İçeriğe atla

Chang'e 2

Chang'e 2
Pekin Hava ve Uzay Müzesi'nde sergilenen Chang'e-2 maketi
Görev türüAy yörünge aracı
Asteroit uçuşu
Teknoloji gösterimi
UygulayıcıÇin CNSA
COSPAR kimliği2010-050A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.37174
Görev süresiPlanlanan: 6 ay
Sonlanma: ~4 yıl
Uzay aracı özellikleri
GövdeDFH-3
Fırlatma ağırlığı2.480 kilogram (5.470 lb)[1]
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi1 Ekim 2010, 10:59 (1 Ekim 2010, 10:59) UTC
RoketChang Zheng 3C
Fırlatma yeriXichang LC-2
Görev sonu
Son temas2014[2]
Yörünge parametreleri
Referans sistemiGüneş merkezli
Ay yörünge aracı
Yörüngeye yerleşme6 Ekim 2010, 03:06 UTC
Yörüngeden ayrılma8 Haziran 2011
Yörünge parametreleri
Periselene yüksekliği15 kilometre (9,3 mi)
Aposelene yüksekliği100 kilometre (62 mi)
4179 Toutatis uçuşu
En yakın yaklaşım13 Aralık 2012, 08:30 UTC
Mesafe3,2 kilometre (2,0 mi)
Aletler
CCD-geliştirilmiş stereo kamera
LIDAR
Gama/X-ışını spektroskopileri
Mikrodalga dedektörü
 

Chang'e 2 (Çince: 嫦娥二号; pinyin: Cháng'é èr hào), Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.

Chang'e 2, Xichang Uydu Fırlatma Merkezi'nden 1 Ekim 2010 tarihinde saat UTC 10:59:57'de fırlatıldı.[3] 6 Ekim'de Ay yörüngesine girdi ve Birincil hedefini tamamladıktan sonra Çin izleme ve kontrol ağını test etmek için Dünya-Güneş L2 Lagrangian noktası için Ay yörüngesinden ayrıldı.[4] Nisan 2012 tarihinde Chang'e 2, L2'den ayrıldı ve Aralık 2012 tarihinde 4179 Toutatis asteroidine başarılı bir uçuş gerçekleştirdi.[5][6] Bu sayede CNSA, NASA, ESA ve JAXA'nın ardından doğrudan asteroit keşfeden dördüncü uzay ajansı oldu. 2014 yılı itibarı ile Chang'e 2, Dünya'dan 100 milyon km uzağa gitti[7] ve Çin'in derin uzay izleme ve kontrol sistemlerini doğrulamak için uzun vadeli bir görev yürütmektedir.[8]

Chang'e 2, Chang'e 3 yörünge ve keşif aracının yumuşak iniş hazırlığı için 100 km yükseklikte Ay yörüngesinde araştırma da yürüttü.[9][10]

Kaynakça

  1. ^ "Chang'e 2" (PDF). NASA. 30 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Kasım 2022. 
  2. ^ "深空测控网:为"天问一号"指路" [Deep Space Measurement and Control Network: Guiding the Way for "Tianwen-1"]. Xinhua Tongxunshe (Çince). 25 Eylül 2020. 23 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  3. ^ Stephen Clark (1 Ekim 2010). "China's second moon probe dispatched from Earth". Spaceflight Now. 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  4. ^ SpaceDaily. "China's second moon orbiter Chang'e-2 goes to outer space" 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. XNA. 10 June 2011.
  5. ^ "Deep space fly-by: Incredible pictures taken by Chinese probe passing asteroid show giant rock 4.5 million miles from Earth". Daily Mail. 15 Aralık 2012. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  6. ^ Lakdawalla, Emily (14 Aralık 2012). "Chang'E 2 imaging of Toutatis succeeded beyond my expectations!". Planetary.org. 7 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  7. ^ "Backgrounder: Timeline of China's lunar program". Xinhua. CCTV English. 26 Kasım 2013. 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  8. ^ "嫦娥二号进入最远深空". SpaceXploration Blog. 14 Haziran 2013. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  9. ^ Bodeen, Christopher (27 Kasım 2009). "China to launch second lunar probe next October". Associated Press. 27 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 
  10. ^ "China Readying 1st Moon Rover for Launch This Year". Space.com. 19 Haziran 2013. 22 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2018. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ay</span> Dünyanın doğal uydusu

