Keçi ya da evcil keçi, boynuzlugiller (Bovidae) familyasının Caprinae alt familyasından Capra aegagrus hircus alt türünü oluşturan çift toynaklılara verilen ad. Evcil keçiler, Doğu Avrupa ve Orta Doğu'da yaşayan yaban keçisinden evcilleştirilmiş olup, insanlar tarafından ilk evcilleştirilen hayvanlardan biridir.
Kafkasya, Karadeniz ve Hazar denizi arasında yer alan, Avrupa ve Asya'nın sınırında bulunan bölgenin ismi. Kafkas sıradağlarında, Avrupa'nın en yüksek dağı olan ve Kafkas halklarının sözlü edebiyatını oluşturan Elbruz Dağı bu bölgede bulunmaktadır. Kafkasya bölgesi siyasi ve coğrafi olarak Kuzey Kafkasya ve Güney Kafkasya olmak üzere ikiye ayrılır. Güney Kafkasya, bağımsız ve egemen devletlerden oluşmaktadır. Kuzey Kafkasya ise Rusya içinde bulunmaktadır.
Boynuzlugiller (Bovidae), gevişgetiren bir çift toynaklı familyası.
Addaks, ayrıca bilinen adıyla beyaz antilop, Sahra Çölüne özgü bir antiloptur. Addaks cinsinin tek üyesidir. İlk kez 1816 yılında Henri de Blainville tarafından bilimsel olarak tanımlanmıştır. Açık renkli antilobun uzun, bükülmüş bonuzları bulunmaktadır. Boynuzlar tipik olarak dişilerde 55 ila 80 cm, erkeklerde 70 ila 85 cm uzunluğundadır. Erkeklerin omuzları 105 ila 115 cm, dişilerin omuzları ise 95 ila 110 cm uzunluğundadır. Dişiler erkeklerden daha küçük olduğu için eşeysel dimorfiktir. Tüylerin rengi mevsimine göre değişmektedir. Kışın gövdedeki tüyler grimsi kahverengi, antilobun arka kısımları ve bacakları beyazdır. Baş, boyun ve omuzlarda uzun kahverengi saçlar bulunmaktadır. Yaz aylarında tüyler neredeyse tamamen beyaz veya kum sarısına döner.
And geyiği (Hippocamelus), geyikgiller (Cervidae) familyasının Güney Amerika'da Andlar'da yaşayan bir cinsidir. Huemuls olarak da bilinir. İki alt türü vardır.
- Kuzey And geyiği, Peru Huemul geyiği, Peru, Batı Bolivya ve Kuzey Şili'de yaşar
- Güney And geyiği, Şili Huemul geyiği Şili'nin orta ve güney bölgeleri ile Arjantin ana vatanıdır.
Okapi, zürafagiller (Giraffidae) familyasından geviş getiren bir çift toynaklı türü.
Dağ keçisi (Capra), 9 türü içine alan bir cinstir. Evcil keçi diğer bir adıyla yaban keçisinin evcilleştirilmiş bir alt türüdür. Keçiler, geviş getiren hayvanlardır. Bu hayvanların midesi 4 bölümden oluşur. Keçinin erkeği teke, kısır erkeği erkeç, dişisi keçi, yavrusu ise oğlak, bazı yörelerde 1 yaşına kadar çepiç olarak çağrılır. Ak dağ keçisi, adına rağmen gerçek dağ keçisi değildir.
Misk sığırı veya misk öküzü boynuzlugiller familyasından Arktik bölgede yaşayan bir memeli türüdür. Kalın derisi ve adının geldiği, erkeklerin yaydığı güçlü kokusu ile tanınır. Bu misk kokusu üreme döneminde dişileri çekmek için kullanılır. Misk öküzleri asıl olarak Kuzey Amerika'nın Arktik bölgelerinde ve Grönland'da yaşar. İsveç, Sibirya ve Norveç'e de küçük popülasyonlar yerleştirilmiştir.
Ak dağ keçisi ya da Kayalık Dağlar keçisi veya Kayalık Dağlar dağ keçisi, boynuzlugiller familyasından Kuzey Amerika'da, özellikle de Kayalık Dağlarda yaşayan, bembeyaz memeli hayvan türü. Yırtıcıların erişemediği yüksek rakımlı kayalıklar üzerinde rahatça hareket edebilen toynak yapısı vardır. Cinsinin (Oreamnos) yaşayan tek türüdür ve Capra cinsinden dağ keçileri ile karıştırmamak gerekir.
Çengel boynuzlu dağ keçisi, Türkiye'de Kuzeydoğu, Doğu Anadolu ve Toroslar'ın doğusunda yaşayan keçi türüdür.
