Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Kimyon, maydanozgiller (Apiaceae) familyasından Mayıs-Haziran ayları arasında, beyaz ve pembemsi renkli çiçekleri açan, 40–60 cm boyunda, bir yıllık otsu bir bitki türü. Anavatanı Doğu Akdeniz ve Orta Doğu'dur.
Şehriye küçük taneli makarna. Priscilla Mary Işın'ın, Osmanlı Mutfak Sözlüğü kitabında Arapça Şa’riyye’den bozma bir kelime olduğu, çeşitli şekillerde kesilen çorbalık ve pilavlık küçük hamurlara denildiği yazılmaktadır. Kendi başına yemek olarak pişirilmez, çorba ve pilavlara çeşni vermek için kullanılır. En çok kullanılan çeşitleri tel şehriye ve arpa şehriyedir. Tel şehriye spagetti gibi yuvarlak kesitlidir ama çapı tel gibi çok daha küçüktür. Arpa şehriyenin şekli ise mekik gibi oval ve yassıdır.
Tortilla, Meksika, Orta Amerika, Karayipler, ABD ve Kanada'da mayasız ince ve yassı olup, mısır unu veya beyaz undan yapılan bir çeşit ekmektir. Benzer türde bir ekmek de Güney Afrika'da yapılan arepadır. Öte yandan arepa tortilladan daha kalındır. Bu ekmek türü, Avrupalıların Amerika'ya varmasından önceki döneme aittir. O dönemde İspanyollarca, geleneksel mayasız İspanyol kekleri ve omletlerine benzerliği nedeniyle "tortilla" adı verilmiştir. Aztekler ve Nahuatl dili konuşan diğer toplumlar, kendi tortillalarını "tlaxcalli" olarak adlandırılır. Bu tür, tortilla prototipi haline gelmiştir. Mısır unlu versiyonu orijinal Kuzey Amerika tortillasıdır ve çoğunlukça "otantik tortilla" kabul edilir. Beyaz undan yapılan tortillalar, Meksika'nın mısır yetiştirilmeye uygun olmayan bölgelerinde ortaya çıkmıştır. Türkiye'deki ismi ise yufka ekmektir. Biraz daha büyük yapılır. Genellikle Anadolunun köylerinde yapılan bir çeşididir.
Mısır ekmeği, mısır unu ile yapılan bir ekmek çeşididir. Mısır unu içerisine tuz, süt ve az miktarda şeker eklenerek mayalandıktan sonra ya fırında ya da kızartma olarak pişirilir. Kimyon ve pul biber gibi baharatlar ise isteğe bağlı eklenebilir.
Meksika mutfağı, özellikle eski yerlilerin ve İspanyol koloni devriyle Fransız, Arap ve Karayip geleneklerinin bir sentezi olarak kendini gösterir. Genelde zengin bitki örtüsüne sahip olan bu sıcak, topik ülkenin mutfağında mısır, fasulye, meyve çeşitleri ve belirli sebze türleri önemli bir rol oynar. Meksika'da birbirinden çok farklı bölgesel mutfaklar mevcuttur. Kuzeyde İspanyol mutfağının etkisi görülürken, güneyde yerlilerin mutfağı korunmuştur.
Chalupa Meksika'nın özellikle Puebla, Guerrero ve Oaxaca bölgelerinde yaygın olan özel bir çeşit yiyecek.
Tinga, parçalanmış etin üzerine domates, chipotle ve soğan içeren sosun eklenmesiyle hazırlanan Meksika mutfağına ait yemek. Puebla kökenlidir. Ana yemek olarak tüketilebildiği gibi, arroz blanco ile birlikte de sunulmaktadır. Kelime anlamı olarak tinga, İspanyolcada "kaba" veya "karışıklık" anlamına gelir.
Atole (
Tatar mutfağı, başta Rusya içindeki Tataristan olmak üzere farklı ülkelerde ve coğrafi bölgelerde yaşamakta olan Tatarların yemek kültürüdür.
