Catharine Cox Miles

Catharine Morris Cox Miles (20 Mayıs 1890 - 11 Ekim 1984) Amerikalı psikolog,^[1] zeka ve deha üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmaktadır. Cox, Lydia Shipley Bean ve Charles Elwood Cox'un çocuğu olarak San Jose, Kaliforniya'da doğdu ve 1927'de psikolog Walter Richard Miles ile evlendi. Kız kardeşi ise eğitim görmüş ve Quaker yöneticisi olan Anna Cox Brinton'dı.^[2]

Yale Tıp Okulu'nda klinik psikoloji profesörü olan Cox, Yale İnsan İlişkileri Enstitüsü'ne bağlıydı. Daha önce Stanford'da Stanford-Binet'in yaratıcısı Lewis Terman ile IQ ile ilgili konularda çalışmalar yaptı. Ayrıca kendisi, deha ve büyüklük araştırmalarına sosyal bilimsel yöntemleri uygulamaya yönelik en eski girişimlerden biri olan IQ testinden önce yaşamış üç yüz önde gelen şahsiyetin IQ tahminlerine ilişkin historiometrik çalışmasıyla (1926) tanınmakta.

Cox, 1911'de Stanford Üniversitesi'nden lisans diplomasını aldıktan sonra 1913'te Alman dili ve edebiyatı alanında yüksek lisans diplomasını aldı. Mezun olduktan sonra Jena Üniversitesi ve Berlin Üniversitesi'nde bir yıl geçireceği Almanya'ya taşındı. Sonrasında ise San Jose, California'ya döndü ve College of the Pacific'te beden eğitimi ve Almanca dersleri verdi. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Herbert Hoover, Amerikan Yardım İdaresi'nden sorumluydu ve Amerikan Quaker'ları mücadele eden ülkeye yardım etmek için Almanya'ya gitmeye teşvik etti. Cox, Almanya'ya döndü ve I. Dünya Savaşı'ndan etkilenen, açlıktan ölmek üzere olan çocuklara yiyecek sağlama amacıyla Amerikan Dostlar Hizmet Komitesi'ne katıldı. 1920'de Cox, Kuzey-Doğu Almanya için Amerikan Yardım İdaresi'nde Bölge Müdürü olarak görev yapıtı ve aynı zamanda^[3] Almanya'ya ikinci ziyaretinin psikoloji ilgi merakına ilham olduğu söyleniyordu.

Lewis Terman'ın gözetiminde psikoloji alanında doktora yapmak için Stanford Üniversitesi'ne dönen Cox, dahiler üzerine çalışmasına başladı. Tez projesi için 301 dahinin çalışmalarını inceledi.^[4] Cox, biyografik kaynakları kullanarak, seçkin insanlara çocukluklarından itibaren IQ puanları verebilmek için çalışmasında Stanford-Binet Zeka Ölçeklerini uyguladı. Ardından, bilim, edebiyat ve sanat alanlarında çalışanlar için daha yüksek IQ puanları ile itibarın ilişkili olduğu sonucuna vardı. Askeri üstünlük ise, çocukluk dönemi IQ'su ile itibar arasında bir ilişki bulamadığı tek alandı.^[5] Cox, 1925'te doktorasını kazandı ve tezi, Early Mental Traits of 300 Geniuses, 1926'da Lewis Terman tarafından başlatılan Genetic Studies of Genius serisinin ikinci cildi olarak yayınlandı.^[4]

Cox, eğitimini tamamladıktan sonra Cincinnati Genel Hastanesi'ndeki Merkezi Zihinsel Hijyen Kliniği'nde Çocuk Hastanesi ve Gaziler Bürosu Teşhis Merkezi bölümünde psikolog olarak bir yılık sözleşme ile işe başladı. Daha sonra ise Terman ile çalışmaya devam etmek için Stanford'a döndü.^[4] 1932'de Cox, Psikoloji ve Psikiyatri bölümlerinde profesör olarak çalıştığı Yale Üniversitesi'nde baş klinik psikolog pozisyonunu kabul etti ve 1953'te emekli olana kadar da bu görevi sürdürdü.

