İçeriğe atla

Christian Goldbach

Christian Goldbach
Doğum18 Mart 1690(1690-03-18)
Königsberg, Brandenburg-Prusya
Ölüm20 Kasım 1764 (74 yaşında)
Moskova, Rusya İmparatorluğu
VatandaşlıkPrusya
EğitimUniversity of Königsberg
Tanınma nedeniGoldbach varsayımı
Goldbach-Euler teoremi
Kariyeri
DalıMatematik ve Hukuk
İmza

Christian Goldbach (/ˈɡldbɑːk/; Almanca telaffuz: [ˈɡɔltbax]; 18 Mart 1690, Königsberg - 20 Kasım 1764, Moskova), hukuk eğitimi de almış, sayılar teorisi konusunda çalışmalarıyla ünlü bir Alman matematikçiydi. Bugün Goldbach varsayımıyla anılıyor.

Hayatı

1690’da Brandenburg-Prusya'nın bir parçası olan Prusya Dükalığı'nın başkenti Königsberg'de (şimdiki Rusya, Kaliningrad) doğan Goldbach, bir papazın oğluydu. Royal Albertus Üniversitesi'nde okudu. Çalışmalarını bitirdikten sonra, 1710'dan 1724'e kadar Avrupa'da uzun eğitim gezilerine çıktı, diğer Alman eyaletlerini, İngiltere, Hollanda, İtalya ve Fransa'yı ziyaret etti, Gottfried Leibniz, Leonhard Euler ve Nicholas I Bernoulli, De Moivre gibi birçok ünlü matematikçiyle tanıştı. Königsberg'e dönerek Georg Bernhard Bilfinger ve Jakob Hermann ile tanıştı.

1725'te yeni açılan St Petersburg Bilimler Akademisi'nde matematik profesörü ve akademi tarihçisi olarak çalışmaya devam etti.[1] 1742 yılına kadar konferans sekreteri olarak görev yaptı.[2][3].

1728'de II. Peter Rusya Çarı olduğunda, Goldbach onun hocası oldu.[1] 1742'de Rusya Dışişleri Bakanlığı'na girdi.[4]

"Rusya Bilimler Akademisi'nden Rusya Dışişleri Bakanlığına, Justitzrat Christian Goldbach'ın 1.500 ruble maaşlı bir devlet danışmanı olarak atanması üzerine, Akademi'de kendisine verilmeyen bir maaşın verilmesi üzerine Bilimler ve kendisine önceden maaş verilmesi konusunda"

—İmparatoriçe Elizabeth Petrovna'nın 18 Mart 1742 tarihli fermanı[5]

O zamandan beri, Avrupa büyük elçilerinin yazışmalarının kriptanalizi ve şifresinin çözülmesi ile uğraştı. Ocak 1744'te, Rusya'da hizmet anlaşması, tam olarak şifre çözme faaliyetlerindeki başarısı temelinde Goldbach ile yeniden müzakere edildi. 1760 yılında, Goldbach'a yıllık 4.500 ruble maaşla özel bir meclis üyesi verildi.[6]

Christian Goldbach çok dilliydi - Almanca ve Latince bir günlük yazdı, mektupları Almanca, Latince, Fransızca ve İtalyanca yazıldı ve resmi belgeler için Rusça, Almanca ve Latince kullandı.[7]

Christian Goldbach, Moskova'daki bazı kaynaklara göre, 20 Kasım (1 Aralık) 1764'te, diğerlerine göre St. Petersburg'da 74 yaşında öldü. Petersburg'daki Vyborg tarafındaki St. Sampson Kilisesi'ndeki Sampsonievsky mezarlığının Almanlara ait bölümüne gömüldü.[3][8]

Katkıları

Goldbach Euler'e gelen mektup, 1742

Goldbach en çok Leibniz, Euler ve Bernoulli ile yazışmalarıyla, özellikle de Euler'e Goldbach varsayımını belirten 1742 tarihli mektubunda dikkat çekiyor. Ayrıca Goldbach-Euler teoremi gibi mükemmel kuvvetler üzerine bazı teoremleri inceledi ve kanıtladı ve analize önemli katkılarda bulundu.[4] Ayrıca Goldbach teoremi olarak adlandırılan Fermat sayılarıyla ilgili bir sonuç kanıtladı.

