İçeriğe atla

Christian Rosenkreutz'un Kimyasal Düğünü

Christian Rosenkreutz'un Kimyasal Düğünü
Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459
YazarAnonim: Johann Valentin Andreae ile ilişkilendirilmiştir.
Dilde
TürBasılı
Yayım1616

Christian Rosenkreutz'un Kimyevi Düğünü (Almanca: Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459) 1616 yılında[1] Strazburg'da basılmış Almanca bir kitaptır. İsimsiz olarak hazırlanan kitabın yazarının Johann Valentin Andreae olduğu düşünülmektedir. Kimyevi Düğün genellikle gizemli "Gül Haç Kardeşliği "nin (Gül Haçlılar) orijinal manifestolarından üçüncüsü olarak tanımlanır, ancak üslup ve konu bakımından Fama Fraternitatis ve Confessio Fraternitatis'ten belirgin bir şekilde farklıdır.

Yaratılış gibi Yedi Gün ya da Yedi Yolculuğa bölünmüş alegorik bir romandır. Christian Rosenkreuz'un kral ile kraliçenin, yani koca ile gelinin Simyasal Düğününe yardımcı olmak üzere mucizelerle dolu harika bir şatoya gitmeye nasıl davet edildiğini anlatır.

Bu manifesto şairler, simyacılar ("kimya" kelimesi "simyasal"ın eski bir şeklidir ve "Kutsal Evlilik "in amaç olduğu simyaya atıfta bulunur)[2] ve hayalperestler için, testler, arınma, ölüm, diriliş ve yükseliş alayları ile inisiyasyon ritüelinin gücüyle bir ilham kaynağı olmuştur. Kitap, Rosenkreutz'a bu Kraliyet Düğünü'ne yardımcı olması için yapılan davetle başlar ve baştan sona sembolizm öğeleriyle doludur.

Kraliyet düğünü davetiyesi, John Dee tarafından 1564 tarihli Monas Hieroglyphica adlı kitabında tanımlanan ve tarif edilen sembolü içermektedir.

Bu simya romantizmi ile İncil'deki şu pasajlar arasında bazı benzerlikler de vardır:

  • Göklerin krallığı, oğlu için bir evlilik yapan belli bir krala benzer ve kral konukları görmek için içeri girdiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü: (Matta 22: 2,11 KJV)
  • Ve ben Yuhanna, kocası için süslenmiş bir gelin gibi hazırlanmış, Tanrı'dan gökten inen kutsal kenti, yeni Yeruşalim'i gördüm. (Vahiy 21:2)

Tarihsel bağlam

Christian Rosenkreutz'un Kimyevi Düğünü ilk olarak 1616 yılında Strazburg'da yayımlanmıştır. Almanca olarak yazılan kitap Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459 başlığını taşıyordu. Kitapta Christian Rosenkreutz'dan başka bir yazarın adı geçmemektedir, ancak Johannes Valentinus Andreae (1586-1654) otobiyografisinde yazarın kendisi olduğunu iddia etmiştir. İlk İngilizce versiyonu 1690 yılında Ezechiel Foxcroft tarafından yapılmış, bunu zaman içinde pek çok dile yapılan çeviriler izlemiştir.

Kitap ilk olarak 1616 yılında basılmış olsa da, hikâye bundan 150 yıl öncesinde geçmektedir. Bu hikâyedeki olaylar yedi güne yayılır ve her bölüm farklı bir günü anlatacak şekilde yedi bölüme ayrılır. Hikâye Paskalya'ya yakın bir akşam başlar. Yedinci gün olan son bölümde Rosenkreutz şövalye ilan edilir; yıl 1459'dur. Strasburg Masonlarının kuruluş tüzüğü ilk kez 1459 yılının Paskalya gününde Regensburg'da imzalanmış, kısa bir süre sonra da Strasburg'da ikinci bir imza daha atılmıştır. Gutenberg İncili 1455 yılında Mainz, Almanya'da basılmaya başlandı ve ilk Almanca İncil olan Mentel İncili 1466 yılında Strasburg'da basıldı.