Cox, Cincinnati'de bir yıl geçirdikten sonra 1927'de Terman'la çalışmak için Stanford'a döndü. Kısa bir süre sonra Terman'ın meslektaşlarından biri olan Walter Miles ile tanışan Cox, aynı yıl içerisinde Miles ile evlendi.^[5] Dul olan Miles'ın ergenlik çağında üç çocuğu vardı: Thomas, Caretta ve Kirk. Yıllar içerisinde Cox; Thomas, Caretta ve Kirk'u yetiştirmek için Miles'a yardım etti.^[3] Ayrıca çiftin iki çocuğu oldu; bir kız, Anna Mary Miles (Jones) ve doğumda ölen Charles Elwood adında bir oğlan.

Cox-Miles ve Terman birlikte Sex and Personality adlı bir kitap yayınladılar. Yayımlandığında Terman'ın yazdığı bir kitap olduğu öne sürülse de kitabın literatürüne dayanarak birçok kişi aslında bu kitabı Cox-Miles'ın, Terman'ın gözetimi ve yardımıyla yaptığı bir çalışma olduğunu düşünüyor.^[3] Cox-Miles, Terman'ın bir öğrencisiydi, ancak Sex and Personality'yi yazma süreci uzadıkça, git gide birbirlerinden daha da uzaklaştılar ve kitabı beklenen zaman diliminde yayımlamak onlar için zor bir süreç oldu.^[3] Kitabın ana araştırma konusu erkeklik-dişillik ölçeği üzerineydi. Birçok katılımcı üzerinde test edilen çalışma, kişiliklerinin ne olduğuyla ilgili olarak spektrumda nerede olduklarını görmek içindi. Ardından Terman ve Cox-Miles arasında yayınlanan araştırmada eril ve dişil terimlerinin ne olarak tanımlanacağına dair kök salmaya başlayan bir tartışma ortaya çıktı.^[3]

Cox-Miles ve Terman, kadın ve erkek zihinlerini incelerken her birinin farklılıklarına ve tercihlerine odaklandı. Çalışmalarında, kadın ve erkek zihinleri arasındaki cinsiyet farklılıklarının, biyoloji tarafından kontrol edilmek yerine büyük bir ölçüde kültür tarafından kontrol edildiğine dikkat çektiler.^[6] Cinsiyet farklılıklarını göz önünde bulunduran ikili, cinsiyetler arasındaki en büyük farkı kelime ilişkilendirme ve uyaran modalite görevleri sırasında buldu. Analizleri sonucunda, erkek yanıtlarının daha yüzeysel olduğunu ve daha az önem taşıdığını, diğer bir yanda ise kadın yanıtlarının daha az ilgisiz ve daha kooperatif olduğunu buldu.^[6] Çalışmalarının yanında Cox-Miles ve Terman bir Erkeklik-Dişillik testi geliştirdi. Testin amacı, insanları ne kadar eril veya dişil olduklarına dair bir yelpazeye yerleştirmekti. Terman ve Cox-Miles'ın cinsiyet farklılıkları konusundaki farklı görüşleri araştırmalarını yayınlarken pek çok soruna neden oldu. İkili anlaşmazlığa düşmeye başladı, bu da Cox-Miles'ın yayınlardan göz ardı edilmesine veya yayınlara dahil edilmemesine yol açtı. Hatta bu anlaşmazlıklar nedeniyle onun çalışmasına dayanan tüm bölümler kitaplardan çıkarıldı.

Cox-Miles ve Terman "Fikirlerin birlikteliğinde cinsiyet farkı" başlığı ile American Journal of Psychology'de bir makale yayınlandı. Bunu yazan ekip bu araştırmayı Stanford Üniversitesi'ndeyken yaptı. Bu çalışma, kelimeler ve ilgi alanlarının tepkilerini, bunların da farklı yaşlardaki kadın ve erkeklere verdiği duygusal tepkileri karşılaştırdı. Alt çalışmalardan biri, kız ve erkek öğrenciler arasında zeka farklılıkları açısından bir fark olmadığını, ancak kızların sosyal alanlarda daha ilgili, erkeklerin ise aktivite alanlarında daha ilgili olduğunu belirtmişti. Çalışma sonucunda, farklılıkların büyük ölçüde kişilik ve bireysel karakterdeki farklılıklardan kaynaklandığı sonucu elde edilmişti.^[7]