Goldbach’ın önemli çalışmaları sayılar teorisi üzerinedir. Neredeyse tüm akademik başarıları, Sayılar teorisi üzerine yaptığı çalışmalardan ve yayınladığı makalelerden dolayıdır. Goldbach, çalışmalarında dönemin ünlü sayı kuramcısı Euler’le sürekli diyalog halinde olmuştur. Matematikçiye asıl ün kazandıran çalışması, asal sayılar ile ilgili öne sürdüğü varsayımdır. Goldbach’a göre “2’den büyük her çift sayı, iki asal sayının toplamı olarak ifade edilebilir.” Goldbach, bu varsayımından 1742’de Euler’e gönderdiği ünlü mektubunda bahseder. Goldbach asal sayılarla ilgili olarak ayrıca, her tek sayının üç asal sayının toplamı olduğunu da söylemiştir (Goldbach hipotezi). Ancak bu iki varsayımıyla ilgili olarak herhangi bir ispat sunmamıştır. Goldbach’ın birinci varsayımı hala doğruluğu kanıtlanmamış bir teori olarak görülmesine rağmen, ikinci varsayımı 1937’de Vinogradov’un çalışmaları sonucu ispatlanmıştır.

(Gerçekte, orijinal varsayım biraz farklıdır: "Es scheinet wenigstens, dass eine jede Zahl, die grösser ist als [2?], Ein aggregatum trium numerorum primorum sey", yani: "Görünüşe göre en azından herhangi bir bütün 2'den büyük sayı üç asal sayının toplamıdır ”(bunlar kenar boşluğuna dikey olarak yazılan son kelimelerdir; Goldbach 1'i asal sayı olarak kabul etmiştir:“ die unitatem mit dazu gerechnet ”)).

Goldbach ayrıca, seriler, diferansiyel denklemler, sonlu toplamlar, eğriler ve gama fonksiyonu üzerine de çalışmıştır.

Çalışmaları

  • (1729) De transforme serierum
  • (1732) De terminis generalibus serierum

Kaynakça

  1. ^ a b "Christian Goldbach". Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, Inc. 16 Ağustos 2013. 28 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2014. 
  2. ^ ""Goldbach Christian"". Büyük Sovyet Ansiklopedisi. 13 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b "Гольдбах Христиан (Christian Goldbach)" (Rusça). Архивы Российской академии наук. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2020. 
  4. ^ a b Rosen, Kenneth H. (2004). Elementary Number Theory (5. bas.). Addison-Wesley. ISBN 0-321-23707-2. 
  5. ^ Rus Dış Politika Arşivi. D. 813.L. 5 ob. - 6.
  6. ^ Soboleva Tatiana (2002). История шифровального дела в России [Rusya'da şifreleme tarihi] (Rusça). ОЛМА–ПРЕСС. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021. 
  7. ^ Adolf Juskevic, Judith Kopelevic: Christian Goldbach 1690-1764 (Vita Mathematica), Birkhäuser Publishing House, 1994, 3764326786, pg. XII.
  8. ^ Mezarlık 1710-1770'lerde vardı ve II. Katerina'nın emriyle kapatıldı. Bugüne kadar hayatta kalamamıştır.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematik</span> nicelik, yapı, uzay ve değişim gibi konularla ilgilenen bilim dalı

Matematik ; sayılar, felsefe, uzay ve fizik gibi konularla ilgilenir. Matematikçiler ve filozoflar arasında matematiğin kesin kapsamı ve tanımı konusunda görüş ayrılığı vardır.

Sayı, sayma, ölçme ve etiketleme için kullanılan bir matematiksel nesnedir. En temel örnek, doğal sayılardır. Sayılar, sayı adı (numeral) ile dilde temsil edilebilir. Daha evrensel olarak, tekil sayılar rakam adı verilen sembollerle temsil edilebilir; örneğin, "5" beş sayısını temsil eden bir rakamdır. Yalnızca nispeten az sayıda sembolün ezberlenebilmesi nedeniyle, temel rakamlar genellikle bir rakam sisteminde organize edilir, bu da herhangi bir sayıyı temsil etmenin organize bir yoludur. En yaygın rakam sistemi Hint-Arap rakam sistemidir, bu sistem on temel sayısal sembol, yani rakam kullanılarak herhangi bir negatif olmayan tam sayının temsil edilmesine olanak tanır. Sayılar sayma ve ölçme dışında, etiketlerde, sıralamada ve kodlarda kullanılmak için de sıklıkla kullanılır. Yaygın kullanımda, bir rakam ile temsil ettiği sayı net bir şekilde ayrılmaz.