Ay, Dünya'nın tek doğal uydusu ve Güneş Sistemi içindeki beşinci büyük doğal uydudur. Dünya ile Ay arasında ortalama merkezden merkeze uzaklık 384.403 km, yani Dünya'nın çapının yaklaşık otuz katı kadardır. Jeofiziksel açıdan Ay, gezegen kütleli gök cismi veya uydu gezegendir. Kütlesi, Dünya'nın kütlesinin %1,2'si ve çapı 3.474 km (2.159 mi) ile Dünya'nın yaklaşık dörtte biri kadardır. Yüzeyinde kütleçekim etkisi yerçekiminin yaklaşık %17'sidir. Ay, Dünya'nın yörüngesinde bir turunu 27 gün 7 saatte tamamlar. Dünya, Ay ve Güneş geometrisinde görülen periyodik değişimler sonucunda her 29,5 günde tekrar eden Ay'ın evreleri oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Uzay aracı</span> araştırma yapmak üzere uzaya gönderilen insanlı veya insansız araçların ortak adı

Uzay aracı ya da uzay gemisi, Dünya'nın atmosferi dışında, özellikle dış uzayda çalışmak üzere tasarlanmış araç ya da makinedir. Uzay araçları insanlı ya da insansız olabilir. Bir uzay aracı telekomünikasyon, Dünya'nın gözlemlenmesi, meteoroloji, yolbul, uzay kolonizasyonu, gezegen keşfi, uzay turizmi, uzay savaşımı, uzay ortamında insan ve kargo taşınması gibi görevler için yapılmış olabilir. Bu tanım aynı zamanda yapay uyduları da kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Çin'in uzay programı</span>

Çin Halk Cumhuriyeti'nin uzay programı, Çin Halk Cumhuriyeti'nin yürüttüğü ve yönettiği uzay daki faaliyetleri konu alır. Çin uzay programının kökleri, yeni yeni müttefik olan Sovyetler Birliği'nin yardımıyla Çin'in, algılanan Amerikan tehditlerine yanıt olarak ilk balistik füze ve roket programlarını geliştirmeye başladığı 1950'lere kadar uzanır. Sovyet Sputnik 1 ve American Explorer 1 uydularının sırasıyla 1957 ve 1958'de fırlatılmasındaki başarılardan hareketle, Çin, ilk uydusu Dong Fang Hong I'i Nisan 1970'te Long March 1 roketiyle fırlatmış ve bu da onu yörüngeye uydu yerleştiren beşinci ülke yapmıştır.

Çin Ay Keşif Programı veya Chang'e programı, Çin Ulusal Uzay İdaresi'nin Ay'a yönelik robotik görevlerdir. Program, ay yörünge, iniş, keşif ve örnek toplama araçlarını içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tiangong-2</span> Çin uzay laboratuvarı

Tiangong-2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir uzay laboratuvarıdır. Laboratuvar, Project 921-2 uzay istasyonu programının bir parçasıdır. 15 Eylül 2016 tarihinde yerel saat 22:04:09'da fırlatılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 1</span>

Chang'e 1, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup adını Çin Ay tanrıçası Chang'e'den almaktadır. Chang'e 1, bir mikrodalga radyatör kullanarak Ay'ın pasif, çok kanallı, uzaktan mikrodalga algılamasını gerçekleştiren ilk ay sondasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 3</span>

Chang'e 3, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ikinci aşamasının bir parçası olup bir robotik iniş aracı ve Yutu (玉兔) Ay keşif aracını içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 5-T1</span>

Chang'e 5-T1, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir deneysel Ay uzay sondasıdır. Xichang Uydu Fırlatma Merkezi'nden 23 Ekim 2014 tarihinde fırlatılmış olup Çin Ay Keşif Programı'nın son aşamasının bir parçasıdır ve Chang'e 5 görevinde kullanılmak üzere planlanan kapsül tasarımının atmosfere giriş testlerini gerçekleştirmek üzere tasarlanmıştır.

