İçeriğe atla

Carol V. Robinson

Carol V. Robinson
DoğumCarol Vivien Bradley
10 Nisan 1956 (68 yaşında)[1]
MilliyetBirleşik Krallık
Vatandaşlıkİngiliz
Eğitim
  • University of Swansea (MSc)
  • University of Cambridge (PhD)[1]
Ödüller
Resmî siteresearch.chem.ox.ac.uk/carol-robinson.aspx
Kariyeri
Dalı
Çalıştığı kurumlar
TezStructural studies on bioactive organic compounds (1982)

Dame Carol Vivien Robinson, DBE FRS FMedSci[8] (evlenmeden önceki soyadı Bradley, d. 10 Nisan 1956[1]) İngiliz kimyager ve Kraliyet Kimya Derneği Başkanı.[9] Oxford Üniversitesi Fiziksel ve Teorik Kimya Laboratuvarı'nda Kraliyet Cemiyeti Araştırma profesörü, Dr Lee Fiziksel ve Teorik Kimya Profesörü ve Exeter College'da profesör asistanıdır. Daha önce Cambridge Üniversitesi Kimya Bölümü'nde Kütle Spektrometresi Profesörü idi.[7][10][11][12][13]

Gençliği ve eğitimi

Lillian ve Denis E. Bradley'in kızı olarak Kent'te doğdu.[14] Carol Vivien Bradley, 16 yaşında okulu bıraktı ve kariyerine Pfizer ile Sandwich, Kent'teki Pfizer'da, o zaman için yeni olan kütle spektrometrisi tekniği üzerine laboratuvar teknisyeni olarak çalışmaya başladı.[15]

Akşam dersleri ile okulunu tamamladıktan sonra Pfizer'dan ayrılarak Swansea Üniversitesi'nde master derecesi aldı. Ardından Cambridge Üniversitesi'nde normalde üç yıl olan doktora programını iki yılda tamamladı.[10][16] Bu süre zarfında Cambridge Churchill College'da öğrenciydi.

Kariyer ve araştırma

Doktora sonrası eğitim bursu aldığı Bristol Üniversitesi'ndeki çalışmalarının ardından,[17] Robinson Oxford Üniversitesi'nde kütle spektrometresi alanında alt seviye bir pozisyonda protein katlanmasına dair araştırmalar yaptı.[18] Robinson ve meslektaşları, şaperon protein GroEL'in varlığında protein katlanmasını başarıyla tespit ettiler ve protein ikincil yapısının en azından bazı yönlerinin gaz fazında incelenebileceğini gösterdiler.

Robinson, hem Cambridge Üniversitesi'nde (2001) hem de Oxford Üniversitesi'nde (2009) kimya bölümünde ilk kadın profesör olarak yer aldı.[19] Araştırmaları, elektrosprey iyonizasyon kütle spektrometrisinin sınırlarını genişletti ve proteinler ile diğer karmaşık makromoleküllerin gaz fazında çalışılabileceğini gösterdi.[20] Protein katlanması çalışmalarına katkılarına ek olarak, Robinson ribozomlar, moleküler şaperonlar ve son zamanlarda membran proteinleri üzerinde önemli çalışmalar yapmıştır.[21][22][23][24] Araştırmaları, doğal ortamlarındaki protein komplekslerinin ilaç keşfi için araştırılmasına yönelik ilerleme ile gaz fazı yapısal biyolojisine seminal katkılar sağlamıştır.[25] Buna ek olarak, Oxford Üniversitesi'nin bir spin-out şirketi olan OMass Therapeutics'in kurucu ortağı ve direktörü olarak kütle spektrometri teknolojisini ilaç keşfinde uygulamaktadır.[26]

Ödüller

Robinson, 2003 yılında Amerikan Kütle Spektrometresi Derneği Biemann Madalyası ve 2008 yılında Christian B. Anfinsen Ödülü'ne layık görüldü. 2004 yılında Kraliyet Cemiyeti ona hem bir burs (FRS) hem de Rosalind Franklin Ödülü verdi.[27]

2010 yılında Robinson, "büyük protein komplekslerinin karakterizasyonu için çığır açan yeni kütle spektrometresi kullanımı için" Davy Madalyası aldı.[28][29]

2011 yılında kendisine Kraliyet Kimya Derneği tarafından "yeni bir araştırma alanının geliştirilmesi, gaz fazlı yapısal biyoloji, yüksek oranda rafine edilmiş kütle spektrometri teknikleri kullanması"[30] ile Aston Madalyası ve FEBS/EMBO Bilimde Kadın Ödülü Disiplinlerarası Ödülü verildi.