<span class="mw-page-title-main">Goldbach hipotezi</span>

Goldbach hipotezi ya da Goldbach sayısı, sayılar teorisindeki ve tüm matematikteki en eski ve en çok bilinen çözülmemiş problemlerden biridir. Hipotezde:

2'den büyük her çift tam sayı, iki asalın toplamı olarak ifade edilebilir.
<span class="mw-page-title-main">Asal sayı</span> sadece iki pozitif tam sayı böleni olan doğal sayılardır

Bir asal sayı, yalnızca 1'den büyük olup kendisinden küçük iki doğal sayının çarpımı olarak ifade edilemeyen bir doğal sayıdır. 1'den büyük ve asal olmayan doğal sayılara bileşik sayı adı verilir. Örneğin, 5 bir asal sayıdır çünkü onu bir çarpım olarak ifade etmenin mümkün olan yolları, 1 × 5 veya 5 × 1, yalnızca 5 sayısını içermektedir. Ancak, 4 bir bileşik sayıdır çünkü bu, her iki sayının da 4'ten küçük olduğu bir çarpım şeklindedir. Asal sayılar, aritmetiğin temel teoreminden ötürü sayı teorisi alanında merkezi öneme sahiptir: 1'den büyük her doğal sayı, ya bir asal sayıdır ya da asal sayıların çarpımı olarak, sıralamalarından bağımsız bir şekilde, benzersiz olarak çarpanlarına ayrılabilir.

<span class="mw-page-title-main">İkiz asallar</span>

İkiz asallar, aralarındaki fark 2 olan asal sayılar. Örneğin 3-5, 5-7, 11-13 ikiz asallardır. 2-3 çifti hariç iki asal sayı arasındaki fark da zaten en az 2 olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Jakob Bernoulli</span>

Jacob Bernoulli, Bernoulli ailesindeki ünlü matematikçilerden biridir. Leibniz kalkülüsünün ilk savunucularındandır ve Leibniz- Newton kalkülüs tartışmasında Leibniz'in yanında yer almıştır. Kardeşi Johann Bernoulli ile kalkülüse yaptığı birçok katkıyla da ünlüdür. Ancak, matematiğe en önemli katkısı büyük sayılar yasası ile olasılık alanında olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Daniel Bernoulli</span> İsviçreli matematikçi ve fizikçi

Daniel Bernoulli İsviçreli matematikçi ve fizikçidir. Bernoulli ailesindeki ünlü matematikçilerdendir. Özellikle matematiği akışkan mekaniği alanına uyarlamasıyla bilinir. Olasılık ve istatistik alanındaki çalışmalarıyla bu alanların gelişimine öncülük etmiştir. İsmi, 20. yüzyılın iki önemli teknolojisinin çalışmasının altında yatan matematiği tanımlayan Bernoulli İlkesi ile bütünleşmiştir. Bahsi geçen bu iki önemli teknoloji karbüratör ve uçak kanadıdır.

e sayısı veya Euler sayısı, matematik, doğal bilimler ve mühendislikte önemli yeri olan sabit bir reel sayı, doğal logaritmanın tabanı. e sayısı aşkın bir sayıdır, dolayısıyla irrasyoneldir ve tam değeri sonlu sayıda rakam kullanılarak yazılamaz. Yaklaşık değeri şöyledir:

<span class="mw-page-title-main">Leonhard Euler</span> Matematikçi ve Fizikçi

Leonhard Euler, çizge teorisi çalışmasını kuran bir İsviçreli matematikçi, fizikçi, astronom, coğrafyacı, mantıkçı ve mühendisti. Topoloji ve analitik sayı teorisi, karmaşık analiz ve sonsuz küçük hesap gibi matematiğin diğer birçok dalında öncü ve etkili keşifler yaptı. Bir matematiksel fonksiyon kavramı da dahil olmak üzere, modern matematiksel terminolojinin ve gösterim'in çoğunu tanıttı. Ayrıca mekanik, akışkan dinamiği, optik, astronomi ve müzik teorisi alanındaki çalışmalarıyla da tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Gottfried Leibniz</span> Alman matematikçi ve filozof (1646-1716)

Gottfried Wilhelm Leibniz, Alman matematikçi, filozof, hukukçu ve dönemin idarecilerine danışmanlık yapmış bir entelektüeldir. Matematik tarihi ve felsefe tarihinde önemli bir yer tutar. Leibniz, Isaac Newton’dan bağımsız olarak "Sonsuz küçük" teorisini geliştirdi. Leibniz'in bu formülü yayınlandığından bu yana hâlâ kullanılmaktadır. Geliştirdiği homojenitenin deneyüstü kanunu ve süreklilik yasası yirminci yüzyılda matematiksel karşılık buldu. Mekanik hesaplayıcılar alanında en üretken insanlardan biri oldu. Pascal’ın hesaplayıcısına otomatik çarpma ve bölme fonksiyonlarını eklemeye çalışırken, 1685'te çarklı hesaplayıcıyı ilk tanımlayan insan oldu ve aritmometre -ilk toplu üretilen mekanik hesaplayıcı- kullanarak Leibniz çarkını icat etti. Ayrıca ikili sayma sistemini rafineleştirdi, bu çalışması tüm dijital hesaplayıcıların soyut temelini oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">Disquisitiones Arithmeticae</span>

