İçeriğe atla

Claude Cahen

Claude Cahen ve eşi (1989)

Claude Cahen (26 Şubat 1909 - 18 Kasım 1991), Fransız Marksist oryantalist ve tarihçidir. İslami Orta Çağ, Haçlı Seferleri hakkındaki Müslüman kaynakları ve Orta Çağ İslam toplumunun sosyal tarihi (Fütüvvet düzenleri) üzerinde uzmanlaşmıştır.

Claude Cahen, Paris'te Fransa Yahudisi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.[1] Lisansını École normale supérieure'de, doktorasını Institut National des langues et Civilizations Orientales'de tamamladı. II. Dünya Savaşı'nda savaş esiri olarak tutuldu.[1] 1945'ten 1959'a kadar sırasıyla Strasbourg Üniversitesi ve Paris Üniversitesi'nde profesör olarak çalıştı. 1967'de Michigan Üniversitesi'ne ders vermesi için davet edildi ve 1973'te Académie des Inscriptions et Belles-Lettres'e seçildi.

Evli olan Cahen'in tarihçi Michel Cahen de dahil olmak üzere altı çocuğu vardı.[2] Cahen, 1930'lardan 1960'a kadar Fransız Komünist Partisi üyesiydi. Hayatının sonraki yılllarında da aktif bir Marksist olarak kaldı. Kökenlerine rağmen, ne kendisini Yahudi olarak tanımladı ne de İsrail devletini destekledi.[1]

1954'te Past and Present dergisinde "An Introduction to the First Crusade" adlı çalışması yayımlandı.[3] Cahen, "İslam sosyal tarihinin duayeni ve yaşadığı yüzyılının en etkili İslam tarihçilerinden biri"[4] ve "yirminci yüzyılın en iyi Ortadoğu tarihçisi" olarak anılmıştır. Mark Cohen, Cahen'i seçkin bir İslam tarihçisi olarak tanımlamaktadır.[5] Raoul Curiel ve Rika Gyselen tarafından hazırlanan ve Arabica dergisinin 1996 tarihli sayısında yayımlanan tineraires d'Orient: Hommages a Claude Cahen, adlı makale Cahen'e ithaf edilmiştir.[6] Bu sayı aynı zamanda Cahen'in eserlerinin neredeyse eksiksiz bir bibliyografyasını da içermektedir.

Çalışmaları

  • La Syrie du Nord à l'époque des Croisades et la principauté franque d'Antioche 23 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., thèse de doctorat es-Lettres, Université de Paris, éditions P. Geuthner (1940). ASIN : B001D5E1AQ ASIN : B0018H4LZO
  • Le régime féodal de l'Italie Normande, 145 pages, thèse complémentaire de l'Université de Paris, éditions P. Geuthner (1940). LCCN 42034209
  • « L'histoire économique et sociale de l'Orient musulman médiéval », revue Studia Islamica, Paris (1955).
  • « Les facteurs économiques et sociaux dans l'ankylose culturelle de l'Islam », in Classicisme et déclin culturel dans l'histoire de l'Islam, Symposium de Bordeaux (juin 1956) 1 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 396 pages, éditions Besson et Chantemerle (1957).
  • « Mouvements populaires et autonomismes urbains dans l'Asie musulmane du Moyen Âge », revue Arabica, Brill Academic Publishers (1958-1959). Tiré à part de 91 pages (Part I, Arabica V, (p. 225–250), Part II, Arabica VI, (p. 25–56), Part III, Arabica VI, (p. 233–265) LC DS223 C24 1959
  • « La changeante portée sociale de quelques doctrines religieuses », in L'élaboration de l'Islam, compte rendu du Colloque de Strasbourg sur l'Islam (juin 1959) 24 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 127 pages éditions PUF (1961).
  • « Points de vue sur la Révolution abbaside », dans Revue historique (1963).
  • Douanes et commerce dans les ports méditerranéens de l'Égypte médiévale (d'après al-Makhzumi. Minhaj), 314 pages, éditions E.J. Brill, Leiden, 1964.
  • Preottoman Turkey, 458 pages, en anglais, éditions Sidg. & J, 1968. 028335254X
  • « Baba Ishaq, Baba Ilyas, Hadjdji Bektash et quelques autres », dans Turcica, 1 (1969), (p. 53–64).
  • Turco-Byzantina et Oriens Christianus, Londres, Variorum Reprints, 1974.
  • Les Peuples musulmans dans l'histoire médiévale, 496 pages, éditions Institut français de Damas (1977). ASIN : B0000E8UM0
  • Makhzûmiyyât : Études sur l'histoire économique et financière de l'Égypte médiévale (1977), 225 pages, Brill Academic Publishers (1 August 1997). 9004049274ISBN 9004049274, 978-9004049277
  • Introduction à l'histoire du monde musulman médiéval : VIIe–XVe, 216 pages, éditions Maisonneuve (nouv. éd, 1983). 2720010146ISBN 2720010146, 978-2720010149
  • « djaych » (armée) et « hisba » (police des mœurs et des marchés), contributions à l'Encyclopédie de l'Islam, E.I.2, Brill Academic Publishers, respectivement : volume II (1986), (p. 517–524) et volume III (1991), (p. 503–510).
  • Orient et Occident au temps des croisades, 302 pages (1983) (restitue les croisades dans le contexte d'une histoire méditerranéenne), éditions Aubier Montaigne (24 septembre 1992). 2700720164ISBN 2700720164, 978-2700720167
  • L'Islam, des origines au début de l'Empire ottoman, poche, 413 pages (réédition mise à jour), éditions Hachette Littérature (17 September 1997). 2012788521ISBN 2012788521, 978-2012788527

