İçeriğe atla

Chris Hadfield

Chris Hadfield
Temmuz 2011'de Hadfield
Temmuz 2011'de Hadfield
Temmuz 2011'de Hadfield
Doğum 29 Ağustos 1959 (65 yaşında)
Ülkesi Kanada Kanada
Havacılık dairesi CSA Astronaut
Durumu Aktif
Rütbesi Uluslararası uzay istasyonu Komutanı, CSA & NASA Albay, RCAF savaşçı pilot (emekli)
Programı 1992 CSA Group
Görev adı STS-74, STS-100, Expedition 34, Expedition 35
Uzayda geçirdiği süre 166 gün
Toplam EVA 2
Toplam EVA süresi 14 saat 53 dakika ve 38 saniye
STS-74, STS-100, Keşif 35, Keşif 34, Soyuz-TMA-07M nişanları

Chris Hadfield, (d. 29 Ağustos 1959), uzayda yürüyen ilk Kanadalı astronottur. Eski Kanada Kraliyet Hava Kuvvetleri savaş pilotudur. Hadfield 1995 yılında STS-74 ve 2001 yılında STS-100 olmak üzere 2 kere uzay mekiği ile uçuş görevinde bulundu. 19 Aralık 2012 tarihinde başlatılan Soyuz TMA-07M projesinin parçası olan Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS) üzerinde uzun süre kalmak için, planlandığı gibi 21 Aralık 2012 de Keşif 34 ve Keşif 35 (Expedition 34 & Expedition 35) ile istasyona geldi ve mürettebata komuta eden ilk Kanadalı oldu. 12 Mayıs 2013'te komuta görevini teslim ederek 13 Mayıs 2013'te dünyaya döndü. Uluslararası uzay istasyonundayken çektiği videolar ile merak edilen soruların cevaplarını insanlara göstermiştir. Dünya'ya dönmeden önce David Bowie’nin ‘Space Oddity' adlı parçasını yeniden yorumlayarak yerçekimsiz ortamdaki ilk müzik videosunu çekmiştir. Gönderdiği video ve fotoğraflarla birçok insanın ilgisini uzaya yöneltmeyi başarmıştır.

Özel hayatı

Starmus 2016. Tenerife, Kanarya Adaları.

Hadfield Sarnia, Ontario, Kanada'da doğdu. Güney Ontario'da bir mısır çiftliğinde yaşarken genç yaşta uçmaya ilgi duydu ve Apollo'nun Aya inişi gününde dokuz yaşındayken aklına bir astronot olma fikri yerleşti.[1][2] Hadfield, liseden kız arkadaşı Helene ile evlidir ve üç çocuk babasıdır.[3]

Eğitim ve askeri kariyeri

Hadfield Oakville, Ontario'daki White Oaks Ortaokuluna gitti ve daha sonra 1977 yılında Milton Bölge Yüksek Okulundan mezun oldu. Kanada Kraliyet Hava Harp Akademisi'nde, 15 ve 16 yaşında bir planör pilotu bursu kazandı. 1978 yılında mezun olduktan sonra Kanada Silahlı Kuvvetleri'ne katıldı ve 1982 yılında Harp Okulu Makine Mühendisliği lisans derecesi aldı.[1] Kraliyet Askeri Koleji'ne iki yıl devam etti. 1983 yılında Canadair CF-116 Freedom Fighter, CFB Moose Jaw Temel Jet Eğitimi en üst düzey mezunu olarak onur nişanı aldı ve daha sonra CFB Cold Lake 410 Taktik Savaş Operasyonel Eğitim Filosu ile bir taktik savaş pilotu olarak yetiştirilmek için McDonnell Douglas CF-18 Hornet uçağı pilotluk eğitimine gitti. Savaşçı eğitimini tamamladıktan sonra NORAD (North American Aerospace Defense)'da önleme görevleri için, 425. Taktik Savaş Filosu'nda CF-18 Hornets ile uçtu. Bir Sovyet Tupolev Tu-95 tipi uçağın Kanada Arktik uzun menzilli bombardımanını önleyen ilk CF-18 pilotu oldu.[4]

