkestra'nın yazlık evi Blossom Music Center'ın açılışını da yönetti ve bu da grubun müzisyenlerine yıl boyunca istihdam sağladı.[36] 24 yıl sonra Szell'in Cleveland Orchestra'daki zamanı ani ve beklenmedik bir şekilde sona erdi: topluluğa 1970 baharında Japonya, Kore ve Alaska'daki[37] durakları içeren bir Uzak Doğu turuna liderlik ettikten kısa bir süre sonra Szell öldü.[38]

Szell'in ölümünden iki gün sonra Orkestra, planlanmış programını Blossom Müzik Merkezi'nde Aaron Copland'ın konuk şef olarak podyuma çıkmasıyla çaldı.[39] Ancak şimdi Müzik Sanatları Derneği, yaklaşık yirmibeş yıldır ilk kez yeni bir müzik direktörü atamak zorunda kaldı. Başlangıçta, Szell'in şef yardımcılarından Louis Lane, mukim şef olarak atandı ve 1969'da baş konuk şef olarak adlandırılan Pierre Boulez, müzik danışmanı olarak atandı.[40]

Lorin Maazel (1972–1982)

Sonunda, yönetim kurulu Lorin Maazel'i 1972'de başlayacak bir görev süresiyle Cleveland Orkestrası'nın beşinci müzik direktörü olarak seçti.[41] Dikkat çekici bir şekilde Maazel Orkestrası'nı ilk kez, 1943'te Cleveland's Public Hall'da bir konserinde topluluğu yönetirken 13 yaşındaydı.[41] Pek çok eleştirmen başlangıçta Maazel'in müzikal yorumlarından etkilenmemişti ve bu yorumların Szell'in keskin tarzını takip edemeyecek kadar duygu yüklü olduğuna inanıyorlardı.[42] Ancak kısa süre sonra Maazel, Philadelphia Orkestrası şefi Eugene Ormandy'nin[43] onayı ve Prokofiev'in Romeo ve Juliet'i üzerinde Decca Records ile yeni bir işbirliği vaadi ile yükseldi; bu, Maazel'in Cleveland Orkestrası kariyerine hızlı bir başlangıç yapması için ihtiyaç duyduğu kıvılcım olduğunu kanıtladı.[44] 1973-74 sezonunda, Maazel Orkestrayı Avustralya ve Yeni Zelanda turunda yönetti,[45] burada topluluğa konuk şefler Stanislaw Skrowaczewski ve (eski Cleveland Orkestrası müzik direktörü) Erich Leinsdorf katıldı.[46] Orkestra ayrıca Japonya'da bir dizi konser verdi.[47] Takip eden sezonda Orkestra, bir operanın ilk ticari kaydını, George Gershwin'in Porgy and Bess'i yayınladı ve bu aynı zamanda Decca'nın Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk opera kaydıydı.[48] Kısa süre sonra Maazel, Viyana Devlet Operası'nın direktörlüğüne aday olarak ortaya çıktı ve 1981-82 sezonundan sonra Cleveland'dan ayrılmaya karar verdi.[49] Ancak ayrılmadan önce Maazel, Orkestra'nın Ocak 1980'deki dönüm noktası niteliğindeki Martin Luther King Jr. Kutlama Konserlerinin tanıtılmasına yardımcı oldu ve bu, bugüne kadar yıllık bir gelenek olarak kaldı.[50] 15 Mayıs 1982'de Maazel, Severance Hall'da son konserini yönetti ve ardından kısa bir New York ve New Haven turu yaptı ve burada 1972'de Orkestra ile ilk parçası olan Giuseppe Verdi'nin Requiem'ini içeren konserler verdi.[51]

Christoph von Dohnányi (1984–2002)

Maazel'in halefi aranırken, Alman şef Christoph von Dohnányi Aralık 1981'de Severance Hall'da bir dizi konser için podyuma çıktı.[52] Müzik Sanatları Derneği'nin Cleveland Orkestrası'nın bir sonraki müzik direktörünü Dohnányi'de bulduğunu anlaması uzun sürmedi; 1982'de müzik direktörü adayı oldu ve iki yıl sonra resmi olarak görevine başladı.[53] Maazel ve Dohnányi arasındaki iki sezon boyunca, kendisini “rejimler arasındaki köprü” olarak nitelendiren Erich Leinsdorf da dahil olmak üzere bir dizi konuk şef sırayla Orkestraya liderlik etti.[54]