Kaynakça

  1. ^ a b c Ira M. Lapidus, review of Curiel and Gyselen (1995), Journal of the Economic and Social History of the Orient 39.2 (1996), pp. 189-90
  2. ^ Michel CAHEN: L'Historien et le Politique: Engagement et Pensée Scientifique chez Claude Cahen. Réflexions et quelques Souvenirs d'un Fils sur son Père in Itinéraires de l'Orient: Hommages à Claude Cahen, ed R Curiel and R Gyselen, Res Orientales 6 (Bures-sur-Yvette, France, 1994), pp 385-442.
  3. ^ "Past and Present -- Table of Contents (1954, 6)". 1 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2006. 
  4. ^ Paul M. Cobb, review of Curiel and Gyselen (1995) in Journal of Near Eastern Studies 57 (1998), p. 220
  5. ^ Mark Cohen (1994) p.xvii
  6. ^ Journal of the American Oriental Society, October 1998

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Alphonse de Lamartine</span> Fransız yazar, şair ve siyasetçi (1790 - 1869)

Alphonse Marie Louise Prat de Lamartine, Fransız yazar, şair ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Claude Simon</span> Fransız yazar (1913 – 2005)

Claude Simon Fransız yazardır. "Yeni Roman" akımının önde gelen temsilcileri arasında kabul edilir. 1985'te "İnsan durumunu tarif ettiği vakit, derin bir bilinç ile bir şairin ve bir ressamın yaratıcılığının bir arada bulunduğu romanları için" Nobel Edebiyat Ödülü'nü aldı.

Ketboğa Noyan, Moğol İmparatorluğu'na bağlı bir grup olan Naymanların Doğu Hristiyanıydı. Moğol İlhan Hülâgû'nun teğmeni ve sırdaşıydı ve 1258'de Bağdat'ın yağmalanması da dahil olmak üzere Ortadoğu'daki fetihlerinde ona yardımcı olmuştur. Hülâgû, Moğolistan'daki bir törene katılmak üzere kuvvetlerinin büyük bir kısmını yanına aldığında Ketboğa, Suriye'nin kontrolüne bırakıldı ve güneye, Kahire merkezli Memlûk Devleti'ne doğru devam eden Moğol baskınlarından sorumlu oldu. 1260 yılında Ayn Calut Muharebesi'nde öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Paul Pelliot</span> Fransız Sinolog (1878 – 1945)

Paul Pelliot,, özellikle dil çalışmalarına ve çeşitli din ve Orta Asya kültürlerinin tarihçesine katkıda bulunmuş bir Fransız doğubilimcisidir. Ünlü Sylvain Lévi'nin öğrecisidir. Pelliot, Orta Asya'da Kazı bilimsel araştırmalar yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">René Grousset</span> Fransız tarihçi (1885 – 1952)

René Grousset Fransız bir tarihçi, Cernuschi Müzesi ve Guimet Müzesi'nde küratör ve Fransız Akademisi üyesi.

