Clairvauxlı Bernard

Clairvauxlu Bernard, O. Cist. (Latince: Bernardus Claraevallensis; 1090 - 20 Ağustos 1153), Aziz Bernard olarak saygı duyulan bir başrahip, mistik, Tapınak Şövalyeleri'nin kurucularından ve yeni ortaya çıkan Sistersiyen aracılığıyla Benediktin Tarikatı'nın yeniden biçimlendirilmesinde önemli bir oynamış dini bir liderdi.

Hayatı

Bernard'ın ebeveynleri, Fontaine-lès-Dijon'un lordu Tescelin de Fontaine ve Alèthe de Montbard idi. Her ikisi de Burgonya'nın en yüksek soylularının üyeleriydi.

Bernard, altısı erkek olan yedi çocuğun üçüncüsüydü. Dokuz yaşındayken, Saint-Vorles'in laik kanonları tarafından yönetilen Châtillon-sur-Seine'deki bir okula gönderildi. Bernard'ın edebiyat ve retoriğe ilgisi vardı. Meryem Ana'ya özel bir bağlılığı vardı ve daha sonra Cennetin Kraliçesi hakkında birçok eser yazdı.

1098 yılında, Molesme'li Robert liderliğindeki bir grup, kelimenin tam anlamıyla Aziz Benedict Kuralına göre yaşamak ve böylece manastırdan sonra Sistersiyen Tarikatı olarak bilinen yeni bir tarikatı etkili bir şekilde yaratmak amacıyla Dijon yakınlarında Cîteaux Manastırı'nı kurmuştu. Bernard, on dokuz yaşında annesi öldükten sonra Cîteaux'ya gitmeye karar verdi. 1113'te o ve Burgundy'nin diğer otuz genç soylusu yeni manastıra kabul edilmek için başvurdu. Bernard'ın örneği o kadar ikna ediciydi ki, birçok kişi onu manastır yaşamına kadar takip etti.

Cîteaux'daki reform hareketine katılan Benediktinlerden oluşan küçük topluluk hızla büyüdü. Bernard, girdikten üç yıl sonra on iki keşişten oluşan bir grupla birlikte Langres Piskoposluğu'ndaki Vallée d'Absinthe'de yeni bir topluluk kurmaya gönderildi. Bernard, 25 Haziran 1115'te Claire Vallée veya Clairvaux adını aldı ve Bernard ile Clairvaux'nun isimleri kısa sürede birbirinden ayrılamaz hale geldi. Langres Piskoposu'nun yokluğunda Bernard, Châlons-sur-Marne Piskoposu Champeaux'lu William tarafından başrahip olarak kutsandı.

Bernard, kırk yıllık manastır yaşamının ardından 20 Ağustos 1153'te altmış üç yaşında öldü. Clairvaux Manastırı'na gömüldü ve manastırın 1792'de Fransız devrimci hükûmeti tarafından dağıtılmasının ardından kalıntıları Troyes Katedrali'ne nakledildi.

Teoloji ve ruhsallık anlayışı

Bernard, 1830'da Kilise Doktoru seçildi. Ölümünün 800. yıldönümünde, Papa Pius XII, kendisi hakkında Doktor Mellifluus başlıklı bir genelge yayınladı ve onu "Babaların Sonu" olarak etiketledi. Bernard'ın Mariology'sinin temel unsurları, "Deniz Yıldızı" Meryem'in bekaretini ve onun Mediatrix rolünü nasıl açıkladığıdır.

Clairvaux'nun ilk başrahibi, kutsal mekan ve müzik konusunda zengin bir teoloji geliştirdi ve her ikisi üzerine de kapsamlı yazılar yazdı.

John Calvin ve Martin Luther, Sola Fide doktrinini desteklemek için Bernard'dan birkaç kez alıntı yapmıştır.

Bernard, keşişler için lectio divina ve tefekkürün öneminin yeniden vurgulanmasında etkili oldu. Bernard, lectio divina'nın ihmal edilmesi durumunda manastırcılığın zarar gördüğünü gözlemlemişti.