Özet

Giriş bölümü

Hikâye Fısıh Bayramı'nı ve yedi günlük mayasız orucunu birebir takip eder. Paskalya kuzusunun kesilmesi ve kızartılması, tıpkı Simgesel Düğünde olduğu gibi akşam saatlerinde (Paskalya'ya yakın bir zamanda) başlar. Simgesel Düğün akşam saatlerinde Rosenkreutz'un hem Paskalya Kuzusu hem de mayasız ekmekle birlikte bir masada oturmasıyla başlar. Bu onun Yahudi olduğunu göstermektedir. Ancak, "Işıkların Babası" kelimeleri ilginç bir şekilde ilk paragrafta yer almaktadır. Bu "Işıkların Babası" ifadesi Kral James İncil'inde sadece bir kez geçer ve o da James'in kitabındadır (Yakup 1:17). Aşağıda Kimyasal Düğün'ün açılış paragrafı yer almaktadır;[3]

Paskalya Günü'nden önceki bir akşam, bir masaya oturdum ve (âdetim olduğu üzere) alçakgönüllü duamda Yaratıcımla yeterince sohbet ettim ve birçok büyük Gizemi düşündüm (ki Işıkların Babası Majesteleri bana bunlardan birkaçını göstermemişti) ve şimdi kalbimde sevgili Paskalya Kuzumla birlikte mayasız, lekesiz küçük bir Hamur hazırlamaya hazırdım;

Dokuz Efendi

Dokuz Efendi, Yeni Ahit'in dokuz kitabını, yani I. Petrus, II. Petrus, Yakup, Yahuda, 1. Yuhanna, II. Yuhanna, III. Yuhanna, Yuhanna İncili ve Vahiy kitabı'nı temsil etmektedir. Rosenkreutz, Yuhanna İncili'nin tarihsel olarak akla yatkın tek İncil olduğuna ve Yuhanna İncili'ni sinoptik İncillerden gerçekten ayıran şeyin mayasız ekmek ve onun Fısıh Bayramı ile olan ilişkisi olduğuna inanmıştır. Dokuz efendi masada bulunan diğerleriyle (toplam 27 kişi) birlikte bağlanır ve Rosenkreutz hüngür hüngür ağlar.[3]

Dokuz kişi kalmıştık ve geri kalanlar arasında benimle masada sohbet eden o kişi de vardı. Ama küçük fenerlerimiz bizi terk etmediği halde, bir saat sonra yukarıda adı geçen kâhyalardan biri içeri girdi ve yanında büyük bir ip demeti getirerek önce orada kalmaya karar verip vermediğimizi sordu; iç çekerek bunu onayladığımızda, her birimizi belirli bir yere bağladı ve böylece küçük fenerlerimizle birlikte gitti ve biz zavallıları karanlıkta bıraktı. O zaman bazıları yaklaşan tehlikenin farkına varmaya başladı ve ben de gözyaşlarımı tutamadım. Çünkü konuşmamız yasak olmadığı halde, acı ve ıstırap hiçbirimizin tek bir kelime bile söylemesine izin vermiyordu. Çünkü kordonlar o kadar harika yapılmıştı ki, kimse onları kesemez, hatta ayağından bile çıkaramazdı. Yine de bu beni teselli ediyordu, çünkü şimdi kendini dinlenmeye çekmiş olan birçok kişinin gelecekteki kazancı onu tatmin etmek için çok az şey kanıtlayacaktı.