1980'lerin sonlarında Hadfield, Edwards Hava Kuvvetleri Üssü'nde ABD Hava Kuvvetleri Test Pilotu Okulu'na katıldı ve Patuxent River Deniz Hava İstasyonu'nda, Strike Test Directorate'de ABD Deniz Kuvvetleri ile bir değişim subay olarak görev yaptı. 1989'dan 1992'ye tamamladığı başarıları: McDonnell Douglas F/A-18 Hornet ve LTV A-7 Corsair II uçak test dahil; Nasa için pitch kontrol marjı simülasyon ve uçuş araştırma çalışmaları yapmak; F/A-18 gelişmiş performans motorları için ilk askeri uçuşlar; Ulusal Havacılık ve Uzay Uçak dış yanma hidrojen tahrik motorunun ilk uçuş testi pilotluğu, high angle-of-attack testi için yeni bir yol tutuş özellikleri derecelendirme ölçeği geliştirmek ve F/A-18 out-of-control recovery testi programına katılmak.

Hadfield 1993 yılında, lisansüstü araştırma yaptı ve Tennessee Uzay Enstitüsü Üniversitesi'nde havacılık sistemleri alanında yüksek lisans derecesini aldı.[5] Toplamda 70 farklı türde uçak ile uçtu.

NASA deneyimi

Chris Hadfield 2012'de

Hadfield Haziran 1992'de 5.330 başvurudan seçilen dört yeni Kanada astronotundan biri oldu. Bu dört astronottan üçü (Dafydd Williams, Julie Payette ve Chris Hadfield) uzayda uçtu. Hadfield Kanada Uzay Ajansı tarafından (CSA), NASA Johnson Uzay Merkezi'ne (Houston) mekik kokpit camları geliştirilmesine katkıda bulunmak için atandı ve Florida Kennedy Uzay Merkezi'nde mekik kalkışlarına teknik ve güvenlik konularında destek verdi. Buna ek olarak Hadfield, CAPCOM konusunda NASA'da şef oldu. 25 adet uzay mekiği görevi için, yörüngede astronotlar için görev kontrol sesi oldu. 1996'da 2000'e kadar, CSA için Baş Astronot olarak, CSA astronotlarını temsil ve faaliyetlerini koordine etti.[4]

2001 yılından 2003'e kadar, Yuri Gagarin Cosmonauts Eğitim Merkezi'nde (GTGC) (Star City) Rusya'da NASA Operasyon Müdürü oldu. Görevlerinin bazıları; Uluslararası Uzay İstasyonu'nun tüm koordinasyonu ve yönlendirmesi, eğitim ve mürettebat destek personeli gözetimi, Rus Uzay Programı ve diğer uluslararası ortakları ile müzakere ekibi faaliyetleri idi. Ayrıca eğitimli ve tam Soyuz TMA uzay aracı bir uçuş mühendisi, kozmonot olmak, Russian Orlan spacesuit (uzay elbisesi) içinde uzay yürüyüşülerini yapmak.

Hadfield 2003 yılında Kanada Silahlı Kuvvetleri'nden bir albay olarak emekli olarak CSA astronotluğuna devam etti. 2003-2006 yılları Houston, Teksas Johnson Uzay Merkezi'nde NASA Astronot Ofisi için Robotik Başkanı ve 2006-2008 arası Uluslararası Uzay İstasyonu Operasyon Şefi oldu.[4] 2008 ve 2009 yılında, Keşif 21 görevinde astronot Robert Thirsk'e yedeklik yaptı.[6] Mayıs 2010'da, Neemo 14 görevi için komutan olarak Aquarius Sualtı Laboratuvarı'nda on dört gün çalışma yaptı.[7][8] NASA, Hadfield'in Uluslararası Uzay İstasyonu'na ilk Kanadalı komutan olacağını 2010'da ilan etti. Expedition-35 19 Aralık 2012 lansmanından sonra,[9] 21 Aralık'ta istasyona gitti. Beş ay istasyonda kaldı. Komutayı kozmonot Pavel Vinogradov'a devrederek, 13 Mayıs 2013'te yeryüzüne döndü.[10]

Hadfield, Mars'a insanlı görev konusunda, ilk ziyaretçi olarak Mars'a tek yönlü bir yolculuk hakkında düşünceleri sorulduğunda; "fırsat verilecek olursa onur duyarım" demiştir.

