İçeriğe atla

Chris Rea

Chris Rea
Chris Rea Varşova Kongre Salonu'nda konser verirken, Şubat 2012
Genel bilgiler
DoğumChristopher Anton Rea
4 Mart 1951 (73 yaşında)
Middlesbrough, North Riding of Yorkshire, İngiltere
Tarzlar
Meslekler
  • Şarkıcı
  • müzisyen
  • şarkı yazarı
  • besteci
Çalgılar
  • Vokal
  • gitar
  • piyano
Etkin yıllar1973–günümüze
Müzik şirketi
  • Magnet Records
  • East West Records
  • Edel Music
  • Warner
  • Rhino
  • Jazzee Blue
Resmî sitechrisrea.com

Christopher Anton Rea (d. 4 Mart 1951, Middlesbrough[1]), İngiliz rock ve blues şarkıcısı, şarkı yazarı, besteci ve gitaristidir. Slide gitar çalmasıyla tanınan "çakıl sesli gitar yiğidi" Rea, ikisi İngiltere Albüm Listesi'nde zirveye çıkan olmak üzere toplam yirmi beş solo albüm yaptı.[2][3][4]

Birkaç ciddi hastalık nöbetinden kurtulduğu göz önüne alınarak "rock'ın nihai hayatta kalan kişisi" denilen Rea, single'ı "The Road to Hell (Part 2)" ile "sonunda UK Top 10'u kırdığında Avrupalı büyük bir yıldız olmuştu".[5][6] The Road to Hell (1989) albümü, halefi Auberge (1991) albümü gibi albüm listesinin zirvesine çıktı.[6] "I Can Hear Your Heartbeat", "Stainsby Girls", "Josephine", "On the Beach", "Let's Dance", "Driving Home for Christmas", "Working on It", "Tell Me There's a Heaven", "Auberge" ve "Julia" 'gibi birçok hit şarkısı vardır. Ayrıca Elton John ile "If You Were Me" düetini kaydetti.[7] Rea, En İyi İngiliz Erkek Sanatçı için Brit Ödülü'ne 1988, 1989 ve 1990 olmak üzere üç kez aday gösterildi.[8][9][10]

The Road to Hell (1989) ve Auberge (1991) sanatçının en başarılı iki albümü olmuş ve UK Albums Chart listesinde tepeye çıkmıştır. 1978'de Billboard Hot 100 listesinde 12. numaraya çıkan ve Adult Contemporary listesinde 1 numarada üç hafta kalan ve kendisine En İyi Yeni Sanatçı dalında Grammy adaylığını kazandıran 1978 single'ı "Fool (If You Think It's Over)" ile tanınan Rea, hiç Amerika Birleşik Devletleri turu yapmadı. On yıl sonra, "Working On It" Mainstream Rock listesinin zirvesine çıktı. Dünya çapında 40 milyondan fazla albüm sattı.[11]

Biyografi

Middlesbrough'da doğan ve burada büyüyen Rea'nın ataları İtalyan ve İrlandalıdır. Benzerlerinden farklı olan ve biraz da boğuk denilebilecek sesi ve slide gitar tekniği ile Guinness Rockopedia tarafından "çakıl sesli gözüpek gitarist" olarak tanımlanmıştır.

Akranlarına nazaran daha geç gitarla tanışan Rea, yirmili yaşlarının başında gitar çalmaya başlamış ve yerel gruplarla yaptığı kısa dönem çalışmalardan sonra 1978 yılında solo kariyerine başlamıştır.

Toplam 25 albüm yapan Rea'nın bazı albümleri (Örneğin 2005 yılında yayınladığı Blue Gitars) birden fazla medyadan oluşmaktadır. British Hit Singles & Albums tarafından Rea "80li yılların sonundaki en meşhur İngiliz yorumcu-şarkı sözü yazarı olarak" nitelendirilmiş ve The Road to Hell (Part 2) parçasının UK Top 10 listesine girmesiyle Avrupa çapında üne kavuştuğunu söylemiştir. Bu şarkı Rea'nın listeye giren 18. şarkısıdır.