Yinghuo-1, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Mars uzay sondasıdır. Baykonur Uzay Üssü'nden 8 Kasım 2011 tarihinde Rus Fobos-Grunt sondası ile birlikte fırlatılmış olup CNSA tarafından Mars'ın yüzeyini, atmosferi, iyonosferini ve manyetik alanını inceleyerek yaklaşık iki yıl yörüngede kalmasını amaçlanmaktaydı. Ancak fırlatma işleminden kısa bir süre sonra, Fobos-Grunt'un Dünya yörüngesinden ayrılabilmesi için gerçekleşmesi gereken iki yanma gerçekleşmedi ve her iki sonda da yörüngede dolaştı. 17 Kasım 2011 tarihinde Çin devlet medyası Yinghuo-1'in kayıp olduğunu açıkladı. Yinghuo-1 ve Fobos-Grunt, bir süre yörüngede kaldıktan sonra, 15 Ocak 2012'de atmosfere giriş yaptılar ve sonunda Pasifik Okyanusu'nun üzerinde parçalara ayrıldılar.

<span class="mw-page-title-main">4179 Toutatis</span> Asteroit

4179 Toutatis, Apollo asteroitleri grubundan Dünya'ya yakın ve potansiyel olarak tehlikeli bir cisim olarak sınıflandırılan yaklaşık 2,5 kilometre çapında, uzun, taşlı, yavaş dönen bir asteroittir. Bununla birlikte, aynı zamanda Alinda asteroitlerinden birisidir. Fransız gök bilimci Christian Pollas tarafından 1989 yılında Caussols'da keşfedilen asteroide Kelt mitolojisindeki Toutatis'in adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 4</span>

Chang'e 4 ilk defa Ay'ın Uzak Tarafı'na yumuşak iniş yapan Çin Ay Keşif Programı görevi. Robotik iniş takımı ve keşif aracı 7 Aralık 2018'de fırlatıldı. 3 Ocak 2019'da Ay'a iniş yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 5</span>

Chang'e 5,, Çin Ay Keşif Programı'nın beşinci ay keşif görevi ve Çin'in ilk Ay'dan örnek getirme göreviydi.

<span class="mw-page-title-main">Ay Geçidi</span>

Ay Geçidi veya kısaca Geçit, güneş enerjisiyle çalışan bir iletişim merkezi, bilim laboratuvarı, kısa süreli yaşam modülü, keşif araçları ve diğer robotlar için bekletme alanı olarak hizmet vermesi amaçlanan Ay yörüngesinde planlanmış bir uzay istasyonudur. 2024'ten sonra NASA'nın Artemis Programı'ndaki ana odak noktalarından biri olması beklenmektedir. Geçit, Ay'ın güney kutbunun hem robotik hem de mürettebatlı keşfi için hazırlık noktası olarak hizmet verecek ve NASA'nın Mars'a yönelik Derin Uzay Taşımacılığı konsepti için ana durak noktası olacaktır. Daha önce Derin Uzay Geçidi (DSG) olarak bilinen istasyon, NASA'nın 2019 Birleşik Devletler federal bütçesi için 2018 teklifi sırasında Ay Yörünge Platformu Geçidi (LOP-G) olarak yeniden adlandırıldı. Bütçeleme süreci tamamlandığında, Amerikan Kongresi tarafından ön çalışmalar için 332 milyon ABD doları bütçe ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tianwen-1</span>

Tianwen-1, Çin Ulusal Uzay İdaresi (CNSA) tarafından Mars'a robotik bir uzay aracı göndermek için gezegenler arası bir görev olup, bir yörünge aracı, konuşlandırılabilir kamera, iniş aracı ve Zhurong keşif aracından oluşur. Toplam kütlesi yaklaşık beş ton olan uzay aracı, Mars'a fırlatılan en ağır sondalardan biridir ve 13 bilimsel alet, konuşlandırılabilir kamera, iniş aracı ve Zhurong keşif aracından oluşur.

