İçeriğe atla

Clementia

Museo Chiaramonti'deki Clementia antik heykeli

Roma mitolojisinde Clementia af, hoşgörü, merhamet, affetme, kefaret, günah çıkarma, beraat ve kurtuluş tanrıçasıydı.[1]

Özellikle Sezar'ın M.Ö. 49'dan itibaren Pompey ile iç savaşını zamanında, tahammülüyle ünlü Julius Caesar'ın ünlü bir erdemi olarak tanımlandı. MÖ 44'te, muhtemelen Sezar'ın bu erdeme sahip olduğunu göstermeye istekli olması nedeniyle, Roma Senatosu tarafından bir tapınak ona adandı.

Arkadaşı Atticus'a yazdığı bir mektupta Cicero, Sezar'ın clementia'sını tartışıyor: " Korktuklarını söyleyeceksiniz. Öyle olduklarını söylemeye cüret ediyorum, ama Sezar'dan çok Pompey'den korktuklarına bağlı kalacağım. Onun sanatsal merhametinden memnunlar ve diğerinin gazabından korkuyorlar. " Yine Pro rege'de Deiotaro'da (Kral Deiotarus için) Cicero, Sezar'ın clementia erdemini tartışıyor.

Clementia'nın kültüne dair çok fazla bilgi yok; Görünüşe göre o sadece belirli bir erdemin soyutlamasıydı, Sezar ve Roma devleti ile birlikte saygı duyulan bir erdemi. Clementia bir lider içinde iyi bir özellik olarak görülüyordu, aynı zamanda Latince "insanlık" veya "hoşgörü" anlamına geliyordu. Bu, vahşet ve kan dökülen Saevitia'ya karşı bir kelimedir. Atina'da bir tapınağı olan Yunan merhamet ve affetme tanrıçası Eleos'un (Soteria ile karıştırılmaması gerekir) Romalı muadiliydi.

Geleneksel görüntüde, bir dal (muhtemelen bir zeytin ağacı dalı ) ve bir asa tutarken tasvir edilmiştir ve bir sütuna yaslanmış olabilir.

Kaynakça

  1. ^ Dictionary of Gods and Goddesses. Infobase Publishing. 1 Ocak 2009. s. 67. ISBN 978-1-4381-0985-5. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Cicero</span> Romalı devlet adamı, bilgin, hatip ve yazar

Marcus Tullius Cicero, Latin kökenli Romalı devlet adamı, bilgin, hatip ve yazar. Felsefe öğrenimini, Epikürcü Phaedros, Stoacı Diodotos ve Akademi'ye bağlı Philon'dan almış olan Cicero'nun önemi, Yunan düşüncesini daha sonraki kuşaklara aktarmasından oluşur. Bilgi kuramı açısından, kesinliğe bağlanmak yerine olasılıkların yolunu izlemeyi yeğleyen, buna karşın ahlak alanında, dogmatik bir tavır sergileyip Stoacılara ve bu arada Sokrates'e yönelen Cicero, Latincenin felsefe dili olarak gelişmesine katkı yapmış ve bu arada, bilgi görüşünde daima skeptik kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jül Sezar</span> Romalı asker ve Roma Cumhuriyetinin son diktatörü olan politik lider (MÖ 100–44)

Jül Sezar, Romalı asker ve Roma Cumhuriyeti'nin son diktatörü olan politik liderdir. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde ve evlatlığı Augustus'un ilk Roma imparatoru olmasını sağlayacak olayların başlamasında kritik bir rol oynamıştır.

Alea iacta est, Latince bir deyiştir. Jül Sezar'ın ünlü sözlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti</span> Antik Romanın cumhuriyetle yönetildiği dönem

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

Octavia Thurina Minor, Ayrıca Genç Octavia ya da sadece Octavia olarak da bilinir, Roma İmparatoru Augustus'un kız kardeşi, Büyük Octavia'nın üvey kız kardeşi ve Marcus Antonius'un dördüncü karısı olan Roma'lı kadın. Roma tarihinde en dikkat çekici, çağdaşları tarafından sadâkati, asaleti, insanlığı ve geleneksel Romalı kadının erdemlerini devam ettirmesi açısından takdir edilen ve saygı duyulan, kadın figürüdür. Octavia, pek çok insanın ihanet ve entrikalara teslim olduğu bir zamanda yaşamıştır.

Lucius Marcius Philippus Roma'nın senatör ailelerinden birinin üyesiydi. Roma Kralı Ancus Marcius'un soyundandı. MÖ 60'ta praetordu ve MÖ 59'da Suriye'nin propraetoru oldu. Aynı yıl Jül Sezar'ın yeğeni Atia Balba Caesonia ile evlendi. Philippus'un önceki bir evliliğinden bir oğlu ve sonradan Genç Cato'nun karısı olacak olan Marcia adında bir kızı vardı. Bu evlilik karısının ölümü yüzünden son ermişti. Atia'nın önceki kocası Gaius Octavius Roma'ya dönerken ölmüş ve geride iki çocuk bırakmıştı. Bunlar Küçük Octavia ve Gaius Octavius idi. Philippus üvey evlatlarını kendi çocukları gibi bağrına basmıştı. MÖ 56'da Gnaeus Cornelius Lentulus Marcellinus ile birlikte konsüldü.