Uç beyliği, Orta Çağ'da Hristiyan ile Müslüman dünyasının arasındaki Müslüman sınır bölgeleri için kullanılan bir tanımdı. Uç Beyliği'nin Hristiyan tarafındaki karşılığı, Rumca akron (άκρον) olarak adlandırılırdı. Sınır bölgelerinde kendi topraklarını savunmakla yükümlü kişilere Bizans tarafında akriti (ακρίται), Müslüman tarafta ise gazi denirdi.

Joseph de Guignes, Fransız doğubilimci, sinolog ve Türkolog'tur. Pontoise'de doğmuştur, Jean Louis de Guignes ve Françoise Vaillant'ın oğludur. 19 Mart 1800'de Paris'te ölmüştür.

Paul Lemerle, Fransız Bizantologdur.

<span class="mw-page-title-main">Louis Bréhier</span> Fransız tarihçi (1868 – 1951)

Louis René Bréhier, Bizans çalışmaları üzerine uzmanlaşmış Fransız tarihçidir.

François-Étienne de La Roche Cenovalı hekim, doğa bilimci, kimyager, botanikçi ve ihtiyolog.

<span class="mw-page-title-main">Camille Jullian</span> Fransız tarihçi (1859 – 1933)

Louis Camille Jullian Bilhassa Orta Çağ öncesi Galyası hakkında yaptığı çalışmaları ile tanınan Fransız tarihçi.

<span class="mw-page-title-main">Sami Ezzib</span> Filistin asıllı İsviçreli hukukçu

Sami Ezzib, Filistin asıllı İsviçreli hukuk profesörü.

<span class="mw-page-title-main">Marie-Félicité Brosset</span> Fransız tarihçi (1802-1880)

Marie-Félicité Brosset, Gürcü ve Ermeni araştırmalarında uzmanlaşmış Fransız oryantalisttir. Çalışmalarını çoğunlukla Rusya'da gerçekleştirmiştir.

René Lafon, Fransız dilbilimci, filolog ve yazar. Baskça üzerinde uzmanlaşmış olan Lafon'un Güney Kafkas dilleri üzerine de çalışmaları vardır. 100'den fazla makalenin yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Senegal-Türkiye ilişkileri</span>

Senegal-Türkiye ilişkileri,, Senegal ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 1962'den beri Dakar'da Büyükelçiliği bulunmaktadır. Senegal'in ise Ankara'da Ağustos 2006'da açılan bir Büyükelçiliği bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gabon-Türkiye ilişkileri</span>

Gabon-Türkiye ilişkileri, Gabon ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2012 yılından beri Lİbreville'de Büyükelçiliği bulunmaktadır. Gabon ise 2015 yılında Ankara'da büyükelçilik açtı.

Jean-Noël Jeanneney Fransız tarihçi ve siyasetçi.

Marius Canard FBA bir Fransız Oryantalist ve tarihçidir.

<span class="mw-page-title-main">Jean Pierre Flourens</span> Fransız siyasetçi

Marie Jean Pierre Flourens, deneysel beyin biliminin kurucusu ve anestezide öncü olan Fransız bir fizyolog.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Marie Auguste Broussonet</span> Fransız bilim insanı (1761 – 1807)

Pierre Marie Auguste Broussonet, özellikle botaniğe katkıda bulunan Fransız doğa bilimci. Montpellier'de doğdu, burada eğitim gördü ve Fransa'ya dönüp Montpellier'deki botanik bahçesinin müdürü olarak görev yapmadan önce Fas, İspanya, Kanarya Adaları ve Güney Afrika'ya gitti. Broussonetia ağacına onun adı verilmiştir.