Cezâyir-i Garp vali ve hükümdarları listesi
Cezayir tarihi |
---|
Cezâyir-i Garp beylerbeyi, paşa ve dayı listesi aşağıdadır:
Beylerbeyleri (1517-1576)
İsim | Görev Başlangıcı | Görev Bitişi |
---|---|---|
Oruç Reis | 1517 | 1518 |
Barbaros Hayreddin Paşa | 1518 | 02-02-1534 |
Hadım Hasan Ağa | 02-02-1534 | 15-11-1545 |
Barbaroszade Hasan Paşa | 15-11-1545 | 22-09-1551 |
Kaid Safa (vekâleten)) | 22-09-1551 | 2?-04-1552 |
Salih Paşa | 2?-04-1552 | ??-??-1556 |
Mehmed Paşa | ??-??-1556 | ??-??-1557 |
Kaid Yahya (vekâleten)) | ??-??-1557 | ??-06-1557 |
Barbaroszade Hasan Paşa | ??-06-1557 | ??-??-1561 |
Bostancı Ahmed Bey | ??-??-1561 | ??-??-1562 |
Barbaroszade Hasan Paşa | ??-??-1562 | ??-??-1566 |
Salih Paşazâde Mehmed Bey | ??-??-1566 | 25-06-1568 |
Kılıç Ali Paşa | 25-06-1568 | 21-10-1571 |
Arap Ahmed Paşa | 09-03-1572 | 27-03-1574 |
Dayı Ramazan Paşa | 27-03-1574 | 31-05-1577 |
Uluç Hasan Paşa | 31-05-1577 | ??-12-1582 |
Hadım Cafer Paşa | ??-12-1582 | ??-??-1583 |
Dayı Ramazan Paşa | ??-??-1583 | ??-??-1585 |
Uluç Hasan Paşa | ??-??-1585 | ??-??-1585 |
Mehmed Paşa | ??-??-1585 | 31-12-1586 |
Uluç Hasan Paşa | 31-12-1586 | 20-09-1588 |
İstanköylü Ahmed Paşa | 20-09-1588 | ??-??-1588 |
Hızır Paşa | ??-??-1588 | 16-01-1592 |
Hacı Şaban Paşa | 16-01-1592 | 08-06-1596 |
Kayapaşazade Mustafa Paşa | 08-06-1596 | ??-??-1599 |
Deli Hasan Paşa | ??-??-1599 | ??-??-1600 |
Venedikli Süleyman Paşa | ??-??-1600 | ??-??-1603 |
Arnavut Memi Paşa | ??-??-1603 | ??-01-1605 |
Hızır Paşa | ??-01-1605 | ??-05-1605 |
Köse Mehmed Paşa | ??-05-1605 | ??-??-1605 |
Köse Mustafa Paşa | ??-??-1605 | ??-??-1608 |
Rıdvan Paşa | ??-??-1608 | ??-08-1610 |
Köse Mustafa Paşa | ??-08-1610 | ??-??-1613 |
Şeyh Hüseyin Paşa | ??-??-1613 | ??-??-1617 |
Köse Mustafa Paşa | ??-??-1617 | ??-??-1618 |
Katanalı Süleyman Paşa | ??-??-1618 | ??-??-1618 |
Şeyh Hüseyin Paşa | ??-??-1618 | 28-07-1619 |
Hoca Şeref Paşa | 28-07-1619 | ??-??-1621 |
Köse Mustafa Paşa | ??-??-1621 | ??-??-1623 |
Murad Paşa | ??-??-1623 | ??-??-1624 |
Dayı Hüsrev Paşa | ??-??-1624 | ??-07-1626 |
Hüseyin Paşa | ??-??-1626 | ??-??-1627 |
Yunus Paşa | ??-??-1627 | ??-??-1628 |
Hüseyin Paşa | ??-??-1628 | ??-??-1630 |
Yunus Paşa | ??-??-1630 | 14-11-1633 |
Yusuf Paşa | 14-11-1633 | ??-??-1637 |
Ali Paşa | ??-??-1637 | ??-??-1640 |
Hüseyin Paşa | ??-??-1640 | ??-02-1640 |
Ebu Cemal Yusuf Paşa | 07-03-1640 | ??-??-1642 |
Bursalı Mehmed Paşa | ??-??-1642 | ??-??-1645 |
Ahmed Ali Paşa | ??-??-1645 | ??-??-1645 |
İbrahim Paşa | ??-??-1645 | ??-??-1646 |
?? | ??-??-1646 | ??-??-1647 |
?? | ??-??-1647 | ??-??-1648 |
?? | ??-??-1648 | ??-??-1649 |
Yusuf Paşa | ??-??-1649 | ??-??-1650 |
Murad Paşa | ??-??-1650 | ??-10-1650 |
Mehmed Paşa | ??-10-1650 | ??-??-1654 |
Ahmed Paşa | ??-??-1654 | ??-11-1655 |
İbrahim Paşa | ??-11-1655 | ??-??-1656 |
Ahmed Paşa | ??-??-1656 | ??-??-1657 |
İbrahim Paşa | ??-??-1657 | ??-??-1658 |
Ahmed Paşa | ??-??-1658 | ??-??-1659 |
Ali Paşa | ??-??-1659 | ??-??-1659 |
Ağalar (1659-1671)
- 1659-1660: Halil Ağa
- 1660-1661: Ramazan Ağa
- 1661-1665: Şaban Ağa]]
- 1665-1671: Ali Ağa
Dayılar
No.