Aulus Hirtius Jül Sezar'ın hemen ardından Roma konsülü olmuştu. Ayrıca askerî konular üzerine yazardı.

<span class="mw-page-title-main">Venüs Tapınağı</span> Romada tapınak

Venüs Tapınağı Roma'da Sezar Forumu'nda Roma tanrıçası Venüs adına yaptırılmış bir tapınaktır. Tapınak 26 Eylül MÖ 46 tarihinde Jül Sezar tarafından Venüs'e adanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Julia (Jül Sezar'ın kızı)</span>

Julia Caesaris dictator Gaius Julius Caesar'ın ilk evliliğini yaptığı Cornelia Cinna'dan doğan tek meşru çocuğu. Julia, Büyük Pompey'in dördüncü karısı olmuş ve güzelliği ve erdemi ile ünlenmiştir.

Optimates Roma Cumhuriyetinin son dönemlerinde ortaya çıkmış olan aristokratik klik. Taraftarları, Halk meclislerinin ve Plebler Tribünlüğünün gücünü sınırlayarak, aristokratlar için tahsis edilmiş olan Senatonun yetkilerini genişletmeyi amaçlamışlardır. Özellikle, tribünler, halk meclisleri ve askerleri tarafından desteklenen kudretli generallerin yıldızlarının parlamaya başlaması ile Senato ve aristokrasinin el değiştirebileceği endişesi taşımışlardır. Muhalifleri populares olarak adlandırılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Servilia Caepionis</span>

Servilia Caepionis tarihi kaynaklarda adı geçen birkaç Romalı kadından biri. Marcus Junius Brutus'ün annesi, Genç Cato'nun üvey kardeşi, Julius Caesar'ın metresi.

Lucius Lucceius, Cicero'nun çağdaşı ve arkadaşı olan Romalı hatip ve tarihçi. Kayda değer zenginliği ve edebi zevki ile Atticus ile mukayese edilebilir. MÖ 60 yılında yaşadığı konsül seçilememe başarısızlığının ardından toplumsal yaşamdan uzak durdu ve kendini Sosyal Savaş ve İç Savaşlar hakkında yazmaya adadı. Bu çalışması, Cicero kendi konsüllüğünün ayrı bir tarihini yazmasını ısrarla rica ettiğinde neredeyse bitmişti. Cicero Lucceius tarafından yazılmış bir methiye hayal etmişti ancak neredeyse söz vermiş olan Lucceius bu ricayı yerine getirmedi. Akabinde Cicero hem Yunanca hem de Latince olmak üzere kendi methiyesini yazmak durumunda kaldı ancak bu çalışmadan herhangi bir parça günümüze ulaşmadı. İç savaş sırasında Pompey'i destekledi ancak savaşın ardından Jül Sezar tarafından affedilince ölünceye kadar yaşayacağı Roma'ya geri döndü.

<span class="mw-page-title-main">Bona Dea</span>

Bona Dea, Roma mitolojisinde Tanrı Faunusun kızı olan ve doğurganlık, iyileştirme, bekaret ve kadınların koruyucu tanrıçası. Zaman zaman Fauna adıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">II. Farnakis</span>

II. Farnekes, Roma Cumhuriyetinin en ünlü düşmanlarından VI. Mitridat'in oğlu olan Pontus Kralı.

<span class="mw-page-title-main">II. Hurkanus</span>

II. Hurkanus, MÖ 1. yüzyılda Haşmonayim hanedanlığına bağlı başrahip ve Yahudiye kralıydı.

Marcus Tullius Cicero Minor ya da Küçük Cicero, MÖ 1. yüzyılda yaşamış Roma konsülü. MÖ 65'te doğmuştur. Romalı senatör ve hatip Marcus Tullius Cicero ile Terentia'nın oğludur. Küçük Cicero MÖ 79 - MÖ 45 yılları arasında yaşamış Tullia Ciceronis'in de kardeşidir. MÖ 49'da çıkan iç savaşta Pompey'in yanında yer almış; yitirilen Pharsalus Muharebesi'nin ardından Jül Sezar tarafından bağışlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kapadokya (eyalet)</span>

Cappadocia (Kapadokya) eyaleti, başkenti Caesarea'da bulunan, Anadolu'da bir Roma İmparatorluğu eyaletiydi.

<span class="mw-page-title-main">Lucius Domitius Ahenobarbus (konsül MÖ 54)</span>

Lucius Domitius Ahenobarbus, Jül Sezar'ın düşmanı ve geç Roma Cumhuriyeti'nde aristokrat partinin (optimates) MÖ 54'te konsül seçilen güçlü bir destekçisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Sezar İç Savaşı</span> Roma Cumhuriyetinde iç savaş

Sezar İç Savaşı MÖ 49-45 yılları arasında Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmeden önceki son çatışmalarından biriydi. Jül Sezar ve Magnus Pompey arasında bir dizi siyasi ve askeri çatışma olarak tarihe geçti.