Uzay uçuşları

STS-74

Hadfield Kasım 1995'te STS-74'te Mission Specialist 1 olarak görev yaptı. Bu Rus Uzay İstasyonu Mir ile buluşma ve NASA'nın ikinci uzay mekiği görevi oldu. Yörüngede Canadarm'ı (Kanada yapımı robot kolu) çalıştırmak için ilk Kanadalı olarak uçtu.[4]

STS-100

Hadfield STS-100 görevi sırasında, spacewalking (uzay yürüyüşünde)

2001 yılının Nisan ayında, STS-100'de Mission Specialist 1 olarak görev yaptı. Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (ISS) Uzay Mekiği mürettebatı teslimi ve Canadarm2 (yeni Kanada yapımı robot kolu), Uzay mekiği Endeavour.11'de yüklü İtalyan yapımı ikmal modülü Raffaello çalışmalarında bulundu. İlk uzay yürüyüşlerini yaptı.[4]<ref name="Hadfield 6">

Kaynakça

  1. ^ a b Davison, Janet (7 Aralık 2012). "Chris Hadfield ready for 'surreal' space station odyssey". CBC News. 7 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2012. 
  2. ^ Hadfield, Chris (2013). An Astronaut's Guide to Life on Earth: What Going to Space Taught Me About Ingenuity, Determination, and Being Prepared for Anything. New York: Little, Brown and Company. ss. 2-6. ISBN 978-0-316-25301-7. LCCN 2013943519. 
  3. ^ An Astronaut's Guide to Life on Earth (Hadfield), ss. 7-10, 289.
  4. ^ a b c d e "Biography of Chris Hadfield". Canadian Space Agency. 13 Nisan 2013. 25 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2020. 
  5. ^ "UTSI Grad Aboard Atlantis Space Shuttle" (Basın açıklaması). University of Tennessee Knoxville. 14 Kasım 1995. 31 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2013. 
  6. ^ "Spaceflight mission report: Soyuz TMA-15". Spacefacts.de. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2010. 
  7. ^ NASA (9 Temmuz 2010). "NASA – NEEMO 14". NASA. 9 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011. 
  8. ^ Alexander, Aaron (2010). "Archive for the 'NEEMO 14' Mission". NURC. 28 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011. 
  9. ^ Andrew Chung (2 Eylül 2010). "Space: A (partly) Canadian frontier". Toronto Star. 
  10. ^ Irvine, Chris (13 Mayıs 2013), "Astronaut Chris Hadfield returns to Earth", The Daily Telegraph, Londra, 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 13 Mayıs 2013 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Chris Hadfield ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Discovery Uzay Mekiği</span>

Discovery Uzay Mekiği, hizmet dışı kalmış bir Amerikan uzay mekiği yörünge aracıdır. Bu uzay uçağı, NASA'nın Uzay Mekiği programındaki yörünge araçlarından biri ve inşa edilen beş tam operasyonel yörünge aracının üçüncüsüydü. İlk görevi olan STS-41-D, 30 Ağustos - 5 Eylül 1984 tarihleri arasında gerçekleşti. 27 yılı aşkın hizmeti boyunca 39 kez fırlatılıp indi ve bugüne kadar diğer tüm uzay araçlarından daha fazla uzay uçuşu gerçekleştirdi. Uzay Mekiği fırlatma aracı üç ana bileşenden oluşuyordu: Uzay Mekiği yörünge aracı, tek kullanımlık bir merkezi yakıt tankı ve iki adet yeniden kullanılabilir katı yakıtlı takviye roketi. Yörünge aracını atmosfere girişte yüksek sıcaklıklardan korumak için yaklaşık 25.000 ısıya dayanıklı seramikle kaplıydı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 8</span> Ayın yörüngesinde bulunan ilk ekip

Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.

<span class="mw-page-title-main">Columbia (uzay aracı)</span> insanlı uzay aracı

Columbia, uzaya çıkan ilk uzay mekiğidir. İlk görevinde uzay mekiğinde sadece 2 astronot vardı. Bu 2 astronotun adları John W. Young ve Robert L. Ciripen'di. İlk uçuş (STS-1) görevinde 2 astronot uzay mekiğinde uzay yürüyüşü yapmıştır. İlk uçuş tarihi 12 Nisan 1981'dir. Bir arıza nedeniyle dönüş yolculuğunda infilak etti.