Esquites Meksika mutfağında epazote ile birlikte pişirilen mısırdır. Meksiko ve Toluca'da sokak yemeği olarak satılmaktadır. Pişirilmeden önce bazen mısır taneleri koçandan ayırılır, bazen de bütün koçan iri dilimler şeklinde kesilir.
Arroz poblano, Meksika mutfağına ait, pirinçle yapılan bir yemektir. Yemek yeşil rengini Şili Pablona biberinden hazırlanan sıvıyla almaktadır.
Huarache, Meksika mutfağına ait bir yemektir. Yassılaştırılmış ve ovalimsi bir şekil verilmiş, içerisinde ise pişmiş fasulye ezmesi bulunan bir parça mısır hamurunun üst yüzeyine delikler açılarak kızartılması ile hazırlanmaktadır. Pişmiş hamurun üzerine ise doğranmış nopal, marul, soğan, patates, kişniş gibi malzemelerin yanı sıra farklı hayvanların etleri, yumurta, queso fresco ve salsa gibi farklılık gösteren malzemeler eklenerek tüketilir.
Antojitos olarak adlandırılan Meksika sokak yemekleri, sokak satıcıları tarafından ve Meksika'daki küçük geleneksel pazarlarda hazırlanır. Sokak yemekleri arasında taco, tamal, gordita, quesadilla, empalme, tostada, chalupa, elote, tlayuda, cemita, pambazo, empanada, nachos, chilaquiles, fajita ve torta gibi yemeklerin yanı sıra taze meyve, sebze, içecek ve menudo, pozole ve pancita gibi çorbalar yer alır. Gün içinde ana yemek genellikle öğleden sonra yendiği için bu gıdalar çoğunlukla sabah ve akşam yenir.
Tlayuda ya da bilinen diğer adıyla clayuda, Meksika mutfağının alt mutfaklarından Oaxaca mutfağına ait bir yemektir. İçindeki sıvının buharlaşmasıyla çıtır bir hâle gelecek kadar ısıtılarak kurutulan, yaklaşık 30 cm çapındaki beyaz renkteki mısır tortilla'sının üstüne, çeşitli malzemelerin konulmasıyla hazırlanır.
Aztek mutfağı, 1519'da Avrupa ile etkileşime girmeden önce Meksika Vadisi'ndeki eski Aztek İmparatorluğu ve Nahua halklarının mutfağıdır.
Chiapas mutfağı, aynı adı taşıyan Meksika eyaletindeki bir yemek pişirme tarzıdır.
Pozol hem fermente mısır hamurunun hem de ondan yapılan içeceğin adıdır ve kökeni Kolomb Öncesi Meksika'ya kadar dayanmaktadır. Pozol hazırlanırken mısır hamuru ve su dışında kakao gibi başka bileşenler de eklenebilir. İçecek Meksika'nın güneyinde Chiapas ve Tabasco eyaletlerinde tüketilmektedir. Hastalıklarla savaşmak için de kullanılan pozol susuzluğu da gidermektedir. Ayrıca ormandaki uzun yolculuklarında geçim kaynağı olarak Amerika'nın yerli halkları tarafından da kullanılmıştır.
Cazuelita, Meksika mutfağında garnitür veya meze olarak kullanılan mısır hamurundan yapılan küçük bir güveçtir. Bu küçük güveçler elle kalıplanır ve yağ veya domuz yağı içinde kızartılır. Salsalar, yeniden kurutulmuş fasulye veya güveç gibi farklı dolgu türlerini içerecek kadar alana sahiptirler.
Macar mutfağı, Macaristan ulusunun ve onun birincil etnik grubu olan Macarların mutfağının karakteristik özelliklerini ortaya koyar. Geleneksel Macar yemekleri öncelikle et, mevsim sebzeleri, meyveler, ekmek, süt ürünleri ve peynirlere dayanmaktadır.
