Hunlar, MS 4-6. yüzyıllar arasında Orta Asya, Kafkaslar ve Doğu Avrupa'da yaşayan göçebe bir halktır. İlk olarak Volga'nın doğusunda, o zamanlar İskitya'nın bir parçası olan bir bölgede yaşadıkları tahmin edilmektedir. MS 370 yılına gelindiğinde Hunlar Volga bölgesine varmış ve 430 yılına gelindiğinde ise Avrupa'da kısa ömürlü de olsa geniş bir hakimiyet kurmuşlardır. Gotları ve Roma sınırları dışında yaşayan diğer birçok Cermen halkını fethetmiş ve diğerlerinin Roma topraklarına kaçmasına neden olmuştu. Hunlar, özellikle Attila döneminde Doğu Roma İmparatorluğu'na sık ve yıkıcı baskınlar yaptılar. 451'de Hunlar, Batı Roma eyaleti Galya'yı işgal ettiler ve burada Katalonya Tarlaları Savaşı'nda Romalılar ve Vizigotlardan oluşan birleşik bir orduyla savaştılar ve 452'de İtalya'yı işgal ettiler. 453'te Attila'nın ölümünden sonra Hunlar Roma için büyük bir tehdit olmaktan çıkmış ve Nedao Savaşı'ndan sonra imparatorluklarının çoğunu kaybetmişlerdir (454?). Hun isminin varyantları Kafkasya'da 8. yüzyılın başlarına kadar kaydedilmiştir.
Sparta Antik Yunanistan'ın Lakonya bölgesindeki öne çıkan bir şehir devletiydi. Söz konusu şehir devleti, antik dönemde Lakedemon olarak bilinirken, Sparta ismi Peloponez'in güneydoğusunda bulunan Lakonya bölgesindeki Evrotas Nehri'nin kıyısındaki ana yerleşim bölgesi için kullanılan bir isimdi. Sparta, MÖ 650'lerde Antik Yunanistan'daki baskın askeri kara kuvveti hâline gelmiştir.
I. Manuil Komninos, 1143-1180 yılları arasında tahtta kalan Bizans imparatorudur.
Doğu Roma iç savaşı (1341-1347) Doğu Roma İmparatorluğu'nun Balkan topraklarında, III. Andronikos'un ölümünden sonra ortaya çıkıp 6 yıl süren iç savaş dönemidir. Bazen İkinci Paleologos İç Savaşı olarak da geçer. Bu iç savaş, Doğu Roma cemiyeti içinde aristokrasi ile orta ve alt sınıf arasında gelişmiş, sınıflar arası mücadele yaratmıştır. Aristokrasi tarafında VI. İoannis, orta ve alt sınıf tarafında mevcut hanedan mensupları yer almıştır.
Æthelstan ya da Athelstan, 924 ile 927 yılları arasında Anglo-Saksonların Kralı ve 927 ile 939 yılları arasında İngilizlerin Kralı. Kral Yaşlı Edward ve ilk karısı Ecgwynn'ın oğludur. Modern tarihçiler onu İngiltere'nin ilk kralı ve en büyük Anglo-Sakson krallardan biri olarak belirtirler. Hiçbir zaman evlenmemiştir ve yerine baba olan bir kardeşi I. Edmund geçmiştir.
Patricia Crone, Danimarkalı-Amerikalı yazar, tarihçi ve oryantalist. 1994'ten beri İslam tarihi araştırmaları yapmaktadır. Lisans ve lisansüstü çalışmalarını Londra Üniversitesinde tamamlamıştır. 1977'de Oxford Üniversitesinde İslam Tarihi alanında öğretim görevlisi olmuştur. 1997'de Princeton İleri Araştırmalar Enstitüsünde profesör olmuştur. 11 Temmuz 2015'te ölmüştür.
Romilly James Heald Jenkins, Bizans ve Modern Yunan çalışmaları yapan Britanyalı bilim insanı. 1946–1960 yılları arasında King's College London'da Modern Yunan ve Bizans Tarihi, Dili ve Edebiyatı profesörlüğü yapmıştır.
Bizans ordusu veya Doğu Roma ordusu, Bizans donanmasının yanında hizmet veren Bizans silahlı kuvvetlerinin başlıca askeri organıydı.
Mora Theması Güney Yunanistan'da Mora Yarımadası'nda kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. Yaklaşık 800 yılında kurulmuştur ve başkenti Korint'tir. Mora Yarımadası, Dördüncü Haçlı Seferinden sonra Latin Achaea Prensliği'nin kurulduğu 13. yüzyıl başlarına (1205) kadar Bizans kontrolünde kalmıştır.
Pazar kasabası, Avrupa'da Orta Çağ'dan kalma, bir köy ve şehirden pazarları barındıracak şekilde ayrılan bir yerleşim için kullanılan bir terimdir. Bir kasaba, artık pazar unvanına sahip olmasa bile "pazar kasabası" olarak tanımlanabilmektedir.
Protasekretis ya da protoasekretis, Bizans bürokrasisinde üst düzey bir yetkili, başyazman. Kelime anlamıyla "birinci asekretis" anlamına gelmekle birlikte bürokraside asekretislerin yöneticisi konumundadır.