Koyu mor: Reislerin tayfaları tarafından başa geçirilen dayılar
Kırmızı: Garp ocakları tarafından başa geçirilen dayılar
Pembe: Cezayir divanı tarafından seçilen dayılar
Portre
Varsa Dayı'nın portresi veya tasviri.
Hüküm tarihi
Dayı'nın hüküm sürdüğü yıllar
Kökeni
Dayı'nın etnik kökeni yatık yazılmıştır.
Cezayirliler = Cezayir şehrinde doğduğu bilinmektedir. Bu onların etnik kökenlerine atıfta bulunmuyor, ancak muhtemelen Kuloğlu veya Cezayirli oldukları anlamına geliyor. Dayıların kökeni hakkında bilgi az olduğu için, hakkında hiçbir kaynağımız olmayan bazı dayıların Cezayir'de doğmuş olabileceğini unutmayın.
Bir Kuloğlu, Yeniçeri bir baba ve Cezayirli bir anne aracılığıyla karışık bir kökene sahip biridir. Yeniçerilerin çoğu Yunanlı, Sırp, Arnavut ve Bulgar'dı ve Garp ocakları yalnızca veya çoğunlukla Türklerden oluşmuyordu.[1]
Liste
No. | Portre | İsim | Hüküm tarihi | Kökeni | Diğer unvanları | Notlar, olan bitenler | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Muhammed Trik | 1671 | 1682 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr[2] | Cezayir'in ilk dayısıdır. Osmanlı otoritesini törensel bir role indirgedi ve Yeniçeri ağalarını devirdi.[3] | |
- | |||||||
2 | Baba Hasan | 1682 | 1683 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Cezayir'in bağımsızlığını kendi egemenliği altında tuttu. Fransa Krallığı'na savaş ilan ederek Jijel seferini ve Cezayir'in birinci ve ikinci bombardımanlarını kışkırttı. Osmanlılar tarafından dayatılan ve yerine Mezamorta Hüseyin Paşa'yı getiren bir barış anlaşmasını kabul etmek zorunda kaldı. | |
- | |||||||
3 | Mezamorta Hüseyin Paşa | 1683 | 1688 | İspanyol[4] ya da | Sultan of El-Djazaïr | Baba Hassan'ı devirdikten sonra tekrar Fransa'ya savaş ilan etti. Bahsedilen bombardımanlar ve seferlerle savaşan oydu. Trik veya Hassan'ın aksine, o yalnızca yarı bağımsızdı. 1687'de Osmanlılar, İsmail Paşa'yı Cezayir'e karaya çıkarmaları için göndererek Cezayir üzerindeki tam kontrolü yeniden sağlamaya çalıştılar, ancak Mezzomorto ona izin vermeyi reddetti. 1688'de yerel bir isyanla devrildi. Tunus'a kaçtıktan sonra Osmanlı İmparatorluğu'nda Kaptan-ı Derya atandı. | |
- | |||||||
4 | Hacı Şaban[6] | 1688 | 1695 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Fransa ile ilişkileri geliştirmek için Versay'a gitti. Başarılı bir şekilde Fas ve Tunus'u Cezayir'e bağladı, ancak Yeniçeri milisleri tarafından boğularak öldürüldü. Osmanlı karşıtı bir yerli isyanı tarafından görevlendirildi, bu yüzden kendisi de bir yerli olabilir, ancak bu belirtilmemiştir. | |
- | |||||||
5 | Hacı Ahmed | 1695 | 1698 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Yeniçeriler tarafından seçilmemesine rağmen, gücünü korumak için onlara yoğun bir şekilde hizmet etti. Yeniçerilerle anlaşamadığı için öldürüldü.[7] | |
- | |||||||
6 | Hasan Çavuş | 1699 | 1700 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Tunus ile girdiği savaşta aldığı ağır yenilginin ardından istifa etmek zorunda kaldı. | |
- | |||||||