Kent Üniversitesi, York Üniversitesi ve Bristol Üniversitesi'nden fahri doktora unvanı aldı.[31]

Bilime ve sektöre verilen hizmetlerden dolayı 2013 Yeni Yıl Nişanları'nda Britanya İmparatorluk Nişanı Dame Komutanı (DBE) unvanı aldı.[32]

2014 yılında Uluslararası Kütle Spektrometresi Vakfı'nın verdiği Thomson Madalya Ödülü'nü aldı.[33]

2015 yılında "Makromoleküler kütle spektrometrisindeki çığır açıcı çalışmaları ve öncü gaz fazı yapısal biyolojisinde, membran proteinleri de dahil olmak üzere tek proteinlerin ve protein komplekslerinin yapısını ve reaktivitesini inceleyerek" L'Oréal-UNESCO Bilimde Kadın Ödülü'nü kazandı.[34] Ayrıca bir Rhodes Mütevelli Heyeti üyeliğine getirildi.[35]

2017 yılında ABD Ulusal Bilimler Akademisi'nde Yabancı Ortak seçildi.[36]

2018'de Amerikan Kimya Derneği Frank H. Field ve Joe L. Franklin Kütle Spektrometrisinde Üstün Başarı Ödülü'nü kazandı.[37]

2019'da "neredeyse tek başına kütle spektrometresi proteomik alt alanını kurması" sebebiyle Novozymes Ödülü'nü kazandı.[38] Ayrıca 2019'da Kraliyet Madalyası aldı.[39]

2020'de Othmer Altın Madalyası'nın sahibi seçildi.[40]