Bizans ipeği, Bizans İmparatorluğu'nda (Byzantium) dördüncü yüzyıldan 1453'teki İstanbul'un Fethi'ne kadar dokunan ipektir.
Stefan Uroş IV Duşan ; y. 1308 – 20 Aralık 1355) veya bilinen adıyla Güçlü Duşan, 1331 ile 1355 yılları arasında Sırbistan Krallığı ve Sırp İmparatorluğu Hükümdarı.
Cloisonné, metak yahut porselen yüzeylere uygulanabilen bir çeşit el sanatsal emay (minecilik) tekniğidir. Fransızca “hücre” anlamına gelen Cloisonné uygulanırken ince teller kullanılır. Bu teller, altın, gümüş ya da bakırdan olup istenilen biçim yani konturlar verildikten sonra, oluşturdukları kapalı alanlar renkli cam maddesi (mine) ile doldurularak fırınlanır. Renkli kısımların birbirinden madeni şeritlerle ayrılması, Cloisonné tekniğinin en karakteristik özelliğidir.
Monmouth'lu Geoffrey, bir İngiliz din adamı, antropolog ve İngiliz tarihçiliğinin gelişiminde ve Kral Arthur masallarının popülaritesinde rol oynamış önemli figürlerden biriydi. En çok Britanya Krallarının Tarihi isminde, zamanında çok popüler olan, orijinal Latincesinden başka dillere çevrilmiş olan eseriyle tanınır. 16. yüzyıla kadar tarihsel olarak güvenilir kabul edilirken, günümüzde tarihsel olarak güvenilmez kabul edilmektedir.
Germen mitolojisi de dahil olmak üzere Germen folklorunda cüce, dağlarda ve yeryüzünde yaşayan bir varlıktır. Bu varlık; bilgelik, demircilik, madencilik ve zanaatkarlık ile çeşitli şekillerde ilişkilidir. Cüceler bazen kısa ve çirkin olarak tanımlanırken bazı bilim insanları, bunun varlıkların komik tasvirlerinden kaynaklanan daha sonraki bir gelişme olup olmadığını sorgulamıştır. Cüceler; modern popüler kültürde, çeşitli medyada tasvir edilmeye devam etmektedir.
Felsefi çalışmaların gelişmesi sürecinde on dokuzuncu yüzyılda sembolik mantık ile yürüyen mantık, yirminci yüzyılda matematiksel mantıkla devam ederken, geleneksel olarak basit mantığın ötesine geçiyorsa, mantığın bir parçası olarak değil de felsefi mantık veya mantık felsefesi olarak değerlendirildi.
İskandinav mitolojisinde, Huginn ve Muninn, Midgard'ın her yerine uçan ve tanrı Odin'e bilgi getiren bir çift kuzgundur. Huginn ve Muninn, 13. yüzyılda daha önceki geleneksel kaynaklar olan Nesir Edda, Heimskringla ve 13. yüzyılda Óláfr Þórðarson tarafından derlenen Üçüncü Dilbilgisi İncelemesi'nden; ve skaldların şiirlerinden derlenen Manzum Edda'da aktarılmıştır. Kuzgunların isimleri bazen Hugin ve Munin olarak İngilizceleştirilir.
Lewes Muharebesi, İkinci Baronlar Savaşı olarak bilinen savaşın iki ana muharebesinden biriydi. 14 Mayıs 1264'te, Sussex'te bulunan Lewes kasabasında gerçekleşti. Leicester'ın 6. Kontu Simon de Montfort'un yaşamının doruk noktası oldu ve onu "İngiltere'nin Taçsız Kralı" yaptı. III. Henry, baronlarla savaşa girmek için güvenli noktalar olan Lewes Kalesi ve Aziz Pancras Manastırı'ndan ayrıldı ve oğlu Prens Edward'ın bir süvari hücumuyla baronların ordusunun bir kısmını bozguna uğratmasıyla ilk başta başarılı oldu. Henry, Offham Tepesi'ne bir piyade saldırısı başlatmak zorunda kaldı ve tepeyi savunan baronların adamları tarafından mağlup edildi. Kralın tarafındakiler kaleye ve manastıra geri kaçtılar ve III. Henry, yetkilerinin çoğunu Montfort'a devrederek Lewes Antlaşması'nı imzalamak zorunda kaldı.
Britanya'ya Anglosakson yerleşimi, MS 5. ve 6. yüzyıllarda Anglosaksonların Büyük Britanya'ya yerleşmesidir. Büyük Britanya'ya, sonunda Anglosaksonlar olarak ortak bir kültürel kimlik geliştiren çeşitli Cermen halklarının yerleşmesi, İngiltere haline gelen çoğu bölgenin dilini ve kültürünü Roman-Briton'dan Cermen diline değiştirdi. Bu süreç esas olarak 5. yüzyılın ortalarından yedinci yüzyılın başlarına kadar, Britanya'daki Roma egemenliğinin MS 410 yılı civarında sona ermesini takiben meydana geldi. Yerleşimi, Britanya'nın güneyinde ve doğusunda ve daha sonra modern İngiltere'nin geri kalanı ve modern İskoçya'nın güneydoğusunda yedi krallık adı verilen Anglosakson krallıklarının kurulması izledi.