Disquisitiones Arithmeticae, Alman matematikçi Carl Friedrich Gauss tarafından Latince yazılmış, ana konusu sayılar kuramı olan bir matematik kitabıdır. İlk baskısı 1801 yılında, Gauss henüz 24 yaşındayken yapılmıştır. Gauss bu eserinde, Fermat, Euler, Lagrange ve Legendre gibi matematikçilerin bulduğu sonuçları derlemiş ve bunların üzerine kendi katkılarını eklemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Johann Bernoulli</span>

Johann Bernoulli, Bernoulli ailesindeki ünlü matematikçilerden biridir. Sonsuzküçük kalkülüsüne yaptığı katkılarla ve gençlik yıllarında Leonard Euler'in hocası olması ile ünlüdür.

Basel problemi, Pietro Mengoli tarafından 1644'te ortaya atılan ve 1735 yılında Leonhard Euler tarafından çözülen ünlü bir sayı kuramı problemidir. Zamanın matematikçilerini bir hayli uğraştırmış olan problem Euler'i 28 yaşında büyük ün sahibi yapmıştır. Euler, problemi genelleştirmiş ve onun düşünceleri Bernhard Riemann'ın 1859'da yazdığı Belirli Bir Büyüklükten Küçük Asal Sayılar Üzerine adlı makaleye esin kaynağı olmuştur. Problem, adını Euler'in ve Bernoulli ailesinin yaşadığı kent olan Basel'den almıştır.

Matematikte Bernoulli sayıları, sayı kuramıyla derin bir ilişkisi olan rasyonel sayı dizisidir. Sayı değerleri Riemann zeta işlevinin negatif tam sayılar için kazandığı değerlere yakındır.

<span class="mw-page-title-main">Fizik tarihi</span> fizik biliminin tarihi

Fizik, felsefe ürünü bir çalışma alanıdır ve bu yüzden 19. yüzyıla kadar doğa felsefesi diye adlandırıldı. Ünlü fizik bilgini Isaac Newton (1642-1726) bile temel yapıtını "Doğa Felsefesinin Matematiksel İlkeleri" olarak adlandırmış ve kendisini de bir doğa filozofu olarak görmüştür. Günümüzde ise fizik; madde, enerji ve bunların birbiri arasındaki ilişkiyi inceleyen bir bilim dalı olarak tanımlanır. Fizik bir bakıma en eski ve en temel kuramsal bilimdir; onun keşifleri doğa bilimleri'nin her alanı hakkındadır çünkü madde ve enerji; doğanın temel ögeleridir. Diğer bilim dalları genellikle kendi alanlarıyla sınırlıdır ve fizikten sonradan ayrılıp bir bilim dalı olmaya hak kazanmış diye düşünülebilinir. 16. yüzyılda fizik doğa bilimlerinden ayrılmış, Rönesans dönemi sonrasında hızla artan bilgi birikimi ile mekanik, optik, akustik, elektrik gibi alt bilim dalları ortaya çıkmıştır. Fizik günümüzde klasik fizik ve modern fizik olarak ikiye ayrılır.

Bu, Wikipedia'da yer alan sayı teorisi konularıyla ilgili sayfaların bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Viggo Brun</span>

Viggo Brun Norveçli bir profesör, matematikçi ve sayı teorisyeniydi.

Bu Rus matematikçiler listesi, Rusya İmparatorluğu, Sovyetler Birliği ve Rusya Federasyonu'ndan ünlü matematikçileri içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Asal sayı teoremi</span> sayılar teorisinde bir teorem

Asal sayı teoremi (PNT), asal sayıların pozitif tam sayılar arasındaki asimptotik dağılımını tanımlar. Bunun meydana gelme hızını tam olarak ölçerek, asal sayıların büyüdükçe daha az yaygın hale geldiği şeklindeki sezgisel fikri resmîleştirir. Teorem, 1896'da Jacques Hadamard ve Charles Jean de la Vallée Poussin tarafından bağımsız olarak Bernhard Riemann'ın ortaya attığı fikirler kullanılarak kanıtlandı.

Bu bir sayılar teorisi zaman çizelgesidir.