Kaynakça

  1. ^ a b c Anon (2015) "ROBINSON, Dame Carol Vivien". Who's Who. A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc.  (üyelik veya Birleşik Krallık halk kütüphanesi üyeliği gereklidir)
  2. ^ Tan, X; Calderon-Villalobos, L. I.; Sharon, M; Zheng, C; Robinson, C. V.; Estelle, M; Zheng, N (2007). "Mechanism of auxin perception by the TIR1 ubiquitin ligase". Nature. 446 (7136): 640-5. Bibcode:2007Natur.446..640T. doi:10.1038/nature05731. PMID 17410169. 
  3. ^ Booth, D. R.; Sunde, M; Bellotti, V; Robinson, C. V.; Hutchinson, W. L.; Fraser, P. E.; Hawkins, P. N.; Dobson, C. M.; Radford, S. E.; Blake, C. C.; Pepys, M. B. (1997). "Instability, unfolding and aggregation of human lysozyme variants underlying amyloid fibrillogenesis". Nature. 385 (6619): 787-93. Bibcode:1997Natur.385..787B. doi:10.1038/385787a0. PMID 9039909. 
  4. ^ Jiménez, J. L.; Nettleton, E. J.; Bouchard, M; Robinson, C. V.; Dobson, C. M.; Saibil, H. R. (2002). "The protofilament structure of insulin amyloid fibrils". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 99 (14): 9196-201. Bibcode:2002PNAS...99.9196J. doi:10.1073/pnas.142459399. PMC 123117 $2. PMID 12093917. 
  5. ^ Pepys, M. B.; Hirschfield, G. M.; Tennent, G. A.; Gallimore, J.; Kahan, M. C.; Bellotti, V.; Hawkins, P. N.; Myers, R. M.; Smith, M. D.; Polara, A.; Cobb, A. J. A.; Ley, S. V.; Aquilina, J.; Robinson, C. V.; Sharif, I.; Gray, G. A.; Sabin, C. A.; Jenvey, M. C.; Kolstoe, S. E.; Thompson, D.; Wood, S. P. (2006). "Targeting C-reactive protein for the treatment of cardiovascular disease". Nature. 440 (7088): 1217-1221. Bibcode:2006Natur.440.1217P. doi:10.1038/nature04672. PMID 16642000. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  6. ^ Miranker, A; Robinson, C. V.; Radford, S. E.; Aplin, R. T.; Dobson, C. M. (1993). "Detection of transient protein folding populations by mass spectrometry". Science. 262 (5135): 896-900. Bibcode:1993Sci...262..896M. doi:10.1126/science.8235611. PMID 8235611. 
  7. ^ a b Pain (2011). "An Interview with Carol Robinson". Science. 
  8. ^ "EC/2004/37: Robinson, Carol Vivien". Londra: Royal Society. 2004. 7 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2008. 
  9. ^ "Carol Robinson | Royal Society". royalsociety.org (İngilizce). 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2019. 
  10. ^ a b "Carol Robinson interviewed on The Life Scientific". bbc.co.uk. BBC. 2014. 24 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  11. ^ Robinson (2011). "Women in science: In pursuit of female chemists". Nature. 476 (7360): 273-5. 
  12. ^ Carol V. Robinson publications indexed by the Scopus bibliographic database. (abonelik gereklidir)
  13. ^ Carol Robinson's Resmî site Vikiveri ögesini düzenle
  14. ^ "Births June 1956: Index entry". FreeBMD. ONS. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2014. 
  15. ^ "Dame Carol Robinson: from school leaver at 16 to leading chemist". Financial Times. 12 Aralık 2014. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2016. 
  16. ^ Bradley, Carol Vivien (1982). Structural studies on bioactive organic compounds. lib.cam.ac.uk (PhD tez). University of Cambridge. EThOS uk.bl.ethos.350044. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  17. ^ "Professor Dame Carol Robinson, FRS, Doctor of Science, 15 July 2013". University of Bristol. 18 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  18. ^ "Carol Robinson: Society doyenne". The Guardian. 22 Haziran 2004. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  19. ^ "Carol Robinson Profile". University of Oxford. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  20. ^ "Carol Robinson". royalsociety.org (İngilizce). 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017. 
  21. ^ Hall (2013). "The role of salt bridges, charge density, and subunit flexibility in determining disassembly routes of protein complexes". Structure. 21 (8): 1325-37. 
  22. ^ Marsh (2013). "Protein complexes are under evolutionary selection to assemble via ordered pathways". Cell. 153 (2): 461-70. 
  23. ^ Levy (2008). "Assembly reflects evolution of protein complexes". Nature. 453 (7199): 1262-5. 
  24. ^ Ruotolo (2005). "Evidence for Macromolecular Protein Rings in the Absence of Bulk Water". Science. 310 (5754): 1658-1661. 
  25. ^ Viegas (16 Nisan 2019). "Profile of Dame Carol Robinson". Proceedings of the National Academy of Sciences (İngilizce). 116 (16): 7608-7610. 
  26. ^ "Get to know About Us". OMass. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  27. ^ "Finding the right balance: from rare gases to ribosomes". 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  28. ^ "The Davy Medal (1877)". The Royal Society. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  29. ^ Loo (2004). "Focus in honor of Carol V. Robinson, 2003 Biemann Medal awardee". Journal of the American Society for Mass Spectrometry. 15 (10): 1379-1381. 
  30. ^ "Interdisciplinary Prize 2011 Winner". 10 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  31. ^ "Carol Robinson awards". University of Oxford. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  32. ^ Anon (2012) "No. 60367". The London Gazette (Supplement). 29 Aralık 2012. s. 7. 
  33. ^ "The 2014 Thomson Medal Award IMSC 2014". 25 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2014. 
  34. ^ 2015 L'Oréal-UNESCO For Women in Science Awards 17 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Arnold Nou, 2 April 2015, WomenOfChina.cn. Retrieved 4 April 2015
  35. ^ "Current Trustees". Rhodes House (İngilizce). 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018. 
  36. ^ "News from the National Academy of Sciences". National Academy of Sciences. 2 Mayıs 2017. 3 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  37. ^ "Frank H. Field and Joe L. Franklin Award". ACS. 25 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  38. ^ "Prize recipient made proteins float in soap bubbles". Novo Nordisk Fonden (İngilizce). 25 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2019. 
  39. ^ "Royal Medal 2019". 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  40. ^ "Othmer Gold Medal". Science History Institute. 31 Mayıs 2016. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">F. Albert Cotton</span> Amerikalı kimyager (1930 – 2007)

Frank Albert Cotton Amerikalı kimyager. Texas Üniversitesi'nde WT Doherty-Welch Vakfı Başkanı ve Seçkin Kimya Profesörüydü. 1600'ün üzerinde bilimsel makale yazdı. Geçiş metallerinin kimyası üzerine yaptığı araştırmalarla tanındı.