Dohnányi'nin Teldec, Decca/Londra ve Telarc ile olan bağlantıları nedeniyle, Cleveland Orkestrası görev süresi daha fazla kayıt projesi vaadiyle başladı.[55] Ayrıca 1985 yılında The Columbus Dispatch tarafından “Ohio'da yazın müzikal etkinliği” olarak övülen Blossom Music Center'da Mozart'ın Sihirli Flüt'ünün büyük yapımını sahneledi.[56] Ayrıca Dohnányi, yeni kurulan Cleveland Orkestrası Gençlik Orkestrası'nı yönetecek Endonezyalı şef Jahja Ling'in işe alınmasını denetledi.[57] 1990'da başlayan Salzburg Festivali ile uzun süredir devam eden bir ilişkinin geliştirilmesi de dahil olmak üzere, Asya ve Avrupa'ya yapılan ziyaretlerle Dohnányi altında uluslararası turlar devam etti.[58]

Cleveland Orkestrası'nın 75. yıldönümünü kutlamak için Dohnányi, 1992-93 ve 1993-94 sezonları boyunca Severance Hall'da[59] ve Richard Wagner'in Halka döngüsü'nün konserlerini ve ardından Wagner'in Das Rheingold ve Walküreler kayıt projesini yönetti.[60] Orkestra ayrıca Severance Hall'un yenilenmesi için “Szell Shell”in kaldırılmasını, grubun EM Skinner organının sahneye geri dönmesini ve konsere gidenlerin deneyimini geliştirmek için tasarlanmış bir tesis genişletmesini içeren bir bağış toplama kampanyası başlattı.[61] Bu yenilemeler sırasında Orkestra, Cleveland's Playhouse Meydanı'ndaki Allen Tiyatrosu'nda memleketi izleyicileri için konserler verdi.[62] 8 Ocak 2000'de Dohnányi, Cleveland'ın WVIZ'i tarafından yerel televizyonda canlı olarak yayınlanan Severance Salonunun yeniden açılışını kutlayan bir gala konserine öncülük etti.[63]

2002 yılında Dohnányi'nin sözleşmesinin bitiminde, Cleveland Orkestrası'nın müzik direktörü ödülüne layık görüldü ve Avusturyalı şef Franz Welser-Möst tarafından müzik direktörü olarak başarılı oldu.[64]

Franz Welser-Möst (2002–günümüz)

Orkestranın yedinci müzik direktörü olmak için imza atmasından bu yana, Welser-Möst ve Müzik Sanatları Derneği sözleşmesini birkaç kez uzattı- en son sözleşmesiyle 2027'ye kadar podyumda kaldı. Welser-Möst, görev süresi boyunca Cleveland Orkestrası'nın birçok misafirhanesini, sosyal yardım programlarını ve genişleme faaliyetlerini denetledi. Orkestranın Viyana'daki Musikverein'de ve her ikisi de Welser-Möst'ün 2003'teki ilk Avrupa turuyla başlayan Luzern Festivali'nde devam eden rezidanslarını yönetir. Buna ek olarak, Welser-Möst yönetiminde Cleveland Orkestrası, 2007'de Miami'deki Karnaval Sahne Sanatları Merkezi'nde- daha sonra Adrienne Arsht Sahne Sanatları Merkezi olarak yeniden adlandırıldı - yıllık ikametgâhına başladı.[12] Son on yılda Orkestra, canlı müzik eşliğinde operalar ve çeşitli film gösterimleri sunmaya devam etti.[12] 29 Eylül 2018'de Welser-Möst, orkestranın 100. yıldönümünü kutlayan Severance Hall'da daha sonra Amerika'nın önde gelen sanat televizyon dizisi Great Performances'ta PBS'de özel bir ABD yayını sırasında yer alan bir sunum olan gala konserinde topluluğa liderlik etti.[12]

Topluluğun müzik direktörleriyle oluşturulan geniş kayıt kataloğuna ek olarak orkestra, konuk şefler Vladimir Ashkenazy, Oliver Knussen, Kurt Sanderling, Yoel Levi, Riccardo Chailly, George Benjamin, Roberto Carnevale, Riccardo Muti, Michael Tilson Thomas ve Louis Lane (orkestranın uzun süredir Ortak Şefi) ile pek çok kayıt yaptı. Cleveland Orkestrası'nın eski yardımcı şefleri arasında Matthias Bamert, James Levine, Alan Gilbert, James Judd ve Michael Stern yer alır.