<span class="mw-page-title-main">Michael L. Gernhardt</span>

Michael Landon Gernhardt NASA astronotudur, Çevresel Fizik Labaratuvarı'nın yöneticisi ve Lyndon B. Johnson Space Merkezi'ndeki Prebreathe Reduksiyon Programı'nın (PRP) ana yatırımcısıdır.

<span class="mw-page-title-main">STS-115</span>

STS-115, Atlantis’in uluslararası uzay istasyonuna yaptığı uzay mekiği uçuş görevidir. Bu görev, Columbia Uzay Mekiği faciasından sonra gerçekleştirilen ilk tamamlanan görevdi. Bu görevden sonra iki başarılı görev daha gerçekleştirildi. STS-115, 9 Eylül 2006’da Kennedy Uzay Merkezi Pad 39-B rampasından fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">STS-122</span>

STS-122, Atlantis Uzay Mekiği tarafından gerçekleştirilen Uluslararası Uzay İstasyonu'na bir NASA uzay mekiği programıydı. STS-122, UUİ'ye 24. mekik uçuşu ve 121. genel uzay mekiği uçuşudur.

<span class="mw-page-title-main">STS-123</span> Uzay mekiği programı

STS-123, Endeavour Uzay Mekiği tarafından gerçekleştirilen Uluslararası Uzay İstasyonu'na bir NASA uzay mekiği programıydı. STS-123, 1J/A UUİ montaj göreviydi. İlk olarak 14 Şubat 2008 tarihinde fırlatılması planlanmaktaydı ancak STS-122'nin gecikmesi nedeniyle 11 Mart 2008 tarihinde fırlatılabildi. STS-123, UUİ'yi yapılan 25. mekik misyonu olup Japon Deney Modülü Kibō ve Kanada yapımı Special Purpose Dexterous Manipulator (SPDM) robotik sistemini istasyona teslim etti. Görev süresi 15 gün 18 saat idi ve uzay istasyonunun servis güç sistemlerini genişletmesine olanak tanıyan İstasyon-Mekik Güç Aktarma Sistemi'nin (SSPTS) tamamen kullanıldığı ilk görev olmuştur. Görev, uzay mekiğinin UUİ'deki en uzun kalış süresi olarak geçti.

<span class="mw-page-title-main">Eileen Collins</span> Amerikalı uzay adamı

Eileen Marie Collins emekli bir NASA astronotu ve Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri albayı. Eski bir askeri eğitmen ve test pilotu olan Collins, Space Shuttle'ın ilk kadın pilotu ve ilk kadın komutanıydı. Çalışmalarından dolayı kendisine birkaç madalya verildi. Albay Collins, uzayda 38 gün 8 saat 20 dakika kaldı. Collins, USAA'nın yönetim kurulu üyesi olarak hizmet etti ve 1 Mayıs 2006 tarihinde emekli oldu.

Victor Jerome Glover 2013 sınıfından bir NASA astronotu ve SpaceX Crew Dragon'un Uluslararası Uzay İstasyonu'na ilk operasyonel uçuşunda pilot olarak görev aldı.

<span class="mw-page-title-main">Tracy Caldwell Dyson</span> Amerikalı kimyager ve NASA astronotu

Tracy Caldwell Dyson, Amerikalı bir kimyager ve NASA astronotudur. Caldwell Dyson, Ağustos 2007'de Uzay Mekiği Endeavour STS-118 uçuşunda Görev Uzmanıydı ve Nisan 2010'dan Eylül 2010'a kadar Uluslararası Uzay İstasyonu'ndaki Expedition 23 ve Expedition 24 mürettebatının bir parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">STS-7</span>

STS-7 NASA'nın yedinci Uzay Mekiği görevi ve Uzay Mekiği Challenger'ın ikinci göreviydi. Görev sırasında Challenger yörüngeye birkaç uydu yerleştirdi. Mekik, 18 Haziran 1983'te Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatıldı ve 24 Haziran'da Edwards Hava Kuvvetleri Üssü' ne indi. STS-7, Amerika'nın ilk kadın astronotu olan Sally Ride'ı taşıdı.