Kristina Håkansson, biyomoleküler tanımlama ve yapısal karakterizasyon için Fourier dönüşümü iyon siklotron rezonans (FT-ICR) kütle spektrometrisine katkısı ile bilinen analitik bir kimyagerdir. Halen Michigan Üniversitesi'nde Kimya Profesörü olarak görev yapmaktadır. Araştırmaları, kütle spektrometrisine, öncelikle protein sonrası translasyonel modifikasyonların düşük (femtomol) seviyelerinde elektron yakalama ayrışması (ECD) / negatif iyon ECD (niECD) ve kızılötesi çok resimli ayrışma (IRMPD) gibi tamamlayıcı fragmantasyon teknikleri ile tanımlanması ve karakterizasyonu üzerine odaklanmaktadır.

Scott A. McLuckey, Amerikalı kimyager, Purdue Üniversitesi John A. Leighty Üstün Başarılı Kimya Profesörü. Büyük biyomoleküllerin iyonize versiyonlarının formasyonları, bu iyonların kütle spektrometrisi ve iyon-iyon tepkimeler üstüne araştırma yapar.

Joshua J. Coon, Wisconsin-Madison Üniversitesi'nde Biyomoleküler Kimya Profesörü ve Morgridge Araştırma Enstitüsü üyesidir.

Ryan Julian, Amerikalı kimyager ve Riverside, California Üniversitesi'nde profesördür. Araştırmaları, proteinleri ve protein yapısını incelemek için kütle spektrometrisini kullanıyor. Çalışmaları 85'in üzerinde yayınla sonuçlandı ve 2017'de Amerikan Kütle Spektrometresi Derneği Biemann Madalyası da dahil olmak üzere birçok onur ile tanındı.

David C. Muddiman, Raleigh, North Carolina'daki North Carolina Eyalet Üniversitesi'nde Amerikalı kimyager ve seçkin bir kimya profesörüdür. Araştırmaları, kütle spektrometrisi tabanlı proteomik, metabolomik ve glikomiklerin yanı sıra yeni kütle spektrometrisi iyonizasyon görüntüleme yöntemleri için yenilikçi araçlar geliştirmeye odaklanmıştır.

Peter B. Armentrout, Amerikalı bilim insanı. Termokimya, kinetik ve basit ve karmaşık kimyasal reaksiyonların dinamiği üzerine bir araştırmacıdır. Utah Üniversitesi Kimya Profesörüdür.

Robert Reed Squires, gaz fazı iyon kimyası ve akan gün batımı sonrası kızıllık spektrometrisindeki çalışmaları ile tanınan Amerikalı kimyager.

<span class="mw-page-title-main">Matthias Mann</span>

Matthias Mann, kütle spektrometrisi ve proteomik alanlarında çalışan bilim insanı.

Roman A. Zubarev, Rus bilim insanı. Karolinska Enstitüsü'ndeki Tıbbi Biyokimya ve Biyofizik Bölümü'nde tıbbi proteomik profesörüdür. Araştırmaları biyoloji ve tıpta kütle spektrometrisinin kullanımına odaklanmaktadır.

John R. Yates III, Amerikalı kimyager. La Jolla, Kaliforniya'daki Scripps Araştırma Enstitüsü'nde kimyasal biyoloji profesörüdür. Çalışmaları araç geliştirmeye ve proteomik üzerine odaklanmıştır ve kütle spektrometrisi konusunda uzmanlaşmıştır. Otomatik peptit sekanslaması ve Çok Boyutlu Protein Tanımlama Teknolojisi (MudPIT) için SEQUEST algoritmasının geliştirilmesi ile bilinmektedir.

Biemann Madalyası, Amerikan Kütle Spektrometresi Derneği (ASMS) tarafından, kariyerinin başlarında olan, temel veya uygulamalı kütle spektrometrisindeki önemli başarıların tanınması nedeniyle her yıl bir kişiye verilir. Adı Profesör Klaus Biemann'ın adından gelmektedir.

