Claude Guillaumin
| Claude Guillaumin | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 11 Ağustos 1842 Moulins, Allier |
| Ölüm | 9 Mart 1927 Paris |
| Uyruk | Fransız |
| Alanı | Karikatürist, İllüstratör, Ressam |
Claude Guillaumin (11 Ağustos 1842 - 9 Mart 1927) ya da takma adıyla Édouard Pépin[1] Fransız ressam ve karikatüristtir.[2][3]
Hayatı ve kariyeri
11 Ağustos 1842 tarihinde Moulins'te bir marangozun oğlu olarak doğdu.[4] 2 Aralık 1851 Darbesi'ne karşı ayaklanmaların bastırılması sırasında Cezayir'e sürgün edilen Cumhuriyetçilerden biriydi.[5] Bu olay, Bonapartizme ve her türlü despotizme karşı çıkan genç Claude Guillaumin'i etkiledi.[6]
Pépin takma adını kullanarak karikatürist olarak ilk çıkışını İkinci İmparatorluğun sonunda La Lune'de (1866'dan itibaren), La Rue de Jules Vallès'de (1867-1868) ardından L'Éclipse'de yaptı. Pek çok kez, Pepin'in karikatürleri, L'Éclipse'in kapağında yer aldı.[7]
Üçüncü Cumhuriyet'in başlangıç dönemlerinde Pépin, 1876 ve 1879 yılları arasında kapaklarının çoğunu çizmiş olduğu Le Grelot için 1875 yılında çizim yapmaya başladı ve böylece Alfred Le Petit'in yerine geçti. Daha sonra muhtelif dergilerde çizimler yaptı. Le Lampion de Berluron'da da çalıştı. Kasım 1881'de Guillaumin, din karşıtlığını özgürce aktardığı bu hiciv dergisinin imtiyaz sahibi oldu. Aynı yıllarda, çizimleri Le Troupier'de de yayımlandı.
1880'lerin ortalarında Pépin, Le Grelot'a geri döndü. Radikal bir Cumhuriyetçi olarak orada monarşistlere, Katoliklere, Boulangistlere (özellikle Henri Rochefort) ve sosyalistlere karşı suçlamalarda bulundu. Pépin, daha sonra Dreyfusard kampına katıldı. 1897 sonbaharının sonundan itibaren düşüncelerini ifade ettiği, General Mercier'in bir karikatürü yüzünden Le Grelot'un yönetmeni ile ihtilaf yaşadı. Pépin daha sonra kendi haftalık hiciv dergisi Le Fouet'i kurmaya karar verdi. Ayrıca 1901 ve 1902 yılları arasında Petit Rouennais'e çizimlerini gönderdi.[4]
Henri Harpignies'in öğrencisi olan Pépin, aynı zamanda bir ressamdı. Ustası gibi manzara konulu eserler üretti.[4] 1890'da Paris Salonu'nda Le Chantier du Père Gazut'u sergiledi. 1917'de Puisaye ve Montrichard çevresindeki Cher kıyılarını çizdi.[4]
9 Mart 1927'de Paris'in 9. bölgesindeki evinde hayatını kaybetti.
Galeri
Auguste Vermorel ve Louis Veuillot[8]
La Rue ekibi[9]
Fırıncı Gabriel Terrail[10]
Paul de Cassagnac, maaşı Louis Ricard tarafından askıya alınan Mende Piskoposu için para topluyor[11]
Marquis de Mores ve Drumont[12]
Panama skandalının muhbirleri[13]
Norton vakası[14]
Arton'un Tutuklanması[15]
Léon Bourgeois ve Charles Demole[16]
Artillerie Boche
Kaynakça
- ^ "Guillaumin, Édouard". Benezit Dictionary of Artists (İngilizce). doi:10.1093/benz/9780199773787.001.0001/acref-9780199773787-e-00081046. 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.
- ^ "Edouard Pépin". lambiek.net (İngilizce). 25 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2022.
- ^ "Guillaumin, Edouard". De Gruyter (İngilizce). 27 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.
- ^ a b c d « Notice sur le peintre Cl.-Edouard Guillaumin » (cf. bibliographie).
- ^ Pascal Duprat, Les Tables de proscription de Louis Bonaparte et de ses complices, t. II, Liège, Redouté, 1852, p. 20.
- ^ Jules Vallès, « Lettre d'un diffamé », Le Figaro, 20 juin 1868, p. 2.
- ^ Jean Valmy-Baysse, André Gill, l'impertinent, Paris, éditions du Félin, 1991, p. 95.
- ^ La Rue, 26 octobre 1867.
- ^ La Rue, 4 janvier 1868.
- ^ Le Grelot, 14 septembre 1890.
- ^ Le Grelot, 24 avril 1892.
- ^ Le Grelot, 3 juillet 1892.
- ^ Le Grelot, janvier 1893.
- ^ Le Grelot, 2 juillet 1893.
- ^ Le Grelot, décembre 1895.
- ^ Le Grelot du mars 1896.
Bibliyografya
- “Ressam Cl.-Edouard Guillaumin Üzerine Not”, Bourbonnais Öykünme Derneği Bülteni, t. 34, Kasım- Aralık 1931, s. 271-272 .