Cox-Miles ayrıca yaşın fonksiyonlarından biri olan zihinsel hız konusu ile de ilgilendi. Bunu araştırırken de Otis-SA Yüksek Muayene hız testini kullandı ve deneklerin zeka hız puanlarını bu yöntemle ölçtü. Çalışmasında erken yetişkinlik ile geç yetişkinlik arasındaki denekleri test etti. Sonucunda ise zeka yaşı puanları ile kişinin biyolojik yaşı arasında negatif bir ilişki olduğunu buldu. Hız faktörünün etkisinden kaynaklandığına inandığı, yaşla birlikte yetenekte bir düşüş olduğunu bildirdi.^[8] Cox-Miles ve Terman birlikte, elde edilmiş itibar üzerine bir araştırma yayınladılar. Yetişkinleri baz alarak, yaşamları boyunca ne kadar başarı elde ettiklerini ya da ne kadar tanındıklarına baktılar. Daha sonra bu ölçüm düzeyini aldılar ve aralarında ilişki olup olmadığını görmek için zihinsel IQ puanlarıyla karşılaştırdılar. Bu karşılaştırma sonucunda akıl sağlığı, fiziksel sağlık ve zeka düzeylerinin birbiriyle pozitif bir korelasyona sahip olacağına dair çok güçlü bir inanç oluştu.^[9] Miles'ın başka bir çalışma ise Walter R. Miles ile yaptığı, özellikle erken olgunluktan geç olgunluğa kadar zeka puanları ile yaş arasındaki ilişkiyi test ettikleri klasik bir kesitsel çalışmayı içeriyor. Bulguları, artan yaşın hafıza ve hız süreçleri gibi bazı entelektüel yeteneklerin azalmasıyla ilişkili olduğuydu. Başka bir deyişle, ortalama IQ'daki bir düşüş, gençlik döneminin sonunda veya yirmi yaşından sonra oluşan yaş artışıyla ilişkilendirilmişti.^[10]

Cox-Miles, çalışmalarıyla beraber zamanının önde gelen birkaç kadın psikoloğundan biriydi. İkinci Dünya Savaşı öncesinde kadınlar için nadir görülen mesleklerden klinisyen, profesör ve araştırmacı olarak görevlerini yaptı. Aynı zamanda Sex and Personality'deki yazıları ile kadınların ezilmesine odaklanmanın aksine, feminizme daha çift cinsiyetli bir yaklaşım getirdi. Cox-Miles, kadınların anne ve profesyonel olma yeteneğine tamamen sahip olduğunu ancak toplumun buna engel olduğunu belirtti.^[3] Cox-Miles ayrıca, o zamanlar oldukça tartışmalı olan, daha liberal bir toplumsal cinsiyet ve cinsellik görüşüne sahipti.

• • 1926: Genetic Studies of Genius: The Early Mental Traits of Three Hundred Geniuses^[11]
  • 1929: "Sex Difference in the Association of Ideas"^[12]
  • 1931: "The Otis S-A as a Fifteen Minute Intelligence Test"^[13]
  • 1932: "The Correlation of Intelligence Scores and Chronological Age from Early to Late Maturity"^[14]
  • 1935: Sex in Social Psychology^[15]
  • 1936: "Childhood Physical and Mental Health Records of Historical Geniuses"^[16]
  • 1936: Sex and Personality^[17]

• Cox, C. M. (1976). A dossier on Charlotte Brontë. In W. W. Dennis & M. Dennis (Eds.), The intellectually gifted (pp. 47–50). New York: Grune & Stratton. (Original work published 1926)
• Cox, C. M. (1976). Excerpts from the early writings of geniuses selected and arranged by Lewis M. Terman. In W. W. Dennis & M. Dennis (Eds.), The intellectually gifted (pp. 25–45). New York: Grune & Stratton. (Original work published 1926)
• Cox, C. M. (1983). The early mental traits of three hundred geniuses. In R. S. Albert (Ed.), Genius and eminence (pp. 46–51). Oxford: Pergamon. (Original work published 1926)
• Miles, CC (1937). "The Rôle of Individual Psychological Difference in Social Psychology". Social Forces. 15 (4): 469-472. doi:10.2307/2571410. JSTOR 2571410. 24 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
• Walter R. and Catharine Cox Miles Papers via Archives of the History of American Psychology

• Sudden Genius?: The Gradual Path to Creative Breakthroughs. Oxford: Oxford University Press. 2010. ISBN 978-0-19-956995-3. 
• Terman's kids : the groundbreaking study of how the gifted grow up. 1st. Boston: Little, Brown. 1992. ISBN 978-0-316-78890-8.