7 | Hacı Mustafa | 1700 | 1705 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Skikda yakınlarındaki Tunus kuvvetlerine karşı kesin bir zafer kazandı ve Muluya nehri yakınında İsmail İbn Şerif'in saldırısını durdurdu. 1705'te Tunus'u ele geçiremedi ve geri çekildi, ancak Collo yakınlarında yeniçerileri tarafından yakalandı ve öldürüldü. | |
- | |||||||
8 | Hüseyin Hoca | 1705 | 1707 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Hükümdarlığında mali sorunlar yaşanmıştır. | |
- | |||||||
9 | Muhammed Bektaş | 1707 | 1710 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Yeniçeriler tarafından suikasta uğramıştır. | |
- | |||||||
10 | Deli İbrahim Dayı | 1710 | 1710 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Sadece 5 aylık iktidardan sonra suikasta kurban gitti. | |
- | |||||||
11 | Baba Ali | 1710 | 1718 | Muhtemelen (Cezayirli) | Dey of El-Djazaïr (Resmi unvanı sultandı.) | Binden fazla Yeniçeriyi ortadan kaldırdı. Bâb-ı Âli'den gönderilen Paşa'yı kabul etmeyip bağımsızlığını işaret etti. Ayrıca, o andan itibaren Cezayir Dayılarını seçen divanda reform yaptı. | |
- | |||||||
12 | Mohamed Ben Hassen | 1718 | 1724 | Mısırlı[8] | Sultan of El-Djazaïr | Özellikle kabileler ve korsanlarla iç zorluklarla karşılaştı. Dış politika konusunda Osmanlı emirlerini kabul etmeyi reddederek selefinin bağımsızlık politikasını sürdürdü. Yeniçerileri kayırmakla suçlayan korsanların isyanı sırasında korsanlar tarafından öldürüldü.[9] | |
- | |||||||
13 | Baba Abdi(also known as curd abdi) | 1724 | 1732 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Korsanların çıkarlarının ve faaliyetlerinin büyük bir savunucusuydu. Bâb-ı Âli tarafından atanan Paşa'yı içeri almayı reddederek, seleflerinin Osmanlı İmparatorluğu konusundaki kararlılığını sürdürdü.[9] | |
- | |||||||
15 | Baba Ibrahim Dey | 1732 | 1745 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Oran'ı İspanyollardan geri almayı başaramadı, ancak Tunus'u haraca bağladı. | |
- | |||||||
16 | Ibrahim Kouchouk | 1745 | 1748 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Hükümdarlığında çeşitli isyanlar yaşanmıştır. | |
- | |||||||
17 | Mohamed Ibn Bekir | 1748 | 1754 | Bilinmiyor (Algiers) | Sultan of El-Djazaïr | O da birçok isyanla yüzleşmek zorunda kaldı. Yeniçerilerin gücünü sınırlayan bir ferman yayınladı (Ahad Aman) | |
- | |||||||
18 | Baba Ali Bou Sebâa | 1754 | 1766 | Bilinmiyor (Algiers) | Sultan of El-Djazaïr | Selefinin çıkardığı ferman sayesinde biri Tlemcen yakınlarında, diğeri Konstantin'de olmak üzere Yeniçerilerin 2 isyanıyla yüzleşmek zorunda kaldı.[9] | |
- | |||||||
19 | Muhammad V ben Othman | 1766 | 1791 | Muhtemelen Türk[10] | Sultan of El-Djazaïr | Nispeten uzun bir hükümdarlığı vardı. Hükümdarlığı boyunca kendini gösteren çok milliyetçiydi. Haraç ödemeyi reddeden milletlerin gemilerini avladı, 1772'de Danimarka'yı, 1785'te İspanya'yı yendi. İspanyollar, ölümünden 1 yıl sonra terk ettikleri Oran'da geri çekilmeye başlıyorlardı. Ayrıca, Salah Bey adında enerjik bir vali atadığı Konstantin bölgesinde çeşitli isyanlarla karşı karşıya kaldı.[9] | |
- | |||||||
20 | Sidi Hassan | 1791 | 1798 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | V. Muhammed'in amcasıydı ve Dayı seçilmeden önce birkaç bakanlık görevinde bulundu. Oran'ı 1792'de İspanya'dan geri aldı. | |
- | |||||||