Capra dalii 2006 yılında Gürcistan'da keşfedilen soyu tükenmiş bir keçi türüdür. Keçi ve dağ keçisi gibi toynaklı hayvanların koruyucusu olarak kabul edilen Gürcü tanrıça Dali'nin ardından adlandırılmıştır. C. dalii fosilinin parçaları ilk olarak Dmanisi arkeolojik sit alanında bulunmuştur. Batı Kafkas dağ keçisi ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Türün soyunun Erken Pleistosen çağda tükendiği sanılmaktadır.
Anadolu yaban keçisi, vahşi keçinin alt türüdür. Anadolu ve Orta Doğu'da görülmektedir. Tür, boynuzunun uzunluğuyla bilinir. Vücut ağırlığına oranla dünyadaki en uzun boynuza sahiptir. Ortalama olarak 60 kg olan türün boynuzunun uzunluğu 1.5 metredir. Dişiler biraz daha küçüktür ve boynuzları ortalama 30 cm uzunluğundadır. Erkek keçinin kürkü yazın koyu kahverengi renkte olurken, dişi keçinin kürkü kırmızımsı altın rengindedir. Kışın, hem erkek hem de dişilerin kürkü grimsi bir renk alır. Evcil keçilerin en eski atalarından biridir.
Gürcistan'ın doğusundaki Tuşeti Millî Parkı, 22 Nisan 2003'te Gürcistan Parlamentosu tarafından onaylanan sekiz yeni korunan alandan biridir.
Pshu-Gumista Tabiatı Koruma Alanı, Gürcistan'da, Abhazya'nın Sohum Bölgesi'nde yer alan bir koruma alanıdır. Koruma alanının temel amacı, çevresindeki dağlık bölgedeki flora ve faunayı korumaktır.
Alp dağ keçisi, Avrupa'nın Alp dağlarında yaşayan bir dağ keçisi türü. Erkeklerinin daha cüsseli bir bedene ve uzun, kavisli boynuzlara sahip olduğu eşeysel dimorfik bir türdür. Tipik olarak boz renginde postları vardır. Alp dağ keçileri kar sınırının yakınındaki dik ve engebeli arazilerde yaşama eğilimindedir. Sosyal canlılardır ancak yetişkin erkekler ve dişiler yılın büyük bir kısmını ayrı olarak geçirir ve sadece çiftleşmek için bir araya gelirler.
Kafkasya karma ormanları, Kafkas Dağları, Küçük Kafkas sıradağları ve Karadeniz'in doğu ucundaki Kuzey Anadolu Dağları'nda konumlanmış geniş yapraklı karma ormanlardan oluşan ekolojik bölgedir.
Azerbaycan faunası veya Azerbaycan hayvanlar alemi, Azerbaycan'da belirli bir toprak veya su alanında yaşayan farklı hayvan türlerinin çeşitliliğini ifade etmektedir.
Abaza keçisi, Türkiye'nin Artvin iline özgü bir keçi ırkıdır. En çok sütü için yetiştirilen Abaza keçisi, kısmen eti için de kullanılmaktadır. Sayıları az olduğundan dolayı Abaza keçilerinde soy içi üreme sık görülmektedir. Abaza keçisinin Kafkasya'dan Türkiye'ye getirildiği düşünülmektedir. Soyu tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan Abaza keçisi koruma altına alınmıştır.
Girit yaban keçisi veya kri-kri, kürkü açık kahverenginde olan 15 ila 40 kilo ağırlığında büyük çoğunluğu Giritte yaşayan boynuzlu bir yaban keçisi türü.
Sibirya dağ keçisi, keçi ve koyunların yabani bir akrabası olan dağ keçisinin politipik bir türüdür. Orta Asya'da yaşar ve Capra cinsinin açık ara en geniş yayılış gösteren türüdür. Nüfus istikrarı açısından Sibirya dağ keçileri, çoğunlukla aşırı avlanma, düşük yoğunluklar ve genel düşüş nedeniyle nesilleri tehdit altındadır. Yine de hayvanların geniş doğal yaşam alanına ek olarak güvenilir veriler minimum düzeydedir ve elde edilmesi zordur, bu nedenle doğru gözlemler hala yetersizdir. Sibirya dağ keçisi, daha önce Avrasya Alp dağ keçisinin bir alt türü olarak değerlendiriliyordu ve bunun tek bir tür mü yoksa genetik olarak farklı olarak öne çıkan farklı birimlerden oluşan bir kompleks mi olduğu hala tam olarak belli değildir. Sibirya dağ keçisi Capra cinsinin en uzun ve en ağır üyesidir, ancak omuz yüksekliği burma boynuzlu keçi'nin biraz üzerindedir.