Dört yol

İkinci bölümde Rosenkreutz dinlenmek için üç tane uzun sedir ağacının altına oturur. Sedirlerden birine, dört yoldan bahseden bir tablet asılmıştır. Önemli bir nokta, bu yolları sunanın Damat (İncil) olmasıdır. Şöyle yazmaktadır:[3]

Bizim aracılığımızla Damat size dört yol arasında bir seçim yapmanızı öneriyor; bu yolların hepsi, eğer yolda batmazsanız, sizi kraliyet sarayına götürebilir. Birincisi kısa ama tehlikelidir ve sizi içinden geçmenin pek mümkün olmadığı kayalık yerlere götürecektir. İkincisi daha uzundur ve sizi dolambaçlı yollardan götürür; eğer Magnet'in yardımıyla ne sağa ne de sola dönerseniz, düz ve kolaydır. Üçüncüsü, Kralımızın çeşitli zevkleri ve törenleri aracılığıyla size neşeli bir yolculuk sağlayan gerçekten kraliyet yoludur; ancak bu şimdiye kadar binde bire bile zor tahsis edilmiştir. Dördüncüsüyle hiç kimse oraya ulaşamaz, çünkü bu tüketen bir yoldur ve yalnızca çürümeyen bedenler için uygulanabilir. Şimdi bu üç yoldan hangisine gireceğinizi seçin ve orada sürekli sebat edin, çünkü hangisine girerseniz girin, değişmez Kader tarafından sizin için belirlenmiş olanın o olduğunu bilin ve yaşamınız için büyük bir tehlike olmadıkça ondan geri dönemezsiniz.

İlk yol kayalık yerlere çıkar ve bu da sinoptik İncillerde tasvir edildiği şekliyle bir "kaya" olan Petrus'u anımsatır. Metindeki ikinci yol Yuhanna'nın müjdesinde öğretilen yoldur, çünkü Rosenkreutz'a bu yolda sağa ya da sola dönmemesi söylenir ve Yuhanna'nınki İsa'nın sağında ve solunda çarmıha gerilmiş iki adamdan söz etmeyen tek anlatıdır (Yuhanna 20:18). Üçüncü yol ise Petrus, Yakup, Yahuda ve Yuhanna'nın genel mektuplarıdır. Yakup'un mektubunda kraliyet yoluna ya da kraliyet yasasına atıfta bulunulduğunu görürüz (Yak.2:8). Petrus'un ikinci mektubunda binde bire yapılan tek göndermeyi buluruz (II Pet 3:8). Dördüncü yol Pavlus'un mektuplarıdır. Ölülerin çürümez olarak diriltilmesi öğretisi burada yer alır (IKo.15:52) ve "tüketmek" sözcüğünün Yeni Ahit'te geçtiği tek yer burasıdır (İbr.12:29).

Hikâye şöyle devam eder: Bunun üzerine ekmeğimi çıkardım ve bir dilim kestim. Rosenkreutz'un bu tableti okuduktan sonra ekmeği kesmesi dikkatlerden kaçmamalıdır. Markos, Luka ve Matta İncillerinde ekmek kesilir; ancak Yuhanna'nın İncilinde ekmek hiç kesilmez. Pavlus'un mektuplarında ve Elçilerin İşleri Kitabı'nda da ekmek bölünür; ancak Petrus, Yakup, Jude ve Yuhanna'nın genel mektuplarında ekmek asla bölüşülmez.

Hikâye ilerledikçe, Kimyevi Düğün'ün aşağıdaki sözlerle ikinci yolu seçtiği açıktır, "ancak yine de pusulamla ilerledim ve Meridyen Çizgisi'nden bir adım bile ayrılmadım". Yani Rosenkreutz sağa ya da sola dönmedi. Kimyevi Düğün'ün "sabırla haçımı aldım, ayaklarımın üzerine kalktım" demesi de dikkat çekicidir. İsa çarmıhı sadece Yuhanna İncili'nde taşımıştır. Markos, Luka ve Matta İncillerinde İsa için çarmıhı taşıyan Kireneli Simun'dur. Ama aynı zamanda Markos'un müjdesinde İsa bir adama "çarmıhı yüklen ve beni izle" (Markos 10:21) teklifinde bulunmuştur.