21 | Mustapha | 1798 | 1805 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | ||
- | |||||||
22 | Ahmed bin Ali Khodja | 1805 | 1808 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | ||
- | |||||||
23 | Ali III ben Mohamed | 1808 | 1809 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | ||
- | |||||||
24 | Hadj Ali Dey | 1809 | 1815 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Onun yönetimi, otoriterlik ve zulüm ile tanınır. Oran Beyi ona isyan etti ve Miliana'ya kadar yürüdü, ancak ordusundaki Şeyhler ona ihanet etti ve bu nedenle Hacı Ali'yi deviremedi. Titteri Beyi, yönetimi altındaki Sahra kabileleri tarafından kararlı bir şekilde yenilgiye uğratıldı ve Dayılık, sonraki birkaç yıl boyunca Sahra üzerinde herhangi bir kontrol sağlamayı başaramadı. Onun yönetiminde ayrıca Kabîliye, Tlemcen bölgesi ve Aurès Dağları'ndaki birkaç isyan da olmuştur. Banyo yaparken öldürüldü. | |
- | |||||||
25 | Hadj Mohamed | 1815 | 1815 | Bilinmiyor | Sultan of El-Djazaïr | Selefinin altında gelişen Yeniçerilerin yolsuzluğunu fark etti ve onu durdurmaya çalıştı, ancak bunun yerine suikaste uğradı. | |
- | |||||||
26 | Ömer Ağa | 1815 | 1817 | Yunan | Sultan of El-Djazaïr | ||
- | |||||||
27 | Ali Hoca | 1817 | 1818 | Kuloğlu | Sultan of El-Djazaïr | ||
- | |||||||
28 | Hüseyin bin Hüseyin | 1818 | 1830 | Türk | Sultan of El-Djazaïr | Cezayir'in son dayısı. | |
- |
See also
Kaynakça
- Özel
- ^ Morell, John Reynell (1854). Algeria: The Topography and History, Political, Social, and Natural, of French Africa (İngilizce). N. Cooke.
- ^ Mahfoud Kaddache, L'Algérie des Algériens, p. 411.
- ^ Kaddache 2011, s. 415-416.
- ^ Imber, Colin (1 Mayıs 2010). "Daniel Panzac, La marine ottomane: de l'apogée à la chute de l'empire". Türk Historical Review. 1 (1): 123-124. doi:10.1163/187754610x495021. ISSN 1877-5454.
- ^ Birge, J. K. (18 Ocak 1948). "Izahi, Osmanli Tarihi Kronolojisi, Cilt I, by ISMAIL HAMI DANIŞMEND. Istanbul, Türkiye, Yaymevi, 1947; xiv, 531 pp., index; 10.00 Ltq". Oriens. 1 (1): 337. doi:10.1163/19606028_014_01-35. ISSN 0078-6527.
- ^ "Les cimetières des « esclaves turcs » des arsenaux de Marseille et de Toulon au XVIIIe siècle". 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- ^ Gaïd, Mouloud (1975). L'Algérie sous les Turcs (Fransızca). Maison tunisienne de l'édition. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- ^ J. Morgan (1750). A Compleat History of the Piratical States of Barbary: Viz. Algiers, Tunis, Tripoli and Morocco. Containing the Origin, Revolutions, and Present State of These Kingdoms, Their Forces, Revenues, Policy, and Commerce. Illustrated with a Plan of Algiers, and a Map of Barbary. R. Griffiths. s. 182. 11 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- ^ a b c d Kaddache 2011, s. 436.
- ^ Clercq, Maurice Le (1888). Le tombeau des cinq deys d'Alger: légende algérienne (Fransızca). Imp. Daix.
- ^ Allioui, Youcef (2006). Les Archs, tribus berbères de Kabylie: histoire, résistance, culture et démocratie (Fransızca). L'Harmattan. ISBN 978-2-296-01363-6.
- Genel
- Kaddache, Mahfoud (2011). EDIF2000 (Ed.). L'Algérie des Algériens. s. 786. ISBN 978-9961-9662-1-1.