İçeriğe atla

Claude-Louis Navier

Claude-Louis Navier

Claude-Louis Navier, (tam adı: Claude Louis Marie Henri Navier), (d. 10 Şubat 1785, Dijon – ö. 21 Ağustos 1836, Paris), Fransız mühendis ve fizikçidir.

Navier-Stokes denklemleri adı, onun ve George Gabriel Stokes'un adına ithafen verilmiştir.

Yaşamı ve çalışmaları

Navier' in babasının 1793' te ölmesi üzerine annesi onu Corps des ingénieurs des ponts et chaussées‘ te tanınmış bir mühendis olan dayısı Emiland Gauthey’ in himayesi altına bıraktı.[1] 1802‘ de École polytechnique‘ te eğitime başladı, 1804‘ te eğitimine École nationale des ponts et chaussées‘ de devam etti ve 1806‘ da mezun oldu. Kısa bir sonra Gauthey öldü ve Navier Corps des ingénieurs des ponts et chaussées kurumundan çalışmalarını bitirmesi için görev aldı.

1819 yılından itibaren École des Ponts et Chaussées‘ de eğitim verdi ve 1830‘ da orada Mekanik alanında Profesör oldu. 1831'de bunlara ek olarak École Polytechnique' te sürgüne gönderilen Augustin Louis Cauchy yerine Analiz ve Mekanik profesörü olarak ders vermeye başladı.

Navier Elastiklik teorisini dikkate değer bir çabayla matematiksel olarak ele alınabilecek bir biçime getirmiştir. Charles Augustin de Coulomb Kiriş teorisinde zaten benzer sonuçlar elde etmişti ancak bu çalışması geniş kabul görmedi. 1819 yılında Navier Galileo Galileinin yanlış verdiği sıfır çizgisini doğru bir şekilde belirlemeyi başardı. 1826 yılında bir materyal özelliği olarak Young Modülü ile bir kirişin geometrik özelliği olarak Atalet Momenti arasında kesin bir ayrım yaptı. Navier'in Mukavemet ve Statik sentezlerinin odak noktası Kiriş teorisi'dir. Bu sentez çabalarından ve bu konudaki anlaşılabilir açıklamalarından dolayı Navier Yapı Statiği'nin kurucusu kabul edilmektedir.

1822‘de Navier-Stokes denklemleri viskozitesi yüksek akışkanların hareketlerinin açıklanması için yayımladı. 1824 yılında Fransız Bilimler Akademisine (Académie des sciences) üye seçildi.

1823 yılında asma köprüler hakkındaki kitabını yayımladı.[2]

Eyfel kulesinde ismi ölümsüzleştirildi. (Eyfel Kulesi’ndeki 72 ismin listesi)

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "François Bilange en quête de son grand-père Justin Godart". Cahiers Jaurès. N° 201-202 (3): 219. 2011. doi:10.3917/cj.201.0219. ISSN 1268-5399. 
  2. ^ Letourneau, Ch. (1867). "Rapport sur le mémoire de M. de Vorges : sur la distinction entre l'homme et les animaux". Bulletins de la Société d'anthropologie de Paris. 2 (1): 33-36. doi:10.3406/bmsap.1867.4278. ISSN 0301-8644. 

Ek kaynaklar

    1. Philibert Pourcher, grand-père maternel de Navier, est un cousin d'Anne-Claude Gauthey épouse en seconde noce de son cousin Émiland Gauthey qui adopte Navier au décès de son père en 1793 (Voir généalogie [archive]).
    2. Rapport à Monsieur Becquey, Conseiller d’état, … et mémoire sur les ponts suspendus. Imprimerie Royale, Paris 1823, 2. ed. Carilian-Gœury, Paris 1830
  • Robert M. McKeon: Navier, Claude-Louis-Marie-Henri, in: Dictionary of Scientific Biography, Band 10, S. 2–5
  • Prony: Notice Biographique sur M. Navier … In: Annales des ponts et chaussées, 1re Série, 1837, 1re Semestre. (Digitalisat auf Google Books)
  • Karl-Eugen Kurrer: The History of the Theory of Structures. Searching for Equilibrium. Ernst & Sohn, 2018, ISBN 978-3-433-03229-9, S. 4 f., S. 18 ff., S. 60 f., S. 84 ff., S. 234 f., S. 299 ff., S. 419 ff., S. 429 ff., S. 950 f., S. 1038 (Biografie).
  • Marco Cannone, Susan Friedlander: Navier. Blow-up and Collapse, Notices of the American Mathematical Society, Band 50, Januar 2003, S. 7–13
  • A. Picon: Navier and the introduction of suspension bridges in France, Construction History, Band 4, 1988, S. 21–34.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Akışkanlar mekaniği</span>