Haçlı Seferlerindeki etkisi

Edessa Kuşatması'nda Hristiyanlar yenilgiye uğratılmış ve bölgenin büyük bir kısmı Selçuklu Türklerinin eline geçince Kudüs Krallığı ve diğer Haçlı devletleri de benzer bir felaketle tehdit edildi. Ermenistan piskoposlarının heyetleri papadan yardım istedi ve Fransa Kralı da elçiler gönderdi. 1144'te III. Eugene, Bernard'ı İkinci Haçlı Seferi'ni vaaz etmesi için görevlendirdi ve Papa II. Urban'ın Birinci Haçlı Seferi'ne tanıdığı vaatlerin aynısını ona da verdi.

Önceleri 1095'teki ilk Haçlı Seferlerinde olduğu gibi haçlı seferi için halkta neredeyse hiçbir coşku yoktu. Bernard, günahın bağışlanması ve lütfa ulaşmanın güçlü bir yolu olarak haçı almanın üzerinde durmayı uygun buldu. 31 Mart'ta Fransa Kralı VII. Louis'in de hazır bulunduğu Vézelay'deki bir tarlada muazzam bir kalabalığa vaaz vererek "hayatının konuşmasını" yaptı. Tam metin günümüze ulaşmadı, ancak çağdaş bir anlatıma göre "sesi çayırda göksel bir organ gibi çınladı"

Bernard'ın konuşması bittiğinde kalabalık toplu halde askere alındı; sözde haç yapmak için kumaşları kalmamıştı. Bernard'ın kendi cübbesini fırlattığı ve daha fazlasını yapmak için onu şeritler halinde yırtmaya başladığı söyleniyor. Diğerleri de onun örneğini takip etti ve o ve yardımcılarının gece çökerken hâlâ haç ürettiği söyleniyordu.

Mirası

Bernard'ın teolojisi ve Mariolojisi, özellikle Sistersiyen ve Trappist Tarikatları içinde büyük önem taşımaya devam etmektedir. Bernard, Avrupa'nın farklı yerlerinde 163 manastırın kurulmasına yardımcı oldu. Güzel konuşması nedeniyle "Lezzetli Doktor" olarak isimlendirildi. Sistersiyenler onu en büyük ilk Sistersiyenlerden biri olarak onurlandırırlar.

Birkaç Hristiyan mezhebinde kendisiyle ilgili kutlamaların yapıldığı azizler günü 20 Ağustos'tur.

Aziz Bernard, Dante Alighieri'nin İlahi Komedya'da Semalarda seyahat ederkenki son rehberidir. Dante'nin eserinde Bernard'a yer vermesinin sebebi Bernard'ın derin düşünceli mistisizmine, Meryem'e olan bağlılığına ve belagat konusundaki şöhretine dayanıyor gibi görünüyor.

Eserleri

Latince

De gradibus humilitatis et superbiae [Alçakgönüllülük ve gururun adımları] M.S. 1120.
Apologia ad Guillelmum Sancti Theoderici Abbatem [St.Thierry'nin Müdafaası] (in Latin). Cluny'li keşişlerin iddialarına karşı Sisteryanların savunması için yazılmıştır.
De conversione ad clericos sermo seu liber [Din adamların dönüşü] . 1122.
De gratia et libero arbitrio [Lütuf ve özgür seçim üzerine] (in Latin). M.S. 1128.
De diligendo Dei [Tanrı Sevgisi Üzerine]
Liber ad milites templi de laude novae militiae [Yeni şövalyeliğin Özgüsü] M.S.1129.
De praecepto et dispensatione libri [İlkeler ve muafiyetler kitabı] M.S. 1144.
De consideratione [Dikkat Üzerine] M.S 1150. Papa III.Eugene'ye sunulmuştur.
Liber De vita et rebus gestis Sancti Malachiae Hiberniae Episcopi [İrlanda Piskoposu Aziz Malachy'nin yaşamı ve ölümü]
De moribus et officio episcoporum. Sens Başpiskoposu Henri Sanglier'e piskoposların görevlerine dair mektubu.