<span class="mw-page-title-main">Wendy B. Lawrence</span> Amerikalı uzay adamı

Wendy Barrien Lawrence, emekli bir ABD Deniz Kuvvetleri Kaptanı, bir mühendis ve eski helikopter pilotu ve NASA astronotu. Amerika Birleşik Devletleri Deniz Harp Okulu'nun uzaya uçan ilk kadın mezunuydu ve ayrıca Rus Uzay İstasyonu Mir'i ziyaret etti. Columbia Uzay Mekiği felaketinden sonraki ilk Uzay Mekiği uçuşu olan STS-114'te görev uzmanıydı. Eski bir NASA bilim adamı olan Cathy Watson ile evlidir.

<span class="mw-page-title-main">Story Musgrave</span>

Franklin Story Musgrave Amerikalı bir doktor ve emekli bir NASA astronotu Musgrave hem Disney'in Imagineering grubu hem de California'daki Applied Minds'ın danışmanıdır. 1996 yılında, altı uzay uçuşunda uçan yalnızca ikinci astronot oldu ve altı akademik derece ile en resmi eğitimli astronot oldu. Musgrave, beş Uzay Mekiğini de kullanan tek astronottur.

<span class="mw-page-title-main">Samantha Cristoforetti</span> Samantha Cristoforetti, İtalyan kadın astronot ve İtalyan Hava Kuvvetleri pilotudur.

Samantha Cristoforetti İtalyan Avrupa Uzay Ajansı astronotu, eski İtalyan Hava Kuvvetleri pilotu ve mühendisidir. Avrupalı bir astronotun yaptığı en uzun kesintisiz uzay uçuşu rekorunu elinde tutuyor. 2017'de Peggy Whitson, sonra da Christina Koch tarafından kırılıncaya kadar bir kadın tarafından yapılan en uzun tek uzay uçuşu rekorunu da elinde tutuyordu. Whitson, Haziran 2017'de,ve daha sonra Aynı zamanda uzaya çıkan ilk İtalyan kadındır. Eylül 2022'de ISS Expedition 68'in komutasını devraldı.

<span class="mw-page-title-main">Expedition 1</span> Uluslararası Uzay İstasyonunda ilk uzun süreli insan konaklaması

Expedition 1, Uluslararası Uzay İstasyonundaki (ISS) ilk uzun süreli konaklamaydı. Üç kişilik mürettebat, Kasım 2000'den Mart 2001'e kadar istasyonda kaldı. Bu, 2024 yılına kadar kesintisiz olarak süren istasyondaki insan varlığının başlangıcıydı. Expedition 1'in hemen ardından üç kişilik bir mürettebatı olan Expedition 2 geldi.

<span class="mw-page-title-main">Kōichi Wakata</span>

Kōichi Wakata, Japon mühendis ve astronot. Wakata, dört NASA Uzay Mekiği görevinde, bir Rus Soyuz görevinde ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nda uzun süreli konaklamada deneyimlidir.

<span class="mw-page-title-main">Sōichi Noguchi</span> Japon gökbilimci

Sōichi Noguchi, Japon mühendis ve astronot.

<span class="mw-page-title-main">Sandra Magnus</span> Amerikalı NASA astronotu.

Sandra Magnus, Amerikalı mühendis ve eski NASA astronotu.

<span class="mw-page-title-main">Marc Garneau</span> Kanadalı siyasetçi ve astronot

Marc Garneau, Kanadalı asker, siyasetçi ve astronot. Kanada Kraliyet Donanması subayı olarak STS-41-G Uzay Mekiği görevine çıktığında uzaya çıkan ilk Kanada vatandaşı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Mark Kelly</span> Amerikalı siyasetçi ve uzay adamı

Mark Edward Kelly, Amerikalı siyasetçi, eski astronot ve 2020'den beri Arizona'dan en genç Birleşik Devletler senatörü olan Birleşik Devletler Donanma subayıdır. Demokrat Parti üyesi olan Kelly, Senatör John McCain'in ölümünün ardından yapılan özel seçimlerde görevdeki Cumhuriyetçi Martha McSally'yi yenerek seçildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.