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Anonymous (1690) [Originally published in German in 1616]. The Chymical Wedding of Christian Rosenkreutz (PDF). 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  2. ^ Gillabel, Dirk. "Alchemy: Sacred Marriage". House of the Sun. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  3. ^ a b c Chymical Wedding Of Christian Rosenkreutz (İngilizce). 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit</span> Kitâb-ı Mukaddesin ikinci kısmı

Yeni Ahit veya Yeni Antlaşma, Kitab-ı Mukaddes'in Eski Ahit'in ardından gelen ve Grekçe kaleme alınmış olan ikinci kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Hristiyanlarca kutsal kabul edilen 27 kitapçıktan oluşan bir kitap bütünüdür.

<span class="mw-page-title-main">İsa</span> Yahudi vaiz ve dinî lider, Hristiyanlığın merkezî figürü

İsa, 1. yüzyılda yaşamış olan bir Yahudi vaiz ve dinî lider. Günümüzde en çok mensuba sahip din olan Hristiyanlığın merkezî figürüdür. Hristiyanlar, Yeşua'nın Eski Ahit'te kehanet edilen ve beklenen Mesih, Tanrı'nın Oğlu ve Tanrı'nın enkarnasyonu olduğuna inanırlar. Yeşua'nın, Yeni Ahit'e göre Yosef (Yusuf) adında dünyevi bir babası olduğu için Yeşua, mensubu olduğu Yahudi toplumunda "Yosef'in oğlu Yeşua" olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlıkta İsa</span> Hristiyanlık inancında Mesih ve Tanrının Oğlu

Hristiyanlıkta İsa, birçok ana akım Hristiyan mezhebinde Üçlü Birlik'teki ikinci figür olan Oğul Tanrı'dır. Bununla birlikte, İsa'nın Tanrı'dan farklı bir kişilik olduğuna ve Tanrı'ya bağımlı olduğuna inanan mezhepler de vardır. Hristiyanlığın her biçiminde, İsa'nın "Eski Ahit" olarak adlandırılan Tanah'ta kehanet edilen Yahudi mesih olduğuna inanılmaktadır. Çarmıha gerilişi ve ardından dirilişi sayesinde Tanrı'nın insanlara kurtuluş ve sonsuz yaşam sunduğuna, ve İsa'nın, insanlığı Tanrı ile barışın günahını telafi etmek için öldüğüne inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna</span>

Yuhanna, Hristiyanlık inancına göre İsa'nın 12 havarisinden biridir. Aslen Yahudi olan Yuhanna'nın, Yuhanna İncili'nin yazarı olduğu düşünülmektedir. Bu kitap dışında, Yuhanna'nın 1., 2. ve 3. mektupları ve Vahiy, Yuhanna'nın kaleme aldığına inanılan Yeni Antlaşma kitaplarındandır. Zebedi'nin oğlu olduğu bilinen Yuhanna'nın Efes'te öldüğüne inanılıyor.

<span class="mw-page-title-main">Matta İncili</span> Yeni Ahitin ilk bölümü

Matta İncili, Kutsal Kitap'ın dizisine ait olan kanonik bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin ilk kitabıdır. Bu incilin Matta adlı bir adam tarafından yazıldığı genellikle kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Markos İncili</span> Yeni Ahitin ikinci bölümü

Markos İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan kanonik bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin ikinci kitabıdır. Bu incilin Markos adlı bir adam tarafından yazıldığı genellikle kabul edilir. Markos'un bölümleri ve konuları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Luka İncili</span> Yeni Ahitin üçüncü bölümü

Luka İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan kanonik bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin üçüncü kitabıdır. Bu incilin genellikle Luka adlı havari tarafından yazıldığı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna İncili</span> Yeni Ahitin dördüncü bölümü

Yuhanna İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin dört kanonik incillerden sonuncusudur. Bu incilin Yuhanna adlı bir adam tarafından yazıldığı genellikle kabul edilir.