Filmografi

1996 yapımı La Passione filmini yazdı ve yapımcılığını üstlendi; bu film, kısmen Rea'nın çocukluğunda yaşadığı motor yarışlarına ve F1 Ferrari pilotu Wolfgang von Trips'e hayran olma deneyiminden esinlendi.[2][12] Rea, 1999 yapımı komedi filmi Parting Shots'ta Felicity Kendal, John Cleese, Bob Hoskins ve Joanna Lumley ile birlikte başrol oyuncusuydu.[13] Rea, ironik bir şekilde, kanserin kendisine altı hafta ömür verdiği söylenen ve hayatını kötü şekilde etkileyen insanları öldürmeye karar veren bir karakteri canlandırdı.[2][13]

Diskografi

Stüdyo albümleri

  • Whatever Happened to Benny Santini? (Magnet, 1978)
  • Deltics (Magnet, 1979)
  • Tennis (Magnet, 1980)
  • Chris Rea (Magnet, 1981)
  • Water Sign (Magnet, 1983)
  • Wired to the Moon (Magnet, 1984)
  • Shamrock Diaries (Magnet, 1985)
  • On the Beach (Magnet, 1986)
  • Dancing with Strangers (Magnet, 1987)
  • The Road to Hell (WEA, 1989)
  • Auberge (EastWest, 1991)
  • God's Great Banana Skin (EastWest, 1992)
  • Espresso Logic (EastWest, 1993)
  • La Passione (soundtrack, EastWest, 1996)
  • The Blue Cafe (EastWest, 1998)
  • The Road to Hell: Part 2 (EastWest, 1999)
  • King of the Beach (EastWest, 2000)
  • Dancing Down the Stony Road/Stony Road (Jazzee Blue, 2002)
  • Blue Street (Five Guitars) (Jazzee Blue, 2003)
  • Hofner Blue Notes (Jazzee Blue, 2003)
  • The Blue Jukebox (Jazzee Blue, 2004)
  • Blue Guitars (Jazzee Blue, 2005)
  • The Return of the Fabulous Hofner Bluenotes (Jazzee Blue, 2008)
  • Santo Spirito Blues (Jazzee Blue, 2011)
  • Road Songs for Lovers (Jazzee Blue, 2017)
  • One Fine Day (Rhino, sınırlı sürüm, 2019)

Derleme albümleri

  • New Light Through Old Windows (1988)
  • The Best of Chris Rea (1994)
  • The Best of Chris Rea (1998)
  • The Very Best of Chris Rea (2001)
  • Heartbeats – Chris Rea's Greatest Hits (2005)
  • Chris Rea: The Ultimate Collection 1978–2000 (2007)
  • Still So Far to Go: The Best of Chris Rea (2009)
  • The Journey 1978-2009 (2011)
  • ERA 1 (As Bs & Rarities 1978-1984) (2020)