2020'nin başlarında orkestra, COVID-19 salgını nedeniyle planlı bir Avrupa ve Abu Dabi turunu ve Severance Hall ve Blossom Music Center'daki canlı konserleri askıya aldı.[65] O Ekim ayında orkestra, tarihi ve yeni oluşturulan içeriği içeren bir akış hizmeti olan Adella Uygulamasını başlattı. Hizmete erişim, sezon aboneleri için ücretsiz ve abone olmayanlar için ayda 35 dolardı.[66] 2021 Yazı için Blossom Music Center için sınırlı bir kişisel konser dönüşü duyuruldu ve Ekim ayında Severance Hall'a dönüş planlandı.[67]

Müzik yönetmenleri

  • Nikolay Sokoloff (1918-1933)
  • Artur Rodzinski (1933–1943)
  • Erich Leinsdorf (1943–1946)
  • George Szell (1946–1970)
  • Pierre Boulez (müzik danışmanı; 1970-1972)
  • Lorin Maazel (1972–1982)
  • Christoph von Dohnányi (1984–2002)
  • Franz Welser-Möst (2002–günümüz)

Daniel R. Lewis Genç Besteci Üyeleri

  • Marc-André Dalbavie (1999-2000)
  • Matthias Pintscher (2001–2003)
  • Susan Botti (2003–2005)
  • Julian Anderson (2005–2007)
  • Johannes Maria Staud (2007-2009)
  • Jörg Widmann (2009–2011)
  • Sean Çoban (2011-2013)
  • Ryan Wigglesworth (2013-2015)
  • Anthony Cheung[68] (2015–2017)
  • Bernd Richard Deutsch[69] (2018-günümüz)

Ayrıca bakınız

  • Cleveland Orkestrası Diskografi
  • Cleveland Orkestrası Gençlik Orkestrası
  • Cleveland Filarmoni Orkestrası
  • Cleveland Kadın Orkestrası
  • Cleveland Oda Senfonisi
  • ŞehirMüzik Cleveland
  • Kırmızı (bir orkestra)
  • Çağdaş Gençlik Orkestrası
  • Büyük Beş (orkestralar)

Kaynakça

  1. ^ "Which U.S. Orchestras are Best?". Time. 25 Nisan 1983. 31 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2008. 
  2. ^ Allen (9 Ekim 2020). "The Cleveland Orchestra, America's Finest, Restarts Recording". The New York Times. 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2020. 
  3. ^ "The world's greatest orchestras | gramophone.co.uk". 24 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. Cleveland: Gray & Company. 2000. ss. 43. 
  5. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 36. 
  6. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 40. 
  7. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 40-41. 
  8. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 55. 
  9. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 77-78. 
  10. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 77. 
  11. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 71. 
  12. ^ a b c d e "A Century of Excellence". The Cleveland Orchestra. 15 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 82. 
  14. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 84. 
  15. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 99. 
  16. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 104; 110. 
  17. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 115. 
  18. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 119-120. 
  19. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 128; 134-135. 
  20. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 135. 
  21. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 135; 138. 
  22. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 149-152. 
  23. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 201. 
  24. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 205; 207; 209. 
  25. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 214. 
  26. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 213. 
  27. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 226. 
  28. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 227-229. 
  29. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 229. 
  30. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 229-230. 
  31. ^ "The Glorious Instrument". Time. 22 Şubat 1963. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2007. 
  32. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 227. 
  33. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 291-294. 
  34. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 299-302. 
  35. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 372-375. 
  36. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 347-360. 
  37. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 392-393. 
  38. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 397-398. 
  39. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 402-403. 
  40. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 377; 402. 
  41. ^ a b The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 415-419. 
  42. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 428-431. 
  43. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 432. 
  44. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 435-437. 
  45. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 439-441. 
  46. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 439. 
  47. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 445-446. 
  48. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 451. 
  49. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 473-475. 
  50. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 476-477. 
  51. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 489. 
  52. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 483-484. 
  53. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 484; Pl. 83. 
  54. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 491-493. 
  55. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 497; 507-508. 
  56. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 499. 
  57. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 505. 
  58. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 518; 523. 
  59. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 524-525. 
  60. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 534-535. 
  61. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. ss. 537-538. 
  62. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 544. 
  63. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 545. 
  64. ^ The Cleveland Orchestra Story: Second to None. s. 548. 
  65. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2021. 
  66. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2021. 
  67. ^ v
  68. ^ "The Cleveland Orchestra to give world premiere performances of Topos by Anthony Cheung at May 18 and 20 concerts". 14 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  69. ^ "The Cleveland Orchestra announces 101st Season for 2018–2019". 14 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2018. 