Bu, Güneş Sistemi'nin keşfine odaklanması planlanan uzay araçlarının, uzay aracının fırlatılma tarihine göre sıralanmış bir listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ay görevleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Ay'ın insan tarafından keşfedilmesinin bir parçası olarak, Dünya'nın doğal uydusunu incelemek amacıyla çok sayıda uzay görevi gerçekleştirildi. Ay'a inişlerden Sovyetler Birliği'nin Luna 2'si, yüzeyine başarıyla ulaşan ilk uzay aracıydı ve 13 Eylül 1959'da kasıtlı olarak Ay'a çarpmıştı. 1966'da Luna 9, kontrollü yumuşak iniş gerçekleştiren ilk uzay aracı olurken, Luna 10 yörüngeye giren Luna 10 yörüngeye giren ilk görev olurken, 1968'de Zond 5 yaşam formlarını (kaplumbağaları) Ay'ın yakınına taşıyan ilk görev oldu.

<span class="mw-page-title-main">Chang'e 6</span>

Chang'e 6, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından gerçekleştirilen robotik bir Ay keşif göreviydi. Çin Ay Keşif Programı'ndaki öncüllerine benzer şekilde bu uzay aracı da adını Çin ay tanrıçası Chang'e'den almıştır.

Aşağıda yer alan Dünya dışı yörünge araçlarının listesinde dış yörüngede bulunan uzay araçları listelenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Halo yörünge</span>

Halo yörünge, yörünge mekaniği kapsamındaki üç cisim probleminde L 1, L 2 veya L 3 Lagrange noktalarından biriyle ilişkili olan periyodik ve üç boyutlu bir yörüngedir. Lagrange noktası terimi yalnızca boş uzayda var olduğu kabul edilen bir referans noktası olmasına rağmen, bu noktalarda yer alan cisimler kendine özgü olarak Lissajous yörüngesi veya Halo yörüngesi adı verilen yörüngelerde hareket edebilmektedir. Bu noktalar, iki gezegensel cismin kütleçekimsel olarak birbirine çekilmesi ile ana cismin kendi etrafındaki dönüşünü ifade eden Coriolis etkisi ve özellikle uzay araçlarının yörüngeye yerleştirilmesinde baz alınan merkezkaç kuvveti arasındaki etkileşime benzer bir nitelik taşıdığı düşünülebilir. Halo yörüngeleri, örneğin Güneş – Dünya yörüngesinde dönen uydu sistemi veya Dünya – Ay yörüngesinde dönen uydu sistemi gibi herhangi bir üç cisimli sistemde görülebilir. Her Lagrange noktasında, hem kuzey hem de güney halo yörüngelerinin sürekli "aileleri" bulunur. Halo yörüngeleri kararsız olma eğiliminde olduğundan, bilimsel amaçlara hizmet eden yapay bir uyduyu yörüngede tutmak için iticilerin kullanımı gerekebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Lissajous yörünge</span>

Lissajous yörünge, bir cismin minimum itki gücüyle bir üç cisimli sistemin Lagrange noktası çevresinde izlediği yarı-periyodik bir yörünge yoludur. Adını Jules Antoine Lissajous'tan alır. Bir Lagrange noktasındaki Lyapunov yörüngeleri iki ana cismin düzlemine tümüyle yayılan kavisli bir yoldur. Tersine, Lissajous yörüngeler, bir Lissajous eğrisini takip eder ve düzlemdeki bazı bileşenleri dik olarak keser. Halo yörüngeler de benzer şekilde düzlemdeki bileşenleri dik olarak kesmektedir ancak Lissajous yörüngelerden farklı olarak Halo yörüngeler periyodiktir.