Akışkanlar mekaniği, akışkanların davranışlarını ve onlara etkiyen kuvvetleri inceleyen fizik dalı. Makine, inşaat, kimya ve biyomedikal gibi mühendislik dallarının yanı sıra jeofizik, okyanus bilimi, meteoroloji, astrofizik ve biyoloji gibi farklı birçok disiplinde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Augustin Louis Cauchy</span> Fransız matematikçi (1789 – 1857)

Baron Augustin-Louis Cauchy, matematiksel analiz ve sürekli ortam mekaniği de dahil olmak üzere matematiğin çeşitli dallarına öncü katkılarda bulunan bir Fransız matematikçi, mühendis ve fizikçiydi. Daha önceki yazarların cebrin genelliğinin buluşsal ilkesini reddederek, kalkülüs teoremlerini ifade eden ve kesin olarak kanıtlayan ilk kişilerden biriydi. Soyut cebirde karmaşık analiz ve permütasyon gruplarının çalışmasını neredeyse tek başına kurdu.

<span class="mw-page-title-main">École normale supérieure</span>

École Normale Supérieure, Fransa'da bulunan bir yükseköğrenim kurumudur.

<span class="mw-page-title-main">Louis Joseph Gay-Lussac</span> Fransız fizikçi ve kimyager (1778 – 1850)

Louis Joseph Gay-Lussac, Fransız kimyager ve fizikçidir. Genellikle gaz yasalarıyla ilgili çalışmalarıyla anılır. Bunun dışında, alkol-su karışımlarıyla yaptığı çalışmalarının ardından bir takım alkollü içkilerin alkol oranlarını ölçmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Charles Catalan</span> Fransız-Belçikalı matematikçi

Eugène Charles Catalan, sürekli kesirler, tanımlayıcı geometri, sayı teorisi ve kombinatorikler üzerinde çalışan Fransız ve Belçikalı bir matematikçiydi. Göze çarpan katkıları arasında uzayında periyodik bir minimal yüzey keşfetmek vardı; sonunda 2002'de kanıtlanabilen ünlü Catalan varsayımını ifade etti ve bir kombinatoryal problemi çözmek için Catalan sayılarını tanıttı.

<span class="mw-page-title-main">René-Louis Baire</span> Fransız matematikçi (1874 – 1932)

René-Louis Baire, gelecekteki teoremleri genelleştirmeye ve kanıtlamaya yardımcı olan Baire kategori teoremi ile ünlü bir Fransız matematikçiydi. Teorisi ilk olarak 1899'da Sur les fonctions de değişken réelles adlı tezinde yayınlandı.

<span class="mw-page-title-main">Gaspard-Gustave Coriolis</span> Fransız matematikçi, mekanik mühendis ve bilim insanı (1792 – 1843)

Gaspard-Gustave de Coriolis bir Fransız matematikçi, makine mühendisi ve bilim insanıdır. En çok, dönen bir referans çerçevesinde tespit edilen ve Coriolis etkisi'ne yol açan tamamlayıcı kuvvetler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır. Bir mesafe boyunca hareket eden bir kuvvet tarafından enerjinin aktarılması için "travail" terimini ilk kullanan oydu.