Kaynakça

  1. ^ Strong, Martin C. (2000). The Great Rock Discography (5.5yayıncı=Mojo Books bas.). Edinburgh. ss. 800-801. ISBN 1-84195-017-3. 
  2. ^ a b c Roberts, David (1998). Guinness Rockopedia (1.1yayıncı=Guinness Publishing Ltd. bas.). Londra. ss. 354-355. ISBN 0-85112-072-5. 
  3. ^ Sinclair, David (27 Nisan 2006). "Chris Rea". The Times. 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017. From being a multimillion-selling, soft-rock tunesmith, Rea, 55, has turned into a hardcore disciple of the electric blues. 
  4. ^ Scott, Danny (3 Aralık 2017). "Me and My Motor: singer Chris Rea". The Sunday Times. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2017. 
  5. ^ "How Chris Rea became rock's ultimate survivor". 3 Ekim 2017. 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ a b Roberts, David (2005). British Hit Singles & Albums. Londra: Guinness World Records Limited. s. 60. ISBN 1-904994-00-8. 
  7. ^ Gregory, Andy, (Ed.) (2002). The International Who's Who in Popular Music 2002. Psychology Press. s. 424. ISBN 978-1857431612. 
  8. ^ "George Michael wins British Male presented by Noel Edmonds | BRIT Awards 1988". BritAwards channel (YouTube.com). 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2022. 
  9. ^ "Phil Collins wins British Male presented by Joe Elliot & Joan Armatrading | BRIT Awards 1989". BritAwards channel (YouTube.com). 7 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2022. 
  10. ^ "Phil Collins wins British Male presented by Kim Wilde | BRIT Awards 1990". BritAwards channel (YouTube.com). 7 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2022. 
  11. ^ "Chris Rea". Apple Music. Archived from the original on 17 Aralık 2020. Erişim tarihi: 7 Kasım 2022. 
  12. ^ Warwick, Matt (29 Mayıs 2016). "Monaco GP: 'I saw Senna's glove – he'd worn through it'". BBC Sport. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2016. 
  13. ^ a b Young, Graham (5 Kasım 2014). "Chris Rea says Birmingham NIA gig will be a 'holiday' from fighting pancreatic cancer". Birmingham Post. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Heavy metal, 1960'lı yılların sonlarında 1970'li yılların başlarında İngiltere ve ABD'de gelişen bir rock müzik türüdür. Kökenleri blues rock, psikedelik rock ve acid rock'a dayanan heavy metal grupları; kalın ve ağır bir ses, distortion, uzun gitar soloları ve yüksek ses gibi kendine özgü elementler geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Status Quo (müzik grubu)</span>

Status Quo, The Quo veya sadece Quo olarak da bilinir. Boogie rock tarzı ile karakterize çalışmaları olan İngiliz Rock müzik grubu. Grubun doğuşu 1962’de Francis Rossi ve Alan Lancaster tarafından okul yıllarında kurulan The Spectres’ a dayanır. Bir dizi değişiklikten sonra grup 1967'nin sonlarında Status Quo adını aldılar. 60’ tan fazla parçası listelere girdi. Bunlardan 22’ si ülke içinde ilk 10’ a yükseldi.

<span class="mw-page-title-main">Coldplay</span> İngiliz Rock Grubu

Coldplay, 1996 yılında ana vokalist Chris Martin ve ana gitarist Jonny Buckland tarafından University College London'da (UCL) kurulan Britanyalı bir rock grubudur. Pectoralz adıyla hayatına başlayan grup, basçı Guy Berryman'in katılımıyla adını Starfish olarak değiştirdi. Will Champion ise davulcu, arka vokalist ve çoklu enstrümentalist olarak katıldıktan sonra grubun kadrosu tamamlandı. Menajer Phil Harvey, genellikle grubun resmî olmayan beşinci üyesi kabul edilir. 1998'de grup adını "Coldplay" olarak değiştirdi, sonrasında kayıtlara başladı ve üç EP yayımladı: 1998'de Safety, 1999'da single olarak da yayımlanan Brothers & Sisters ve yine 1999'da The Blue Room. İkincisi, grubun büyük bir plak şirketi Parlophone ile anlaşma imzaladıktan sonra yayımladığı ilk çalışma oldu.

<span class="mw-page-title-main">AC/DC</span> Avustralyalı hard rock grubu

AC/DC Angus ve Malcolm Young kardeşler tarafından 1973 yılında Sidney'de kurulmuş Avustralyalı hard rock grubudur. Her ne kadar grup hard rock ve heavy metalin öncülerinden kabul edilse de grup üyeleri yaptıkları müziği Rock'n Roll olarak tanımlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Franz Ferdinand (müzik grubu)</span> Glasgowda kurulan İskoç bir indie rock grubu

Franz Ferdinand, Glasgow'da kurulan İskoç bir indie rock grubu. Grubun adı, Avusturya-Macaristan Arşidükü'nün adından gelmektedir. Grup 2002 yılında kurulmuştur. Grubun ilk deneyimli chart başarısı ikinci single "Take me out" İngiltere listelerinde 3 numaraya ulaştı, ardından ilk albümleri "Franz Ferdinand", İngiltere albüm listelerinde # 3 numaradan giriş yaptı. Grubun 2005 yılında "En İyi İngiliz Grup" ve "En İyi Rock Act" için 2004 Mercury Müzik Ödülü ve iki Brit Ödülleri kazanmak için gitti. NME onların "Yılın Albümü" olarak Franz Ferdinand seçti. Albümden 3 top 10 single çıktı, "Take Me Out", "The dark of the matinée" ve "This Fire". Grup ayrıca çeşitli Grammy Ödülü adaylığı aldı.