Daha çok okuma kaynağı

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası</span> T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığına bağlı orkestra

Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası veya kısa adıyla CSO, Türkiye'de çok sesli müziği yayma, tanıtma, sevdirme, Türk bestecilerin eserlerini yurt dışında seslendirme amaçlarına hizmet eden Ankara'da yerleşik senfoni orkestrasıdır. Dünyada, kuruluşundan itibaren varlığını kesintisiz sürdüren en eski orkestralardan biridir.

Rengim Gökmen, Türk orkestra şefidir.

Bülent Evcil, Türk flütçüdür.

<span class="mw-page-title-main">Atilla Engin</span>

Atilla Engin, Türk davulcu, perküsyon ustası, besteci aranjör, büyük orkestra şefi, jazz/fusion yorumcusu ve jazz konservatuvarı hocası.

<span class="mw-page-title-main">Viyana Şarkı Derneği</span>

Viyana Şarkı Derneği, Avusturya’nın başkenti Viyana’daki Müzik Dostları Derneği’nde konserler veren ve yaklaşık 230 üyesi olan bir korodur.

Hüseyin Sermet, Türk piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Zoltán Kocsis</span> Macar piyanist ve opera şefi

Zoltán Kocsis, Macar piyanist, besteci ve orkestra şefi.

Yiğit Karataş,, Türk kemancı.

<span class="mw-page-title-main">NBC Senfoni Orkestrası</span>

NBC Senfoni Orkestrası Amerika Radyo Şirketi başkanı David Sarnoff tarafından şef Arturo Toscanini için tasarlanan bir radyo orkestrasıdır. NBC Symphony, Toscanini ve diğer şeflerle haftalık radyo konseri yayınları gerçekleştirdi ve NBC ağı için ev orkestrası olarak görev yaptı. Orkestra'nın ilk yayını 13 Kasım 1937'de yapıldı ve 1954'te dağıtılana kadar devam etti. Bunu ağdan bağımsız olarak "Hava Senfonisi" adı verilen yeni bir topluluk izledi. NBC Senfoni Orkestrası'nın eski üyelerinden oluşuyordu ve 1954'ten 1963'e kadar, özellikle Leopold Stokowski yönetiminde gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Londra Filarmoni Orkestrası</span>

Londra Filarmoni Orkestrası, Londra merkezli Birleşik Krallık'ın beş daimi senfoni orkestrasından biridir. Orkestra şefi Thomas Beecham ve Malcolm Sargent tarafından 1932'de mevcut Londra Senfoni Orkestrası ve BBC Senfoni Orkestrası'na rakip olarak kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Julian Rachlin</span>

Julian Rachlin Litvanya, Vilnius doğumlu bir kemancı, viyolacı ve orkestra şefidir.

4. Grammy Ödülleri; 29 Mayıs 1962'de Chicago, Los Angeles ve New York'ta düzenlendi. Henry Mancini törende 5 ödül kazandı.

1963 Grammy Ödülleri, 15 Mayıs 1963'te Chicago, Los Angeles ve New York'ta düzenlendi. Tony Bennett ve Igor Stravinsky 3 ödül kazandı.

1964 Grammy Ödülleri 12 Mayıs 1964'te Chicago, Los Angeles ve New York'ta düzenlendi. Henry Mancini 4 ödül kazandı.

En İyi Klasik Müzik Performansı, Opera veya Koro Grammy Ödülü, Grammy Ödülleri kapsamında, yılın en iyi klasik opera veya koro performansına sahip olduğu belirlenen orkestra veya koro şefine ya da orkestra sanatçısına verilen ödüldür.

<span class="mw-page-title-main">Orçun Orçunsel</span>

Orçun Orçunsel Türk piyanist, besteci ve orkestra şefidir. 2008'den beri İstanbul'da kurmuş olduğu Orchestra'Sion senfonik topluluğunun daimi şefliğini ve genel sanat yönetmenliğini yapmaktadır.

Cemi'i Can Deliorman, Türk orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Negin Khpalwak</span>

Negin Khpolwak, Afgan orkestra şefi.

Amerika Birleşik Devletleri'nin Beş Büyük orkestrası, terimin yaygınlaştığı 1950'lerin sonlarında ve sonrasında birkaç yıl boyunca "müzikal mükemmellik, müzisyenlik kalibresi, toplam sözleşme haftaları, haftalık temel ücretler, kayıt garantileri ve ücretli tatiller" konusunda alana öncülük yapan beş senfoni orkestrasıdır. Kuruluş sırasına göre bu orkestralar şunlardı:

BBC Senfoni Orkestrası, Londra merkezli bir Britanya senfoni orkestrasıdır. 1930'da kurulmuş olup British Broadcasting Corporation'ın (BBC) ana yayın orkestrasıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.