Aziz, Aya veya kadın ise Azize, Arapça kökenli azîz sözcüğü ermiş anlamına gelir. Günlük kullanımda sevilen ve sayılan kimseleri tanımlamakta kullanılır. Sözcüğün dişi formlarından muazzez, Türkçede yaygın bir kadın ismidir.

<span class="mw-page-title-main">Hierapolisli Papias</span>

Papias, antik döneminde Hristiyan bir piskopos.

<span class="mw-page-title-main">Elçilerin İşleri</span>

Elçilerin İşleriResullerin İşleri ya da Havarilerin İşleri, Yuhanna İncili'nden sonra gelir. İsa'nın öğretilerinin Yeruşalim'den (Kudüs) Anadolu'ya, oradan da Roma'ya yayılışını anlatır. Bu nedenle, Grekçe Kutsal Yazılarda yer alan mektuplar ile İnciller arasında bir köprü kurmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">1. Petrus</span> Yeni Ahitin kitapçıklarından birisi

Birinci Petrus Mektubu ya da Petrus'un Birinci Mektubu Yunanca Kutsal Yazıların bir kitabıdır. Sadece 1. Petrus olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup Petrus'un tüm Hristiyan cemaatlere yazdığı bir mektuptur. Bunun için katolik mektup olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Perşembe</span>

Kutsal Perşembe, Paskalya'dan önceki perşembedir ve Hristiyanlar tarafından dini gün olarak kutlanmaktadır. Bu dini günde, kanonik incillerde anlatılanlar temel alınarak, İsa'nın havarilerinin ayaklarını yıkaması ve havarilerle birlikte yediği Son Akşam Yemeği yad edilir. Çile Haftası'nın beşinci günü olan Kutsal Perşembe'nin öncesinde Kutsal Çarşamba gelir, sonrasında ise Kutsal Cuma gelir. Bu dini gün, her zaman 19 Mart ile 22 Nisan arasında bir tarihe denk gelmektedir, Jülyen ya da Gregoryen takvimlerinden hangisinin kullanılacağına göre tarih değişiklik gösterir. Doğu kiliseleri genellikle Jülyen sistemini kullanır.

Nag Hammadi Kütüphanesi 1945'te Yukarı Mısır'da Nag Hammadi kasabası yakınlarında keşfedilen erken Hristiyan ve Gnostik metinlerin bir koleksiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Muratori Kanonu</span> Yeni Ahit kitaplarının listelendiği antik bir metin

Muratori Kanonu Yeni Ahit'e ait olan kitapların en eski bir Hristiyan listesidir. Bu kodeksin başlangıç ve son sayfaları kaybolduğu için Muratori Fragmanı adı altında da tanınır. Muhtemelen 8. yüzyılda Latince yazılmış olan bu rehber, adını keşfeden arşivci Lodovico Antonio Muratori'den almıştır. Fragman bugün Milano'daki Ambrosiana Kütüphanesinde saklanır.

<span class="mw-page-title-main">2. Petrus</span> Katolik mektup

2. Petrus ya da Petrus'un İkinci Mektubu olarak adlandırılan bu kitap, Yeni Ahit'in katolik mektuplarından birisidir. Hristiyanlarca, On İki Havari ya da elçiden birisi olan Petrus tarafından yazıldığına inanılır. Mektubun temel odak noktası, okuyucularını yanlış öğretilerden korumak ve onları bu yönde uyarmaktır.

<span class="mw-page-title-main">1. Yuhanna</span> Yeni Ahitteki yedi Genel (Katolik) mektuptan biri

Birinci Yuhanna Mektubu ya da Yuhanna'nın Birinci Mektubu Yunanca Kutsal Yazıların bir kitabıdır. Sadece 1. Yuhanna olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup Yuhanna'nın adını taşıyan üç mektubunun birincisidir ve tüm Hristiyan cemaatlere yazıldı. Bunun için o „katolik“ mektup olarak adlandırılır.