<span class="mw-page-title-main">James Blunt</span>

James Blunt, İngiliz şarkıcı ve besteci.

Robert John "Mutt" Lange; (d. 16 Kasım 1948 Mufulira, Rodezya) Grammy ödüllü İngiliz yapımcı, söz yazarı ve müzisyen.

<span class="mw-page-title-main">Adele</span> İngiliz şarkıcı

Adele Laurie Blue Adkins veya kısaca Adele, 16 Grammy Ödülü sahibi İngiliz şarkıcı-söz yazarı ve müzisyen. 2006'da bir arkadaşının Adele'e ait bir demoyu Myspace'e göndermesinden sonra XL Recordings, şarkıcıya bir kayıt sözleşmesi teklif etti. Bir sonraki yıl, BRIT Ödülleri'nde "Eleştirmenlerin Seçimi" ve BBC'nin "2008'in Sesi" ödülünü kazandı. İlk albümü 19 ile Adele hem ticari başarı hem de eleştirmenlerin takdirini kazandı. Albüm, Birleşik Krallık'ta (BK) bir numaradan giriş yaptı ve dört defa platin kazandı. ABD'deki kariyeri, izleyici rekoru kıran 2008'in sonlarındaki Saturday Night Live bölümü ile yükseldi. 2009 Grammy Ödülleri'nde En İyi Yeni Sanatçı ile En İyi Kadın Vokal Pop Performansı dallarında ödül kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Speed of Sound</span>

"Speed of Sound", İngiliz alternatif rock grubu Coldplay tarafından X&Y adlı albüm için yazılan şarkıdır. Parça, Amerika Birleşik Devletleri'nde albümün ilk teklisi olarak 18 Nisan 2005 tarihinde yayımlanmış ve Billboard Hot 100 listesinde 8 numaraya kadar çıkmıştır. İngiltere'de 23 Mayıs 2005 tarihinde piyasaya sürülmüş ve İngiltere listesinde 2 numaraya yükselmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nickelback</span>

Nickelback, Kanadalı bir rock grubu. Nickelback, 1995'te Alberta Eyaleti'nin Hanna şehrinde Chad Kroeger, Mike Kroeger, Ryan Peaker ve Mitch Gandau'nun (bateri) bir araya gelmesiyle kuruldu. 2005 yılında, bateriye Daniel Adair'ın gelmesiyle, grubun kadrosu günümüzdeki halini aldı.

<i>Heart Shaped World</i>

Heart Shaped World Chris Isaak'ın üçüncü albümüdür. 1989'da çıkan albüm, Isaak'ın önemli çıkış yakaladığı bir albümüdür. "Wicked Game" şarkısı çıktığı zaman Top 10 Hit listelerine girmiştir.

İngiliz pop şarkıcısı Robbie Williams'ın solo kariyerinde kazandığı bazı ödüller;

McFly, 2004 yılında kurulmuş bir İngiliz pop rock grubudur. Grup Tom Fletcher, Danny Jones, Dougie Poynter ve Harry Judd'dan (bateri) oluşur. Grup Prestige Management tarafından yönetilir. Kendi kurdukları Super Record firmasından önce 2004 ve 2007 yılları arasında Island Record Firması ile çalışmışlardır. Şu anda yeniden Island Record ile anlaşma sağlamışlardır. Yakın arkadaşları olan Busted grubunun 2004 yılının mart ayında bir tura davet etmesi, grubun ününün artmasına yardımcı olmuştur. McFly ismi Geleceğe Dönüş üçlemesinin baş karakteri olan Marty McFly isminden gelir. McFly ayrıca dünya çapında yaklaşık 8 milyon sattı ve bir BRIT Ödülü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Saxon (müzik grubu)</span>