Gary J Van Berkel, Oak Ridge Ulusal Laboratuvarı'nda Organik ve Biyolojik Kütle Spektrometresi Grubuna liderlik eden araştırma bilimcidir.

Yinsheng Wang, Kaliforniya Riverside Üniversitesi'nde Kimya Profesörü ve ETOX yüksek lisans programı direktörüdür.

<span class="mw-page-title-main">David E. Clemmer</span> araştırmacı

David E. Clemmer, Amerikalı analitik kimyager. Bloomington'daki Indiana Üniversitesi'nde Robert ve Marjorie Mann Kimya Kürsüsü başkanı ve Seçkin Profesör'dür. Bu üniversitede Clemmer Grubu'nun başındadır. Clemmer iyon-hareketliliği kütle spektrometrisi (IM-MS) için yeni bilimsel ekipmanlar geliştirir. Geliştirdiği ekipmanlar arasında ilk iç içe iyon-hareketliliği uçuş-zamanlı kütle spektroskmetrisi de vardır. Aralarında 2006'da "çeşitli kütle spektrometre teknolojileri için iyon hareketliliği ayırmanın entegrasyonuna yaptığı öncü katkıları için" kazandığı Biemann Madalyası'nın da bulunduğu çeşitli ödüller kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Elektrosprey iyonizasyon</span> İyon üretmek için kullanılan bir teknik

Elektrosprey iyonizasyon, bir aerosol oluşturmak için bir sıvıya yüksek voltajın uygulandığı bir elektrosprey kullanarak iyon üretmek için kütle spektrometresinde kullanılan bir tekniktir. Özellikle makromoleküllerden iyon üretiminde faydalıdır çünkü iyonize edildiğinde bu moleküllerin parçalanma eğiliminin üstesinden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Protein kütle spektrometrisi</span>

Protein kütle spektrometrisi, kütle spektrometrisinin proteinlerin incelenmesine uygulanmasını ifade eder. Kütle spektrometrisi, proteinlerin doğru kütle tespiti ve karakterizasyonu için önemli bir yöntemdir ve birçok kullanımı için çeşitli yöntemler ve araçlar geliştirilmiştir. Uygulamaları arasında proteinler ve translasyon sonrası modifikasyonlarının tanımlanması, protein komplekslerinin, alt birimlerinin ve fonksiyonel etkileşimlerinin aydınlatılması veproteomikteki proteinlerin küresel ölçümü yer alır. Aynı zamanda proteinlerin çeşitli organellerdeki konumlarını belirlemek ve farklı proteinler ile membran lipidleri arasındaki etkileşimleri belirlemek için de kullanılabilir.

Alt-üst proteomik, kütle spektrometresi ile analizden önce proteinlerin proteolitik sindirim aracılığı ile proteinleri tanımlamak, amino asit dizilerini ve translasyon sonrası modifikasyonlarını karakterize etmek için yaygın kullanılan bir yöntemdir. Proteomikte kullanılan bu yönteme alternatif olarak mevcüt başlıca iş akışına üst-alt proteomik denir; bu yöntemde yekpare haldeki proteinler sindirim ve/veya parçalanmadan önce kütle spektrometresi içinde veya 2D elektroforez ile saflaştırılır. Esasen, alt-üst proteomik, belirli bir hücre, doku vb. numunenin protein yapısını belirlemenin nispeten basit ve güvenilir bir yoludur.

Steven Victor Ley, Cambridge Üniversitesi Kimya Bölümü'nde Organik Kimya Profesörü. Cambridge Trinity College üyesi. Kraliyet Kimya Derneği (2000–2002) Başkanı. Ocak 2002'de Britanya İmparatorluk Nişanı verildi. 2011 yılında The Times tarafından "İngiliz bilimindeki en önemli 100 kişi" listesine dahil edildi.

<span class="mw-page-title-main">Carolyn R. Bertozzi</span> Amerikalı kimyager

Carolyn Ruth Bertozzi, Amerikalı kimyager. Hem kimya hem de biyolojiyi kapsayan geniş kapsamlı çalışmaları ile tanınmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.