<span class="mw-page-title-main">École des Beaux-Arts</span>

École des Beaux-Arts tam adıyla École Nationale Supérieure Des Beaux-arts Paris'te 1671 yılında Académie Royale d’Architecture adıyla Jean-Baptiste Colbert tarafından kurulan güzel sanatlar okulu. 1793 yılında Académie Royale de Peinture et de Sculpture okuluyla birleştirilmiştir. Okul çizim, resim, heykel ve mimarlık gibi güzel sanat alanlarında eğitim vermektedir. 1935'ten itibaren okulun müfredatı Alman müfredatına yakınlık göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">André Berthomieu</span> Fransız film yönetmeni ve senarist (1903 – 1960)

André Berthomieu Fransız senarist ve yönetmendir.

Jean-Baptiste Claude Eugène Guillaume, Fransız heykeltıraş ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Élisabeth Borne</span> 102. Fransa başbakanı

Élisabeth Borne Fransız bürokrat, bakan.

<span class="mw-page-title-main">Ecole Nationale des Ponts et Chaussées</span> Fransanın Champs-sur-Marne şehrinde bulunan teknik üniversite

École Nationale des Ponts et Chaussées, geçmişi 1747'ye uzanan, Fransa'nın Champs-sur-Marne şehrinde bulunan teknik üniversite.

<span class="mw-page-title-main">Sadi Carnot (cumhurbaşkanı)</span> 5. Fransa cumhurbaşkanı (1837-1894; hd. 1887-1894)

Marie François Sadi Carnot, Fransız siyasetçi, Fransa'da Üçüncü Cumhuriyet döneminin beşinci cumhurbaşkanıdır. 1887'den 1894'te uğradığı suikaste kadar Fransa Devlet Başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">François Fénelon</span> Fransız piskopos (1651 – 1715)

François de Salignac de la Mothe-Fénelon, daha çok bilinen adıyla François Fénelon, Fransız Roma Katolik başpiskoposu, ilahiyatçı, klasik şair ve yazar. Bugün çoğunlukla, 1699'da yayınlanan Les Aventures de Télémaque adlı kitabının yazarı olarak anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Louis de Mas Latrie</span>

Louis de Mas Latrie, Fransız tarihçi ve diplomat.

<span class="mw-page-title-main">Lalande Ödülü</span>

Lalande Ödülü veya Lalande Madalyası, Fransız Bilimler Akademisi tarafından astronomide bilimsel gelişmeler için 1802'den 1970'e kadar verilmiş ödüldü.

<span class="mw-page-title-main">Institut polytechnique de Paris</span>

Institut polytechnique de Paris veya IP Paris, Fransa'nin Palaiseau şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. Bünyesinde altı farklı mühendislik okulu barındırır: École Polytechnique, ENSTA Paris, ENSAE Paris, Ecole Nationale des Ponts et Chaussées, Télécom Paris ve Télécom SudParis.

<span class="mw-page-title-main">Adhémar Jean Claude Barré de Saint-Venant</span> Fransız matematikçi (1797 – 1886)

Adhémar Jean Claude Barré de Saint-Venant, Fransız bir fizikçi, matematikçi ve mühendistir.

<span class="mw-page-title-main">Louis Poinsot</span> Fransız matematikçi ve fizikçi (1777-1859)

Louis Poinsot Fransız matematikçi ve fizikçidir. Poinsot, katı bir cisme etki eden bir kuvvetler sisteminin tek bir kuvvet ve bir çift olarak nasıl çözülebileceğini gösteren geometrik mekaniğin mucidiydi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Bélanger</span> Fransız matematikçi

Jean-Baptiste Charles Joseph Bélanger hidrolik ve hidrodinamik alanlarında çalışan Fransız uygulamalı matematikçiydi. Fransa'da École Centrale des Arts et Manufactures, École Polytechnique ve École des Ponts et Chaussées'de profesörlük yapmıştır. 1828'de, Hidrolik mühendisliğinde, momentum prensibinin dikdörtgen bir açık kanaldaki hidrolik sıçramaya uygulanması, genellikle yanlış bir şekilde kendisine atfedilir. 1828'deki gerçek katkısı, açık kanallardaki kademeli olarak değişen akışlar için durgun su denkleminin geliştirilmesi ve 1838'de momentum ilkesinin hidrolik sıçrama akışına uygulanmasıydı.(Bélanger 1841)