Saxon, 1975 yılında Barnsley, Yorkshire'da kurulan İngiliz bir heavy metal grubudur. New Wave of British Heavy Metal'ın rekortmeni grup, 1980'lerde 4 tanesi UK Top 10 olmak üzere UK Top 40'a 8 albüm sokmayı başardı. Grubun Top 20 listelerinde birçok teklisi de yer aldı. 1980 ve 1987 yılları arasında grup, Avrupa'nın gelmiş geçmiş en iyi hareketlerinden biri olduğunu ispatladı. ABD ve Japonya'da da başarı yakalayan topluluğun "Motorcycle Man" adlı teklileri Japonya'da 5 ay boyunca listede kalmayı başardı. Günümüzde hala yoğun ve düzenli bir şekilde faal olan grup, dünya genelinde 13 milyondan fazla albüm satışına imza attı. Grup ayrıca Metallica, Megadeth, Sodom ve Running Wild gibi diğer gruplara da ilham kaynağı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Florence and the Machine</span>

Florence and the Machine, Florence Welch'in solistliğini ve liderliğini yaptığı bir İngiliz indie pop grubu.

<span class="mw-page-title-main">2013 Grammy Ödülleri</span>

2013 Grammy Ödülleri, 10 Şubat 2013 tarihinde, Staples Center, Los Angeles'ta yapılan CBS kanalında yayınlanmış 55. Grammy Ödülü törenidir. Şovun sunuculuğunu LL Cool J üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dexys Midnight Runners</span>

Dexys Midnight Runners,, 1980'lerin ortalarında büyük başarı yakalamış, soul müzik etkileri görülen İngiliz pop müzik grubu. En çok bilinen şarkıları, "Come on Eileen" ve "Geno"'dur. Her iki şarkı da UK Singles Chart'ta 1 numaraya kadar yükselmiştir.

<i>Strangeways, Here We Come</i>

Strangeways, Here We Come İngiliz rock müzik grubu The Smiths'in dördüncü ve son stüdyo albümü. 28 Ekim 1987'de yayımlanmış olan albüm UK Albums Chart listesinde 2. sıraya yükselmiş ve 17 hafta listede varlığını sürdürmüştür. Albümdeki tüm şarkıları Johnny Marr bestelemiş, sözleri ise Morissey yazmıştır; ayrıca tüm şarkılar Morrisey tarafından söylenmiştir. Albüm 19 Eylül 1990'da Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği tarafından gold olarak sertifikalanmıştır.

Yılın İngiliz Albümü Brit Ödülü, İngiliz Fonogram Endüstrisi (BPI) tarafından verilen bir ödül. Ödül İngiliz ve uluslararası müziğin her yıl ödüllendirildiği Brit Ödülleri'nde sunulmaktadır. Kazananlar ve adaylar; müzik şirketleri, yayıncılar, yöneticiler, ajanslar, önceki kazananlar ve önceden adaylık alan binden fazla üyesi olan Brit Ödülleri oylama akademisi tarafından belirlenir. Ödül ilk olarak 1977'de Yılın İngiliz Albümü olarak verildi. 1983 ve 1984 yıllarında en çok satan albüm olarak verildi.

"The Road to Hell", İngiliz şarkıcı-söz yazarı Chris Rea tarafından yazılan ve aynı isimli albümde yayınlanan iki bölümlük bir şarkıdır. 7 inç'in A tarafında sadece Bölüm 2 ile tekli olarak piyasaya sürüldü. Single, Rea'nın Birleşik Krallık'taki en büyük başarısı oldu ve UK Singles Chart'ta 10 numaraya yükseldi. Şarkı, M25 ve M4 otoyollarının yoğun saatlerdeki trafiğinin yarattığı hayal kırıklıklarından ilham aldı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.